Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
S-ILPB2/415-818/13/17-S/WS
z 20 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po uwzględnieniu wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 3 listopada 2016 r. sygn. akt II FSK 3129/14 oraz wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 18 czerwca 2014 r. sygn. akt I SA/Po 105/14 stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2013 r. (data wpływu 23 sierpnia 2013 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 sierpnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek – uzupełniony pismem z 9 listopada 2013 r. (data wpływu 13 listopada 2013 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca nie wyklucza, że w przyszłości otrzyma od wstępnego (rodzica), tj. osoby bliskiej zaliczonej do I grupy podatkowej weksel własny, poprzez który jego wystawca zobowiąże się do zapłaty na jego rzecz określonej sumy pieniężnej. Weksel zostanie otrzymany bez żadnego wynagrodzenia. W związku z tym spełniona będzie definicja umowy darowizny (darczyńca nieodpłatnie przekaże bowiem weksel własny, będący elementem jego majątku, na rzecz Wnioskodawcy).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania w odniesieniu do podatku dochodowego od osób fizycznych.

1. Czy w związku z otrzymaniem weksla u Wnioskodawcy pojawi się przychód w podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy ewentualne późniejsze spłacenie sumy wekslowej lub odsetek wynikających z weksla będzie skutkowało powstaniem przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ nabycie weksla będzie wiązało się z opodatkowaniem podatkiem od spadków i darowizn jego otrzymanie nie będzie skutkowało powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy ewentualna późniejsza spłata sumy wekslowej lub odsetek wynikających z weksla nie będzie wiązała się dla Wnioskodawcy z powstaniem podatku dochodowego od osób fizycznych. Będzie to bowiem spłata wierzytelności, której nabycie już wcześniej podlegało opodatkowaniu.

Dyrektor Izby Skarbowej wydał 29 listopada 2013 r. interpretację indywidualną nr ILPB2/415-818/13-4/WS, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za:

• prawidłowe – w odniesieniu do braku obowiązku podatkowego w momencie uzyskania weksla,
• nieprawidłowe – w pozostałym zakresie.
  
  

Pismem z 3 grudnia 2013 r. (data wpływu 9 grudnia 2013 r.) wezwano Organ podatkowy do usunięcia naruszenia prawa w ww. interpretacji indywidualnej.

Odpowiedzi na ww. wezwanie dokonano pismem z 17 grudnia 2013 r. nr ILPB2/415W-97/13 -2/JWP, w którym stwierdzono brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

W związku z powyższym Strona wystosowała 30 grudnia 2013 r. (data nadania) skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Organu. Odpowiedź na skargę została udzielona pismem z 30 stycznia 2014 r. nr ILPB2/4160-1/14-2/JWP. W piśmie tym Organ wniósł o jej oddalenie.

Sąd – po rozpoznaniu sprawy – wydał 18 czerwca 2014 r. wyrok sygn. akt I SA/Po 105/14 uchylający zaskarżoną interpretację indywidualną.

Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał, że skarga zasługuje na uwzględnienie. Zdaniem Sądu przedstawione stanowisko organu podatkowego nie jest zasadne, gdyż nie uwzględnia normy prawnej wynikającej z przepisu art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012, poz. 361 ze zm.; dalej: ustawa o PDOF), zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn. W ocenie Sądu stanowisko organu podatkowego jest niekonsekwentne, ponieważ wynika z niego, że wprawdzie samo nabycie weksla nie będzie wiązało się z powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, to jednak późniejsza spłata sumy wekslowej lub odsetek wynikających z weksla rodzić będzie konsekwencje podatkowe na gruncie tego podatku. W związku z powyższym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego Skarżący trafnie wskazał, że spłata wierzytelności wekslowej nie powoduje przyrostu w majątku Skarżącego, ponieważ elementem tego majątku była już wcześniej wierzytelność wekslowa. Domaganie się spłaty sumy wekslowej stanowi jedynie realizację wcześniej nabytego w formie darowizny prawa majątkowego. Odrębne opodatkowanie tej kwoty podatkiem od spadków i darowizn oznaczałoby podwójne opodatkowanie tej samej wartości tym podatkiem oraz podatkiem dochodowym od osób fizycznych, co stanowiłoby naruszenie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o PDOF. Sąd uznał za zasadne twierdzenie Skarżącego, że spłata weksla po jego otrzymaniu w drodze darowizny od osoby najbliższej jest neutralna podatkowo. Celem wyłączenia spod opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych czynności opodatkowanych podatkiem od spadków i darowizn jest uniknięcie podwójnego opodatkowania tych samych kwot.

Organ, nie zgadzając się z powyższym wyrokiem – pismem z 8 sierpnia 2014 r. nr ILRP-007 -223/14-2/MG – wniósł skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 3 listopada 2016 r. sygn. akt II FSK 3129/14 po rozpoznaniu skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 18 czerwca 2014 r. sygn. akt I SA/Po 105/14 oddalił skargę kasacyjną.

W wyroku tym Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że skarga kasacyjna nie zasługuje na uwzględnienie.

W dniu 27 grudnia 2016 r. do Organu wpłynęło pismo Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w sprawie doręczenia prawomocnego orzeczenia i zwrotu akt.

Uwzględniając zatem uzasadnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, stwierdza się co następuje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl natomiast art. 2 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca może otrzymać od wstępnego (rodzica), weksel własny, poprzez który jego wystawca zobowiąże się do zapłaty na jego rzecz określonej sumy pieniężnej. Weksel zostanie otrzymany bez żadnego wynagrodzenia. W związku z tym spełniona będzie definicja umowy darowizny (darczyńca nieodpłatnie przekaże bowiem weksel własny, będący elementem jego majątku, na rzecz Wnioskodawcy).

Stosownie do art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2017 r., poz. 459) przez umowę darowizny rozumie się zobowiązanie darczyńcy do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego osobie obdarowanej (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego) i zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za otrzymane świadczenie. Istotą darowizny – jako czynności nieodpłatnej – jest więc brak po drugiej stronie ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego. Darowizna może polegać zarówno na przesunięciach do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych postaciach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów.

W wydanej interpretacji nr ILPB2/436-226/13-4/WS z dnia 29 listopada 2013 r. z zakresu podatku od spadków i darowizn, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził, iż „otrzymanie przez Wnioskodawcę weksla w drodze umowy darowizny podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn”.

W związku z powyższym otrzymanie przez Wnioskodawcę weksla nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na mocy zacytowanego art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie należy zauważyć, że – jak wskazał w wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny– choć ustawa z dnia 28 kwietnia 1936 r. Prawo wekslowe (Dz. U. Nr 37, poz. 282 ze zm.) nie zawiera definicji weksla trasowanego i weksla własnego, to powszechnie definiuje się weksel jako papier wartościowy, w którym wystawca bądź wskazana przez niego osoba zobowiązuje się do bezwarunkowego zapłacenia w oznaczonym czasie i do rąk osoby wymienionej w wekslu określonej kwoty. Charakterystyczną cechą weksla jest abstrakcyjność stosunku wekslowego, która wyraża się w tym, że sam dokument weksla nie jest związany z jakimikolwiek innymi czynnościami prawnymi, a więc zapłata sumy wekslowej nie może być uzależniona od jakichkolwiek innych okoliczności czy warunków. Weksel inkorporuje więc określone prawo majątkowe, polegające na przyznaniu posiadaczowi weksla uprawnienia do domagania się wypłaty kwoty wekslowej.

W konsekwencji w przypadku darowizny weksla, w opisanym przez Wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym, jej przedmiotem nie będzie rzecz (materialna postać weksla), lecz prawo majątkowe wynikające z treści weksla sprowadzające się do przyznania osobie uprawnionej prawa domagania się od podmiotu zobowiązanego zapłaty określonej kwoty pieniężnej w określonym terminie.

Nieuprawnione jest zatem rozdzielanie weksla, rozumianego jako rzecz będąca przedmiotem darowizny, od prawa majątkowego inkorporowanego w tym papierze wartościowym. W przypadku opisanym we wniosku przedmiotem darowizny będzie prawo majątkowe ucieleśnione w treści dokumentu (papieru wartościowego, weksla), a nie rzecz – kartka papieru, na której weksel został sporządzony. W konsekwencji wartość tej darowizny odpowiadać będzie wysokości sumy wekslowej, a nie jedynie wartości rzeczy inkorporującej określone prawo majątkowe. Poddanie tej wartości (sumy wekslowej) opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn wyłącza natomiast to zdarzenie spod opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym należy wskazać, że spłata wierzytelności wekslowej nie powoduje przyrostu w majątku Wnioskodawcy, ponieważ elementem tego majątku była już wcześniej wierzytelność wekslowa. Domaganie się spłaty sumy wekslowej stanowi jedynie realizację wcześniej nabytego w formie darowizny prawa majątkowego.

Reasumując – otrzymanie przez Wnioskodawcę weksla, jak również ewentualne późniejsze spłacenie sumy wekslowej lub odsetek wynikających z weksla nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na mocy zacytowanego art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania interpretacji indywidualnej o nr ILPB2/415 -818/13-4/WS z 29 listopada 2013 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.