Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPP2.4512.142.2017.1.AM
z 4 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2017 r. (data wpływu 28 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług dla czynności wycofania z działalności gospodarczej i przekazanej na cele osobiste Wnioskodawcy zabudowanej nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług dla czynności wycofania z działalności gospodarczej i przekazanej na cele osobiste Wnioskodawcy zabudowanej nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (osoba fizyczna) prowadzi działalność gospodarczą pod firmą X. Dnia 20 grudnia 2002 roku Wnioskodawca nabył wraz z małżonką nieruchomość - zabudowaną budynkami niemieszkalnymi budynkiem biurowym, magazynowym, produkcyjnym, szklarnią i wiatą samochodową) i budowlami działkę gruntu.

Zakup był sfinansowany z kredytu, istnieje wpis w dziale IV KW o hipotece banku. Nabycia dokonano na prawach wspólności ustawowej.

W akcie notarialnym zostało zapisane, że nieruchomość ta jest nabywana w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą przez Wnioskodawcę. Nieruchomość ta została wpisana do ewidencji środków trwałych przedsiębiorstwa, przy czym wymienioną w akcie notarialnym szklarnię rozebrano, natomiast budowle przyjęto jako integralną część budynków.

Nabycie nieruchomości nastąpiło w 2002 r. Zgodnie z ówczesnymi przepisami transakcja była opodatkowana VAT w części dotyczącej budynku, natomiast była zwolniona od podatku w części dotyczącej gruntu. Zgodnie bowiem z ówczesnymi przepisami, w przypadku sprzedaży budynków lub budowli trwałe z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania wyłącza się wartość gruntu.

Wydatki związane z inwestycją przebudowy i modernizacji nieruchomości w latach 2003 - 2016 (około 1400 zł w roku 2016) nie przewyższyły 30% wartości początkowej nabytej nieruchomości. Od poniesionych nakładów Wnioskodawca odliczył podatek VAT.

Wnioskodawca zamierza wycofać nieruchomość z działalności gospodarczej i przekazać na potrzeby osobiste. Nieruchomość nie będzie wykorzystywana do działalności opodatkowanej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wycofanie zabudowanej nieruchomości z działalności gospodarczej i przekazanie jej na cele osobiste Wnioskodawcy będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, dalej VAT?
2. Czy wycofanie zabudowanej nieruchomości będzie zwolnione od podatku VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Nieodpłatne wycofanie nieruchomości z działalności gospodarczej i przekazanie do majątku osobistego Wnioskodawcy będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

Jednocześnie, taka czynność będzie podlegać zwolnieniu od podatku VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych. Zgodnie z art. 2 pkt 14a ustawy o VAT, przez wytworzenie nieruchomości rozumie się wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którymi wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane.

W przedmiotowej sprawie, Wnioskodawcy, jako nabywcy nieruchomości przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia tejże nieruchomości. Dodatkowo Wnioskodawca poniósł wydatki na modernizację nieruchomości, które jednak nie przewyższyły 30% wartości nieruchomości. W stosunku do tych wydatków Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ze względu na powyższe, nieodpłatne przekazanie nieruchomości do majątku osobistego wspólników Spółki stanowić będzie zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, odpłatną dostawę towarów, a więc czynność podlegającą opodatkowaniu, gdyż jak wskazał Wnioskodawca, przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na ulepszenie tego budynku.

Zakres i zasady zwolnienia od VAT zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwolnieniu od VAT podlega dostawa budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem sytuacji, gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim;
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Konstrukcja art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT tworzy regułę podstawową, jaką jest to, że każda dostawa budynków, budowli lub ich części, dokonywana po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia, podlega zwolnieniu od podatku, zaś dostawa tych towarów dokonywana w okresie przed pierwszym zasiedleniem w ramach pierwszego zasiedlenia lub w ciągu 2 lat od pierwszego zasiedlenia podlega opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, pierwszym zasiedleniem jest oddanie do użytkowania budynków, budowli lub ich części w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu,

- jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Elementy te muszą wystąpić łącznie, aby doszło do pierwszego zasiedlenia.

Ustawa o VAT, w art. 43 ust. 1 pkt 10a, wprowadza wyjątek od zasady opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części w przypadku, gdy dostawa ta jest dokonywana przed lub w ramach pierwszego zasiedlenia albo w ciągu 2 lat od pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem dostawa taka będzie podlegała zwolnieniu, jeżeli:

1. w stosunku do budynków, budowli lub ich części, które są przedmiotem dostawy, nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do odliczenia podatku naliczonego;
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

W przedmiotowej sprawie, nabycie nieruchomości było dokonane w czynności podlegającej opodatkowaniu w 2002 r., zatem pomiędzy pierwszym zasiedleniem upłynie okres dłuższy niż 2 lata. W konsekwencji, czynność będzie podlegać zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W związku z powyższym, nieodpłatne przekazanie nieruchomości na potrzeby osobiste Wnioskodawcy zrównane z dostawą określoną w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, będzie podlegało zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, budynek i grunt spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

Art. 7 ust. 2 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Omawiany przepis jest odpowiednikiem art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów.

W swoim orzecznictwie Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej jako „TSUE”) wyjaśnił cel wprowadzenia tej regulacji. Przykładowo w wyroku w sprawie C-20/91 Pieter de Jong TSUE zaznaczył, że „celem art. 5(6) Szóstej Dyrektywy (obecnie art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE) jest zapewnienie równego traktowania zarówno podatnika stosującego do użytku prywatnego towary stanowiące część składową majątku przedsiębiorstwa, jak i zwykłego konsumenta kupującego towary tego samego rodzaju. Mając na względzie powyższy cel, przepis ten zapobiega sytuacji unikania przez podatnika, który odliczył VAT od zakupu towarów wykorzystywanych do swego przedsiębiorstwa, zapłaty VAT w momencie przenoszenia tych towarów z przedsiębiorstwa do użytku prywatnego oraz odnoszenia przez niego korzyści, do których nie jest uprawniony w porównaniu ze zwykłym konsumentem, który nabywa towary i uiszcza od nich VAT” (pkt 15 wyroku).

Ponadto w wyroku w sprawie C-48/97 Kuwait Petroleum TSUE wskazał, że „celem art. 5(6) Szóstej Dyrektywy jest zapewnienie równego traktowania podatnika, który wykorzystuje aktywa przedsiębiorstwa do celów prywatnych i zwykłego konsumenta, który nabywa towary tego samego rodzaju” (pkt 21 wyroku).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną i prowadzi działalność gospodarczą. Dnia 20 grudnia 2002 roku Wnioskodawca nabył wraz z małżonką nieruchomość - zabudowaną budynkami niemieszkalnymi budynkiem biurowym, magazynowym, produkcyjnym, szklarnią, wiatą samochodową i budowlami działkę gruntu.

Zakup był sfinansowany z kredytu, istnieje wpis w dziale IV KW o hipotece banku. Nabycia dokonano na prawach wspólności ustawowej.

W akcie notarialnym zostało zapisane, że nieruchomość ta jest nabywana w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą przez Wnioskodawcę. Nieruchomość ta została,wpisana do ewidencji środków trwałych przedsiębiorstwa, przy czym wymienioną w akcie notarialnym szklarnię rozebrano, natomiast budowle przyjęto jako integralną część budynków.

Nabycie nieruchomości nastąpiło w 2002 r. Zgodnie z ówczesnymi przepisami transakcja była opodatkowana VAT w części dotyczącej budynku, natomiast była zwolniona od podatku w części dotyczącej gruntu. Zgodnie bowiem z ówczesnymi przepisami, w przypadku sprzedaży budynków lub budowli trwałe z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania wyłącza się wartość gruntu.

Wydatki związane z inwestycją przebudowy i modernizacji nieruchomości w latach 2003 - 2016 (około 1400 zł w roku 2016) nie przewyższyły 30% wartości początkowej nabytej nieruchomości. Od poniesionych nakładów Wnioskodawca odliczył podatek VAT.

Wnioskodawca zamierza wycofać nieruchomość z działalności gospodarczej i przekazać na potrzeby osobiste. Nieruchomość nie będzie wykorzystywana do działalności opodatkowanej.

Ad 1

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy wycofanie zabudowanej nieruchomości z działalności gospodarczej i przekazanie jej na cele osobiste Wnioskodawcy będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z powyżej przytoczonych przepisów prawnych aby doszło do opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów, muszą być spełnione następujące warunki:

• dokonującym nieodpłatnego przekazania powinien być podatnik podatku od towarów i usług;
• przekazane przez podatnika towary powinny należeć do jego przedsiębiorstwa;
• przedmiotem nieodpłatnego przekazania powinien być towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego nabyciu, imporcie lub wytworzeniu.
  
  

W analizowanej sprawie przesłanki uznania planowanej czynności przeniesienia Nieruchomości z działalności gospodarczej do celów osobistych za odpłatną dostawę towarów w rozumieniu ustawy o VAT zostaną spełnione.

Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym. Nieruchomość zostanie wycofana z działalności gospodarczej, w której była wykorzystywana. Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia tej Nieruchomości. Dodatkowo Wnioskodawca poniósł wydatki na modernizację Nieruchomości, w stosunku do których miał również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Mając na względzie powołane powyżej regulacje prawne oraz przedstawiony opis sprawy, czynność przekazania Nieruchomości z działalności gospodarczej Wnioskodawcy na jego cele osobiste stanowić będzie dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w myśl art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad 2

Wnioskodawca ma także wątpliwości czy wycofanie zabudowanej nieruchomości będzie zwolnione od podatku VAT.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie natomiast do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Definicja pierwszego zasiedlenia, o której mowa powyżej została zawarta w art. 2 pkt 14 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. W praktyce oznacza to, że dostawa gruntu będzie opodatkowana stawką właściwą dla dostawy budynków, a gdy dostawa budynków będzie zwolniona od podatku VAT, wówczas zwolnienie ma zastosowanie do pełnej wartości transakcji.

Z powołanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części będzie korzystać ze zwolnienia z VAT albo będzie opodatkowana w zależności od daty pierwszego zasiedlenia.

Biorąc pod uwagę powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że przekazanie przez Wnioskodawcę budynków z działalności gospodarczej na cele osobiste nie będzie dokonywane w ramach pierwszego zasiedlenia. Jak wskazał Wnioskodawca nabycie Nieruchomości nastąpiło w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu VAT w 2002 roku, oznacza to że nastąpiło pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Ponadto, nie ponoszono wydatków na ulepszenia w wysokości wyższej niż 30% wartości początkowej budynków.

Zatem, dla przekazania budynków z działalności gospodarczej na cele osobiste Wnioskodawca może zastosować zwolnienie z podatku VAT zdefiniowane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ czynność ta nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia a od daty pierwszego zasiedlenia minie okres przekraczający dwa lata.

Zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT będzie miało zastosowanie również dla gruntu, na którym ww. budynki zostały posadowione, ponieważ zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.