2017.03.27 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1061-IPTPB2.4511.911.2016.2.KK
z 27 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2016 r. (data wpływu 27 grudnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 lutego 2017 r. (data wpływu 14 lutego 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości przeznaczonego na nabycie udziału w innej nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2016 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości przeznaczonego na nabycie udziału w innej nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z póżn. zm.), w związku z powyższym, pismem Nr 1061-IPTPB2.4511.911.2016.1.KK z dnia 7 lutego 2017 r., Organ podatkowy, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braków wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wezwanie wysłano w dniu 7 lutego 2017 r. (skutecznie doręczono dnia 10 lutego 2017 r.), zaś w dniu 14 lutego 2017 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek (data nadania 13 lutego 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W 2014 r., na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia, Wnioskodawca nabył po zmarłej matce spadek, w skład którego wchodził udział we własności domu jednorodzinnego w wysokości 7/8. W tym samym roku, Wnioskodawca swój udział w powyższej nieruchomości sprzedał. Wnioskodawca złożył zeznanie podatkowe PIT-39 za 2014 r., w którym wykazał dochód z wyżej opisanej sprzedaży w kwocie 210 000 zł (kwota dochodu odpowiada kwocie przychodu) i zadeklarował, że otrzymane pieniądze wydatkuje na własne cele mieszkaniowe w terminie dwóch lat. Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim w ustroju wspólności majątkowej.

W ramach wspólnego majątku Wnioskodawca wraz z żoną są właścicielami mieszkania na terenie …, w którym mieszkają. W 2016 r. małżonkowie nabyli grunt w …, na którym w ciągu następnych lat planują wybudować dom i realizować w nim własne cele mieszkaniowe. Wspomniany grunt małżonkowie nabyli za cenę 135 100 zł (w tym 1 100 zł kosztów notarialnych) w następujących proporcjach – 100/134 do majątku odrębnego Wnioskodawcy oraz 34/134 do majątku wspólnego. Nabyty grunt nie jest objęty planem zagospodarowania przestrzennego, ani nie wydano wobec niego decyzji o warunkach zabudowy, jednakże powstał w wyniku podziału działek ewidencyjnych, co do których Prezydent Miasta …, w drodze decyzji, ustalił warunki zabudowy na realizację zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej.

W uzupełnieniu z dnia 13 lutego 2017 r. Wnioskodawca wskazał, że matka Wnioskodawcy zmarła w dniu 14 lutego 2014 r. Akt poświadczenia dziedziczenia został spisany i wydany w dniu 22 marca 2014 r. Nieruchomość będąca przedmiotem spadku położona jest w …, przy ulicy … pod numerem … i stanowi zabudowaną działkę gruntu oznaczoną numerem ewidencyjnym 45, o obszarze 0,0511 ha (511 m²). W skład spadku po matce Wnioskodawcy wchodził udział wynoszący 7/8 części ww. nieruchomości, przy czym Wnioskodawca nabył spadek po matce w całości. Wnioskodawca zbył ww. udział w nieruchomości nabyty w drodze spadku za kwotę 210 000 zł w dniu 26 lipca 2014 r., przy czym sprzedaż ta nie nastąpiła w wykonywaniu przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W dniu 16 grudnia 2016 r. Wnioskodawca, stając do aktu notarialnego wraz ze swoją żoną, nabył za kwotę 134 000 zł, ponosząc dodatkowo koszt taksy notarialnej w wysokości 1 100 zł, prawo własności sąsiadujących ze sobą niezabudowanych działek gruntowych nr ewidencyjny 6/7 i nr 23/7, położonych w granicach administracyjnych miasta … przy ulicy … o powierzchni odpowiednio 0,0535 ha (535 m²) i 0,0679 ha (679 m^{2>/sup>), tworzących łącznie obszar o powierzchni 0,1214 ha (1214 m²) oraz udział w wysokości 1/16 w prawie własności działek nr ewidencyjny 6/4, o powierzchni 0,1236 ha (1236 m²) i nr 8/1 o powierzchni 0,1995 ha (1995 m²), stanowiących pas szerokości 7 m, przeznaczony na poszerzenie istniejącej drogi gruntowej (gminnej), zapewniający dostęp do drogi publicznej (ulicy …) dla działek nr 6/7 i nr 23/7. Prawo własności działek nr 6/7 i nr 23/7 oraz udział w prawie własności działek nr 6/4 i nr 8/1 Wnioskodawca nabył w części 100/134 do majątku odrębnego ze środków pochodzących ze sprzedaży udziału w nieruchomości nabytej w spadku, a w części 34/134 do majątku wspólnego ze środków pochodzących z majątku wspólnego. Na połączonym terenie działek nr 6/7 i nr 23/7 Wnioskodawca wraz z żoną planuje w najbliższych latach wybudowanie domu jednorodzinnego i realizację w nim własnych celów mieszkaniowych. Obecnie Wnioskodawca i Jego żona zamieszkują niemal 25-letni lokal spółdzielczo-własnościowy w budynku wielorodzinnym z tzw. „wielkiej płyty”, w niewielkim oddaleniu (ok. 750 m) od zakupionych gruntów. Budowę domu jednorodzinnego postrzegają jako drogę do zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych na kolejne dekady.}

Według ewidencji gruntów, nabyte przez Wnioskodawcę działki numer 6/7 oraz nr 23/7 stanowią grunty orne klasy IVa, natomiast działki nr 6/4 i nr 8/1 grunty orne klasy IVa, IVb oraz V. Działka nr 6/7 powstała w wyniku podziału działki o numerze ewidencyjnym 6/2, natomiast działka nr 23/7 w wyniku podziału działki o numerze ewidencyjnym 23/2. Projekt podziału działek nr 6/2 i nr 23/2, w wyniku którego powstały działki o numerach 6/7 i 23/7, został zatwierdzony decyzją Prezydenta Miasta … z dnia 7 kwietnia 2016 r., której uzasadnienie opiera się na wydanej w dniu 7 sierpnia 2015 r. decyzji nr 49/2015 o ustaleniu warunków zabudowy na realizację zabudowy mieszkaniowej, jednorodzinnej, obejmującej budowę 17 budynków mieszkalnych jednorodzinnych, dla działek nr 6/2 i nr 23/2. Ponadto, uzasadnienie decyzji zatwierdzającej projekt podziału działek nr 6/2 i nr 23/2 precyzuje jasno cel tego podziału, jako uzyskanie optymalnego kształtu, funkcjonalności, dostępu do dróg publicznych oraz możliwości zabudowy jednorodzinnej. Działki nr 6/2 oraz nr 23/2, a co za tym idzie powstałe w wyniku ich podziału działki nr 6/7 i nr 23/7, znajdują się na obszarze, dla którego nie istnieje plan zagospodarowania przestrzennego, a Miasto … nie ogłosiło o przystąpieniu do sporządzenia takiego planu. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta … przewiduje jedynie przystąpienie do sporządzenia takiego planu w bliżej nieokreślonej przyszłości, z przeznaczeniem obszaru, na którym znajdują się działki nr 6/7 oraz nr 23/7 pod budownictwo mieszkaniowe z dopuszczeniem usług. Decyzja nr … o ustaleniu warunków zabudowy, na podstawie której zatwierdzony został projekt podziału działek nr 6/2 i nr 23/2, wydana została dla ich właścicieli, od których Wnioskodawca wraz z żoną nabył powstałe w wyniku podziału działki nr 6/7 i nr 23/7.

Wnioskodawca wskazał, że art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jasno precyzuje, co należy rozumieć pod pojęciem wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe. Między innymi jest to nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego. Grunty spełniające taki warunek, to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Wyczerpującą listę przesłanek wygaśnięcia decyzji o warunkach zabudowy określa art. 65 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Organ, który wydał decyzję o warunkach zabudowy albo decyzję o ustaleniu lokalizacji celu publicznego, stwierdza jej wygaśnięcie, jeżeli:
1. inny wnioskodawca uzyskał pozwolenie na budowę;
2. dla tego terenu uchwalono plan miejscowy, którego ustalenia są inne niż w wydanej decyzji.
Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się, jeżeli została wydana ostateczna decyzja o pozwoleniu na budowę.
Stwierdzenie wygaśnięcia decyzji, o których mowa w ust. 1, następuje w trybie art. 162 stwierdzenie wygaśnięcia decyzji, § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego.

