Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
3063-ILPP3.4512.5.2017.2.JK
z 16 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 stycznia 2017 r. (data wpływu 4 stycznia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia – brak daty (data wpływu 21 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych przed dokonaniem rejestracji jako podatnik VAT czynny – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 stycznia 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych przed dokonaniem rejestracji jako podatnik VAT czynny. Wniosek uzupełniono pismem z dnia – brak daty (data wpływu 21 lutego 2017 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, zadanego pytania oraz własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą 23 czerwca 2014 r., od tego też dnia wystawiał faktury z podatkiem VAT, ale nie zgłosił rejestracji VAT i nie sporządzał deklaracji.

Zainteresowany wskazał, że mylnie odczytał i mylnie zrozumiał przepisy dotyczące zwolnienia od podatku VAT. Zwolnienie do kwoty 150.000 zł obowiązuje do osiągnięcia tego obrotu. Jeżeli nie został osiągnięty w danym roku, to od nowego roku obowiązuje nadal do osiągnięcia obrotu 150.000 zł, co było – zdaniem Wnioskodawcy – wielką pomyłką z Jego strony.

Zainteresowany prowadzi sprzedaż przez Internet na rzecz osób fizycznych.

Ponadto w piśmie z dnia – brak daty (data wpływu 21 lutego 2017 r.), stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Wnioskodawca wskazał, że:

Zgłoszenia rejestracyjnego dokonał przed złożeniem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy. Wartość sprzedaży w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku 2014 przekroczyła kwotę 150.000 zł.

Zestawienie kwot sprzedaży za rok:

• 2015 r. sprzedaż netto: 128903,80 zł; sprzedaż brutto: 158553,26 zł
  

• 2016 r. sprzedaż netto: 201437,79 zł; sprzedaż brutto: 247770,96 zł
  
  

Zainteresowany wskazał, że od dnia rozpoczęcia działalności nie zamierzał korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy. Wnioskodawca nie dokonał żadnego pisemnego powiadomienia o tym Naczelnika Urzędu Skarbowego.

Towary nabyte były wykorzystywane wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej. Nabyte towary od dnia rozpoczęcia działalności Zainteresowany wykorzystywał wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT.

Faktury od dnia rozpoczęcia działalności były wystawiane na: (…).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy mimo zaistniałej pomyłki Wnioskodawca może rozliczyć podatek VAT od nabycia towarów i usług od dnia rozpoczęcia działalności?

Wnioskodawca doprecyzował w piśmie, które wpłynęło do tut. Organu dnia 21 lutego 2017 r., że zakres zadanego pytania dotyczy prawa do zarejestrowania od dnia rozpoczęcia działalności jako podatnik VAT czynny oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od początku działalności.

Zdaniem Wnioskodawcy (uzupełnionym w piśmie, które wpłynęło do tut. Organu dnia 21 lutego 2017 r.), w związku z tym, że zachowywał się jak podatnik zarejestrowany dla celów podatku VAT, prowadził od początku rejestry zakupu i sprzedaży VAT, wystawiał wyłącznie faktury VAT, powinien być podatnikiem VAT czynnym od początku działalności z prawem do odliczenia podatku naliczonego.

Zainteresowany prosi o pozytywne rozpatrzenie wniosku.

Wnioskodawca żałuje, że mylnie odczytał przepisy ustawy VAT o zwolnieniu. Chciałby naprawić błąd i rozliczyć za poszczególne miesiące składając deklaracje, zapłacić podatek oraz odsetki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Stosownie do art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako „podatnika VAT czynnego” lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego” (art. 96 ust. 4 ustawy w brzmieniu obowiązującym w okresie od 1 stycznia 2014 r. do 31 grudnia 2014 r.).

Naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie (art. 96 ust. 4 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r. do dnia 31 grudnia 2016 r.).

W myśl art. 96 ust. 4 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r., naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Jak stanowi art. 96 ust. 4a ustawy, dodany do ustawy od dnia 1 stycznia 2017 r., naczelnik urzędu skarbowego nie dokonuje rejestracji podmiotu jako podatnika VAT bez konieczności zawiadamiania podmiotu, jeżeli:

1. dane podane w zgłoszeniu rejestracyjnym są niezgodne z prawdą lub
2. podmiot ten nie istnieje, lub
3. mimo podjętych udokumentowanych prób nie ma możliwości skontaktowania się z tym podmiotem albo jego pełnomocnikiem, lub
4. podmiot albo jego pełnomocnik nie stawia się na wezwania naczelnika urzędu skarbowego.
   
   

Jak wynika z art. 96 ust. 5 ustawy, jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni – do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

1. przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 2a i 4-41 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;
2. przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;
3. przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia, z zastrzeżeniem pkt 4;
4. przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9, od pierwszej wykonanej czynności.
   
   

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Rejestracji należy dokonać przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 ustawy, przy czym przepis nie określa, jak wcześnie rejestracja powinna nastąpić. Natomiast powinna ona nastąpić najpóźniej w dzień poprzedzający dokonanie pierwszej czynności opodatkowanej. Rejestracji należy dokonać w urzędzie skarbowym, którego właściwość określa art. 2 pkt 13 ustawy.

Należy zauważyć, że w momencie złożenia zgłoszenia rejestracyjnego podatnik spełni warunek formalny i od tego momentu może realizować uprawnienia do odliczenia podatku naliczonego.

W myśl art. 99 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2014 r., podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Natomiast zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2015 r., podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, stosownie do art. 99 ust. 2 ustawy, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale.

Przepis art. 86 ust. 1 ustawy stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego podatnik może zrealizować w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy.

W myśl art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie do art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi (art. 86 ust. 10c ustawy).

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych – art. 86 ust. 11 ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Do podstawowych zasad wspólnego systemu VAT należy między innymi zasada neutralności podatku dla podatnika, rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług, i ma na celu zapewnienie neutralności tego podatku dla podatników VAT czynnych. Podatnik ma prawo do skorzystania z przedmiotowego prawa w ustalonych przepisami terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego określonych warunków pozytywnych (związku nabytych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi), jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych m.in. w art. 88 ustawy.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z treści ww. art. 88 ust. 4 ustawy nie wynika jednakże, by do nabycia uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego koniecznym było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury dokumentującej zakup towaru lub usługi. W dacie otrzymania faktury koniecznym jest aby podmiot, który ją otrzymuje był podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, czyli podmiotem wykonującym samodzielnie działalność gospodarczą (zdefiniowaną w ust. 2 tegoż artykułu), bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Tak więc, podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego (podatnik musi posiadać taki status w momencie realizacji uprawnienia).

Z powyższego przepisu wynika więc, że ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich odpowiednich przesłanek.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą 23 czerwca 2014 r., od tego też dnia wystawiał faktury z podatkiem VAT, ale nie zgłosił rejestracji VAT i nie sporządzał deklaracji.

Zainteresowany prowadzi sprzedaż przez Internet na rzecz osób fizycznych.

Wnioskodawca wskazał, że zgłoszenia rejestracyjnego dokonał przed złożeniem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy. Wartość sprzedaży w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku 2014 przekroczyła kwotę 150.000 zł.

Zestawienie kwot sprzedaży za rok 2015: 128903,80 zł netto/158553,26 zł brutto i rok 2016: 201437,79 zł netto/247770,96 zł brutto.

Wnioskodawca wskazał, że nie zamierzał korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy.

Zainteresowany nie dokonał żadnego pisemnego powiadomienia o tym Naczelnika Urzędu Skarbowego.

Towary nabyte przez Wnioskodawcę były wykorzystywane wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej.

Nabyte towary od dnia rozpoczęcia działalności Zainteresowany wykorzystywał wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT.

Faktury od dnia rozpoczęcia działalności były wystawiane na: (…).

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących zakup towarów i usług, które zostały nabyte przed dokonaniem rejestracji Zainteresowanego jako podatnika VAT czynnego.

Zgodnie z przedstawionym stanem prawnym, treść powyższych przepisów nie wskazuje, aby do nabycia prawa do odliczenia podatku naliczonego konieczne było posiadanie statusu podatnika zarejestrowanego w momencie otrzymania faktur zakupu. Zatem, status podatnika czynnego (zarejestrowanego) konieczny jest w momencie dokonywania odliczenia – realizacji tego prawa.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u wszystkich podatników, o ile wykażą, że zakupy były związane z bieżącą lub przyszłą działalnością opodatkowaną, a warunek rejestracji jest niezbędny wyłącznie do skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia podatku należnego. Należy bowiem rozróżnić moment powstania prawa do odliczenia od momentu skorzystania z tego prawa. Jego realizacja następuje poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia i aby skutecznie zrealizować już powstałe uprawnienie, podatnik musi usunąć – najpóźniej przed skorzystaniem z tego prawa – wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, który uniemożliwia identyfikowanie go jako podatnika. Zatem należy stwierdzić, że ustawa o podatku od towarów i usług nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych w czasie, gdy nie widniał on w rejestrze podatników podatku od towarów i usług, o ile występują przesłanki, że zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżącej (lub przyszłej) działalności opodatkowanej (oraz spełniają inne warunki określone w przepisach ustawy). Niemniej, ustawodawca narzucił podatnikom, chcącym dokonać odliczenia podatku VAT od poczynionych nabyć, obowiązek rejestracji jako podatnika VAT czynnego.

Okoliczności przedstawione w analizowanej sprawie wskazują, że Wnioskodawca, mimo formalnego braku rejestracji do podatku VAT, zachowywał się jak zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług, tj. wystawiał faktury VAT i naliczał podatek od wykonywanych czynności. Ponadto – jak wskazał Wnioskodawca – od dnia rozpoczęcia działalności gospodarczej nie zamierzał korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy. Takie zachowanie oznacza, że Zainteresowany od chwili rozpoczęcia działalności zamierzał być czynnym podatnikiem podatku VAT, jednakże nie dopełnił, wynikającego z art. 96 ust. 1 ustawy, formalnego obowiązku złożenia dokumentów rejestracyjnych.

Z uwagi zatem na powyższe, Wnioskodawca wcześniej niezarejestrowany, a prowadzący działalność gospodarczą może skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego, gdyż zakupy dokonane od dnia 23 czerwca 2014 r. – jak wskazał Zainteresowany – wykorzystywane były wyłącznie do działalności opodatkowanej. Natomiast warunek rejestracji jest niezbędny wyłącznie do skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia podatku należnego.

Mając na uwadze tak przedstawione okoliczności sprawy oraz przywołane powyżej przepisy prawa stwierdzić, że skoro wszystkie poniesione przez Wnioskodawcą, przed dniem rejestracji do podatku VAT, wydatki dokonywane były w celu przyszłego osiągania obrotu z działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, to Zainteresowanemu przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur je dokumentujących.

Ponadto w rozpatrywanej sprawie konieczne jest złożenie przez Zainteresowanego zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R, w którym Wnioskodawca wskaże okres rozliczeniowy, od którego jako podatnik VAT czynny będzie rozliczać podatek od towarów i usług oraz będzie składać deklaracje dla potrzeb tego podatku. W celu dokonania odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów i usług związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, Zainteresowany jest zobowiązany do złożenia zaległych deklaracji VAT-7 z wykazanym podatkiem należnym i podatkiem naliczonym oraz do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R, w którym należy wskazać okres rozliczeniowy, od którego Zainteresowany chciał być czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że w opisanym przypadku Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z nabyciem towarów i usług służących wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, za okres, gdy nie widniał on w rejestrze podatników podatku VAT czynnych, z uwzględnieniem treści art. 86 i art. 88 ustawy.

Podsumowując należy stwierdzić, że Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych od dnia rozpoczęcia działalności. Ponadto w celu realizacji tego prawa konieczne jest złożenie przez Zainteresowanego zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R, którego – jak wynika z opisu sprawy – Wnioskodawca dokonał przed złożeniem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 108 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku wyższą od kwoty podatku należnego – art. 108 ust. 2 ustawy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Zainteresowany w okresie w jakim nie był czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, tj. od dnia 23 czerwca 2014 r. wystawiał faktury VAT dokumentujące dokonywaną przez Niego sprzedaż opodatkowaną podatkiem VAT, jednak nie sporządzał deklaracji podatkowych, o których mowa w art. 99 ust. 1 ustawy.

Wyjaśnić w tym miejscu należy, iż z uwagi na to, że Wnioskodawca posiadający przymiot podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, dokonywaną sprzedaż dokumentował fakturami VAT, to jest podmiotem zobowiązanym do zapłaty podatku VAT wynikającego z wystawionych faktur – na mocy art. 108 ust. 1 ustawy.

Wskazać więc należy, że w sytuacji gdy – pomimo braku rejestracji – Wnioskodawca zachowywał się jak czynny, zarejestrowany podatnik podatku VAT, tj. wystawiał faktury dokumentujące sprzedaż opodatkowaną podatkiem VAT, zobowiązany jest do rozliczenia podatku w nich wykazanego w deklaracjach podatkowych VAT.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego stanu faktycznego. W świetle powyższego tut. Organ zaznacza, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile stan faktyczny pokrywać się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego stanu faktycznego, udzielona interpretacja straci zatem swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.