Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
2461-IBPB-2-1.4514.699.2016.2.PM
z 24 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016 r., poz. 1948, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 grudnia 2016 r. (data wpływu – 30 grudnia 2016 r.), uzupełnionym 24 lutego 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia udziału we współwłasności nieruchomości rolnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2016 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia udziału we współwłasności nieruchomości rolnej.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 10 lutego 2017 r. znak: 2461-IBPB-2-1.4514.699.2016.1.PM, wezwano Wnioskodawcę o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono 24 lutego 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (notariusz) jest płatnikiem podatku od czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego. W ramach prowadzonej działalności notarialnej występują sytuacje, gdy osoba fizyczna będąca rolnikiem indywidualnym w rozumieniu ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (Dz.U. z 2016, poz. 2052, ze zm.) ma zamiar nabyć udział we współwłasności nieruchomości rolnej. Po nabyciu przedmiotowego udziału, łączna powierzchnia gospodarstwa rolnego posiadanego przez rolnika wynosić będzie nie mniej niż 11 ha i nie więcej niż 300 ha. Jest to łączna powierzchnia wszystkich gruntów, których nabywca jest właścicielem lub współwłaścicielem (bez uwzględnienia faktu, iż jedna z nieruchomości jest we współwłasności). Kupujący nabywa udział w nieruchomości rolnej na powiększenie swojego gospodarstwa rolnego. Kupujący nie przekroczył progu pomocy de minimis, o której mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1408/2013 w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym.

Z uzupełnienia wniosku, które wpłynęło do Organu 24 lutego 2017 r. wynika, że:

• zdarzenie przyszłe dotyczy nieruchomości rolnej o powierzchni większej niż 2 ha, natomiast nabywany udział w tej nieruchomości wynosi 1/2 część,
• nabyty udział we własności nieruchomości rolnej będzie stanowił gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym,
• nieruchomość, w której udział będzie nabywany stanowi gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym oraz w rozumieniu przepisów o kształtowaniu ustroju rolnego,
• kupujący nabywa udział we własności nieruchomości rolnej wraz ze swoim małżonkiem do majątku objętego ustawową wspólnością majątkową małżeńską,
• na nieruchomości, w której udział jest nabywany nie jest i nie będzie prowadzona działalność gospodarcza inna niż działalność rolnicza,
• gospodarstwo rolne powstałe w wyniku nabycia udziału w nieruchomości rolnej będzie prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia,
• współwłaściciele nieruchomości rolnej będą prowadzić gospodarstwo rolne przez powyższy 5 letni okres,
• nabywca nie planuje zbyć nabytego udziału w nieruchomości w ciągu 5 lat od nabycia, nie planuje również zaniechać prowadzenia gospodarstwa rolnego, ani go wydzierżawić, ani prowadzić na tym gruncie działalności innej niż rolnicza,
• kwota podatku od czynności cywilnoprawnych naliczonego od umowy opisanej we wniosku wraz z wartością pomocy de minimis wykorzystanej przez nabywcę w przeciągu ostatnich trzech lat kalendarzowych poprzedzających nabycie przedmiotowego udziału w nieruchomości będzie mieściła się w kwocie (limicie) pomocy de minimis w rolnictwie, o której mowa w rozporządzeniu Komisji UE nr 1408/2013 w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy opisana w stanie faktycznym transakcja jest zwolniona z podatku od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższa czynność korzysta ze zwolniona z podatku od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ustawodawca zwolnił od podatku od czynności cywilnoprawnych sprzedaż własności gruntów, stanowiących gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, wraz z będącymi ich częścią składową drzewami i innymi roślinami, pod warunkiem że w wyniku dokonania czynności zostanie utworzone lub powiększone gospodarstwo rolne, a powierzchnia gospodarstwa rolnego utworzonego lub powstałego w wyniku powiększenia będzie nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha oraz gospodarstwo to będzie prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia; zwolnienie to stanowi pomoc de minimis w rolnictwie, o której mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1408/2013 w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym.

Wskazać należy, że zagadnienia współwłasności zostały uregulowane w art. 195 i nast. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2017 r., poz. 459).

Powszechnie przyjmuje się, iż bycie „współwłaścicielem” nie oznacza bycia właścicielem określonej (wyodrębnionej) części rzeczy (nieruchomości czy ruchomości) – współwłaściciel może korzystać z całości rzeczy, jak właściciel (co wynika również z art. 206 Kodeksu cywilnego). Zatem nabycie udziału w nieruchomości (i uzyskanie statutu współwłaściciela) jest bardzo zbliżone do statutu właściciela (z nielicznymi wyjątkami), a już na pewno daje prawo do korzystania z rzeczy będącej we współwłasności. Innymi słowy „współwłasność” jest formą „własności”.

Zdaniem Wnioskodawcy, wszędzie tam, gdzie w przepisach jest mowa o własności, należy przez to rozumieć współwłasność. Inne znaczenie prawne musi wynikać wprost z przepisów. Uzasadnieniem dla takiej interpretacji jest też to, że współwłaściciel nie może być traktowany gorzej niż właściciel.

Wskazać również należy, iż zarówno w orzecznictwie, jak i doktrynie przyjmuje się pogląd, że w ustawie o podatku rolnym – w kontekście definiowania gospodarstwa rolnego – mowa jest o gruntach stanowiących własność danej osoby, ale należy przez to rozumieć także grunty stanowiące jej współwłasność. W tym zakresie Wnioskodawca w pełni podziela argumentację, zgodnie z którą współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz odmianą własności, o czym stanowi art. 195 Kodeksu cywilnego, a to oznacza, że wszędzie tam gdzie jest mowa o własności, należy przez to rozumieć również współwłasność, chyba że co innego wynika z przepisów prawa. Jeśli zatem w art. 1 ust. 2 ustawy o podatku rolnym, jest mowa o gruntach stanowiących własność danej osoby należy przez to rozumieć także grunty stanowiące jej współwłasność. W przeciwnym razie obowiązywałby przepis wyraźnie wyłączający z gospodarstwa rolnego grunty stanowiące współwłasność. Jeżeli zatem nieruchomość, w granicach udziału nabywcy w jej współwłasności, wchodzi w skład gospodarstwa rolnego (w rozumieniu cyt. art. 1 ust. 2 ustawy o podatku rolnym) – podlega opodatkowaniu podatkiem rolnym.

Ponadto ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie jest jedyną ustawą podatkową, która odwołuje się do definicji gospodarstwa rolnego zawartej w ustawie o podatku rolnym. I tak, stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2016 r., poz. 2032, ze zm.) wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego; zwolnienie nie dotyczy przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny. Z kolei art. 2 ust. 4 tej ustawy zawiera analogiczne, jak w art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych odesłanie do definicji gospodarstwa rolnego zawartej w ustawie o podatku rolnym.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca jest zdania, że pod pojęciem „sprzedaży własności gruntów należy również rozumieć pojęcie „sprzedaży udziału we własności gruntów”.

W ocenie Wnioskodawcy, nabycie udziału w nieruchomości również korzysta ze zwolnienia określonego w art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca przywołał fragmenty wybranych wyroków sądów administracyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 223, ze zm.) podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

O powstaniu obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnej decyduje, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, moment dokonania czynności cywilnoprawnej. Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podstawę opodatkowania – przy umowie sprzedaży − stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, którą określa się na zasadach wskazanych w art. 6 ust. 2 stawka podatku od umowy sprzedaży m.in. nieruchomości wynosi 2% − art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy.

Jak wynika z powołanych przepisów – sprzedaż nieruchomości podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na kupującym.

W myśl art. 10 ust. 2 cyt. ustawy, notariusze są płatnikami podatku od czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego. Płatnicy obowiązani są uzależnić dokonanie czynności cywilnoprawnej od uprzedniego zapłacenia podatku (art. 10 ust. 3 omawianej ustawy).