Uwzględniając przytoczoną regulację Wnioskodawca stwierdza, że podział działek ewidencyjnych nr 6/2 oraz nr 23/2, dla których została wydana decyzja o ustaleniu warunków zabudowy, nie jest zdarzeniem skutkującym wygaśnięciem tej decyzji. Zgodnie z jednolitym stanowiskiem prezentowanym w orzecznictwie sądów administracyjnych „...wydanie decyzji o warunkach zabudowy służy przede wszystkim temu, by wnioskodawca uzyskał informację czy planowane przez niego zamierzenie inwestycyjne jest dopuszczalne na terenie, na którym ma zamiar je zrealizować” (por. m.in. w wyroku WSA w Warszawie z dnia 10 listopada 2011 r.). Podział działki ewidencyjnej, objętej decyzją o warunkach zabudowy, nie powoduje, że w wyniku tego podziału mamy do czynienia z innym terenem, bowiem automatycznie w miejsce dotychczasowej działki ewidencyjnej wchodzą działki powstałe z jej podziału.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa, Wnioskodawca zajmuje stanowisko, że grunty na których położone są działki nr 6/7 oraz nr 23/7, znajdujące się na obszarze powstałym z podziału działek nr 6/2 oraz 23/2, nie zmieniły swojego przeznaczenia, gdyż nadal pozostaje w mocy decyzja nr 49/2015 o ustaleniu warunków zabudowy wydana dnia 7 sierpnia 2015 r. przez Prezydenta Miasta …, jednoznacznie stanowiąca o możliwości przeznaczenia wskazanego gruntu pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Uwzględniając fakt, że ww. decyzja została wydana w 2015 r., Wnioskodawca uważa, że wyczerpuje to w całości warunki stawiane w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odnośnie zmiany przeznaczenia gruntu na grunt pod budowę budynku mieszkalnego przed upływem okresu dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości, tj. w przypadku Wnioskodawcy przed dniem 31 grudnia 2016 r.

Wnioskodawca zamierza w najbliższych miesiącach wystąpić o ustalenie warunków zabudowy dla nabytych działek gruntowych nr 6/7 i 23/7, jednak robi to jedynie w celu ustalenia indywidualnych warunków dostosowanych do potrzeb konkretnego projektu budowlanego, nie zaś w celu ustalenia przeznaczenia gruntu, które uważa za potwierdzone. Wnioskodawca podjął już pierwsze kroki zmierzające do uzyskania takiej decyzji, m. in. wystąpił z wnioskiem o określenie warunków przyłączenia do sieci energetycznej dla zasilania docelowego budynku jednorodzinnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dochód z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości, który otrzymał Wnioskodawca w spadku, jest zwolniony z opodatkowania w części wydatkowanej na zakup gruntu opisanego w stanie faktycznym stosownie do postanowień art. 121 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości, który otrzymał On w spadku jest zwolniony z opodatkowania w części wydatkowanej na zakup gruntu opisanego w stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodu jest opłatne zbycie m.in. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości (udziału w nieruchomości) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie.

Stosownie do postanowień art. 30e ww. ustawy, od dochodu z takiego odpłatnego zbycia nieruchomości (udziału w nieruchomości) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy stanowi, że wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości (udziału w nieruchomości), jeżeli począwszy od dnia zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe.

Według Wnioskodawcy, cyt. „ustawodawca w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sprecyzował, co należy rozumieć pod pojęciem wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe”:

nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem;
nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie;
nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego;
budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego;
rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Mając na uwadze powyższe przepisy, Wnioskodawca uważa, że zakupiony przez Niego i małżonkę grunt spełnia określone przez ustawodawcę przesłanki do stwierdzenia, że będzie służył celom mieszkaniowym. Zakupiony grunt nie jest wprawdzie objęty planem zagospodarowania przestrzennego ani decyzją o warunkach zabudowy, jednakże powstał z działek ewidencyjnych, w stosunku do których wydano decyzję o warunkach zabudowy na realizację zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Zgodnie z art. 65 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, organ, który wydał decyzję o warunkach zabudowy albo decyzję o ustaleniu lokalizacji celu publicznego, stwierdza jej wygaśnięcie, jeżeli inny wnioskodawca uzyskał pozwolenie na budowę lub dla tego terenu uchwalono plan miejscowy, którego ustalenia są inne niż w wydanej decyzji.

