Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPB1.4511.1200.2016.2.EC
z 21 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w zw. z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2016 r. (data wpływu 9 grudnia 2016 r.) oraz uzupełnieniu z dnia 22 luty 2017 r. (data nadania 23 luty 2017 r., data wpływu 27 luty 2017 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 1 lutego 2017 r. Nr 1462-IPPB5.4510.1056.2016.1.BC 1462-IPPB1.4511.1200.2016.1.EC (data nadania 1 lutego 2017 r., data doręczenia 16 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z organizowanymi programami lojalnościowymi – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z organizowanymi programami lojalnościowymi .

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - Sp. z o.o. zajmuje się w Polsce hurtową sprzedażą nawozów i środków ochrony roślin.

Celem wspierania długofalowych relacji z klientami (hurtowniami i sklepami ogrodniczymi) Wnioskodawca zamierza wprowadzić programy handlowe lojalnościowo-motywacyjne. W ramach tych programów, za określone poziomy zamówień towarów oferowanych przez Wnioskodawcę, kontrahenci będą mogli otrzymać nagrody w postaci bonów Sodexo lub voucherów turystycznych umożliwiających sfinansowanie wycieczek. Zarówno bony Sodexo jak i vouchery turystyczne będą opatrzone logo Wnioskodawcy. Warunkiem uczestnictwa w programie lojalnościowym będzie złożenie zamówienia przez kontrahenta.

Odbiorcami powyższych świadczeń będą podmioty dokonujące zakupów produktów Wnioskodawcy, w osobach ich właścicieli lub pracowników.

W piśmie z dnia 27 lutego 2017 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. Opisane we wniosku programy lojalnościowo-motywacyjne będą polegały na możliwości otrzymania przez uprawnione osoby bonów Sodexo lub voucherów turystycznych umożliwiających opłacenie nimi wycieczek w wybranym biurze turystycznym. Zarówno bony Sodexo jak i vouchery turystyczne mają być opatrzone logo Wnioskodawcy.
2. Warunki przyznania bonów Sodexo lub voucherów turystycznych byłyby opisane w regulaminie programu lojalnościowo-motywacyjnego i byłyby uzależnione od poziomu złożonych zamówień przez kontrahenta na towary sprzedawane przez Wnioskodawcę.
3. Programy lojalnościowo-motywacyjne mają być kierowane w stosunku do kontrahentów Wnioskodawcy w osobach ich właścicieli, pracowników kontrahentów, osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą.
4. W programach lojalnościowo-motywacyjnych nie będą mogli brać udziału pracownicy Sp. z o.o.
5. Bony i vouchery turystyczne mają być przekazywane imiennie na rzecz uprawnionych osób, którymi mogą być: osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą oraz na rzecz pracowników tych osób.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy wymienione wydatki na zakup bonów Sodexo i voucherów turystycznych będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów?
2. Jakie obowiązki w podatku dochodowym od osób fizycznych i w podatku dochodowym od osób prawnych będą spoczywały na Wnioskodawcy przekazującym bony Sodexo i vouchery turystyczne oraz na ich odbiorcach, tj. przedsiębiorcach prowadzących działalność gospodarczą oraz na ich pracownikach?
   
   

Niniejsza interpretacja została wydana w zakresie pytania 2 w części dotyczącej obowiązków płatnika w podatku dochodowym od osób fizycznych spoczywających na Wnioskodawcy. Natomiast w zakresie pytania 1 oraz pytania 2 w części dotyczącej obowiązków spoczywających na odbiorcach a także w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, iż bony i vouchery będą przekazywane kontrahentom - podmiotom dokonującym zakupów produktów Wnioskodawcy, w osobach ich właścicieli lub pracowników, to na Wnioskodawcy nie będą spoczywały żadne obowiązki podatkowe, tj. ani obowiązek poboru zaliczki na podatek dochodowy, ani obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C. Wartość świadczeń przekazanych przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta stanowi dla niego przychód z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Kontrahent będący osobą prawną bądź osobą fizyczną prowadząca działalność gospodarczą (gdy świadczenie otrzymuje w związku z prowadzoną działalnością) ma obowiązek samodzielnie obliczyć podatek dochodowy.

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PDOF), do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zalicza się również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Odpowiednią treść zawiera też art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o PDOP, który stanowi, że do przychodów zalicza się wartość otrzymanych rzeczy lub praw, w tym również wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń.

W świetle powyższych przepisów otrzymywanie przez osoby fizyczne lub osoby prawne różnego rodzaju nagród w związku z prowadzoną przez nich działalnością gospodarczą skutkuje powstawaniem u nich przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Na sposób opodatkowania tych świadczeń nie wpływa również sposób ich wykorzystania czy to osobiście przez przedsiębiorcę czy też przez zatrudnionych przez niego pracowników. W przypadku przekazania przez Odbiorcę bonów i voucherów swoim pracownikom, na Odbiorcy będą ciążyły obowiązki płatnika. Odbiorca powinien naliczyć i odprowadzić zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz składki ZUS.

Za takim stanowiskiem przemawia np. decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 30 października 2006 r., 1401/BF-I/418-14/4/421/06/AG czy interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 20 lipca 2009 r., IBPBI/1/415-352/09/ESZ). Dotyczy to również otrzymywania nagród w postaci wycieczek (przykładowo interpretacja indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 2 czerwca 2009 r., ILPB2/415-229/09-5/ES).

W odniesieniu zaś do przedstawionego drugiego stanu faktycznego zdaniem Wnioskodawcy będzie spoczywał na nim obowiązek wystawienia informacji PIT-8C dla każdej osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, będącej pracownikiem kontrahenta, zaś na tym pracowniku będzie spoczywał obowiązek doliczenia, do dochodu podlegającego opodatkowaniu w rocznej deklaracji podatkowej, wartości otrzymanego świadczenia. Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2016 r., poz. 3032.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są m.in.:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3);
  

• inne źródła (pkt 9).
  
  
  

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są również inne źródła.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17.

Stosownie do art. 42a ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przekazać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania (PIT-8C).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą uznaje się działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
   
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
   
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z przepisu art. 14 ust. 1 ww. ustawy wynika, że za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

Przepis art. 44 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy stanowi, że podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 – są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca organizuje programy lojalnościowo-motywacyjne, które skierowane są do następujących grup:

• kontrahentów prowadzących działalność gospodarczą,
• pracowników Kontrahenta
  
  

W tym miejscu należy wskazać, że motywowanie, jako element zarządzania, polega na takim wykorzystywaniu mechanizmów motywacji, by zapewniały zaangażowanie pracowników, sprzedawców określonych towarów na rzecz sukcesu organizacji. Polega na wpływaniu na postawy i zachowania człowieka za pośrednictwem określonych bodźców. Celem systemu motywacyjnego jest zachęcenie do podejmowania zachowań korzystnych oraz unikania zachowań niekorzystnych z punktu widzenia całości.

W świetle powyższego wskazać należy, że wartość nagród przyznanych pracownikom Kontrahentów Spółki, na gruncie przepisów ustawy stanowi dla tych osób przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Przychód ten podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych przy zastosowaniu skali podatkowej. Wnioskodawca będzie zobowiązany wystawić i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, informację PIT-8C, zgodnie z art. 42a ww. ustawy.

Z kolei wartość ww. nagród przyznanych kontrahentom prowadzącym działalność gospodarczą, stanowi dla tych osób na gruncie przepisów ustawy przychód z prowadzonej przez nich pozarolniczej działalności gospodarczej, który winien być opodatkowany zgodnie z wybraną formą opodatkowania.

Zauważyć bowiem należy że osoby prowadzące działalność gospodarczą nagrodę otrzymają za czynności, które podejmą w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Nagrody mieć będą związek z prowadzoną przez te osoby działalnością gospodarczą. Brak jest zatem uzasadnienia do wyłączenia ze źródła przychodów jaką stanowi pozarolnicza działalność gospodarcza dodatkowej gratyfikacji w postaci nagrody, w sytuacji gdy dane czynności wykonywane są w ramach prowadzonej działalności, czyli istnieje ścisły związek przyczynowo-skutkowy między prowadzoną działalnością gospodarczą a uzyskanym przychodem.

W takiej sytuacji, Wnioskodawca nie jest płatnikiem obowiązanym do poboru podatku od wartości nagród i wystawienia informacji.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych - wskazać należy, że dotyczą one konkretnej, indywidualnej sprawy podatnika osądzonej w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w nich zawarte są wiążące. Natomiast Organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.