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W myśl art. 9 pkt 2 ww. ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż własności gruntów, stanowiących gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, wraz z będącymi ich częścią składową drzewami i innymi roślinami, pod warunkiem że w wyniku dokonania czynności zostanie utworzone lub powiększone gospodarstwo rolne, a powierzchnia gospodarstwa rolnego utworzonego lub powstałego w wyniku powiększenia będzie nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha oraz gospodarstwo to będzie prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia; zwolnienie to stanowi pomoc de minimis w rolnictwie, o której mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym (Dz.Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 9).

Jak stanowi art. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz.U. z 2016 r., poz. 617, ze zm.) opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Na podstawie art. 2 ust. 1 ww. ustawy za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

W świetle analizowanej powyżej definicji z art. 1 ustawy o podatku rolnym, gospodarstwo rolne stanowią wyłącznie grunty sklasyfikowane jako użytki rolne.

Z treści wniosku wynika, w ramach prowadzonej działalności notarialnej przez Wnioskodawcę występują sytuacje, gdy osoba fizyczna będąca rolnikiem ma zamiar nabyć udział we współwłasności nieruchomości rolnej. Po nabyciu przedmiotowego udziału, łączna powierzchnia gospodarstwa rolnego posiadanego przez rolnika wynosić będzie nie mniej niż 11 ha i nie więcej niż 300 ha. Jest to łączna powierzchnia wszystkich gruntów, których nabywca jest właścicielem lub współwłaścicielem (bez uwzględnienia faktu, iż jedna z nieruchomości jest we współwłasności). Kupujący nabywa udział w nieruchomości rolnej na powiększenie swojego gospodarstwa rolnego. Kupujący nie przekroczył progu pomocy de minimis, o której mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1408/2013 w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym. Przedmiotowa nieruchomość rolna ma powierzchnię większą niż 2 ha, natomiast nabywany udział w tej nieruchomości wynosi 1/2 część. Nabyty udział we własności nieruchomości rolnej będzie stanowił gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym. Nieruchomość, w której udział będzie nabywany stanowi gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym. Kupujący nabywa udział we własności nieruchomości rolnej wraz ze swoim małżonkiem do majątku objętego ustawową wspólnością majątkową małżeńską. Na nieruchomości, w której udział jest nabywany nie jest i nie będzie prowadzona działalność gospodarcza inna niż działalność rolnicza. Gospodarstwo rolne powstałe w wyniku nabycia udziału w nieruchomości rolnej będzie prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia (współwłaściciele nieruchomości rolnej będą prowadzić gospodarstwo rolne przez powyższy 5 letni okres). Nabywca nie planuje zbyć nabytego udziału w nieruchomości w ciągu 5 lat od nabycia, nie planuje również zaniechać prowadzenia gospodarstwa rolnego, ani go wydzierżawić, ani prowadzić na tym gruncie działalności innej niż rolnicza. Kwota podatku od czynności cywilnoprawnych naliczonego od umowy opisanej we wniosku wraz z wartością pomocy de minimis wykorzystanej przez nabywcę w przeciągu ostatnich trzech lat kalendarzowych poprzedzających nabycie przedmiotowego udziału w nieruchomości będzie mieściła się w kwocie (limicie) pomocy de minimis w rolnictwie, o której mowa w rozporządzeniu Komisji UE nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym.

Zwolnienie zawarte w art. 9 pkt 2 ww. ustawy ma charakter warunkowy. Oznacza to, że umowa sprzedaży będzie zwolniona z podatku od czynności cywilnoprawnych, tylko wtedy, gdy w rozumieniu ustawy o podatku rolnym, w chwili dokonania czynności nabywca posiada już grunty rolne (użytki rolne), nabywany grunt będzie stanowił gospodarstwo rolne oraz gdy w wyniku dokonania czynności sprzedaży zostanie utworzone lub powiększone gospodarstwo rolne, którego powierzchnia będzie nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha.

Podkreślenia wymaga, że w myśl art. 9 ust. 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w zw. z art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym, nabywca, aby skorzystać ze zwolnienia nie musi być na dzień nabycia właścicielem (współwłaścicielem) użytków rolnych lub gospodarstwa rolnego, albo muszą być one w jego posiadaniu, żeby mógł zostać spełniony warunek utworzenia lub powiększenia gospodarstwa rolnego.

