Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0461-ITPB3.4510.680.2016.2.PS
z 13 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w zw. z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2016 r. (data wpływu 13 grudnia 2016 r.) uzupełnionym na formularzu ORD-IN z dnia 22 lutego 2017 r. (data wpływu 1 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania ulgi technologicznej, o której mowa w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w stanie pranym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2015 r. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 grudnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania ulgi technologicznej, o której mowa w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w stanie pranym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2015 r..

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) zawarła w 2013 roku umowę licencyjną na używanie programu komputerowego M. oraz umowę wdrożeniową na jego wdrożenie. W myśl postanowień umowy licencyjnej Spółka uzyskała prawo do korzystania z programu komputerowego, na który składały się moduły wymienione w umowie.

Ze względu na modułowy charakter zakupionego oprogramowania Spółka przyjęła poszczególne części systemu kategorii ERP do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (dalej: „EŚTiWNiP” lub „Ewidencja”) odpowiednio w latach 2013 i 2014.

Ponadto, Spółka w 2013 roku zawarła umowę licencyjną na używanie programu komputerowego G., który powinien zostać zaklasyfikowany jako system kategorii MES.

Wartości początkowe wspomnianych powyżej wartości niematerialnych zostały powiększone, zgodnie z przepisami art. 16g ust. 14 oraz art. 16g ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ze zm., (dalej: „ustawa CIT’ lub „ustawa”), o koszty wdrożenia.

Prace wdrożeniowe oraz koszty licencji były opłacane jeszcze przed dostarczeniem Spółce gotowego produktu. Płatności związane z opisywanymi inwestycjami dokonywane były przede wszystkim w latach 2013 - 2014. Wydatki poniesione na realizację wskazanych inwestycji (stanowiące jednocześnie przedmiot niniejszego wniosku), obejmowały następujące kategorie kosztów:

• koszty wdrożenia (rozumiane jako koszty prac wdrożeniowych obejmujących m.in. typowe dla wdrożeń systemu ERP prace koncepcyjne, programistyczne, a także koszty związane z podróżami i pobytami osób wdrażających w miejscu wdrożenia) oraz
• koszty licencji.

Do korzyści, jakie Spółka odniosła w wyniku wdrożenia wskazanego oprogramowania firmy ERP można zaliczyć m.in:

• podejmowanie szybkich i trafnych decyzji poprzez bezpośredni dostęp do strategicznych informacji o kondycji finansowej firmy,
• wzrost przychodów dzięki szybkiemu dostępowi do danych, co z kolei wspomaga procesy określania nowych szans sprzedaży i szybkie wprowadzanie nowych produktów na rynek oraz zapewnia wysoki poziom wsparcia i obsługi klientów,
• wysoki poziom bezpieczeństwa dostępu i ochrony informacji,
• dostosowanie systemu do wewnętrznych standardów przedsiębiorstwa dzięki zaawansowanej technologii otwartej na dokonywanie modyfikacji w miarę rozwoju firmy,
• zoptymalizowanie procesów planowania produkcji i zakupu materiałów i surowców,
• zmniejszenie kosztów czynności administracyjnych,
• zwiększenie wydajności operacyjnej Spółki,
• zoptymalizowanie procesu planowania produkcji i zakupu materiałów,
• optymalizacja stanów magazynowych,
• eliminacja redundancji danych.

Natomiast wśród korzyści, jakie przyniosło Spółce wdrożenie systemu MES należy wskazać następujące funkcjonalności pozwalające na udoskonalenia usług świadczonych przez Spółkę:

• optymalizacja pracy maszyn produkcyjnych oraz możliwość bieżącej kontroli ich stanu i wydajności,
• wizualizacja stanu maszyn,
• kontrola pracy operatorów,
• diagnozowanie przyczyn spadków wydajności i przestojów,
• weryfikacja planowania produkcji i jej kontrola w czasie rzeczywistym,
• redukcja czasu przezbrojeń maszyn,
• poprawa procesów utrzymania ruchu,
• zwiększenie wydajności produkcji przy jednoczesnym obniżeniu kosztów ich ponoszenia.