Uwzględniając przytoczoną regulację Wnioskodawca stwierdza, że podział działki ewidencyjnej, która znajduje się na terenie, dla którego została wydana decyzja o warunkach zabudowy, nie jest zdarzeniem skutkującym wygaśnięciem tej decyzji. Podobnie orzekł WSA w Warszawie w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. stwierdzając, że „wydanie decyzji o warunkach zabudowy służy przede wszystkim temu, by wnioskodawca uzyskał informację czy planowane przez niego zamierzenie inwestycyjne jest dopuszczalne na terenie, na którym ma zamiar je zrealizować”. Podział działki ewidencyjnej, objętej decyzją o warunkach zabudowy, nie powoduje, że w wyniku tego podziału mamy do czynienia z innym terenem, bowiem automatycznie w miejsce dotychczasowej działki ewidencyjnej wchodzą działki powstałe z jej podziału.

W ocenie Wnioskodawcy, nie wyklucza zastosowania zwolnienia wymienionego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych fakt, że grunt został zakupiony w części do majątku wspólnego oraz w części do Jego majątku odrębnego. W przedmiotowej sprawie zachowany zostaje podstawowy warunek przewidziany przez ustawodawcę, umożliwiający zastosowanie tego zwolnienia, tj. kwota zostaje wydatkowana na własne cele mieszkaniowe. Jeżeli więc zakupiony grunt będzie wykorzystywany na cele mieszkaniowe, to nie ma przeciwwskazań do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy. Również w orzecznictwie sądowym, jak i indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego podkreśla się, że zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy zwolnienie od podatku dochodowego przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości mieszkalnej jest normą celu społecznego, która w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma przede wszystkim cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych obywateli.

Na potwierdzenie powyższego Wnioskodawca przytacza cytaty z:

interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 3 marca 2015 r., nr IBPBII/2/415-1071/14/MZM – „W sytuacji, gdy przychód uzyskany ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego stanowiącego majątek odrębny wnioskodawcy zostanie wydatkowany na nabycie nieruchomości (zakup lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość) objętej współwłasnością małżeńską, to przychód ten może w całości korzystać ze zwolnienia na zasadach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”;

interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 6 lutego 2015 r., nr IPTPB2/415-623/14-4/JR – „Przychód uzyskany przez wnioskodawczynię w 2014 r. z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, nabytego w drodze darowizny, do majątku osobistego wnioskodawczyni, przeznaczony na budowę budynku mieszkalnego stanowiącego współwłasność małżeńską, będzie korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”;

wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 10 marca 2015 r., sygn. akt I SA/Kr 1655/14 – „W opinii sądu zatem, jeżeli małżonkowie dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych podejmują inwestycje określone w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na gruncie bądź w budynku stanowiącym majątek odrębny jednego z nich, to nie można im odmówić prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 tej ustawy. Zostaje bowiem spełniony zasadniczy cel, dla którego ustawodawca wprowadził przedmiotowe zwolnienie”.