Z uregulowań zawartych w ww. art. 9 pkt 2 wynika także, że dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia, jak również dla zachowania prawa do ulgi, gospodarstwo musi być prowadzone:

1. przez nabywcę,
2. przez okres pięciu lat od dnia nabycia.

W przypadku niedotrzymania tego warunku następuje utrata zwolnienia od podatku.

Z treści uzupełnienia wniosku wynika, że gospodarstwo rolne powstałe w wyniku nabycia udziału w nieruchomości rolnej (będącej gospodarstwem rolnym) będzie prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia.

Zgodnie z powyższym zostanie więc spełniony warunek prowadzenia gospodarstwa rolnego przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia.

Należy zwrócić uwagę, że preferencje w postaci zwolnienia w art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowią pomoc publiczną w rolnictwie. Przy jej udzielaniu powinno się stosować przepisy rozporządzenia Komisji Unii Europejskiej nr 1408/2013.

Zgodnie z treścią pkt 8 preambuły do rozporządzenia Komisji, okres trzech lat brany pod uwagę do celów rozporządzenia należy oceniać w sposób ciągły. Zatem dla każdego przypadku nowej pomocy de minimis należy uwzględnić całkowitą kwotę pomocy de minimis przyznaną w ciągu danego roku podatkowego oraz dwóch poprzedzających lat podatkowych.

Stosownie do art. 3 ust. 2 rozporządzenia Komisji nr 1408/2013, całkowita kwota pomocy de minimis przyznanej przez państwo członkowskie jednemu przedsiębiorstwu nie może przekroczyć 15 000 EUR w okresie trzech lat podatkowych.

W myśl art. 3 ust. 3 cyt. rozporządzenia, łączna kwota pomocy de minimis przyznanej w okresie trzech lat podatkowych przez państwo członkowskie przedsiębiorstwom prowadzącym działalność w zakresie podstawowej produkcji produktów rolnych nie może przekroczyć górnego limitu krajowego określonego w załączniku, tj. 225 700 000 EURO. Pomoc de minimis uznaje się za przyznaną w dniu, w którym przedsiębiorstwo uzyskuje prawo otrzymania takiej pomocy zgodnie z obowiązującym krajowym systemem prawnym, niezależnie od terminu wypłacenia pomocy de minimis temu przedsiębiorstwu (art. 3 ust. 4 ww. rozporządzenia).

Z powyższych przepisów wynika zatem, że jeżeli w okresie trzech lat podatkowych z powodu udzielenia nowej pomocy de minimis danemu przedsiębiorcy zostałby przekroczony pułap 15 000 EUR lub łączna kwota pomocy de minimis przyznanej przez państwo członkowskie przedsiębiorstwom przekroczyłaby górny limit krajowy określony w załączniku, pomocy nie udziela się.

Skoro zwolnienie określone w art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi pomoc de minimis, co jasno wynika z tego przepisu, to do skorzystania ze zwolnienia, koniecznym jest, by kwota pomocy przyznana beneficjentowi mieściła się w limitach określonych rozporządzeniem Komisji nr 1408/2013. Zapis ten stanowi warunek, którego spełnienie jest niezbędne dla skorzystania z ww. zwolnienia od podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca wskazał, że kwota podatku od czynności cywilnoprawnych naliczonego od umowy opisanej we wniosku wraz z wartością pomocy de minimis wykorzystanej przez nabywcę w przeciągu ostatnich trzech lat kalendarzowych poprzedzających nabycie przedmiotowego udziału w nieruchomości rolnej będzie mieściła się w kwocie (limicie) pomocy de minimis w rolnictwie, o której mowa w rozporządzeniu Komisji UE nr 1408/2013 w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym.

Wobec powyższych wskazań należy stwierdzić, że opisana we wniosku czynność nabycia udziału we współwłasności nieruchomości rolnej (skoro nabyty udział będzie spełniał definicję gospodarstwa rolnego i sama nieruchomość też stanowić będzie gospodarstwo rolne) podlega/będzie podlegać zwolnieniu od podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych we wniosku wyroków sądów administracyjnych – wskazać należy, iż orzeczenia te dotyczą konkretnych spraw podatników osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.