Mając na uwadze powyższe, Spółka rozważa skorzystanie z tzw. „ulgi na nabycie nowych technologii” w związku z nabyciem i wdrożeniem w/w oprogramowania zgodnie z dyspozycją art. 18b ustawy w brzmieniu obowiązującym na dzień wprowadzenia oprogramowania do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Spółka pragnie jednocześnie podkreślić, że:

1. nie prowadzi działalności w Specjalnej Strefie Ekonomicznej;
   
2. przed upływem trzech lat podatkowych licząc od końca roku podatkowego, w którym wprowadziła nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:
   
   
   
   1. otrzymała zwrot wydatków na nabycie nowych technologii jedynie w zakresie części inwestycji w system ERP. Spółka zdaje sobie sprawę, że nie będzie uprawniona do skorzystania z przedmiotowej ulgi w zakresie wydatków, które zostały jej zwrócone;
      
   2. nie udzieliła w żadnej formie innym podmiotom prawa do licencji lub jej części oraz że wdrożone w Spółce Systemy są wykorzystywane wyłącznie przez Spółkę;
      
   3. Spółka dotychczas nie znalazła się w stanie upadłości ani likwidacji.
      

W uzupełnieniu wniosku z dnia 22 lutego 2017 r. (data wpływu 1 marca 2017 r.) Spółka wskazuje, że zawarła z dostawcami licencji na oprogramowanie M. oraz G. (dalej: „Oprogramowanie”) umowy licencyjne, na mocy których nabyła ona prawa do korzystania z Oprogramowania na warunkach określonych w tych umowach. Dodatkowo Spółka zakupiła od podmiotów zewnętrznych usługi wdrożeniowe Oprogramowania. Po spełnieniu szeregu wymogów ustawowych (np. zdatności do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania), zakupy te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (dalej: „Ewidencja”) jako wartości niematerialne (dalej: „WNiP”) i prawne zgodnie z dyspozycją ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ponadto Wnioskodawca informuje, że nabycie Oprogramowania nie miało miejsca w drodze wkładu niepieniężnego.

Spółka rozumie „wydatki na zakup nowych technologii” jako poniesione przez nią koszty pozyskania WNiP stanowiących jej zdaniem nowe technologie zgodnie z art. 18b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do art. 16 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za cenę nabycia (stanowiącą wartość początkową WNiP) uważa się: „kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania [...] wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty [...] instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług”.

Wnioskodawca podkresla, że zgodnie z art. 18b ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podstawą ustalenia wielkości odliczenia z tytułu ulgi jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej WNiP stanowiącej nową technologię.

Dlatego też należy uznać, że wymóg aby nowa technologia „umożliwiała wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów i usług” odnosi się wyłącznie do produktu finalnego (WNiP) stanowiącego nową technologię i powstałego w wyniku złożonego procesu składającego się z zakupu licencji i wdrożenia systemów. 

Opina, którą będzie dysponować Spółka na moment dokonania korekt (korekty) zaznania CIT-8, stanowić będzie opinię niezależnej od Spółki instytucji naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki - art. 2 pkt 9 tej ustawy, iż wiedza ta nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat (w momencie przekazania do użytkowania i ujawnienia w księgach rachunkowych).

Spółka, podkreśla, że zadane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej pytanie dotyczyło jedynie uprawnienia do „obniżenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych za lata 2013 i 2014 zgodnie z dyspozycją art. 18b ustawy CIT”. Zgodnie z dyspozycją art. 18b ustawy oznacza, że to przedmiotem wniosku są wydatki ponoszone przez Spółkę:

• na przestrzeni lat 2012-2014 - w przypadku Oprogramowania wprowadzonego do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w roku 2013,
• na przestrzeni lat 2013-2015 - w przypadku Oprogramowania wprowadzonego do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w roku 2014 .