Mając na uwadze powyższe argumenty, Wnioskodawca uważa, że kwota wydatkowana na zakup gruntu, który w przyszłości będzie wykorzystywany na cele mieszkaniowe Jego i małżonki, pomniejszy dochód podlegający opodatkowaniu z tytułu sprzedaży nieruchomości, którą otrzymał w ramach spadku. Nie ma przy tym znaczenia, że grunt został nabyty w części do majątku odrębnego Wnioskodawcy, a w części do majątku wspólnego. Zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wyklucza, w Jego ocenie również fakt, że zakupiony grunt nie jest objęty planem zagospodarowania przestrzennego, ani nie wydano wobec niego decyzji o warunkach zabudowy, gdyż powstał on z podziału działek ewidencyjnych, wobec których wydano decyzję o warunkach zabudowy na zabudowę mieszkaniową jednorodzinną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Tym samym każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości (udziału w nieruchomości) lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Z treści wniosku wynika, że matka Wnioskodawcy zmarła w dniu 14 lutego 2014 r., akt poświadczenia dziedziczenia został spisany i wydany w dniu 22 marca 2014 r. Wnioskodawca po matce nabył spadek w całości, a przedmiotem spadku był udział 7/8 części w zabudowanej nieruchomości o obszarze 0,0511 ha. W dniu 26 lipca 2014 r. Wnioskodawca sprzedał swój udział w powyższej nieruchomości za kwotę 210 000 zł. Wnioskodawca złożył zeznanie podatkowe PIT-39 za 2014 r., w którym wykazał dochód z wyżej opisanej sprzedaży i zadeklarował, że otrzymane pieniądze wydatkuje na własne cele mieszkaniowe w terminie dwóch lat. Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim w ustroju wspólności majątkowej. Małżonkowie w dniu 16 grudnia 2016 r. nabyli prawo własności sąsiadujących ze sobą niezabudowanych działek gruntowych nr ewidencyjny 6/7 i nr 23/7, położonych w granicach administracyjnych miasta o powierzchni odpowiednio 0,0535 ha i 0,0679 ha, tworzących łącznie obszar o powierzchni 0,1214 ha oraz udział w wysokości 1/16 w prawie własności działek nr ewidencyjny 6/4 o powierzchni 0,1236 ha i nr 8/1 o powierzchni 0,1995 ha, stanowiących pas szerokości 7 m, przeznaczony na poszerzenie istniejącej drogi gruntowej (gminnej), zapewniający dostęp do drogi publicznej dla działek nr 6/7 i nr 23/7. Wnioskodawca prawo własności działek nr 6/7 i nr 23/7 oraz udział w prawie własności działek nr 6/4 i nr 8/1 nabył w udziale 100/134 części do majątku odrębnego ze środków pochodzących ze sprzedaży udziału w nieruchomości nabytej w spadku, a w udziale 34/134 części do majątku wspólnego ze środków pochodzących z majątku wspólnego. Wnioskodawca nabył wraz z żoną grunt za kwotę 134 000 zł, ponosząc dodatkowo koszt taksy notarialnej w wysokości 1 100 zł. Na połączonym terenie działek nr 6/7 i nr 23/7 Wnioskodawca wraz z żoną, planuje w najbliższych latach wybudowanie domu jednorodzinnego i realizację w nim własnych celów mieszkaniowych. Budowę domu jednorodzinnego Małżonkowie postrzegają jako drogę do zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych na kolejne dekady.

Według ewidencji gruntów, nabyte przez Wnioskodawcę i żonę działki numer 6/7 oraz nr 23/7 stanowią grunty orne klasy IVa, natomiast działki nr 6/4 i nr 8/1 grunty orne klasy IVa, IVb oraz V. Działka nr 6/7 powstała w wyniku podziału działki o numerze ewidencyjnym 6/2, natomiast działka nr 23/7 w wyniku podziału działki o numerze ewidencyjnym 23/2. Projekt podziału działek nr 6/2 i nr 23/2, w wyniku którego powstały działki o numerach 6/7 i 23/7, został zatwierdzony decyzją Prezydenta Miasta z dnia 7 kwietnia 2016 r., której uzasadnienie opiera się na wydanej w dniu 7 sierpnia 2015 r. decyzji nr … o ustaleniu warunków zabudowy na realizację zabudowy mieszkaniowej, jednorodzinnej, obejmującej budowę 17 budynków mieszkalnych jednorodzinnych dla działek nr 6/2 i nr 23/2. Ponadto, uzasadnienie decyzji zatwierdzającej projekt podziału działek nr 6/2 i nr 23/2 precyzuje jasno cel tego podziału, jako uzyskanie optymalnego kształtu, funkcjonalności, dostępu do dróg publicznych oraz możliwości zabudowy jednorodzinnej. Działki nr 6/2 oraz nr 23/2, a co za tym idzie powstałe w wyniku ich podziału działki nr 6/7 i nr 23/7, znajdują się na obszarze, dla którego nie istnieje plan zagospodarowania przestrzennego, a Miasto nie ogłosiło o przystąpieniu do sporządzenia takiego planu. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta przewiduje jedynie przystąpienie do sporządzenia takiego planu w bliżej nieokreślonej przyszłości, z przeznaczeniem obszaru, na którym znajdują się działki nr 6/7 oraz nr 23/7 pod budownictwo mieszkaniowe z dopuszczeniem usług. Decyzja nr … o ustaleniu warunków zabudowy, na podstawie której zatwierdzony został projekt podziału działek nr 6/2 i nr 23/2 wydana została dla ich właścicieli, od których Wnioskodawca wraz z żoną nabył powstałe w wyniku podziału działki nr 6/7 i nr 23/7.

Wnioskodawca stwierdza, że grunty na których położone są działki nr 6/7 oraz nr 23/7, znajdujące się na obszarze powstałym z podziału działek nr 6/2 oraz 23/2, nie zmieniły swojego przeznaczenia, gdyż nadal pozostaje w mocy decyzja nr … o ustaleniu warunków zabudowy wydana dnia 7 sierpnia 2015 r. przez Prezydenta Miasta, jednoznacznie stanowiąca o możliwości przeznaczenia wskazanego gruntu pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną.

Zgodnie z art. 924 i art. 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.), spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy.

Odnosząc zatem powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawca nabył udział 7/8 części zabudowanej nieruchomości w drodze spadku po zmarłej matce w dniu 14 lutego 2014 r., tj. w dniu jej śmierci. W związku z tym, sprzedaż tego udziału w dniu 26 lipca 2014 r., tj. przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym udział został nabyty, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością np. koszty ogłoszeń w prasie, koszty biura pośrednictwa obrotu nieruchomościami). Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć zatem związek przyczynowo-skutkowy.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Zatem, podstawę obliczenia podatku stanowić będzie dochód, czyli różnica pomiędzy przychodem uzyskanym ze sprzedaży udziału w nieruchomości wynoszącego 1/6 (ustalonym zgodnie z art. 19) a kosztami uzyskania tego przychodu przypadającymi na ten udział, ustalonymi w niniejszej sprawie zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Należny podatek wynikający z tego zeznania jest płatny w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 4 pkt 4 w związku z art. 45 ust. 1a ww. ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł – stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy stanowi, że wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x W/P

gdzie:

D – dochód ze sprzedaży,

W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe,

P – przychód ze sprzedaży.

W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

wydatki poniesione na:
1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Zgodnie z art. 21 ust. 26 ww. ustawy, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Zgodnie z art. 21 ust. 28 ww. ustawy, za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wyjaśnienia, co stanowi podstawę do określenia przeznaczenia gruntu. W związku z tym konieczne jest odniesienie się, w tym zakresie, do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2016 r., poz. 778, z późn. zm.).

W myśl art. 4 ust. 1 ww. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Stosownie do art. 4 ust. 2 ww. ustawy, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

Przepis art. 6 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy stanowi, że każdy ma prawo, w granicach określonych ustawą, do zagospodarowania terenu, do którego ma tytuł prawny, zgodnie z warunkami ustalonymi w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego albo decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli nie narusza to chronionego prawem interesu publicznego oraz osób trzecich.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że grunty stanowiące działki nr 6/7 i nr 23/7, znajdujące się na obszarze powstałym z podziału działek nr 6/2 oraz 23/2, nie zmieniły swojego przeznaczenia, gdyż nadal pozostaje w mocy decyzja z dnia 7 sierpnia 2015 r., wydana przez Prezydenta Miasta o ustaleniu warunków zabudowy, jednoznacznie stanowiąca o możliwości przeznaczenia wskazanego gruntu pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną.

Zatem, przychód z odpłatnego zbycia udziału w zabudowanej nieruchomości, przeznaczony na nabycie udziału w gruncie pod budowę budynku mieszkalnego, który to grunt posiada warunki zabudowy, może być zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podnieść należy, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z przywołanego art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym jest fakt wydatkowania (począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie) środków z odpłatnego zbycia nieruchomości (udziału w nieruchomości) i praw majątkowych na wskazane w ustawie własne cele mieszkaniowe podatnika. Katalog wydatków stanowiących własne cele mieszkaniowe podatnika wskazany w art. 21 ust. 25 pkt 1 i pkt 2 ww. ustawy ma charakter zamknięty – jest to wyliczenie enumeratywne. Ustawodawca formułując zwolnienie przedmiotowe w sposób jednoznaczny wskazał realizację celów mieszkaniowych, które pozwalają na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży.

Należy też wyjaśnić, że wszelkie zwolnienia i ulgi podatkowe są wyjątkiem, istotnym odstępstwem od zasady sprawiedliwości podatkowej – powszechności i równości opodatkowania, niewątpliwym więc musi być ścisłe, bez wykładni rozszerzającej, ich interpretowanie. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadzający zwolnienie od opodatkowania, będące zgodnie z art. 3 pkt 6 Ordynacji podatkowej rodzajem ulgi podatkowej, a więc wyjątku od podlegania opodatkowaniu, nie powinien być interpretowany rozszerzająco. Nie należy zatem pojęcia „własne cele mieszkaniowe” interpretować szeroko, w oderwaniu od celu polegającego na zaspokojeniu własnej potrzeby mieszkaniowej. Przy czym wyjaśnić również należy, że aby skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym, należy wydatkować w ustawowym terminie środki ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w ustawie „własne cele mieszkaniowe”.

Istotna jest zatem interpretacja ustawowego terminu „własne cele mieszkaniowe”. Należy wyjaśnić, że samo poniesienie wydatku nie świadczy jeszcze o tym, że została spełniona przesłanka skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania. Warunkiem zwolnienia podatkowego jest wykazanie przez podatnika, że wydatek poniesiony został na zrealizowanie jego własnych celów mieszkaniowych. Wydatkowanie przychodu (dochodu) na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”. Poprzedzenie bowiem wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 i dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych podatnika.

Podkreślić należy, że organy podatkowe mają prawo do oceny artykułowanych przez podatników subiektywnych motywów zakupu nieruchomości i późniejszych decyzji co do dalszych losów tych nieruchomości. Weryfikacji takiej dokonuje się poprzez porównanie obiektywnych faktów związanych z zakupem i późniejszym losem nieruchomości do deklarowanych motywów działania podatnika. Przy czym motywy te muszą być potwierdzone obiektywnymi faktami.

Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r., poz. 2082, z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 ww. Kodeksu z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Co więcej, ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością – art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Natomiast, do majątku osobistego każdego z małżonków należą m.in. przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis, darowiznę chyba, że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (art. 33 ww. ustawy), ale też przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że dochód z odpłatnego zbycia udziału 7/8 części zabudowanej nieruchomości, nabytego w spadku w 2014 r., wydatkowany na nabycie przez Wnioskodawcę udziału 100/134 części w innej nieruchomości, tj. gruntu pod budowę budynku mieszkalnego, na której zamierza On wybudować dom i będzie realizować własne cele mieszkaniowe, może korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przenosząc uregulowania prawne Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego na grunt rozpatrywanej sprawy uznać należy, że skoro Wnioskodawca nabył w drodze spadku udział 7/8 części zabudowanej nieruchomości, to udział ten stanowił Jego majątek odrębny, pomimo że został nabyty w czasie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej. To zaś oznacza, że wyłącznie Wnioskodawca nabył ten udział i przychód ze sprzedaży tego udziału jest wyłącznie Jego przychodem.

Biorąc pod uwagę obowiązujące przepisy, stwierdzić należy, że dochód z odpłatnego zbycia udziału 7/8 części w zabudowanej nieruchomości, nabytego w spadku w 2014 r., wydatkowany na nabycie przez Wnioskodawcę i Jego żonę udziału 34/134 części w innej nieruchomości, tj. gruntu pod budowę budynku mieszkalnego, stanowiącego majątek wspólny małżonków, może korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Istotne jest bowiem, że Wnioskodawca w określonym przepisami terminie poniósł wydatki na zakup gruntu przeznaczonego pod budowę budynku mieszkalnego, stanowiącego Jego współwłasność i zamierza realizować własne cele mieszkaniowe.

Powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia ww. udziału w nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na nabycie udziału w innej nieruchomości w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Oznacza to, że prawo do zwolnienia podlega szczegółowej i ostatecznej weryfikacji przez organ podatkowy w toku postępowania podatkowego. Organ podatkowy wydając interpretację prawa podatkowego nie jest bowiem uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin