Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPB4.4511.10.2017.2.JK3
z 13 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2016 r. (data wpływu 2 stycznia 2017 r.) uzupełnione pismem z dnia 24 lutego 2017 r. (data nadania 24 lutego 2017 r., data wpływu 27 lutego 2017 r.) na wezwanie Nr 1462-IPPB4.4511.10.2017.1.JK3 z dnia 15 lutego 2017 r. (data nadania 16 lutego 2017 r., data doręczenia 20 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia pobieranego z Kanady – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia pobieranego z Kanady.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr 1462-IPPB4.4511.10.2017.1.JK3 z dnia 15 lutego 2017 r.(data nadania 16 lutego 2017 r., data doręczenia 20 lutego 2017 r.) tut. organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia przedmiotowego wniosku.

Pismem z dnia 24 lutego 2017 r. (data nadania 24 lutego 2017 r., data wpływu 27 lutego2017 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni zwróciła się z prośbą odpowiedzi na pytanie, czy powinna mieć doliczony podatek do otrzymywanego zasiłku socjalnego tzw. „Old Age Security”z Kanady?
Wnioskodawczyni obecnie mieszka w Polsce i jest tzw. „Non-resident” - dlatego też w Kanadzie płaci wyższy podatek. Zasiłek taki otrzymuje każdy obywatel z chwilą ukończenia 65 roku życia i mieszkający wymaganą urzędowo ilość lat w Kanadzie. Zasiłek taki wynosi 400 $ CAD miesięcznie. Wnioskodawczyni otrzymuje tylko 200 $ CAD miesięcznie, bo kiedy przyjechała do Kanady przepisy się zmieniły. Wnioskodawczyni otrzymuje również drugi czek z Kanady tzw. „Canada Pension Plan”. Jest to suma z tytułu wypracowanego okresu w Kanadzie. W tym przypadku jako „Non-residents” Wnioskodawczyni płaci w Kanadzie wyższy podatek. W odczuciu Wnioskodawczyni jest to niesprawiedliwe, aby Urząd Skarbowy w Polsce doliczał podatek do wynagrodzeń socjalnych uzyskiwanych w innym państwie i to ludziom starszym. Do tej pory ZUS nie rozwiązał sprawy, aby pieniądze otrzymywane w Kanadzie mogły być bezpośrednio przesyłane do Polski i na konto Wnioskodawczyni w ZUS. W związku z tym Wnioskodawczyni narażona jest na trudności i straty finansowe. Dolary kanadyjskie nie mogą być obecnie bezpośrednio przesyłane do Banku na konto Wnioskodawczyni - muszą być zmienione na dolary amerykańskie w Kanadzie. W Polsce dopiero Wnioskodawczyni może zmienić na złotówki. Każda wymiana pociąga za sobą wydatki, a więc Wnioskodawczyni traci pieniądze.

Otrzymywana polska emerytura Wnioskodawczyni znajduje się na granicy ubóstwa. Wnioskodawczyni nie rozumie jak można w jej wypadku doliczać podatek do minimalnej pomocy finansowej otrzymywanej z Kanady, która jest niezbędną, aby mogła jakoś egzystować.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczyni doprecyzowała, że zasiłek „Old Age Security” otrzymuje każdy obywatel Kanady z chwilą ukończenia 65 roku życia i wykazujący się wymaganym okresem zamieszkania ciągłego w Kanadzie. W przypadku Wnioskodawczyni zostały spełnione wszystkie powyższe warunki. W związku z tym, że od lat Wnioskodawczyni zamieszkuje na stałe w Polsce otrzymuje „Old Age Security” jako „Non-resident” i potrącany ma od tego podatek. Wnioskodawczyni otrzymuje również z Kanady „Canada Pension Plan”. Odpowiada to naszej wypracowanej emeryturze. Od tego również płaci podatek w Kanadzie i w Polsce ma także doliczany dodatkowy podatek. ZUS w Polsce do tej pory nie rozwiązał sprawy, aby pieniądze otrzymywane w Kanadzie mogły być bezpośrednio przesyłane na konto ZUS w Polsce. W związku z tą sytuacją Wnioskodawczyni narażona jest nie tylko na duże trudności, ale i straty finansowe. Fakty: dolary kanadyjskie nie mogą być obecnie (kilka lat wstecz) bezpośrednio przesyłane do Banku w Polsce, gdyż w tej walucie Banki nie prowadzą kont, a więc muszą być zmienione na dolary amerykańskie w Kanadzie, aby je wysłać do Polski. W Polsce dopiero mogą być zmienione na złotówki. Każda wymiana pociąga za sobą wydatki, a więc Wnioskodawczyni traci pieniądze. Poza tym musi wynagradzać osobę, która dokonuje Jej operacji w Kanadzie i przesyła zamienione dolary kanadyjskie na amerykańskie do Banku w Polsce. Poza tym Wnioskodawczyni ponosi dodatkowe koszty, gdyż musi wysyłać do Kanady PIT otrzymany w Polsce (emeryturę) i prosić o wypełnienie formularzy kanadyjskich związanych z tax. Poza tym Wnioskodawczyni ponosi w Polsce koszty za wypełnienie rozliczenia podatkowego, bo nie potrafi przeliczać dochodów dolarowych z Kanady na złotówki i doliczać jeszcze niesłusznie pobieranego podatku (w Polsce) od tej kwoty. Wnioskodawczyni nie może zrozumieć jak można w Polsce obciążać podatkiem pomoc socjalną otrzymaną z Kanady, która pomaga starszemu człowiekowi jakoś egzystować.

Polska emerytura - brutto to 14.656,12 zł (rok 2016). Netto 1.240 zł miesięcznie, a więc dochód na granicy ubóstwa. Wnioskodawczyni jest osobą starszą. Wydatki na opiekę i lekarstwa są wysokie i tego nie można odliczyć od podatku. Wnioskodawczyni nie może odliczyć poniesionych wynikających z czynności związanych z otrzymaniem pieniędzy z Kanady.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni powinna mieć doliczony podatek do otrzymywanego zasiłku socjalnego tzw. „Old Age Security”z Kanady?

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie powinna płacić podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Stosownie do postanowień art. 4a ww. ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W świetle powyżej przytoczonych przepisów należy zaakcentować, że zgodnie z zasadą nieograniczonego obowiązku podatkowego osoby fizyczne, jeśli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów, co oznacza, że do tej kategorii osób mają zastosowanie ogólne reguły podatkowe korygowane wyłącznie treścią umów międzynarodowych w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu. Wobec tego, co do zasady osoby fizyczne mające miejsce zamieszania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osiągające dochody za granicami Polski charakteryzują się taką samą cechą istotną jak osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie osiągające dochodów pochodzących z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

Z treści stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni otrzymuje świadczenie „Old Age Security” z Kanady. Wnioskodawczyni otrzymuje również drugi czek z Kanady tzw. „Cannada Pension Plan”. Wnioskodawczyni mieszkała wymaganą urzędowo ilość lat w Kanadzie i z chwilą ukończenia 65 roku życia otrzymuje pomoc socjalną „Old Age Security”. Obecnie Wnioskodawczyni mieszka w Polsce.

Wątpliwość Wnioskodawczyni budzi kwestia, czy „Old Age Security” podlega w Polsce opodatkowaniu.

W stosunku do przedstawionego powyżej stanu faktycznego będącego przedmiotem niniejszej interpretacji znajdą zastosowanie odpowiednie uregulowania umowy zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Kanady w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 4 maja 1987 r. (Dz. U. z 1990 r., Nr 38, poz. 216),

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ww. umowy emerytury i renty pochodzące z Umawiającego się Państwa i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Zgodnie z ust. 2 tego przepisu emerytury pochodzące z Umawiającego się Państwa i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie mogą być także opodatkowane w tym Państwie, z którego pochodzą, i zgodnie z prawem tego Państwa.

Jednakże w przypadku okresowych wypłat emerytalnych podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć kwoty niższej spośród następujących kwot:

1. 15 procent kwoty należności brutto oraz
2. stawki odpowiadającej kwocie podatku, do którego zapłaty odbiorca należności byłby zobowiązany za dany rok od całości otrzymanych w danym roku okresowych wypłat emerytalnych, w przypadku gdyby odbiorca posiadał miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, z którego pochodzi należność.
   
   

Stosownie natomiast do treści art. 18 ust. 4 lit. a) cyt. umowy bez względu na postanowienia niniejszej umowy emerytury i należności otrzymywane z Kanady na podstawie ustawy o emeryturach, ustawy o emeryturach wojennych i należności dla osób cywilnych lub ustawy o należnościach dla kombatantów oraz odszkodowanie uzyskane na podstawie decyzji powziętej w oparciu o postanowienia rozdziału 7 ustawy o lotnictwie nie będą podlegać opodatkowaniu w Polsce tak długo, jak długo nie będą one podlegać podatkom kanadyjskim.

Przepis art. 23 ww. umowy przedstawia sposoby unikania podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 lit. a) omawianej umowy, w przypadku Polski, podwójnego opodatkowania unikać się będzie w sposób następujący: jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub posiada majątek, który – zgodnie z postanowieniami niniejszej ustawy - może być opodatkowany w Kanadzie, to Polska zezwoli - z uwzględnieniem postanowień litery b) - na zwolnienie takiego dochodu lub majątku od opodatkowania, z tym jednak, że przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby zastosuje tę stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód lub majątek zwolniony od opodatkowania w powyższy sposób nie był tak właśnie zwolniony od opodatkowania.

Jak z powyższego wynika do ww. świadczeń otrzymywanych z Kanady przez Wnioskodawczynię, mającą miejsce zamieszkania w Polsce, ma zastosowanie przepis art. 18 ust. 1 i ust. 2 polsko-kanadyjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Oznacza to, że otrzymywane przez Wnioskodawczynię świadczenia podlegają opodatkowaniu zarówno w Kanadzie, jak i w Polsce.

Należy wskazać, że zgodnie z informacjami uzyskanymi od kanadyjskich władz podatkowych Old Age Security (OAS) nie jest emeryturą wymienioną w art. 18 ust. 4 umowy polsko-kanadyjskiej, a więc nie korzysta ze zwolnienia podatkowego w Kanadzie. Świadczenie to, co do zasady, podlega opodatkowaniu w Kanadzie, natomiast to czy faktycznie jest od niego pobierany podatek w Kanadzie zależy od indywidualnego dochodu osoby pobierającej świadczenie, zgodnie z wewnętrznymi uregulowaniami obowiązującymi w tym państwie.

W celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu ww. kanadyjskich świadczeń należy jednakże zastosować metodę unikania podwójnego opodatkowania określoną w art. 23 ust. 1 lit. a) ww. umowy polsko-kanadyjskiej (metoda wyłączenia z progresją).

Z powyższych uregulowań umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania wynika, że dochód podatnika otrzymującego omawiane świadczenia z Kanady podlegają opodatkowaniu w Kanadzie, a tym samym – na mocy art. 23 ust. 1 lit. a) tejże umowy - w Polsce jest zwolniony od opodatkowania.

Podatek taki określa się zgodnie z art. 27 ust. 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stosując następujący sposób obliczenia:

• do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku (w tym zwolnione świadczenie pobierane z Kanady) i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1,
  

• ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów,
  

• ustaloną w ww. sposób stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
  
  
  

Przedstawioną w powyżej powołanym art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – zasadę opodatkowania – stosuje się wyłącznie w przypadku, jeśli podatnik oprócz dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, osiągnął inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce na ogólnych zasadach lub korzystając z preferencyjnego rozliczenia rocznego, np. z małżonkiem.

Od otrzymanego zasiłku socjalnego tzw. „Old Age Security” z Kanady, nie powinien być naliczany podatek w Polsce, jednakże zasiłek ten posłuży do wyliczenia stopy procentowej podatku, według której będą opodatkowane inne dochody Wnioskodawczyni (polska emerytura).

Mając na względzie przedstawione we wniosku okoliczności stanu faktycznego oraz przepisy obowiązującego prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni winna rozliczyć otrzymywane z Kanady świadczenie według metody wyłączenia z progresją i złożyć stosowne zeznanie roczne na druku ustalonym przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, tj. wykazać je w zeznaniu PIT-36 oraz w załączniku do tegoż zeznania PIT/ZG.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.