Licencję na używanie programu G. Spółka wprowadziła do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w 2013 roku.

Spółka potwierdza również, że kwoty wydatków poniesionych przez Spółkę na nabycie opisanych we wniosku licencji, uwzględnionych w ich wartościach początkowych zostały faktycznie zapłacone podmiotom uprawnionym w latach podatkowych, w których oprogramowania te wprowadzano do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w następujących po roku i wprowadzenia do tej ewidencji.

Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest możliwość skorzystania przez niego z odliczenia od podstawy opodatkowania 50% wydatków na nabycie nowych technologii, uregulowanego w art. 18b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wspomniane w powyższym paragrafie wydatki, które miałyby stanowić podstawę do kalkulacji kwoty odliczenia:

• zostały poniesione na zakup i wdrożenie poszczególnych stanowiących WNiP licencji na Oprogramowanie,
• składają się na wartości początkowe Oprogramowania.

Wniosek dotyczy powyższych wydatków, które miałyby stanowić podstawę do kalkulacji kwoty odliczenia w zakresie, w którym nie zostały jej one zwrócone oraz w którym zostały one faktycznie zapłacone przez Spółkę:

• w latach ich wprowadzenia danej WNiP do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych lub
• w roku następującym po roku ich wprowadzenia do Ewidencji, a także
• w przypadku wydatków stanowiących zdaniem Spółki przedpłaty - w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadzano nowe technologie do Ewidencji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w projektowanym zdarzeniu przyszłym, pod warunkiem uzyskania opinii jednostki naukowej wspomnianej w dalszej części wniosku, Spółka będzie uprawniona do obniżenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych za lata 2013 i 2014 zgodnie z dyspozycją art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje jej prawo do skorzystania z ulgi na nabycie nowych technologii, o której mowa w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W niniejszym punkcie Wnioskodawca w pierwszej kolejności przeanalizuje uprawnienie przedmiotowe do skorzystania z ulgi na nabycie nowych technologii, a następnie odniesie się do prawidłowej metody kalkulacji korzyści podatkowej, wynikającej z zastosowania wzmiankowanej ulgi.

1. Uprawnienie przedmiotowe

Ustawa, w art. 18b ust. 2 definiuje nową technologię jako:

„wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki ze zm.”. Definicję tę uzupełnia art. 18b ust. 2a ustawy, wskazując, że przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej, o której mowa w ust. 2, w drodze umowy o ich przeniesienie oraz korzystanie z tych praw.

W odniesieniu do przytoczonych wyżej regulacji stwierdzić należy, że istnieje 5 zasadniczych przesłanek warunkujących możliwość objęcia poniesionych przez podatnika wydatków ulgą na nabycie nowych technologii:

1. podatnik nabywa wiedzę technologiczną w drodze umów o przeniesienie oraz o korzystanie z tych praw,
2. wiedza technologiczna ma postać wartości niematerialnych i prawnych,
3. podatnik posiada opinię niezależnej od podatnika jednostki naukowej potwierdzającą, że dana wiedza technologiczna spełnia wymagania zawarte w punktach „d” i „e” (poniżej),
4. wiedza ta nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat od roku wprowadzenia jej do ewidencji,
5. nabyta wiedza technologiczna umożliwia wytwarzanie nowych bądź udoskonalonych wyrobów lub usług.

Analizując uprawnienie Spółki do skorzystania z ulgi na nabycie nowych technologii, należy zatem rozstrzygnąć, czy w przypadku poniesionych przez Spółkę wydatków na nabycie licencji oraz jej wdrożenie spełnione zostały powyższe przesłanki.

Ad. a)

Jak wskazano w stanie faktycznym, Spółka nabyła licencje na systemy informatyczne oraz zawarła umowy licencyjne uprawniające Spółkę do korzystania z praw do Systemów. W efekcie należy uznać, że pierwsza z przestanek została spełniona.

Ad. b)

Jak wynika z art. 16b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nabyte licencje, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, stanowią wartości niematerialne i prawne (dalej: WNIP).

Spółka uznaje, że licencje w dniu przyjęcia ich do używania spełniały powyższe ustawowe przesłanki do uznania ich za WNiP, podlegające amortyzacji dla celów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w szczególności w dniu przyjęcia ich do używania nadawały się one do gospodarczego wykorzystania.

Ad. c)

Dla celu wydania wnioskowanej interpretacji, Spółka przyjmuje, że w momencie składania wniosku o stwierdzenie nadpłaty będzie ona posiadać stosowną opinię wydaną przez podstawową jednostkę organizacyjną Uniwersytetu będącego jednostką spełniającą wymagania stawiane przez przepisy art. 18b ust. 2, potwierdzającą, że na dzień wprowadzenia WNiP do ewidencji, wdrożone licencje spełniały wymagania omówione dokładniej w punktach d i e poniżej.

Ad. d)

Dla celu wydania wnioskowanej interpretacji, Spółka zakłada, że przedmiotowa opinia będzie potwierdzać, że wdrożone w Spółce Systemy nie były stosowane na świecie w okresie dłuższym niż 5 lat (w momencie przekazania do użytkowania i ujawnienia w księgach rachunkowych).

Ad. e)

Dla celu wydania wnioskowanej interpretacji Spółka zakłada, że wydana opinia będzie potwierdzać, że wdrożone w Spółce Systemy udoskonaliły już realizowane w przedsiębiorstwie procesy zewnętrzne i wewnętrzne lub umożliwiły obsługę nowych procesów.

Obecnie Spółka jest w stanie wskazać m.in. następujące korzyści z wdrożenia systemu ERP:

• podejmowanie szybkich i trafnych decyzji poprzez bezpośredni dostęp do strategicznych informacji o kondycji finansowej firmy,
• wzrost przychodów dzięki szybkiemu dostępowi do danych, co z kolei wspomaga procesy określania nowych szans sprzedaży i szybkie wprowadzanie nowych produktów na rynek oraz zapewnia wysoki poziom wsparcia i obsługi klientów,
• wysoki poziom bezpieczeństwa dostępu i ochrony informacji,
• dostosowanie systemu do wewnętrznych standardów przedsiębiorstwa dzięki zaawansowanej technologii otwartej na dokonywanie modyfikacji w miarę rozwoju firmy,
• zoptymalizowanie procesów planowania produkcji i zakupu materiałów i surowców,
• zmniejszenie kosztów czynności administracyjnych,
• zwiększenie wydajności operacyjnej Spółki,
• zoptymalizowanie procesu planowania produkcji i zakupu materiałów,
• optymalizacja stanów magazynowych,
• eliminacja redundancji danych.

Natomiast wśród korzyści, jakie przyniosło Spółce wdrożenie systemu MES Spółka jest w stanie wskazać m.in. następujące funkcjonalności pozwalające na udoskonalenia usług świadczonych przez Spółkę:

• optymalizacja pracy maszyn produkcyjnych oraz możliwość bieżącej kontroli ich stanu i wydajności,
• wizualizacja stanu maszyn,
• kontrola pracy operatorów,
• diagnozowanie przyczyn spadków wydajności i przestojów,
• weryfikacja planowania produkcji i jej kontrola w czasie rzeczywistym,
• redukcja czasu przezbrojeń maszyn,
• poprawa procesów utrzymania ruchu,
• zwiększenie wydajności produkcji przy jednoczesnym obniżeniu kosztów ich ponoszenia.

II. Uprawnienie podmiotowe oraz metoda kalkulacji kwoty odliczenia

W związku z przedstawioną w powyższym punkcie analizą spełniania przesłanek przedmiotowych do skorzystania z ulgi, w ocenie Wnioskodawcy przysługuje mu prawo do obniżenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym zgodnie z dyspozycją art. 18b ustawy.

Zgodnie z art. 18b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii. Zgodnie z art. 18b ust. 4 odliczeniu podlegają wydatki uwzględnione w wartości początkowej WNiP, niezwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych „za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2 - 14, uważa się [...] w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia (..)”.

Natomiast zgodnie z ust. 3 ww. przepisu „za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony”.

W związku z powyższym, na wartość początkową WNiP w postaci licencji składać powinny się także koszty wdrożenia, rozumiane w tym przypadku jako koszty uruchomienia programów oraz systemów komputerowych. W konsekwencji, wydatki wymienione w stanie faktycznym (wdrożeniowe związane z nabyciem licencji), skapitalizowane do wartości początkowej, kwalifikują się do objęcia ich ulgą z tytułu nabycia nowych technologii, o której mowa w art. 18b ustawy.

Jak wynika z przepisów art. 18b ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podstawą ustalenia wysokości odliczenia jest „kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej” WNiP.

Ponadto, wydatki kwalifikowane w rozumieniu art. 18b ust. 4 i 5 oraz 9 ustawy, odpowiednio stanowią wydatki zapłacone podmiotowi uprawnionemu:

• w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do EŚTiWNiP lub w roku następującym po tym roku,
• w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji.
• w części, w której nie zostały one zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z powyższym przysługuje mu prawo do obniżenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym o 50% wydatków zapłaconych w latach:

• 2012 - 2013 (oraz 2014) na nabycie technologii w postaci WNiP, wprowadzonych do ewidencji w roku 2013,
• 2013 - 2014 (oraz 2015) na nabycie technologii w postaci WNiP, wprowadzonej do ewidencji w roku 2014, zgodnie z dyspozycją przywołanych ust. 3 i 4 oraz 9.

Powyższe stanowisko odnośnie możliwości zaliczenia wydatków poniesionych na rok przed wprowadzeniem do Ewidencji, motywowane jest specyficzną naturą umowy na wdrożenie oprogramowania. W najpopularniejszej jej formie podmiot zlecający wdrożenie ponosi wszelkie koszty przedsięwzięcia w formie przedpłat, mając nadzieję na otrzymanie końcowego produktu (kompletnego modułowego systemu ERP wdrożonego według zaleceń podmiotu wdrażającego) oraz mając na celu upewnienie się, że dostawa tego produktu nastąpi w umówionym terminie. Powyższe wypełnia słownikową definicję przedpłaty, która zakłada uiszczenie płatności „z góry" przed otrzymaniem gotowego produktu.

Ponadto, zgodnie z art. 18b ust. 4 ustawy podstawą ustalenia wysokości odliczenia jest „kwota wydatków (...) w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi (...) oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie".

Ze względu, na to, że jak wskazano powyżej Spółka otrzymała zwrot części wydatków poniesionych na nabycie systemu, Wnioskodawca planuje pomniejszyć przysługującą mu kwotę odliczeń proporcjonalnie do udziału zwróconych wydatków w wartości początkowej nowej technologii.

Należy wskazać, że odliczenia omawianych wydatków od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych dokonuje się zgodnie z treścią art. 18b ust. 6 ustawy, w zeznaniu podatkowym składanym przez podatnika za rok podatkowy, w którym wprowadzono poszczególne WNiP do ewidencji Spółki lub w latach następnych.

W związku z wprowadzeniem WNiP do EŚTiWNiP w latach 2013 i 2014, Spółce będzie przysługiwało prawo do zastosowania omawianego odliczenia w zeznaniach podatkowych za lata 2013 i 2014.

Reasumując, w ocenie Spółki, pod warunkiem spełnienia warunków opisanych w ww. punktach (tj. po uzyskaniu stosownej opinii wymaganej przepisami) przysługiwać będzie jej prawo do skorzystania z tzw. ulgi na nabycie nowych technologii, tj. prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z postanowieniami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatków na nabycie Licencji i ich wdrożenie, uwzględnionych w wartości początkowej WNiP, wprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w latach 2013 i 2014 w wysokości 50% tych wydatków, które zostały zapłacone odpowiednio w latach 2012-2014 oraz 2013-2015.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.