2017.03.20 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1061-IPTPP3.4512.680.2016.2.JM
z 20 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 9 grudnia 2016 r. (data wpływu 13 grudnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 lutego 2017 r. (data wpływu 20 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

stawki podatku dla dostawy udziału w nieruchomościach – jest nieprawidłowe;

prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabycia udziału w nieruchomościach – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 grudnia 2016 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

stawki podatku dla dostawy udziału w nieruchomościach;

prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabycia udziału w nieruchomościach.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 lutego 2017 r. (data wpływu 20 lutego 2017 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz doprecyzowanie pytania Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca jest współwłaścicielem nieruchomości o powierzchni 7892,00 m², składającej się z dwóch działek o nr 1215/1 oraz 1215/4, dla których Sąd Rejonowy w … prowadzi księgę wieczystą nr ….

Nieruchomość jest zabudowana budynkiem usługowym o pow. 2076 m², wybudowanym w latach 60-tych minionego wieku.

Przedmiotowa nieruchomość pozostaje we współwłasności trzech osób fizycznych.

Każda z tych osób fizycznych, w tym Wnioskodawca, są zarejestrowane jako podatnicy VAT czynni w związku z wynajmem tej nieruchomości podmiotowi trzeciemu.

Nieruchomość została nabyta w 1993 roku jako prawo wieczystego użytkowania gruntów i odrębny od gruntu przedmiot prawa własności budynków od nieistniejącego już Przedsiębiorstwa …. w …. Przy nabyciu nieruchomości Wnioskodawca nie korzystał z odliczenia podatku od towarów i usług.

W roku 2002 w drodze decyzji Prezydenta Miasta … doszło do przekształcenia z prawa wieczystego użytkowania we własność za wynagrodzeniem. W stosunku do opłaty za przekształcenie Wnioskodawca nie korzystał z odliczenia podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca nie ponosił na ulepszenie nieruchomości nakładów, których wartość przekraczałaby 30% ceny nabycia. Ostatniej modernizacji Wnioskodawca dokonywał w 1994 r.

Wnioskodawca swój udział dzierżawi do spółki jawnej, w której jest jednym ze wspólników, która ponosi nakłady na utrzymanie nieruchomości w imieniu i na rachunek własny i dokonuje ulepszeń. Nakłady dzierżawcy na ulepszenia poczynione na nieruchomości w okresie dzierżawy przekroczyły 30% ceny nieruchomości zapłaconej w 1993 przez współwłaścicieli.

Dla przedmiotowej nieruchomości Prezydent Miasta …, dnia 30 lipca 2014 roku, wydał decyzję o warunkach zabudowy w której to ustalił warunki i szczegółowe zasady zagospodarowania terenu i jego zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie zespołu budynków mieszkalnych wielorodzinnych wraz z garażami w części podziemnej.

Wnioskodawca ma zamiar w styczniu 2017 roku sprzedać udział w opisanej powyżej nieruchomości. Podobnie postąpią pozostali współwłaściciele.

Nabywca zamierza użytkować nieruchomość, w szczególności znajdujące się na niej budynki, na działalność produkcyjno-magazynową i nie ma obecnie konkretnych planów co do wykorzystania z warunków zabudowy, o których wyżej mowa.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług nie korzysta ze zwolnienia.

Nabywca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług nie korzysta ze zwolnienia.

Zainteresowany, niebędący stroną postępowania, Pan … jest potencjalnym kupcem przedmiotowej nieruchomości. Będąc potencjalnym kupującym, Pan …, będzie zobowiązany do złożenia zgodnego oświadczenia, dotyczącego rezygnacji ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług przedmiotowej nieruchomości, jeśli mowa jest o skutkach składanego wniosku.

Wnioskodawca zamierza dokonać dostawy przedmiotowej nieruchomości na rzecz zainteresowanego.

Wszystkie działki wchodzące w skład nieruchomości są zabudowane, występują w ewidencji gruntów. Jednostka ewidencyjna …, .. obręb Nr … Działka nr 1215/1 o powierzchni 0,0390 (ha) oraz działka 1215/4 o powierzchni 0,7502 (ha). Obie działki wchodzące w skład nieruchomości są zabudowane. Na działce 1215/1 i 1215/4 jest posadowiony budynek magazynowo-biurowy (nr ewidencyjny: …) o powierzchni 2076 m², a na działce 1215/4 posadowione są jeszcze dwa budynki magazynowe (nr ewidencyjny: … i …) o powierzchni zabudowy 184 m² i 164 m².

Obie działki są zabudowane. Teren nie posiada miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Dla przedmiotowej nieruchomości została wydana decyzja o warunkach zabudowy, ale Wnioskodawca zmienił plany inwestycyjne.

Na działce 1215/1 i 1215/4 jest posadowiony budynek magazynowo-biurowy (nr ewidencyjny …) o powierzchni 2076 m² na działce 1215/4 posadowione są jeszcze dwa budynki magazynowe (nr ewidencyjny: … i …) o powierzchni zabudowy 184 m² i 164 m².

Dodatkowo jeszcze na działce 1215/4 znajdują się nie powiązane z gruntem – wiata i budka ochrony.

Umowa najmu przedmiotowej nieruchomości, w skład której wchodzą grunty i budynki, zastała zawarta z dniem 01 stycznia 2002 roku na czas nieokreślony i trwa nadal.

Strony umowy najmu tej nieruchomości ustaliły zgodnie, że rozwiązanie umowy najmu nieruchomości nastąpi z dniem sprzedaży nieruchomości.

Zajęcie i używanie budynków:

magazynowo - biurowych (Nr ewidencyjny …) o powierzchni zabudowy 2076 m² – nastąpiło z dniem 01 stycznia 2002 r.

budynków magazynowych (Nr ewidencyjny …) o powierzchni 184 m² – nastąpiło z dniem 01 stycznia 2002 r.

budynki magazynowe (Nr ewidencyjny …) o powierzchni 164 m² – nastąpiło z dniem 01 stycznia 2002 r.

Od pierwszego zajęcia wyżej wymienionych budynków minęło 2 lata, ponieważ jak wskazano wyżej, zajęcie i używanie każdego z budynków nastąpiło z dniem 01 stycznia 2002 r.

W stosunku do nieruchomości objętej zakresem pytań Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Przed sprzedażą przedmiotowej nieruchomości nastąpi rozliczenie nakładów finansowych poniesionych przez najemcę.

Z tytułu poniesionych nakładów przez najemcę, będzie wystawiona faktura na rzecz Zainteresowanego będącego stroną postępowania, z tytułu rozliczenia nakładów.

Po dokonaniu rozliczenia nakładów a przed momentem sprzedaży nie nastąpi oddanie do użytkowania budynków w wykonaniu czynności opodatkowanych.

W stosunku do nabytych nakładów Zainteresowanemu będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Nabyte nakłady nie przekroczą 30% wartości początkowej poszczególnych budynków.

Strony postępowania oświadczają, iż złożą wspólnie do właściwego urzędu skarbowego przed dniem dokonania sprzedaży i przeniesienia własności, zgodne oświadczenie, że wspólnie wybierają opodatkowanie dostawy tej nieruchomości.

Pojęcie zainteresowanego dotyczy bezpośrednio Pana …, który jest osobą trzecią.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do wiaty i budki ochrony.

Zainteresowany będący stroną postępowania wykorzystywał obiekty, które nie są trwale związane z gruntem (wiatę i budkę ochrony) do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zainteresowany będący stroną postępowania nie wykorzystywał obiektów, które nie są trwale związane z gruntem (wiaty i budki ochrony) wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

Zainteresowany, niebędący stroną postępowania będzie wykorzystywał nabyte budynki oraz obiekty, które nie są trwale związane z gruntem (wiatę i budkę ochrony) do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy przedmiotowa dostawa opisanej nieruchomości powinna zostać opodatkowana podatkiem od towarów i usług i wg jakiej stawki?
W przypadku, gdy dostawa opisanej nieruchomości będzie zwolniona z podatku od towarów i usług, to czy Wnioskodawca może skutecznie zrezygnować ze zwolnienia z opodatkowania tej dostawy wraz z nabywcą składając oświadczenie o którym mowa w art. 43 ust. 10 ustawy o VAT?
(w uzupełnieniu z dnia 15 lutego 2017 r. oznaczone jako pytanie nr 1, dotyczące zainteresowanego, niebędącego stroną postępowania) Czy zainteresowanemu, niebędącemu stroną postępowania, w przypadku nabycia przedmiotowej nieruchomości, jeśli jej dostawa będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z tą dostawą?

Zdaniem Zainteresowanych

Zdaniem Zainteresowanego, będącego stroną postępowania ma on obowiązek do dostawy udziału w opisanej nieruchomości w warunkach przedstawionych we wniosku zastosować stawkę podstawową podatku od towarów i usług.

Dostawa towarów i usług podlega podatkowi od towarów i usług. Towarami w rozumieniu przepisów ustawy o VAT są także nieruchomości i ich części, w tym także udział w nieruchomości.

Co prawda w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych, ale wyłącznie innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opisana we wniosku nieruchomość stanowi tereny budowlane z uwagi na fakt ustalenia dla niej warunków zagospodarowania i zabudowy czyniący nieistotnym z podatkowego punktu widzenia charakter istniejącej na niej zabudowy.

W związku z powyższym należy przyjąć, iż dostawa przedmiotowej nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług ze względu na jej przeznaczenie, które zostało opisane w decyzji o warunkach zabudowy, dnia 13 lipca 2014 roku, wydanej przez Prezydenta Miasta ….

Mając na względzie jednak okoliczność, iż mamy do czynienia ze sprzedażą nieruchomości zabudowanej, której dostawca spełniałaby, gdyby nie opisane okoliczności, warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług, dostawa byłaby zwolniona z podatku VAT. Wnioskodawca może jednak w wypadku takiego zakwalifikowania zaplanowanej dostawy zrezygnować z tego zwolnienia na zasadzie przewidzianej w art. 43 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Rezygnacja ze zwolnienia jest możliwa, gdy nabywca i sprzedawca:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Strony transakcji spełniają warunki wymienione w art. 43 ust. 10 pkt 1 oraz spełnią warunki wymienione w 43 ust. 10 pkt 2 poprzez złożenie stosownego oświadczenia w przewidzianym terminie oraz stosownej treści.

Zdaniem zainteresowanego, niebędącego stroną postępowania Wnioskodawca ma obowiązek do dostawy udziału w opisanej nieruchomości w warunkach przedstawionych we wniosku zastosować stawkę podstawową podatku od towarów i usług.

Rezygnacja ze zwolnienia jest możliwa, gdy nabywca i sprzedawca:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zainteresowany, niebędący stroną postępowania informuje, iż strony transakcji spełniają warunki wymienione w art. 43 ust. 10 pkt 1 oraz spełnią warunki wymienione w 43 ust. 10 pkt 2 poprzez złożenie stosownego oświadczenia w przewidzianym terminie oraz stosownej treści.

Zdaniem zainteresowanego niebędącego stroną postępowania, Pana …, w związku z nabyciem opisywanych wyżej nieruchomości, będzie mu przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z opisywaną dostawą nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

stawki podatku dla dostawy udziału w nieruchomościach – jest nieprawidłowe;

prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabycia udziału w nieruchomościach – jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na mocy art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Według art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższych przepisów wynika, że nieruchomość zarówno gruntowa, jak i zabudowana spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowaniu wieczystym nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”, państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

określone udziały w nieruchomości,
prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459). Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego).

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ustawy Kodeks cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Wskazać należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Należy zauważyć, że żaden z przepisów ustawy nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa.

Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce wówczas, jeżeli spełnione zostaną przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu w oparciu o przepis art. 5 ust. 1 ustawy i podmiotowym, tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zostanie dokonana przez osobę (lub jednostkę organizacyjną) będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, działającą w takim charakterze.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W tym miejscu wskazać należy, że według art. 693 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Stosownie do § 2 ww. przepisu, czynsz może być zastrzeżony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju. Może być również oznaczony w ułamkowej części pożytków.

Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego polegającego na oddaniu rzeczy do używania jest świadczenie dzierżawcy polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że dzierżawa będąca usługą, wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywana jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Dzierżawa nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. W konsekwencji, z tytułu świadczenia usług dzierżawy usługodawca staje się podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i de facto – podatnikiem podatku VAT zdefiniowanym w art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Jak wskazano we wniosku, Wnioskodawca swój udział dzierżawi do spółki jawnej.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem
ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy zaś art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W myśl zaś art. 1 pkt 23 ustawy z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U., poz. 2024) obowiązującej od 1 stycznia 2017 r. w art. 146a we wprowadzeniu do wyliczenia wyrazy „2016 r.” zastępuje się wyrazami „2018 r.”.

Powyższe oznacza, iż ww. stawka wymieniona w art. 146a pkt 1 ustawy będzie obowiązywała nadal do 31 grudnia 2018 r.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie – art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Zgodnie jednak z art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem;
dostawa terenu budowlanego.

Jak stanowi art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a), do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie „gruntu związanego z budynkiem”.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że: „(…) definicja »pierwszego zasiedlenia (zajęcia)« zawarta w dyrektywie 112 ma charakter autonomiczny. Zatem nie było konieczne jej definiowanie w ustawie o VAT, poza przypadkami wskazanymi w treści art. 12 ust. 2 zdanie drugie dyrektywy 112 czyli przebudowy budynku.

Z powyższego wynika, że polski ustawodawca nie miał uprawnienia do precyzowania warunków zastosowania kryterium pierwszego zasiedlenia w odniesieniu do sytuacji zaistniałych po wybudowaniu budynku. Polski ustawodawca zdecydował się na doprecyzowanie ww. pojęcia celem wyjaśnienia zakresu zwolnienia z VAT. Porównując zakresy definicji »pierwszego zasiedlenia« wynikające z ustawy o VAT i dyrektywy 112 należy stwierdzić, że ustawodawca polski dokonał zawężenia ww. definicji w porównaniu do definicji unijnej. Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako »pierwsze zajęcie budynku, używanie«. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Sąd krajowy celem zapewnienia skuteczności normom dyrektywy 112 stwierdził zatem częściową niezgodność art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT z art. 12 ust. 1 lit. a) i 2 dyrektywy 112, jak też art. 135 ust. 1 lit. j) dyrektywy 112. Mowa tu o części dotyczącej użytego w treści art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT warunku »w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu«. Warunek ten w istocie doprowadza do sztucznego różnicowania sytuacji podmiotu gospodarczego, który po wybudowaniu budynku część oddał w najem a część budynku wykorzystywał na potrzeby własnej działalności gospodarczej albowiem w obydwóch przypadkach doszło do korzystania z budynku. W pozostałym zaś zakresie należy dokonać wykładni prounijnej art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT i skorygować treść w następujący sposób: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia – rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu”.

Jak wynika z powyższego „pierwsze zasiedlenie” budynku (po jego wybudowaniu) należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Powyższa kwestia przedstawia się inaczej, w sytuacji gdy budynek został ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektu. Wówczas bowiem aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy w zw. z art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE – musi dojść do oddania obiektu po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu (np. w najem).

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy stanie się bezzasadne.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

W świetle art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części, objętych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwolnieniem od podatku, po spełnieniu warunków określonych w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy, możliwość zrezygnowania z tego zwolnienia i opodatkowania dostawy na zasadach ogólnych.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

W celu ustalenia czy dla ww. nieruchomości zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku czy też opodatkowanie stawką podstawową należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy względem przedmiotowych budynków nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Analizując informacje zawarte w opisie sprawy w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia – w rozumieniu nadanym przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz orzecznictwem TSUE – należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku usługowego o powierzchni 2076 m² i budynków magazynowych o powierzchni 184 m² i 164 m². Powyższe wynika z faktu, że przedmiotowe nieruchomości od momentu nabycia były zajęte i używane od 1 stycznia 2002 r. Jednocześnie na tych budynkach, nie były ponoszone przez Wnioskodawcę nakłady, przekraczające 30% wartości początkowej. Najemca ponosił nakłady na utrzymanie nieruchomości i dokonywał ulepszeń. Przed sprzedażą nieruchomości nastąpi rozliczenie nakładów finansowych poniesionych przez najemcę. Nabyte nakłady nie przekroczą 30% wartości początkowej poszczególnych budynków. Ponadto od pierwszego zasiedlenia przedmiotowych budynków do chwili sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata, zostaną więc spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Wobec powyższego, dostawa udziału w budynkach, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, o ile strony transakcji nie wybiorą opcji opodatkowania zgodnie z art. 43 ust. 10 w związku z art. 43 ust. 11 ustawy.

Jak wskazano powyżej, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki, budowle lub ich części posadowione na tym gruncie. Zatem, jeżeli strony transakcji nie zrezygnują ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i nie wybiorą opcji opodatkowania, o której mowa w art. 43 ust. 10 w związku z art. 43 ust. 11 ustawy, to skoro dostawa budynków będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, to również sprzedaż gruntów, na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku. Natomiast w sytuacji gdy strony transakcji zrezygnują ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i wybiorą opcję opodatkowania zgodnie z art. 43 ust. 10 w związku z art. 43 ust. 11 ustawy, to również sprzedaż gruntów, na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy, będzie opodatkowana stawką 23%.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że Strony postępowania oświadczają, iż złożą wspólnie do właściwego urzędu skarbowego przed dniem dokonania sprzedaży i przeniesienia własności, zgodne oświadczenie, że wspólnie wybierają opodatkowanie dostawy nieruchomości.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro Zainteresowany, będący stroną postępowania i Zainteresowany, niebędący stroną postępowania złożą wspólnie do właściwego urzędu skarbowego przed dniem dokonania sprzedaży i przeniesienia własności, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy nieruchomości, to dostawa udziału w budynkach oraz gruntach będzie opodatkowana stawką 23%.

Odnosząc się do stawki podatku dla dostawy budki ochrony i wiaty, należy wskazać, że ww. obiekty nie stanowią budynków ani budowli to do jej dostawy nie będzie można zastosować uregulowań wynikających z art. 43 ust. 1 pkt 10 czy pkt 10a ustawy.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że Zainteresowany będący stroną postępowania wykorzystywał obiekty, które nie są trwale związane z gruntem (wiatę i budkę ochrony) do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zainteresowany będący stroną postępowania nie wykorzystywał obiektów, które nie są trwale związane z gruntem (wiaty i budki ochrony) wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym przypadku nie został zatem spełniony przynajmniej jeden warunek uprawniający do zastosowania zwolnienia wskazanego w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, a mianowicie Wnioskodawca nie wykorzystuje tych obiektów wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku.

W konsekwencji sprzedaż przedmiotowych obiektów podlegać będzie opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 23%.

Ponieważ Zainteresowani obok art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy powołują się również na brak zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, to ze względu na częściowo odmienną argumentację prawną stanowisko Zainteresowanych w powyższym zakresie, należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabycia nieruchomości, należy zauważyć, że na mocy art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi. Zatem podatnik w momencie nabycia towarów i usług powinien dokonać ich prawidłowej klasyfikacji w celu skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego z uwzględnieniem związku tych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Ponadto ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Mając na uwadze przywołane przepisy, w świetle przedstawionych okoliczności, stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy strony transakcji zrezygnują ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i wybiorą opcję opodatkowania zgodnie z art. 43 ust. 10 w związku z art. 43 ust. 11 ustawy, to Zainteresowany, niebędący stroną postępowania będzie mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabycia udziału w nieruchomościach i obiektach, które nie są trwale związane z gruntem (wiacie i budce ochrony), ponieważ Zainteresowany, niebędący stroną postępowania będzie wykorzystywał nabyte budynki oraz ww. obiekty, które nie są trwale związane z gruntem, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług i jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko w powyższym zakresie jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ zauważa, iż Zainteresowani dokonali wpłaty z tytułu wniesienia opłaty od wniosku o wydanie interpretacji wspólnej w łącznej kwocie 200 zł, a niniejsza interpretacja rozstrzyga w zakresie dwóch zdarzeń przyszłych i z ww. wnioskiem wystąpiło dwóch Zainteresowanych. Z treści art. 14r § 4 Ordynacji podatkowej wynika, że opłata za wniosek wspólny jest ustalana jako iloczyn kwoty określonej zgodnie z art. 14f i liczby zainteresowanych wskazanych we wniosku. Zatem na podstawie art. 14f w związku z art. 14r § 4 Ordynacji podatkowej opłata w kwocie 40 zł stanowi nadpłatę i zostanie zwrócona na rachunek bankowy wskazany we wniosku z dnia 9 grudnia 2016 r.

Jednocześnie należy podkreślić, że tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Zainteresowanych. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanych. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin