Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPB6.4510.18.2017.2.S
z 21 marca 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2017 r. (data wpływu 23 stycznia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 marca 2017 r. (data wpływu 6 marca 2017 r.) na wezwanie Nr 1462-IPPB6.4510.18.2017.1.SO z dnia 21 lutego 2017 r. (data nadania 21 lutego 2017 r., data odbioru 28 lutego 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania różnic kursowych w przypadku spłaty pożyczki zaciągniętej w USD po przewalutowaniu na złote – jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 23 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania różnic kursowych w przypadku spłaty pożyczki zaciągniętej w USD po przewalutowaniu na złote.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Wnioskodawca jest polską spółką prawa handlowego. Spółka podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.


Wnioskodawca w ramach swojej działalności gospodarczej zajmuje się m. in. sprzedażą hurtową elektrycznych artykułów użytku domowego (PKD: 46.43.Z), sprzedażą hurtową sprzętu elektronicznego i telekomunikacyjnego oraz części do niego (PKD: 46.52.Z).


W celu sfinansowania działalności Wnioskodawca zawarł ze swoim wspólnikiem, jako pożyczkodawcą, następujące umowy pożyczek:

  1. umowa pożyczki z dn. 1 marca 2011r. na kwotę 137.508,79 USD;
  2. umowa pożyczki z dn. 15 czerwca 2011 r. na kwotę 132.000 USD;
  3. umowa pożyczki z dn. 1 października 2011 r. na kwotę 46.900 USD.

We wspomnianych umowach uzgodniono, że spłata pożyczki nastąpi w USD.


Wnioskodawca rozważa przewalutowanie pożyczki z dolarów amerykańskich (USD) na polskie złote (PLN).


Przewalutowanie pożyczki polegać będzie na zmianie waluty pożyczki – po ustalonym z Pożyczkodawcą kursie. Przewalutowanie pożyczki zostanie przeprowadzone w ramach istniejącej umowy pożyczki, w drodze jej zmiany na podstawie aneksu.


Na dzień przewalutowania nie dojdzie do spłaty zobowiązania walutowego obciążającego Wnioskodawcę, zostanie ono jedynie zamienione w zobowiązanie w PLN. Faktyczna spłata zobowiązania z tytułu pożyczki (wyrażonego już po przewalutowaniu w PLN) nastąpi dopiero po przewalutowaniu, w terminie uzgodnionym przez Strony, w wyniku odrębnej operacji.


Spłata kwoty przewalutowanej pożyczki nastąpi w PLN.


Spółka korzysta z podatkowej metody rozliczania różnic kursowych, o której mowa w art. 9b ust. 1 pkt 1 oraz art. 15a Ustawy 6 PDOP.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


Czy w momencie spłaty zobowiązania z tytułu pożyczki w PLN (po jej wcześniejszym przewalutowaniu z USD na PLN) powstaną po stronie Wnioskodawcy dla celów podatku dochodowego od osób prawnych jakiekolwiek skutki podatkowe, tj. przychody lub koszty (w szczególności różnice kursowe)?


Zdaniem Wnioskodawcy, w momencie spłaty pożyczki przez Spółkę, po wcześniejszym dokonaniu jej przewalutowania z USD na PLN nie powstaną dla celów podatku dochodowego od osób prawnych żadne przychody lub koszty (w szczególności z tytułu różnic kursowych) związane ze zmianami kursu waluty, w której była pierwotnie wyrażona pożyczka.


Przepisy ustawy i podatku dochodowym od osób prawnych enumeratywnie wymieniają sytuacje, mogące prowadzić do powstania różnic kursowych dla celów podatkowych.


W odniesieniu do pożyczkobiorcy (Wnioskodawcy), zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość pożyczki w walucie obcej w dniu jej otrzymania jest wyższa od wartości tej pożyczki w dniu jej spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni. Natomiast na podstawie art. 15a ust. 3 pkt 5 ustawy, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość pożyczki w walucie obcej w dniu jej otrzymania jest niższa od wartości tej pożyczki w dniu jej spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.


Z treści powołanych przepisów wynika, że dla powstania różnic kursowych w podatku dochodowym od osób prawnych w związku ze spłatą/zwrotem pożyczki, muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

  1. pożyczka musi być wyrażona w walucie obcej;
  2. pożyczkobiorca musi dokonać spłaty pożyczki w walucie obcej;
  3. pomiędzy dniem udzielenia pożyczki a dniem jej spłaty musi wystąpić różnica w kursie waluty.

Zdaniem Wnioskodawcy, pożyczka zarówno w momencie jej udzielenia, jak i w momencie jej spłaty musi mieć charakter walutowy. Tymczasem w momencie przewalutowania z USD na PLN zaciągnięta pożyczka traci charakter zobowiązania walutowego. Od tego bowiem momentu zobowiązanie wyrażone jest w PLN. W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w momencie spłaty jakiejkolwiek części kwoty pożyczki wyrażonej w PLN (tj. która uprzednio uległa przewalutowaniu na PLN), różnice kursowe dla celów podatkowych nie realizują się. Na marginesie należy dodać, że brak jest również jakichkolwiek innych przepisów wskazujących, że spłata zobowiązania z tytułu pożyczki wyrażonej – w momencie spłaty – w PLN może prowadzić do powstania przychodów lub kosztów podatkowych związanych z historyczną wartością tego zobowiązania.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w przytoczonych interpretacjach indywidualnych:

  1. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 kwietnia 2013 r., sygn. IPPB5/423-88/13-2/IŚ,
  2. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 lipca 2011 r., sygn. 1PPB5/423-408/11-2/IŚ,
  3. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 16 września 2011 r., sygn. 1LPB4/423-206/11r3/ŁM,
  4. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 grudnia 2010 r. sygn. IPPB5/423-675/010-2/IŚ.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż spłata zobowiązania z tytułu pożyczki, której kwota zostanie uprzednio przewalutowana z USD na PLN, nie spowoduje dla Wnioskodawcy powstania dla celów podatku dochodowego od osób prawnych jakichkolwiek przychodów lub kosztów (w szczególności ujemnych lub dodatnich różnic kursowych).


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj