Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
2461-IBPP1.4512.44.2017.2.SS
z 20 marca 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. –Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 stycznia 2017 r. (data wpływu 11 stycznia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 lutego 2017 r. (data wpływu 28 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia stawki podatku VAT w przypadku sprzedaży biletów wstępu do obiektu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia stawki podatku VAT w przypadku sprzedaży biletów wstępu do obiektu. Wniosek uzupełniono w dniu 28 lutego 2017 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy, sformułowanie pytania oraz przedstawienie własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie doprecyzowane pismem z dnia 22 lutego 2017 r.).

W ramach centralizacji rozliczeń podatku od towarów i usług jednostki samorządu terytorialnego – Powiatu … ze swoimi jednostkami organizacyjnymi od 1 stycznia 2017 r., Agencja … w …, jednostka budżetowa zarządzająca Zamkiem … w …, sprzedaje bilety wstępu do obiektu. Zamek … w … został odbudowany w ramach unijnego projektu „…”, nie ma statusu muzeum, archiwum, ani biblioteki. Agencja … w … jest jednostką budżetową, prowadzi punkt informacji turystycznej, sprzedaje bilety wstępu do obiektu (przewodnik=pracownik ZAMKU oprowadza zainteresowanych po wykupieniu biletu wstępu). Do końca 2016 r. jednostka – Agencja ..., posiadająca NIP … – nie figurowała w ewidencji podatków VAT … organu podatkowego. Od 1 stycznia 2017 r. będzie wykonywać czynności opodatkowane i nieopodatkowane w imieniu i na rzecz Powiatu …, i jako taka będzie posługiwać się NIPem Powiatu …

Wnioskodawca – Powiat … jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, posługując się NIP ….

Sam Zamek … w … został wpisany do rejestru zabytków województwa w dniu 17 grudnia 1997 r. pod numerem …. Stanowi własność Powiatu … w trwałym zarządzie Agencji … w …. To obiekt stanowiący dziedzictwo kulturowe przodków Powiatu. Zamek … nie ma statusu muzeum, archiwum, biblioteki, ale jest bez wątpienia – obiektem kultury.

Turyści, odwiedzający, po wykupieniu biletu wstępu do obiektu, są oprowadzani przez pracownika Agencji ...po kaplicy św. ., Budynku ., Domu . i in., czyli budynkach wchodzących w skład kompleksu zamkowego.

Poz. 182 obejmuje:

Usługi kulturalne i rozrywkowe – wyłącznie w zakresie wstępu:

  1. na widowiska artystyczne, włączając przedstawienia cyrkowe,
  2. do obiektów kulturalnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 22 lutego 2017 r.).

Czy można zastosować 8% stawkę podatku VAT w przypadku sprzedaży biletów wstępu do obiektu na podstawie zał. Nr 3 do ustawy, poz. 182?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w piśmie z dnia 22 lutego 2017 r.), Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność (treść art. 2 ust. 1 ustawy z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym, Dz. U. z 1998 r. Nr 91, poz. 578). Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 cytowanej ustawy, Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w różnym zakresie.

Powiat … jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług Urzędu Skarbowego w … o NIP ...

Sam Zamek … w … został wpisany do rejestru zabytków województwa w dniu 17 grudnia 1997 r. pod numerem ... Stanowi własność Powiatu … w trwałym zarządzie Agencji … w …. To obiekt stanowiący dziedzictwo kulturowe przodków Powiatu. Zamek … nie ma statusu muzeum, archiwum, biblioteki, ale jest bez wątpienia – obiektem kultury, dlatego też, zdaniem Wnioskodawcy, jest uprawniony do stosowania stawki VAT 8% wyłącznie w zakresie wstępu, zgodnie z zał. Nr 3 do Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 poz. 182).

Turyści, odwiedzający, po wykupieniu biletu wstępu do obiektu są oprowadzani przez pracownika Agencji ... po kaplicy św. …, Budynku …, Domu … i in., czyli budynkach wchodzących w skład kompleksu zamkowego.

W załączniku nr 3 do Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 poz. 182 – 184) WYKAZ TOWARÓW I USŁUG, OPODATKOWANYCH STAWKĄ PODATKU W WYSOKOŚCI 7% (obecnie 8%):

182 bez względu na symbol PKWiU:

Usługi kulturalne i rozrywkowe – wyłącznie w zakresie wstępu:

  1. na widowiska artystyczne, wyłączając przedstawienia cyrkowe,
  2. do obiektów kulturalnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl przepisu art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia niejednokrotnie odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. na potrzeby podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, na mocy art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy stanowiącym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, zawarto m.in. usługi:

  • poz. 182 – bez względu na symbol PKWiU – „Usługi kulturalne i rozrywkowe – wyłącznie w zakresie wstępu: 1) na widowiska artystyczne, włączając przedstawienia cyrkowe, 2) do obiektów kulturalnych”;
  • poz. 183 – bez względu na symbol PKWiU – „Usługi związane z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne”;
  • poz. 184 – bez względu na symbol PKWiU – „Usługi bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałe usługi w zakresie kultury – wyłącznie w zakresie wstępu”;
  • poz. 186 – bez względu na symbol PKWiU – „Pozostałe usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu”.

