Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
3063-ILPB1-2.4511.44.2017.2.MKA
z 23 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku (data wpływu 25 stycznia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 lutego 2017 r. (data wpływu 1 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z 15 lutego 2017 r. nr 3063-ILPB1-2.4511.44.2017.1.MKA, wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a uzupełnieniem wniosku nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano 15 lutego 2017 r., skutecznie doręczono 17 lutego 2017 r., natomiast 1 marca 2017 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek (nadano w polskiej placówce pocztowej 24 lutego 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W październiku 2015 r. u Wnioskodawczyni zdiagnozowano raka złośliwego piersi. Badanie histopatologiczne wykazało wysoką złośliwość i wysokie ryzyko nawrotu. Od tego czasu Zainteresowana podjęła wszystkie możliwe środki, aby zwiększyć swoje szanse przeżycia i normalnego funkcjonowania. Wnioskodawczyni przeszła operację, 8 cykli chemioterapii i radioterapię. Dodatkowo Zainteresowana podjęła prywatną rehabilitację w klinice prowadzonej przez uprawnionych lekarzy, korzystając z zaleconych Wnioskodawczyni zabiegów (uznanych na świecie, jednak nie refundowanych w ramach NFZ) zwiększających skuteczność leczenia i neutralizujących skutki uboczne chemio i radioterapii tj. neuropatii, leukopenii, chemicznej menopauzy oraz chemobrain, będące przyczyną niezdolności do pracy.

Z uwagi na potrzebę dalszej terapii i związanymi z tym kolejnymi kosztami, Zainteresowana zaczęła poszukiwać źródeł pozyskania środków finansowych. Wnioskodawczyni dowiedziała się, że istnieje możliwość odzyskania części odprowadzonego podatku dochodowego w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności zaliczył jednostkę chorobową Zainteresowanej do niepełnosprawności o znacznym stopniu. Niepełnosprawność ta zgodnie z orzeczeniem w/w zespołu datowana jest od października 2015 r. tj. od czasu zdiagnozowania choroby. Poniżej wykaz zabiegów i terapii zleconych przez uprawnionych lekarzy (na potwierdzenie czego Wnioskodawczyni dysponuje stosownymi zaświadczeniami):

1. hipertermia ogólnoustrojowa - zabieg ogólnoustrojowy, stymulujący system immunologiczny, wspiera skuteczność chemio i radioterapii i redukuje ich skutki uboczne,
2. onkotermia - zabieg miejscowy stymulujący system immunologiczny, wspiera skuteczność chemio i radioterapii i redukuje ich skutki uboczne,
3. witaminoterapia - zabiegi iniekcji dożylnej wspierające system immunologiczny oraz redukujące skutki uboczne chemio i radioterapii,
4. ozonoterapia - zabieg stymulujący metabolizm tlenowy oraz aktywujący układ odpornościowy, inaktywujący bakterie, wirusy i pasożyty oraz toksyny powstałe po chemio i radioterapii,
5. masaże lecznicze - zabiegi rehabilitacyjne neutralizujące skutki uboczne operacji, chemioterapii (neuropatia) oraz polegające na pobudzaniu do regeneracji organów wewnętrznych obciążonych przez chemioterapię,
6. psychoterapia - terapia neutralizująca stany depresyjne powstałe w wyniku choroby oraz procesu leczenia, wpływająca na wzmocnienie systemu odpornościowego oraz przywracająca organizm do stanu równowagi.
   
   

Oprócz powyższego Wnioskodawczyni poniosła koszty na niżej wymienione:

1. Warsztaty z zakresu właściwego żywienia wraz z noclegiem prowadzone przez wykształconego dr biologii, dietetyka, endoekologa - właściwe odżywianie jest ściśle związane z podnoszeniem odporności organizmu, oczyszczaniem organizmu z toksyn powstałych w wyniku chemio i radioterapii oraz przywracaniem równowagi zdrowotnej organizmu po chemio i radioterapii.
2. Witalizator wody - urządzenie zakupione na fakturę Vat zalecone przez doktor biologii i dietetyka; dzięki urządzeniu przywrócenie struktury wody zwiększa dopływ energii i składników spożywczych do komórek, dotlenia komórki, poprawia równowagę kwasowo-zasadową, przyspiesza usuwanie toksyn - właściwości wzmacniające organizm wskazane w leczeniu choroby nowotworowej oraz przywracające organizm do stanu równowagi.
   
   

Zainteresowana planuje również zakup materaca rehabilitacyjnego redukującego dolegliwości związane z neuropatią powstałą w wyniku chemioterapii (drętwienie kończyn, bóle stawów i kręgosłupa).

W myśl powszechnej opinii rehabilitacja dotyczy inwalidztwa związanego z niepełnosprawnością ruchową oraz ograniczającego samodzielne funkcjonowanie. Aby uniknąć konsekwencji nieuzasadnionego skorzystania z ulgi podatkowej Zainteresowana kontaktowała się z Działem Orzecznictwa US oraz Krajową Informacją Podatkową. Jednak nie uzyskała jednoznacznej odpowiedzi, czy wszystkie wymienione wydatki kwalifikują się do odliczenia w ramach ulgi. Stąd powód złożenia do Państwa wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji.

Rehabilitacja w jednostce chorobowej, którą posiada Wnioskodawczyni, polega głównie na wzmacnianiu systemu odpornościowego, który bezpośrednio zwiększa szanse na wyleczenie czyli przeżycie oraz redukcji skutków ubocznych chemio i radioterapii tj.:

• leukopenii, tj. osłabienie systemu odpornościowego bezpośrednio wpływające na wysokie ryzyko infekcji zagrażającej zdrowiu i życiu,
• neuropatii, tj. ograniczenie czynności ruchowych, bóle stawów, bóle i drętwienie kończyn,
• chemobrain, tj zaburzenia poznawcze, osłabienie pamięci operacyjnej, czasu reakcji, osłabienie koncentracji oraz pamięci wzrokowej i werbalnej,
• chemicznej menopauzy, tj. uderzenia gorąca, rozdrażnienie, trudności z koncentracją.
  
  

Powyższe skutki uboczne wykluczają lub ograniczają normalne funkcjonowanie w społeczeństwie, między innymi powrót do pracy.

Istnieją metody leczące część w/w skutków, które są w koszyku świadczeń NFZ (np. hormonalna terapia zastępcza), jednak są one przeciwwskazane w przypadku choroby onkologicznej. Stąd podjęte kroki w kierunku odpłatnych zabiegów rehabilitacyjnych, które zwiększają szanse przywrócenia organizmu do normalnego stanu.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowana podała następujące informacje:

1. Zabiegi hipertermii ogólnoustrojowej, onkotermii, witaminoterapii, ozonoterapii, masaży leczniczych, psychoterapii są zabiegami rehabilitacyjnymi, służącymi przywróceniu równowagi organizmu do normy, tj. sprawności fizycznej (homeostaza), regeneracji organów i tkanek oraz psychicznej po zaburzeniach spowodowanych leczeniem nowotworu terapią cytostatykami (chemioterapia) oraz radioterapią powodującą zwłóknienia, martwicę tkanek zdrowych, spadek parametrów krwi, uszkodzenie okolicznych organów. Wnioskodawczyni chciałby dodać, że aktualnie terapia psychologiczna została włączona do programu turnusów rehabilitacji leczniczej w ramach prewencji rentowej ZUS po leczeniu nowotworu.
2. Warsztaty z zakresu właściwego żywienia miały charakter rehabilitacyjny z uwagi na cechy edukacyjne jak również praktyczne, były powiązane z oczyszczaniem organizmu (wątroby, nerek) odpowiednią dietą z toksycznych związków stanowiących podstawę leków chemioterapeutycznych. Dieta ta również wpływa na odzyskanie odporności organizmu, a tym samym przywracanie organizmu do sprawności fizycznej.
3. Witalizator wody zmienia jej strukturę (tzw. postać kryształów), woda z przywróconą strukturą, w odróżnieniu od powszechnie dostępnej wody użytkowej i spożywczej, posiada właściwości rehabilitacyjne dzięki potencjałowi energetycznemu mającemu zdolność przywrócenia organizmowi równowagi wewnętrznej zapewniającej prawidłowe funkcjonowanie organów wewnętrznych, których praca została zaburzona podczas leczenia choroby nowotworowej cytostatykami oraz radioterapią; woda strukturyzowana polepsza i przyspiesza proces oczyszczania wątroby, krwi i nerek, polepsza wchłanianie składników odżywczych, które zostało zaburzone podczas leczenia chemio i radioterapią. Ponadto strukturyzowana woda, w przeciwieństwie do wody niestrukturyzowanej (spożywczej dostępnej w handlu) zapobiega powstawaniu błędów powstałych podczas replikacji DNA, prowadzących do powstania podziałów komórek sprzyjających powstawaniu nowotworów (…).
   Materac rehabilitacyjny z pianki termoplastycznej odznacza się zwiększeniem powierzchni podparcia nawet o 60% w odróżnieniu od materaców standardowych. To powoduje, że nacisk na całej podpartej powierzchni ciała zmniejsza się w sposób zasadniczy. Wynikiem tego obwodowe naczynia krwionośne tkanek ciała pozostają otwarte, swobodniej przepływa krew powodując lepsze dotlenienie tkanek. Lepsze dotlenienie tkanek natomiast zmniejsza ból stawów (kończyn górnych, dolnych oraz bioder) wywołanych uszkodzeniem nerwów obwodowych (neuropatia) będącym skutkiem ubocznym chemioterapii.
   Bóle stawów szczególnie nasilają się rano, po nocy spędzonej w ograniczonym zakresie ruchowym. Dzięki materacowi rehabilitacyjnemu bóle te mogłyby ulec znacznemu zmniejszeniu.
4. Wydatki, o których mowa we wniosku zostały i zostaną w całości sfinansowane z własnych oszczędności, nie zostały nie będą sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych ani ze środków NFZ, bądź zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.
5. Wydatki, o których mowa we wniosku nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym jak i nie zostały zwrócone w jakiejkolwiek innej formie w całości albo częściowo.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni może w ramach ulgi rehabilitacyjnej odliczyć wydatki (w ramach wydatków nielimitowanych) poniesione w okresie trwania ustalonej niepełnosprawności na zabiegi, terapie wymienione w polu 80 niniejszego wniosku w punktach od 1 do 6, zlecone przez uprawnionych lekarzy, (na potwierdzenie czego Zainteresowana dysponuje stosownymi zaświadczeniami) oraz urządzenia i warsztaty w punktach 7-9?

Zdaniem Wnioskodawczyni, mając na uwadze rodzaj niepełnosprawności, poniesione wydatki wymienione w części G pole 80, w ocenie Zainteresowanej są wydatkami związanymi z zabiegami rehabilitacyjnymi przywracającymi normalne funkcjonowanie umożliwiające powrót do pracy, a tym samym zasadnym jest zakwalifikowanie ich jako kosztów, które można odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej:

• pkt 1-6 zabiegi rehabilitacyjne (art. 26 ust. 7a pkt 6 ustawy o PIT),
• pkt 7 turnus rehabilitacyjny (art. 26 ust. 7a pkt 5 ustawy o PIT),
• pkt 8-9 urządzenia rehabilitacyjne (art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o PIT).
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy podatkowej, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e i art. 30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e i 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zostały wymienione w art. 26 ust. 7a ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7 i 7b-7g tego artykułu.

Zgodnie art. 26 ust. 7d tej ustawy, warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
   
   

Zgodnie z art. 26 ust. 7f ustawy, ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   1. całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
   2. znaczny stopień niepełnosprawności;
2. II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   1. całkowitą niezdolność do pracy albo
   2. umiarkowany stopień niepełnosprawności.
   
   

Jak stanowi art. 26 ust. 7b ww. ustawy, wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie z art. 26 ust. 13 a ww. ustawy wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Stosownie do art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy, wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty - w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

W myśl art. 26 ust. 7a cytowanej ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na:

1. adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;
2. przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;
3. zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego;
4. zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;
5. odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym;
6. odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne;
7. opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł;
8. utrzymanie przez osoby niewidome i niedowidzące zaliczone do I lub II grupy inwalidztwa oraz osoby z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczone do I grupy inwalidztwa psa asystującego, o którym mowa w ustawie o rehabilitacji zawodowej, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł;
9. opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa;
10. opłacenie tłumacza języka migowego;
11. kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25 roku życia;
12. leki - w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo);
13. odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne:
    1. osoby niepełnosprawnej - karetką transportu sanitarnego,
    2. osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 - również innymi środkami transportu niż wymienione w lit. a;
14. używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł;
15. odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:
    1. na turnusie rehabilitacyjnym,
    2. w zakładach, o których mowa w pkt 6,
    3. na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży, o których mowa w pkt 11.
    
    

Należy zaznaczyć, że katalog ulg wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a cyt. ustawy jest niedozwolona. Zgodnie bowiem z zasadą, przyjętą w orzecznictwie sądów administracyjnych, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Z treści wniosku wynika, że Zainteresowana choruje na chorobę nowotworową. Od października 2015 r. Wnioskodawczyni posiada orzeczenie Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności o zaliczeniu do znacznego stopnia niepełnosprawności.

W opisie wniosku Wnioskodawczyni wskazała poniesienie wydatków związanych z zakupem witalizatora wody oraz materaca rehabilitacyjnego.

Zgodnie z cytowanym powyżej przepisem art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Mając na względzie powyższe przepisy należy stwierdzić, że podatnik w ramach ulgi rehabilitacyjnej może odliczyć od dochodu wyłącznie wydatki na zakup sprzętu, urządzeń indywidualnego przeznaczenia, niezbędnego w rehabilitacji oraz ułatwiającego wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Należy przy tym dodać, że określenie ”indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji” oznacza, że można zaliczyć do nich tylko i wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne, mające cechy sprzętu, urządzeń czy narzędzi o charakterze szczególnym (niestandardowym), konieczne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonania wynika z niepełnosprawności. Oznacza to, że taki sprzęt musi posiadać właściwości leczniczo -rehabilitacyjne. Z uregulowań zawartych w ww. przepisie wynika zatem, że pomiędzy rodzajem nabytego sprzętu a rodzajem niepełnosprawności pozostawać musi ścisły związek, zakupiony sprzęt musi być wykorzystywany (używany) w rehabilitacji oraz służyć przywracaniu sprawności organizmu, cechą zakupionego sprzętu musi być jego indywidualny charakter.

Właściwym do stwierdzenia, czy dane urządzenie, sprzęt czy narzędzie jest niezbędne w rehabilitacji oraz będzie ułatwiać wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, jest w szczególności lekarz specjalista, który biorąc pod uwagę stan zdrowia konkretnej osoby może ten fakt potwierdzić, np. w wydanym zaświadczeniu.

Dla skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej nie jest zatem wystarczające, by na nabywany sprzęt Wnioskodawczyni posiadała faktury – sprzęt ten (urządzenia, narzędzia techniczne) musi bowiem spełniać określone (omówione powyżej) wymogi.

Jak wskazała Wnioskodawczyni woda poddana działaniu witalizatora wody posiada właściwości wzmacniające organizm wskazane w leczeniu choroby nowotworowej. Dzięki potencjałowi energetycznemu woda posiada właściwości rehabilitacyjne przywracając prawidłowe funkcjonowanie organów wewnętrznych, których praca została zaburzona podczas leczenia choroby nowotworowej. Natomiast materac rehabilitacyjny redukuje dolegliwości związane z neuropatią powstała w wyniku chemioterapii.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że wydatki związane z nabyciem witalizatora wody oraz materaca rehabilitacyjnego stanowią wydatki określone w art. 26 ust. 7a pkt 3.

Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że poniosła wydatek związany z udziałem w warsztatach z zakresu właściwego żywienia wraz z noclegiem. Warsztaty te zdaniem Zainteresowanej miały charakter rehabilitacyjny z uwagi na cechy edukacyjne jak i praktyczne, które były powiązane z oczyszczaniem organizmu odpowiednią dietą z toksycznych związków stanowiących podstawę leków chemioterapeutycznych.

W odniesieniu do powyższego wydatku, wskazać należy, iż zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji „turnus rehabilitacyjny”, zatem koniecznym jest wyjaśnienie tych pojęć w oparciu o ustawę z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t. j. Dz. U. z 2016 r., poz. 2046 ze zm.).

Zgodnie z art. 10c tej ustawy turnus rehabilitacyjny oznacza zorganizowaną formę aktywnej rehabilitacji połączonej z elementami wypoczynku, której celem jest ogólna poprawa psychofizycznej sprawności oraz rozwijanie umiejętności społecznych uczestników, między innymi przez nawiązywanie i rozwijanie kontaktów społecznych, realizację i rozwijanie zainteresowań, a także przez udział w innych zajęciach przewidzianych programem turnusu.

Zatem wystarczającą przesłanką do skorzystania z odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej określonej w art. 26 ust. 7a pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest to, aby Wnioskodawczyni poniosła wydatek za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym i posiadała dokument stwierdzający jego poniesienie, nie jest konieczne posiadanie skierowania na turnus.

W związku z chorobą Wnioskodawczyni korzysta z odpłatnych zabiegów rehabilitacyjnych, tj. hipertermii ogólnoustrojowej, onkotermi, witaminoterapii, ozonoterapii, masaży leczniczych i psychoterapii.

Możliwość odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków poniesionych przez Wnioskodawczynię ww. na zabiegi w ocenie Wnioskodawczyni należy analizować w oparciu o przepisy art. 26 ust. 7a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z tym przepisem za wydatki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy uważa się m.in. wydatki poniesione na odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne.

Należy zwrócić uwagę, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „zabieg” i „rehabilitacja”. Zgodnie z definicją tych pojęć zawartą w „Słowniku wyrazów obcych” (PWN, Warszawa 1991 r.) oraz „Encyklopedii” PWN, zabieg stanowi interwencję mającą na celu wywołanie określonego skutku, zwykle będącą środkiem zaradczym przeciwdziałającym czemuś (np. skutkom choroby); rehabilitacja jest to przywrócenie choremu sprawności fizycznej i psychicznej poprzez stosowanie odpowiednich zabiegów leczniczych.

Jak wskazała Wnioskodawczyni zabiegi, z których korzystała są zabiegami rehabilitacyjnymi służącymi przywróceniu równowagi organizmu, wobec czego należy uznać, że wypełniają one przesłanki do uznania ich za zabiegi rehabilitacyjne, o których mowa w cytowanym wyżej przepisie.

Jak wskazała Zainteresowana wyżej wymienione wydatki zostały w całości sfinansowane z własnych oszczędności. Nie zostały i nie będą sfinansowane ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji osób niepełnosprawnych ani ze środków NFZ, bądź zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Wydatki te nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym oraz nie zostały zwrócone Wnioskodawczyni w jakiejkolwiek innej formie w całości albo częściowo.

Mając na uwadze powyższe zostały spełnione warunki wynikające z cytowanego wyżej art. 26 ust. 7b i 13a określające możliwość odliczenia od dochodu wydatków poniesionych przez Wnioskodawczynię.

W świetle powyższego, stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni jest uprawniona na podstawie art. 26 ust. 7a pkt 3, pkt 5 i pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do odliczenia od dochodu wydatków poniesionych na nabycie witalizatora wody i materaca rehabilitacyjnego, warsztaty z zakresu właściwego odżywiania oraz zabiegi rehabilitacyjne, tj. hipertermię ogólnoustrojową, onkotermię, witaminoterapię, ozonoterapię, masaże lecznicze, psychoterapię.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Końcowo należy podkreślić, że zakres interpretacji indywidualnej, zdeterminowany jest przede wszystkim przedstawionym przez Wnioskodawczynię stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym jak i własnym stanowiskiem Wnioskodawczyni. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.