Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPB2.4511.798.2016.2.AK
z 16 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2016 r. (data wpływu 30 grudnia 2016 r.) oraz piśmie z dnia 10 marca 2017 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie organu z dnia 28 lutego 2017 r. Nr 1462-IPPB2.4511.798.2016.1.AK (data odbioru 6 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków poniesionych w związku z budową budynku mieszkalnego na podstawie ustawy z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi w zakresie ustalenia prawa do ubiegania się o zwrot - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2016 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków poniesionych w związku z budową budynku mieszkalnego na podstawie ustawy z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi w zakresie ustalenia prawa do ubiegania się o zwrot .

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zamierza skorzystać z programu Mieszkanie dla Młodych i do końca roku 2016 chce złożyć wniosek w Urzędzie Skarbowym o zwrot części wydatków na zakup materiałów budowlanych związanych z budową domu jednorodzinnego na działce, która w wyniku darowizny otrzymał od matki 15 kwietnia 2014 r. (przed ślubem), a a która w wyniku rozszerzenia wspólności majątkowej stała się też od 4 listopada 2015 r. własnością żony Wnioskodawcy.

Powyższa działka to działka zabudowana. Oprócz nowo wybudowanego domu znajduje się na tej działce stodołą oraz dwa budynki gospodarcze, w tym jeden z wyodrębniona częścią mieszkalną. Jest ona zamieszkała przez wujka Wnioskodawcy, który na podstawie wpisu w księdze wieczystej o nieodpłatnej służebności osobistej ma prawo wyłącznego korzystania z części mieszkalnej tego budynku gospodarczego. Część mieszkalna, to dwie izby zaadoptowane na kuchnię i pokój o metrażu 30m^², co stanowi około 1/3 wspomnianego budynku mieszkalnego.

Pozwolenie na budowę domu jednorodzinnego małżonkowie otrzymali w 2014 r. Powierzchnia mieszkalna domu wynosi 99,12 m^². Małżonkowie posiadają wspólność ustawową i obydwoje mają poniżej 36 lat. Przed umowa darowizny oraz przed sporządzeniem umowy majątkowej małżeńskiej małżonkowie nie byli właścicielami budynków mieszkalnych jednorodzinnych, lokali mieszkalnych, nie przysługiwało małżonkom spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, małżonkowie nie byli również właścicielami ani współwłaścicielami budynków, w których udział w przypadku zniesienia współwłasności obejmowałby co najmniej jeden lokal mieszkalny. Dom w chwili obecnej jest oddany do użytku. Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy nabycie w drodze darowizny budynku gospodarczego z częścią mieszkalną nie powoduje utraty prawa do zwrotu.

Pismem z dnia 28 lutego 2017 r. Nr 1462-PPB2.4511.798.2016.1/AK wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez wskazanie:

• czy część mieszkalna znajdująca się w budynku gospodarczym, którego właścicielem jest Wnioskodawca stanowi lokal mieszkalny w rozumieniu ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U z 2015 r. poz. 1982) tj. czy część mieszkalna stanowi samodzielny lokal mieszkalny?
  
  
  

(Czy w obrębie budynku jest wydzielona trwałymi ścianami izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych).

Pismem z dnia 10 marca 2017 r. w wyznaczonym terminie Wnioskodawca dokonał uzupełnienia wniosku, w którym wskazał, że: część mieszkalna znajdująca się w budynku gospodarczym, którego właścicielem jest Wnioskodawca stanowi samodzielny lokal mieszkalny w rozumieniu ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali. W obrębie budynku znajduje się sześć pomieszczeń wydzielonych murowanymi ścianami, z czego dwa pomieszczenia zajmuje wuj Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy fakt posiadania budynku gospodarczego z częścią mieszkalną (do którego prawo wyłącznego korzystania na podstawie wpisu w księdze wieczystej o nieodpłatnej służebności osobistej ma wuj Wnioskodawcy) otrzymanego w drodze darowizny uprawnia Wnioskodawcę (przy spełnieniu pozostałych warunków) do skorzystania z programu Mieszkanie dla Młodych w zakresie określonym w art. 20 ust. 1 tj. do otrzymania zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych?

Zdaniem Wnioskodawcy, posiadanie budynku gospodarczego z częścią mieszkalną, do której prawo wyłącznego korzystania na podstawie wpisu w księdze wieczystej o nieodpłatnej służebności osobistej ma wuj, nie powoduje braku uprawnień do otrzymania określonego w art. 20 ust. 1 zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w celu zaspokojenia własnych celów mieszkaniowych. Część mieszkania z której korzysta wuj jest przez niego zajęta oraz brakuje w niej łazienki, kotłowni, kanalizacji więc nie zaspokajałaby potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy i jego rodziny. Niewielki metraż również nie pozwalałby korzystać z niej rodzinie Wnioskodawcy oraz wujkowi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 38 i art. 39 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi (Dz. U. z 2013 r. poz. 1304 ze zm.) – z dniem 1 stycznia 2014 r. straciła moc ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz.U. Nr 177, poz. 1468 ze zm.) regulująca zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części.

Zgodnie natomiast z art. 20 ust. 1 ww. ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi – osoba fizyczna, która po dniu 1 stycznia 2014 r. poniosła wydatki na zakup materiałów budowlanych, ma prawo ubiegać się o zwrot części tych wydatków, zwany dalej „zwrotem wydatków”.

Ponadto – zgodnie z art. 20 ust. 3 pkt 1-5 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi – o zwrot wydatków można się ubiegać, jeżeli:

1. wydatki zostały poniesione w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych w związku:
   • budową domu jednorodzinnego albo
     
   • nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstał lokal mieszkalny;,
2. przedsięwzięcie, o którym mowa w pkt 1, było realizowane na podstawie pozwolenia na budowę wydanego po dniu 1 stycznia 2014 r. albo na podstawie zgłoszenia budowy;
   
3. powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego, o których mowa w pkt 1, nie przekracza odpowiednio:
   • 75 m2 i 100 m2,
     
   • 85 m2 i 110 m2 – w przypadku gdy osoba fizyczna w dniu wydania pozwolenia na budowę albo w dniu dokonania zgłoszenia budowy, o których mowa w pkt 2, wychowywała przynajmniej troje dzieci spełniających warunki, o których mowa w art. 7 ust. 1a;
4. osoba fizyczna do końca roku kalendarzowego, w którym wydano pozwolenie na budowę lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego albo dokonano zgłoszenia budowy, nie ukończyła 36 lat;
   
5. do dnia złożenia wniosku o zwrot wydatków osoba fizyczna nie była:
   1. właścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego lub lokalu mieszkalnego,
      
   2. osobą, której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, którego przedmiotem jest lokal mieszkalny lub dom jednorodzinny,
      
   3. właścicielem lub współwłaścicielem budynku, jeżeli jego udział w przypadku zniesienia współwłasności obejmowałby co najmniej jeden lokal mieszkalny
   – z wyłączeniem domu jednorodzinnego albo lokalu mieszkalnego, o którym mowa w pkt 1.
   
   
   

Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi – zwrot wydatków dotyczy wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT, udokumentowanych fakturami wystawionymi dla osoby fizycznej od dnia wydania pozwolenia na budowę albo dokonania zgłoszenia budowy, o których mowa w art. 20 ust. 3 pkt 2, do dnia 30 września 2018 r.

Stosownie do art. 22 ust. 1 ww. ustawy – prawo do zwrotu wydatków przysługuje pod warunkiem, że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 20 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. W przypadku osoby fizycznej pozostającej w związku małżeńskim w roku kalendarzowym, w którym wydano pozwolenie na budowę lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego albo dokonano zgłoszenia budowy, warunek, o którym mowa w art. 20 ust. 3 pkt 4, dotyczy młodszego z małżonków, a warunek, o którym mowa w art. 20 ust. 3 pkt 5, dotyczy obojga małżonków (art. 22 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 23 ust. 2 ww. ustawy – wniosek o zwrot wydatków osoba fizyczna składa raz, nie później niż do dnia 31 grudnia roku, w którym zgodnie z prawem miało miejsce przystąpienie do użytkowania wybudowanego lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego.

Na podstawie art. 23 ust. 6 ww. ustawy – do wniosku o zwrot wydatków należy załączyć kopie:

1. pozwolenia na budowę albo zgłoszenia budowy
2. faktur dokumentujących poniesione wydatki, o których mowa w art. 20 ust. 3 pkt 1.
   
   

Z treści wskazanych przepisów wynika, że ustawa daje prawo, po spełnieniu określonych w niej warunków, do otrzymania zwrotu od Skarbu Państwa niektórych wydatków poniesionych w związku z budową pierwszego własnego mieszkania.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego oraz jego uzupełnienia wynika m.in., że Wnioskodawca w 2014 r. w drodze darowizny otrzymał od matki działkę. Powyższa działka to działka zabudowana. Oprócz nowo wybudowanego domu znajduje się na tej działce stodoła oraz dwa budynki gospodarcze, w tym jeden z wyodrębnioną częścią mieszkalną. Część mieszkalna, to dwie izby zaadoptowane na kuchnię i pokój o metrażu 30m^², co stanowi około 1/3 wspomnianego budynku mieszkalnego. Wnioskodawca wskazał, iż część mieszkalna znajdująca się w budynku gospodarczym, którego jest właścicielem, stanowi samodzielny lokal mieszkalny w rozumieniu ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali.

Rozdział 4 zawarty w ustawie o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi zatytułowany jest „Zwrot osobom fizycznym niektórych wydatków poniesionych w związku z budową pierwszego własnego mieszkania”. Głównym założeniem ustawodawcy było zatem stworzenie prawa osobom fizycznym o ubieganie się o zwrot niektórych wydatków w związku z budową pierwszego własnego mieszkania.

Ustawodawca poza wskazaniem w art. 20 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy katalogu wydatków poniesionych w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych w pkt 5 tegoż artykułu zawarł zastrzeżenie, z którego wynika, że warunkiem jest aby osoba fizyczna ubiegająca się o zwrot wydatków do dnia złożenia wniosku nie była m.in. właścicielem lokalu mieszkalnego. Z ww. zastrzeżenia wynika zatem, że do dnia złożenia wniosku o zwrot wydatków osoba fizyczna nigdy wcześniej przed złożeniem ww. wniosku nie mogła posiadać żadnego tytułu, o którym mowa w art. 20 ust. 3 pkt 5 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi. Użycie przez ustawodawcę w tym przepisie zwrotu „do dnia złożenia wniosku” nie oznacza, że Wnioskodawca na moment złożenia wniosku o zwrot wydatków nie ma być m.in. właścicielem lokalu mieszkalnego, lecz zwrot ten określa, że nigdy wcześniej Wnioskodawca, nie mógł posiadać wymienionych powyżej praw. Zatem wybudowany dom musi być pierwszym nabytym na własność jaki będzie posiadać osoba fizyczna chcąca ubiegać się o zwrot wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym.

Podsumowując, w treści art. 20 ust. 3 pkt 5 lit. a) ww. ustawy została wyrażona wola ustawodawcy, aby finansowego wsparcia nie otrzymywały osoby, które były m.in. właścicielami lokalu mieszkalnego.

W omawianej sprawie Wnioskodawca przed rozpoczęciem budowy domu (uzyskania pozwolenia na budowę) był właścicielem budynku gospodarczego z częścią mieszkalną, która to część zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym stanowi lokal mieszkalny.

Zgodnie z art. 2 ust. 3 ww. ustawy określenie lokal mieszkalny oznacza - samodzielny lokal mieszkalny w rozumieniu art. 2 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U z 2000 r. Nr 80, poz. 903, z 2004 r. Nr 141, poz 1942 oraz z 2015 r. poz.1168) znajdujący się w budynku, w skład którego wchodzą co najmniej dwa lokale.

W myśl natomiast art. 2 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U z 2015 r. poz. 1982) samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu niektórych wydatków poniesionych w związku z budową domu jednorodzinnego.

Końcowo wskazać należy, iż dołączone do wniosku dokumenty nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.