Ustosunkowując się do powyższych przepisów wskazać należy, że ustawa oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęć „kultura” i „usługa kulturalna”. Zatem przy dokonywaniu interpretacji ww. przepisu, posłużyć się można wykładnią literalną odwołując się do językowego znaczenia tego wyrazu. Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN S.A. (…), kultura oznacza „materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory”.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r., poz. 406, z późn. zm.) – działalność kulturalna polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

Formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury (art. 2 ww. ustawy).

Należy jednakże zwrócić uwagę, że ustawodawca objął obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8% pozostałe usługi w zakresie kultury, lecz wyłącznie w zakresie wstępu. Ustawodawca nie określił jednak ani form ani kategorii „wstępu”, do których ma zastosowanie obniżona stawka podatku w wysokości 8%.

Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje pojęcie wstępu wskazując m.in., że jest to „możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś”.

Zatem pod pojęciem „wstępu” w rozumieniu poz. 182-186 załącznika nr 3 do ustawy należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). Tak np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki – możliwość korzystania z określonych urządzeń, sali tanecznej – możliwość tańczenia, na imprezę sportową – możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, „na siłownię” – możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, do parku narodowego – możliwość oglądania obiektów przyrodniczych znajdujących się na jego terenie.

Tym samym, nie ma uzasadnienia dla zawężania stosowania stawki obniżonej związanej ze wstępem do biernego uczestnictwa w danym przedsięwzięciu, a więc wyłącznie do wejścia do danego obiektu bez możliwości korzystania z urządzeń tam się znajdujących, jeżeli korzystanie z tych urządzeń wiąże się z typowym użytkowaniem danego obiektu w ramach wstępu do tego obiektu – por. wyrok WSA z dnia 30 stycznia 2014 r. sygn. akt I FSK 311/13.

Powyższa interpretacja przepisów ustawy jest zgodna z linią orzeczniczą prezentowaną przez sądy administracyjne, w szczególności ze stanowiskiem wyrażonym przez NSA w wyroku z dnia 30 stycznia 2014 r., sygn. akt I FSK 311/13, który zauważył m.in., że: „(...) sformułowanie »usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu« odnosi się do kart wstępu na siłownię, które upoważniają do korzystania z urządzeń i przyrządów tam się znajdujących. Natomiast sformułowanie »wyłącznie w zakresie wstępu« należy rozumieć w ten sposób, że wszystkie usługi świadczone przez siłownię, które nie są związane z normalnym typowym jej użytkowaniem, takie jak usługi restauracyjne na terenie klubu, zakup napojów, odżywek, czy też usługi instruktora, nie są objęte stawką obniżoną. Opodatkowane są zaś stawką podstawową” (pkt 4.5 uzasadnienia).

Z opisu sprawy wynika, że jednostka budżetowa, zarządzająca Zamkiem …w …, sprzedaje bilety wstępu do obiektu. Zamek … w … został odbudowany w ramach unijnego projektu „…”, nie ma statusu muzeum, archiwum, ani biblioteki. Agencja … w … jest jednostką budżetową, prowadzi punkt informacji turystycznej i sprzedaje bilety wstępu do obiektu. Sam Zamek … w … został wpisany do rejestru zabytków województwa. Stanowi własność Powiatu w trwałym zarządzie Agencji ... w …. To obiekt stanowiący dziedzictwo kulturowe przodków Powiatu. Ponadto, ww. Zamek nie ma statusu muzeum, archiwum, biblioteki, ale jest bez wątpienia – obiektem kultury. Turyści, odwiedzający, po wykupieniu biletu wstępu do obiektu są oprowadzan przez pracownika Agencji ... po kaplicy św. …, Budynku …, Domu … i in., czyli budynkach wchodzących w skład kompleksu zamkowego.

W związku z powyższym wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy można zastosować 8% stawkę podatku VAT w przypadku sprzedaży biletów wstępu do opisanego obiektu.

W ocenie tut. Organu, charakter świadczonych przez Wnioskodawcę, wymienionych w opisie sprawy usług, oceniany przez pryzmat przywołanej wyżej definicji „kultury” wskazuje, że usługi odpłatnego wstępu do obiektu można sklasyfikować jako „usługi w zakresie kultury”. Jednocześnie, jak wskazał Zainteresowany, Zamek został wpisany do rejestru zabytków województwa i stanowi dziedzictwo kulturowe przodków Powiatu. Obiekt nie ma statusu muzeum, archiwum, biblioteki, ale jest bez wątpienia – obiektem kultury.

Ponadto, opłaty pobierane za świadczenie usług udostępniania zwiedzającym kompleksu zamkowego będą tożsame z „opłatą w zakresie wstępu”. Ponoszenie ww. opłat powoduje, że usługobiorca nabywa „prawo wstępu” i w zamian za wnoszoną opłatę będzie miał prawo zwiedzania budynków wchodzących w skład kompleksu.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny oraz opisane zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że Wnioskodawca, sprzedając bilety wstępu do ww. obiektu kultury, zobowiązany będzie opodatkować świadczone usługi wstępu stawką 8% VAT z uwagi na fakt, że w poz. 182 załącznika nr 3 do ustawy przewiduje się stosowanie obniżonych stawek podatku w zakresie wstępu do obiektów kulturalnych.

Zatem, biorąc pod uwagę treść cytowanych przepisów oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy stwierdzić należy, że świadczone przez Zainteresowanego usługi, polegające na sprzedaży biletów wstępu do Zamku, podlegać będą opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2, w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy, jako wymienione w poz. 182 załącznika nr 3 do ustawy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj