Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP2.4512.836.2016.2.AB
z 7 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 października 2016 r. (data wpływu 20 października 2016 r.), uzupełnionym pismem z 20 grudnia 2016 r. (data wpływu 29 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• nieprawidłowe - w części dotyczącej zwolnienia z podatku VAT sprzedaży działek nr 829/1 i 829/2,
• prawidłowe - w części dotyczącej zwolnienia z podatku VAT sprzedaży działki nr 830/2.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2016 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT sprzedaży działek nr 829/1, 829/2 i 830/2.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 20 grudnia 2016 r. (data wpływu 29 grudnia 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 9 grudnia 2016 r. znak: 2461-IBPP2.4512.836.2016.1.AB.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

1. We wrześniu 2000 roku Wnioskodawca wniósł do działalności gospodarczej i przyjął do ewidencji środków trwałych nieruchomości w postaci działek o numerach 830/2, 830/3, 830/4. Nieruchomości te zostały nabyte wcześniej do majątku osobistego Wnioskodawcy na podstawie aktów notarialnych. Przy nabyciu nie wystąpiło prawo do odliczenia podatku od towarów i usług, gdyż nabycia dokonano od osoby nie będącej podatnikiem. Działki mają charakter nieruchomości budowlanych.
   
2. Od kwietnia 2001 roku Wnioskodawca zawarł umowę dzierżawy gruntu z dzierżawcą „X” a dzierżawca „X” zawarł w czerwcu 2001 umowę poddzierżawy z firmą „ A”. Dzierżawca „X” na przedmiotowej nieruchomości gruntowej wybudował pawilon handlowy wraz z infrastrukturą , otrzymując we wrześniu 2002 roku pozwolenie na użytkowanie. Dzierżawa była opodatkowana podatkiem od towarów i usług. W tak przedstawionym kształcie umowa trwała do końca czerwca 2004 roku.
   
3. W grudniu 2003 roku dzierżawca „X” zbył 50% udziałów w swoich nakładach innemu podatnikowi „Y”. „Y” stał się od lipca 2004 stroną umowy dzierżawy z Wnioskodawcą z kwietnia 2001. Wnioskodawca nadal uzyskiwał przychody z tytułu dzierżawy nieruchomości opodatkowane podatkiem od towaru i usług.
   
4. W lipcu 2005 roku dzierżawca „X” zbył pozostałe 50% udziałów w swoich nakładach na nieruchomości innemu podatnikowi „Z”. Od września 2005 podatnik „Z” stał się stroną umowy z Wnioskodawcą z kwietnia 2001. Wnioskodawca nadal uzyskiwał przychody z tytułu dzierżawy nieruchomości opodatkowane podatkiem od towarów i usług.
   
5. W listopadzie 2008 roku Wnioskodawca zbył po 1/3 prawa własności nieruchomości obejmującej działki 830/2, 830/3, 830/4 na rzecz swoich dzierżawców tj. „Y” i „Z”.
   
6. W tym samym czasie dotychczasowi dzierżawcy zbyli na rzecz Wnioskodawcy udziały w nakładach w postaci pawilonu i infrastruktury w taki sposób, że każdy z podatników był od tej pory właścicielem 1/3 udziału w nakładach. Sprzedający „Y” i „Z” wystawili faktury opodatkowane podstawową stawką podatku od towarów i usług a Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w nich zawartego.
   
7. Jednocześnie po transakcji Wnioskodawca w swoich księgach dokonał zmian w ewidencji środków trwałych w związku ze sprzedażą łącznie 2/3 udziału w nieruchomości gruntowej, a także wprowadził do ewidencji środków trwałych nabyty udział w nakładach w postaci pawilonu i infrastruktury.
   
8. W związku z przeprowadzonymi transakcjami Wnioskodawca stał się stroną umowy dzierżawy (całości swoich udziałów w nieruchomości gruntowej jak i całości swoich udziałów w pawilonie wraz z infrastrukturą) z dzierżawcą „A”, „Z” i „Y" byli już stronami umowy z „A”.
   
9. We wrześniu 2010 roku Wnioskodawca nabył udziały (1/3) w kolejnych działkach 829/1 i 829/2 na podstawie aktu notarialnego. Przy nabyciu nie wystąpiło prawo do odliczenia podatku od towarów i usług, gdyż nabycia dokonano od osób nie będących podatnikami. Działki mają charakter nieruchomości budowlanej. Pozostałe udziały w powyższych działkach nabyli odpowiednio po 1/3 podatnicy „Y” i „Z”.
   
10. Po transakcji Wnioskodawca wniósł do działalności gospodarczej i przyjął do ewidencji środków trwałych nieruchomości w postaci udziału 1/3 w działkach o numerach 829/1 i 829/2.
    
11. Od grudnia 2012 roku Wnioskodawca przekazał do dzierżawy 1/3 udziałów w nieruchomości obejmującej działki 829/1 i 829/2 dotychczasowemu dzierżawcy „A” i podobnie uczynili właściciele pozostałych części („Y” i „Z”).
    
12. Obecny dzierżawca „A” rozbudował obiekt handlowy należący do Wnioskodawcy oraz pozostałych podatników „Y” i „ Z”. Wartość tych nakładów stanowi u dzierżawcy „A” inwestycję w obcym środku trwałym, a Wnioskodawca nie ponosił kosztów tej inwestycji. Zgodnie z umową dzierżawy po jej zakończeniu nakłady poczynione przez dzierżawcę „A” przejdą na własność każdego z Wydzierżawiających proporcjonalnie do ich udziałów.
    
13. Wnioskodawca nosi się z zamiarem sprzedaży części swoich udziałów zarówno w nieruchomości w postaci wszystkich działek (tj. 830/2, 830/3, 830/4, 829/1 i 829/2) jak i swojego udziału w pawilonie i infrastrukturze (zwane nakładami) na rzecz współwłaścicieli „Y” i „Z”.
    
14. Poszczególne działki zabudowane są w następujący sposób, działka 830/3 zabudowana jest pawilonem handlowym i parkingiem, działka 830/4 jest niezabudowana (tereny zieleni izolacyjnej i zieleni ochronnej), a działki 830/2, 829/1 i 829/2 zabudowane są parkingiem. Po zweryfikowaniu stanu faktycznego oraz analizie przypadku Wnioskodawca stwierdza, że parking na działkach 830/2, 829/1 i 829/2 jest budowlą w myśl Ustawy Prawo budowlane (art. 3 pkt 3). Parking posiada wymaganą infrastrukturę w postaci podłoża (podbudowy z klińca), odwodnienia do kratek ściekowych i separatora, wyprofilowania, a kostka betonowa jako nawierzchnia związana jest z podłożem przez zaprawę betonową. Parking na działce 830/2 ograniczony jest murem oporowym, dalej na działce 829/1 i 829/2 krawężnikiem, na działce 830/2 znajduje się sieć wodna przeciwpożarowa (hydrant), a na działkach 830/2,829/1 i 829/2 instalacja oświetleniowa parkingu. Zgodnie z Planem Zagospodarowania Przestrzennego Miasta działki 830/2, 829/1 i 829/2 stanowią tereny usług komercyjnych o symbolu 4.UC. Parking na działkach 830/2 i 830/3 został wybudowany przez dzierżawcę „X” wraz z drogą dojazdową i pawilonem handlowym, zgodnie z pozwoleniem na budowę z lutego 2002 roku, a parking na działkach 829/1 i 829/2 został wybudowany zgodnie z pozwoleniem na rozbudowę pawilonu i budowę parkingu w 2012 roku przez dzierżawcę „A”.
    
15. Działka 830/2 została wydzierżawiona po raz pierwszy w kwietniu 2001 roku, a działki 829/1 i 829/2 wydzierżawiono w grudniu 2012 roku. Wobec czego okres od oddania nieruchomości w dzierżawę do dnia ich dostawy jest dłuższy niż dwa lata. Podkreślam jednak (jak podano w punktach wcześniejszych), że parking będący budowlą na w/w działkach został zbudowany przez dzierżawców a nie przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie poniósł kosztów tej inwestycji oraz nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie (modernizację) budowli.
    
    

Wnioskodawca występował już z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej dla wszystkich działek, jednak z uwagi na brak doprecyzowania stanu faktycznego otrzymał interpretację o numerze IBPP2/4512-409/16-2/AB dla działek 830/3 i 830/4 oraz pod numerem IBPP2/4512-603/16-1/AB pozostawiono bez rozpatrzenia wniosek dla działek 830/2, 829/1 i 829/2.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Ad.1.

Na dzień sprzedaży udziałów w działkach 829/1 i 829/2 prawo do rozporządzania jak właściciel (w rozumieniu art. 7 ust. 1 Ustawy o podatku od towarów i usług) parkingiem znajdującym się na tych działkach posiada dzierżawca „A" (zgodnie z określeniami stron użytymi w treści wniosku).

Natomiast na dzień sprzedaży udziałów w działce 830/2 prawo do rozporządzania jak właściciel (w rozumieniu art. 7 ust. 1 Ustawy o podatku od towarów i usług) parkingiem znajdującym się na tej działce posiada Wnioskodawca oraz pozostali współwłaściciele tj. podmioty „Y” i „Z” (zgodnie z określeniami stron użytymi w treści wniosku).

Ad.2.

Wyłącznym właścicielem nakładów na przedmiotowy parking znajdujący się na działkach 829/1 i 829/2 jest inny podmiot niż Wnioskodawca, jest to dzierżawca „A”.

Natomiast wyłącznymi właścicielami nakładów na przedmiotowy parking znajdujący się na działce 830/2 są (jako współwłaściciele) Wnioskodawca wraz z podmiotem „Y” i „Z” (zgodnie z określeniami stron użytymi w treści wniosku). Należy zaznaczyć , że ponieważ przedmiotowe działki stanowią współwłasność Wnioskodawcy, podmiotu „Y” i podmiotu „Z” i właśnie te trzy podmioty są Wydzierżawiającymi w stosunku do podmiotu „A”.

Ad. 3.

Parking znajdujący się na działkach 830/2, 829/1 i 829/2 został wzniesiony w następujący sposób:

• na działce 830/2 wzniósł go we wrześniu 2002 roku dzierżawca „X” (zgodnie z określeniami stron użytymi w treści wniosku), który w tamtym czasie dzierżawił działkę 830/2 od Wnioskodawcy. Na wzniesienie Wnioskodawca wyraził zgodę.
• na działkach 829/1 i 829/2 wzniósł go w grudniu 2012 roku dzierżawca „A” (zgodnie z określeniami stron użytymi w treści wniosku). Na wzniesienie Wnioskodawca wyraził zgodę.
  
  

Ad. 4

Parking znajdujący się na działkach 829/1 i 829/2 stanowi składnik majątku dzierżawcy „A”. Natomiast parking znajdujący się na działce 830/2 stanowi składnik majątku Wnioskodawcy oraz współwłaścicieli czyli podmiotów „Y” i „Z” (zgodnie z określeniami stron użytymi w treści wniosku).

Ad. 5.

Prawo do rozporządzania jak właściciel parkingiem znajdującym się na działkach 829/1 i 829/2 na dzień sprzedaży ww. nieruchomości będzie posiadał nadal dzierżawca „A” (zgodnie z określeniami stron użytymi w treści wniosku).

Natomiast prawo do rozporządzania jak właściciel parkingiem znajdującym się na działce 830/2 na dzień sprzedaży ww. nieruchomości będzie posiadał Wnioskodawca wraz ze współwłaścicielami tj. podmiotami „Y” i „Z” - stąd odpowiedzi na podpunkty a-g dotyczą zgodnie z konstrukcją logiczną pytania działki 830/2.

1. Wnioskodawca nabył ww. parking jako wzniesiony przez dzierżawcę „X” (wzniesiony we wrześniu 2002 roku) w taki sposób, że:
   
   • w grudniu 2003 roku dzierżawca „X” zbył 50% udziałów w swoich nakładach (w tym w parkingu) podmiotowi „Y”. „Y” stał się od lipca 2004 stroną umowy dzierżawy z kwietnia 2001 roku (mowa o tym we wniosku),
   • w lipcu 2005 roku dzierżawca „X” zbył pozostałe 50% udziałów w swoich nakładach (w tym w parkingu) podmiotowi „Z”. Od września 2005 podatnik „Z” stał się stroną umowy z kwietnia 2001 roku (mowa o tym we wniosku),
   • w listopadzie 2008 roku Wnioskodawca zbył po 1/3 prawa własności nieruchomości obejmującej działki 830/2, 830/3, 830/4 na rzecz swoich dzierżawców tj. „Y” i „Z”,
   • w tym samym czasie dotychczasowi dzierżawcy zbyli na rzecz Wnioskodawcy udziały w nakładach w postaci pawilonu i infrastruktury (w tym parkingu) w taki sposób, że każdy z podatników był od tej pory właścicielem 1/3 udziału w nakładach (w tym w parkingu). Nabycie nastąpiło na takiej podstawie, iż sprzedający „Y” i „Z” wystawili faktury opodatkowane podstawową stawką podatku od towarów i usług, a Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w nich zawartego.
2. Przy nabyciu parkingu znajdującego się na działce 830/2 przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
   
3. Pierwsze zajęcie (używanie) parkingu nastąpiło w dacie 16 września 2002 roku. Wnioskodawca przystąpił do umowy dzierżawy w czasie, gdy parking już był używany.
   
4. Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym ww. parkingu.
   
5. Ww. parking (zarówno na działce 830/2 jak i 829/1 i 829/2 ) są przedmiotem dzierżawy. Przy czym parking na działce opisywanej w tym punkcie wezwania tj. 830/2 stał się przedmiotem umowy dzierżawy zawartej między wydzierżawiającymi (tj. Wnioskodawcą i podmiotem „Y” i „z”) a dzierżawcą „A” od dnia 1 grudnia 2008 roku do nadal.
   
6. Jak podano w pkt 5 d nie ponoszono żadnych wydatków na ulepszenie parkingu.
   
7. Parking nie był wykorzystywany na cele działalności zwolnionej z podatku, wprost przeciwnie zawsze był wykorzystywany na cele działalności opodatkowanej.
   
   

Ad. 6.

Mur oporowy oraz instalacja oświetleniowa parkingu znajdujące się na działce 830/2 stanowią własność Wnioskodawcy oraz podmiotów „Y” i „ Z” jako współwłaścicieli. Znajdujący się na działce 829/1 i 829/2 krawężnik oraz instalacja oświetleniowa parkingu znajdująca się na działkach 829/1 i 829/2 oraz sieć wodna przeciwpożarowa (hydrant) na działce 830/2 stanowią własność innego podmiotu niż Wnioskodawca tj. dzierżawcy „A”.

Prawo do rozporządzania jak właściciel murem oporowym oraz instalacją oświetleniową parkingu położonymi na działce 830/2 w dacie zbycia przedmiotowej nieruchomości ma Wnioskodawca (wraz ze współwłaścicielami tj. podmiotami „Y” i „Z”), natomiast krawężnikiem oraz instalacją oświetleniową parkingu położonymi na działkach 829/1 i 829/2 oraz siecią wodną przeciwpożarową (hydrant) na działce 830/2 takie prawo ma (i będzie miał w dniu zbycia udziałów) inny podmiot tj. dzierżawca „A”.

Ad. 7.

Wyłącznymi właścicielami nakładów na mur oporowy oraz instalację oświetleniową parkingu położonymi na działce 830/2 są Wnioskodawca wraz ze współwłaścicielami tj. podmiotami „Y” i „Z”.

Natomiast wyłącznym właścicielem nakładów na krawężnik oraz instalację oświetleniową parkingu położonymi na działkach 829/1 i 829/2 oraz nakładów na sieć wodną przeciwpożarową (hydrant) położona na działce 830/2 jest podmiot inny niż Wnioskodawca tj. dzierżawca „A”.

Ad. 8.

Mur oporowy powstał w 2010 roku, a koszt jego wzniesienia poniósł Wnioskodawca wraz ze współwłaścicielami tj. podmiotami „Y” i „Z”.

Instalacja oświetleniowa parkingu na działce 830/2 została wzniesiona przez pierwszego dzierżawcę „X” w 2002 roku (a później nabyte przez podmioty „Y” i „Z” jako nowych właścicieli nakładów, po czym podmioty „Y” i „Z” zbyły na rzecz Wnioskodawcy w listopadzie 2008 roku udziały w nakładach w postaci pawilonu i infrastruktury (w tym instalacji oświetleniowej parkingu) w taki sposób, że każdy z podatników był od tej pory właścicielem 1/3 udziału w nakładach (w tym instalacji oświetleniowej parkingu).

Sieć wodna przeciwpożarowa (hydrant) na działce 830/2, krawężnik oraz instalacja oświetleniowa parkingu znajdujące się na działkach 829/1 i 829/2 zostały wzniesione przez dzierżawcę „A” w grudniu 2012 roku podczas rozbudowy przedmiotu dzierżawy. Wnioskodawca (oraz pozostali współwłaściciele tj. podmiot „Y” i „Z” ) wyraził zgodę ich na wzniesienie.

Ad. 9.

Mur oporowy oraz instalacja oświetleniowa parkingu położone na działce 830/2 stanowią składnik majątku Wnioskodawcy oraz współwłaścicieli tj. podmiotów „Y” i „Z”.

Sieć wodna przeciwpożarowa (hydrant) położona na działce 830/2 , krawężnik oraz instalacja oświetleniowa parkingu położone na działkach 829/1 i 829/2 stanowią składnik majątku dzierżawcy „A”.

Ad. 10.

Mur oporowy, sieć wodna przeciwpożarowa (hydrant), krawężnik oraz instalacja oświetleniowa parkingu wskazane w opisie stanowią budowle trwale związane z gruntem w rozumieniu art. 3 pkt 3 Ustawy Prawo budowlane.

Ad. 11.

Ponieważ prawo do rozporządzania jak właściciel obiektami takimi jak sieć wodna przeciwpożarowa (hydrant) na działce 830/2, krawężnik oraz instalacja oświetleniowa parkingu na działce 829/1 i 829/2 posiada dzierżawca „A”, stąd pytanie 11 a-g ma zastosowanie jedynie do muru oporowego i instalacji oświetleniowej parkingu wzniesionymi na działce 830/2 (gdyż tylko obiektami na tej działce rozporządza jak właściciel Wnioskodawca).

1. Mur oporowy powstał w 2010 roku, a koszt jego wzniesienia poniósł Wnioskodawca wraz ze współwłaścicielami tj. podmiotami „Y” i „Z”. Nie wytworzył go sam, lecz wzniosła go firma budowlana. Firma ta wystawiła fakturę z podstawową stawką VAT. Miało to miejsce akurat w 2010 roku z powodu konieczności zabezpieczenia terenu w związku z zagrożeniem zalaniem wodą, która gromadziła się w nadmiernych ilościach w okresie powodzi 2010 roku. Instalację oświetleniową parkingu (na działce 830/2 ) Wnioskodawca nabył kupując w 2008 roku nakłady jako wzniesione przez dzierżawcę „X” (wzniesione we wrześniu 2002 roku) w taki sposób, że:
   
   • w grudniu 2003 roku dzierżawca „X” zbył 50% udziałów w swoich nakładach (w tym w instalacji oświetleniowej parkingu na działce 830/2) podmiotowi „Y”. „Y” stał się od lipca 2004 stroną umowy dzierżawy z kwietnia 2001 roku (mowa o tym we wniosku),
   • w lipcu 2005 roku dzierżawca „X” zbył pozostałe 50% udziałów w swoich nakładach (w tym w instalacji oświetleniowej parkingu na działce 830/2) podmiotowi „Z”. Od września 2005 podatnik „Z” stał się stroną umowy z kwietnia 2001 roku (mowa o tym we wniosku),
   • w listopadzie 2008 roku Wnioskodawca zbył po 1/3 prawa własności nieruchomości obejmującej działki 830/2, 830/3, 830/4 na rzecz swoich dzierżawców tj. „Y” i „Z”,
   • w tym samym czasie dotychczasowi dzierżawcy zbyli na rzecz Wnioskodawcy udziały w nakładach w postaci pawilonu i infrastruktury (w tym w instalacji oświetleniowej parkingu na działce 830/2) w taki sposób, że każdy z podatników był od tej pory właścicielem 1/3 udziału w nakładach (w tym w instalacji oświetleniowej parkingu na działce 830/2).
   • Nabycie nastąpiło na takiej podstawie, iż sprzedający „Y” i „Z” wystawili faktury opodatkowane podstawową stawką podatku od towarów i usług a Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w nich zawartego.
2. Przy nabyciu muru oporowego i instalacji oświetleniowej parkingu na działce 830/2 Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
   
3. Pierwsze zajęcie (używanie) muru oporowego nastąpiło bezpośrednio po jego wybudowaniu tj. w 2010 roku. Natomiast pierwsze zajęcie (używanie) instalacji oświetleniowej parkingu na działce 830/2 nastąpiło w dacie 16 września 2002 roku. Wnioskodawca przystąpił do umowy dzierżawy w czasie, gdy instalacja oświetleniowa parkingu już była używana.
   
4. Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym ww. muru oporowego, instalacji oświetleniowej parkingu na działce 830/2 (te na działkach 829/1 i 829/2 nie stanowią składnika jego majątku, podobnie jak krawężnik na działce 829/1 i 829/2 jak i sieć wodna przeciwpożarowa (hydrant) na działce 830/2 należące do dzierżawcy „A”).
   
5. Mur oporowy i instalacja oświetleniowa parkingu na działce 830/2 są przedmiotem dzierżawy. Przy czym wymienione w poprzednim zdaniu obiekty na działce opisywanej w tym punkcie wezwania tj. 830/2 stały się przedmiotem umowy dzierżawy zawartej między wydzierżawiającymi (tj. Wnioskodawcą i podmiotem „Y” i „Z”) a dzierżawcą „A” od dnia 1 grudnia 2008 roku do nadal.
   
6. Jak podano w pkt 11 d nie ponoszono żadnych wydatków na ulepszenie ww. obiektów.
   
7. Wymienione w poprzednich podpunktach obiekty nie był wykorzystywane na cele działalności zwolnionej z podatku, wprost przeciwnie zawsze był wykorzystywany na cele działalności opodatkowanej
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z powyższym transakcję zbycia działek 830/2, 829/1 i 829/2 (sprzedaż) należy opodatkować podstawową (23%) stawką podatku od towarów i usług czy transakcja ta będzie korzystała ze zwolnienia w podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy.

W ocenie Wnioskodawcy transakcja powinna korzystać ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 Ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisu zdarzenia przyszłego jest:

• nieprawidłowe - w części dotyczącej zwolnienia z podatku VAT sprzedaży działek nr 829/1 i 829/2,
• prawidłowe - w części dotyczącej zwolnienia z podatku VAT sprzedaży działki nr 830/2.
  
  

W pierwszej kolejności tut. organ chciałby się odnieść do dostawy udziałów w działkach nr 829/1 i 829/2.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W stosunku do sprzedawanego przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomości zauważyć należy, że z cytowanego wyżej brzmienia definicji towaru wynika, iż sformułowanie „ich części” odnosi się do budynków i budowli. Po pierwsze, mogą to być części wydzielone fizycznie z budynku bądź budowli. W szczególności będą to lokale mieszkaniowe lub użytkowe. Po drugie, za część budynków należy uznać także udziały w budynkach i budowlach. Część budynku lub budowli to także ich część ułamkowa, a więc udział w ich własności.

W myśl art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. 2016 r. poz. 380 ze zm.) własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Niepodzielność oznacza, że każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy, a nie do jej części odpowiadającej udziałowi.

Stosownie do art. 196 § 1 ww. Kodeksu współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości. Udział we współwłasności, w aspekcie regulacji zawartych w przepisach Kodeksu cywilnego, wyraża zakres uprawnień, współwłaściciela względem rzeczy wspólnej (także w stosunku do pozostałych współwłaścicieli) i określony jest odpowiednim ułamkiem. Każdemu ze współwłaścicieli przysługują atrybuty prawa własności, ma on względem swojego udziału pozycję wyłącznego właściciela ze względu na charakter udziału.

Stosownie do art. 198 Kodeksu cywilnego współwłaściciel może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, co wynika z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Czynność ta daje otrzymującemu towar prawo dysponowania rzeczą jak właściciel. Przepis nie mówi o przeniesieniu prawa własności. W związku z powyższym, sprzedaż udziału w nieruchomości należy traktować jako dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1, która będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W treści tego artykułu, mowa jest bowiem o tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do rozporządzania nią jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawo własności” lecz jako własność ekonomiczną.

W tym znaczeniu własność ekonomiczna to sytuacja, w której - z punktu widzenia aspektów ekonomicznych oraz w rozumieniu potocznym - należałoby uznać kogoś za właściciela rzeczy, np. posiadacza nieruchomości, której wydaniu nie towarzyszyło przeniesienie własności w formie aktu notarialnego. W każdym razie w przypadku przejścia własności ekonomicznej ma miejsce dostawa towarów. Czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym. Dostawa towarów nie ogranicza się więc wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy.

Powyższe znajduje potwierdzenie zarówno w orzecznictwie krajowym (wyrok NSA z dnia 10 października 2013 r., sygn. akt I FSK 310/12), jak również w orzecznictwie europejskim (orzeczenie C-320/88 Shipping and Forwarding Safe B.V. v. Staatsecretaris van Financien), w którym to orzeczeniu Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy.

Dla uznania, że miała miejsce dostawa towarów, wystarczy że podmiot nabędzie tzw. własność ekonomiczną tzn. będzie miał możliwość dowolnego rozporządzania i dysponowania uzyskanym towarem. Przykładowo dostawą towarów będzie faktyczne rozporządzanie nieruchomością nawet bez zachowania formy aktu notarialnego, sprzedaż rzeczy znalezionej, której własności znalazca jeszcze nie nabył.

Zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy o VAT, opodatkowanie podatkiem od towarów i usług następuje niezależnie od tego czy czynności podlegające opodatkowaniu zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa. Czynności opodatkowane na gruncie VAT zostały bowiem oderwane od ważności i skuteczności tych czynności na gruncie prawa cywilnego. Decydujące znaczenie ma bowiem nie prawny (na gruncie prawa cywilnego), lecz ekonomiczny aspekt transakcji.

Powyższe wskazuje jednoznacznie, że rozważając skutki podatkowe planowanej przez Wnioskodawcę transakcji należy mieć na uwadze nie jej aspekty cywilnoprawne, lecz te, które mają znaczenie z punktu widzenia ustawy o VAT.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać udziały działkach nr 829/1 i 829/2. Na przedmiotowych działkach znajdują się budowle w rozumieniu art. 3 pkt 3 Prawo budowlane w postaci parkingu, krawężnika oraz instalacji oświetleniowej. Na dzień sprzedaży udziałów w działkach 829/1 i 829/2 prawo do rozporządzania jak właściciel (w rozumieniu art. 7 ust. 1 Ustawy o podatku od towarów i usług) parkingiem znajdującym się na tych działkach posiada dzierżawca „A” (zgodnie z określeniami stron użytymi w treści wniosku).

Wyłącznym właścicielem nakładów na przedmiotowy parking znajdujący się na działkach 829/1 i 829/2 jest inny podmiot niż Wnioskodawca, jest to dzierżawca „A”. Parking znajdujący się na działkach 829/1 i 829/2 stanowi składnik majątku dzierżawcy „A”. Znajdujący się na działce 829/1 i 829/2 krawężnik oraz instalacja oświetleniowa parkingu znajdująca się na działkach 829/1 i 829/2 stanowią własność innego podmiotu niż Wnioskodawca tj. dzierżawcy „A”. Prawo do rozporządzania jak właściciel krawężnikiem oraz instalacją oświetleniową parkingu w dacie zbycia nieruchomości ma (i będzie miał w dniu zbycia udziałów) inny podmiot tj. dzierżawca „A”. Wyłącznym właścicielem nakładów na krawężnik oraz instalację oświetleniową parkingu położonymi na działkach 829/1 i 829/2 jest podmiot inny niż Wnioskodawca tj. dzierżawca „A”.

Powyższa analiza w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia pozwala stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie planowana przez Wnioskodawcę transakcja zbycia udziałów w działkach nr 829/1 i 829/2, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, będzie miała charakter dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Transakcja ta nie będzie obejmowała budowli w postaci parkingu, krawężnika oraz instalacji oświetlenia.

A zatem, należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie nie zaistnieje jednocześnie dostawa towaru (parkingu, krawężnika oraz instalacji oświetlenia) w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy wraz z przeniesieniem własności gruntu, na którym posadowione są ww. budowle. Tym samym dojdzie jedynie do sprzedaży udziału samego gruntu.

Kwestię wysokości opodatkowania reguluje art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 146a pkt 1 ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o VAT.

Należy wskazać, że stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.

Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane (przeznaczone pod zabudowę). Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę – są zwolnione od podatku VAT.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, sprzedawane nieruchomości nr 829/1 i 829/2 są gruntami zabudowanymi budowlami, a więc nie stanowią terenu niezabudowanego, innego niż teren budowlany. W konsekwencji dostawa opisanych we wniosku działek nr 829/1 i 829/2 nie może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Ponadto należy zauważyć, że zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że dostawa udziałów w nieruchomościach gruntowych nr 829/1 i 829/2 nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż ww. nieruchomości nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie do działalności zwolnionej.

Zatem odnosząc się do opisu sprawy należy uznać, że transakcja zbycia udziałów w nieruchomościach gruntowych nr 829/1 i 829/2, o którym mowa w rozpatrywanej sprawie podlegać będzie opodatkowaniu 23% stawką podatku od towarów usług, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy.

Tym samym w tej części stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Natomiast odnośnie dostawy udziałów w działce 830/2 należy mieć na uwadze, że przedmiotem dostawy będzie udział w nieruchomości zabudowanej budowlami w postaci parkingu, instalacji oświetleniowej i muru oporowego.

Dostawa budynków i budowli, co do zasady korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających. Zgodnie z art. 12 ust. 2 zdanie drugie ww. Dyrektywy państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a), do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie „gruntu związanego z budynkiem”. Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami ww. Dyrektywy oraz w świetle utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budowli”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 290 ze zm.).

Z uregulowań zawartych w art. 3 pkt 3 ustawy przez budowlę rozumie się każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane).

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać udziały w działce nr 830/2 . Na przedmiotowej działce znajdują się budowle w rozumieniu art. 3 pkt 3 Prawo budowlane w postaci parkingu, muru oporowego oraz instalacji oświetleniowej. Na dzień sprzedaży udziałów w działce 830/2 prawo do rozporządzania jak właściciel (w rozumieniu art. 7 ust. 1 Ustawy o podatku od towarów i usług) parkingiem, murem oporowym oraz instalacją oświetleniową znajdujące się na tej działce posiada Wnioskodawca oraz pozostali współwłaściciele. Wyłącznymi właścicielami nakładów na parking, mur oporowy oraz instalację oświetleniową znajdujące się na działce 830/2 są (jako współwłaściciele) Wnioskodawca wraz z podmiotem „Y” i „Z”. Parking, mur oporowy oraz instalacji oświetlenia znajdujące się na działce 830/2 stanowi składnik majątku Wnioskodawcy oraz współwłaścicieli czyli podmiotów „Y” i „Z”. Ponadto jak wskazał Wnioskodawca na przedmiotowej nieruchomości znajduje się sieć wodna przeciwpożarowa (hydrant) która jest budowlą w rozumieniu art. 3 pkt 3, jednak sieć wodna przeciwpożarowa znajdująca się na działce 830/2 stanowi własność innego podmiotu niż Wnioskodawca tj. dzierżawcy „A”. Prawo do rozporządzania jak właściciel siecią wodną przeciwpożarową w dacie zbycia nieruchomości ma (i będzie miał w dniu zbycia udziałów) inny podmiot tj. dzierżawca „A”. Wyłącznym właścicielem nakładów na sieć wodną przeciwpożarową jest podmiot inny niż Wnioskodawca tj. dzierżawca „A”.

Przy nabyciu parkingu, muru oporowego i instalacji oświetleniowej znajdującego się na działce 830/2 przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Pierwsze zajęcie (używanie) parkingu nastąpiło w dacie 16 września 2002 roku. Wnioskodawca przystąpił do umowy dzierżawy w czasie, gdy parking już był używany. Pierwsze zajęcie (używanie) muru oporowego nastąpiło bezpośrednio po jego wybudowaniu tj. w 2010 roku. Natomiast pierwsze zajęcie (używanie) instalacji oświetleniowej parkingu na działce 830/2 nastąpiło w dacie 16 września 2002 roku. Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym ww. parkingu, muru oporowego, instalacji oświetleniowej.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie pierwsze zajęcie (używanie) parkingu oraz muru oporowego nastąpiło 16 września 2002 r., natomiast pierwsze zajęcie instalacji oświetleniowej nastąpiło 2010 roku. Tym samym dostawa udziału w parkingu, w murze oporowym oraz w instalacji oświetleniowej nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą udziału w ww. budowlach upłynie okres dłuższy niż dwa lata.

W świetle powyższego dostawa udziału w parkingu, w murze oporowym oraz w instalacji oświetleniowej spełniać będzie przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Konsekwentnie sprzedaż udziału w gruncie, z którym związane są ww. budowle – stosownie do art. 29a ust. 8 ustawy – będzie korzystać ze zwolnienia analogicznie jak sprzedaż udziału w ww. budowlach.

Zatem dostawa udziałów w parkingu, w murze oporowym oraz w instalacji oświetleniowej posadowionych na działce nr 830/2 korzystać będzie ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko w zakresie sprzedaży udziałów w działce nr 830/2 należało uznać za prawidłowe.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy jest:

• nieprawidłowe - w części dotyczącej zwolnienia z podatku VAT sprzedaży działek nr 829/1 i 829/2,
• prawidłowe - w części dotyczącej zwolnienia z podatku VAT sprzedaży działki nr 830/2.
  
  

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji indywidualnej.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego bądź zmiany stanu prawnego.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie zgodnie z art. 57a skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.