Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
3063-ILPP2-3.4512.61.2017.2.AŻ
z 29 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2017 r. (data wpływu 13 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o jego zwrot w związku z realizacją projektu, którego celem jest poprawa dostępności komunikacyjnej obiektu użyteczności publicznej w miejscowości A, poprzez budowę publicznej drogi gminnej o długości 0,424 km łączącej się z drogą powiatową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o jego zwrot w związku z realizacją projektu, którego celem jest poprawa dostępności komunikacyjnej obiektu użyteczności publicznej w miejscowości A, poprzez budowę publicznej drogi gminnej o długości 0,424 km łączącej się z drogą powiatową.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest czynnym podatnikiem VAT. Realizując zadania własne Gminy, określone w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), tj. w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty w sprawach gminnych dróg, a w szczególności w celu poprawy warunków komunikacyjnych, Gmina zamierza realizować następujące zadanie inwestycyjne, którego celem jest poprawa dostępności komunikacyjnej obiektu użyteczności publicznej w miejscowości A, poprzez budowę publicznej drogi gminnej o długości 0,424 km łączącej się z drogą powiatową.

Przedmiotowa droga gminna stanowić będzie po realizacji dojazd do istniejących obiektów sportowo-rekreacyjnych dla mieszkańców Gminy bez konieczności korzystania z drogi krajowej, co wpłynie na poprawę bezpieczeństwa ruchu drogowego w miejscowości (A) Jednocześnie ww. umożliwi dostęp to terenów aktywności gospodarczej oznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako teren zabudowy usługowej oraz teren zabudowy usługowej i zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej.

Inwestycja będzie obejmować następujące prace:

• odtworzenie trasy i punktów wysokościowych,
• wycięcie drzew,
• demontaż istniejącego ogrodzenia,
• wykonanie nawierzchni jezdni,
• pobocza i umocnienie skarpy,
• organizacja docelowa,
• roboty uzupełniające,
• przebudowa kolidującej ziemnej linii telekomunikacyjnej,
• przebudowa kolidującej napowietrznej linii telekomunikacyjnej,
• likwidacja zbędnych, kolidujących elementów telekomunikacyjnych.
  
  

Na realizację ww. projektu została podpisana w dniu 28 czerwca 2016 r. umowa o przyznaniu pomocy z Samorządem Województwa w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Projekt nie będzie generował przychodów. Zakłada się, że infrastruktura powstała w wyniku projektu będzie udostępniana nieodpłatnie. Przy zakupie towarów i usług dotyczącego projektu Gmina nie planuje odliczać podatku VAT, gdyż zakłada się, że infrastruktura powstała w wyniku projektu będzie udostępniana nieodpłatnie. Trwałość projektu zostanie zachowana przez okres nie krótszy niż 5 lat licząc od zakończenia projektu. Podmiotem odpowiedzialnym za eksploatację majątku (administrację) jest również Beneficjent bezpośredni – Wnioskodawca. W fakturach zakupu za zrealizowany projekt będzie występować Wnioskodawca. Produkty projektu (infrastruktura transportowa) nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Bieżące koszty utrzymania i naprawy powstałej infrastruktury pokrywane będą ze środków budżetu Gminy. Beneficjent nie będzie wykorzystywał produktów projektu do działalności o charakterze gospodarczym. Produkty projektu będą udostępnianie nieodpłatnie. Towary i usługi nabyte w związku z realizacją projektu, nie będą służyły Wnioskodawcy do wykonywania żadnych czynności opodatkowanych podatkiem VAT (nabyte w trakcie realizacji projektu towary i usługi nie będą wykorzystywane do czynności generujących podatek należny) – zarówno obecnie, jak i w przyszłości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z opisanym zdarzeniem przyszłym, Wnioskodawcy, z uwagi na poniesione wraz z podatkiem VAT koszty powstałe przy realizacji inwestycji, będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubieganie się o jego zwrot?

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 1 (i dalszych) ustawy z dnia marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (zw. dalej ustawą VAT). Do odliczenia podatku naliczonego wymagane jest aby wydatek spełniał przewidziane w ustawie przesłanki pozytywne, tj. zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz nie spełnia on przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy VAT. Zasadniczo podatnik dokonuje odliczenia podatku VAT gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są bezpośrednio wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ww. wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi. Prawo do obniżenia podatku należnego przysługuje zatem podmiotowi działającemu w charakterze podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Tymczasem w opisanej sytuacji Gmina nie działa w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a jak zostało opisane wykonuje powierzone jej zadania własne. Wnioskodawca nie będzie osiągał z tytułu projektu żadnego przychodu. Towary i usługi nabyte w związku z realizacją przedmiotowego projektu nie będą służyły Wnioskodawcy do wykonywania żadnych czynności opodatkowanych podatkiem VAT (nabyte w trakcie realizacji projektu towary i usługi nie będą wykorzystywane do czynności generujących podatek należny) – zarówno obecnie, jak i w przyszłości. Produkty projektu mają charakter dobra publicznego i będą utrzymywane przez Gminę ze środków własnych. Nie ma prawnych przesłanek ku temu, aby VAT z poczynionej inwestycji odzyskać. Gmina wykonuje zadania publiczne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność. Wskazana we wniosku inwestycja będzie służyła realizacji zadań własnych Gminy wynikających z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 17 marca 2016 r., p 446). W szczególności zadania własne obejmują sprawy określone w art. 7 ust. 1 pkt 2: Art. 7. 1. Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy: (...) 2) gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego. Planowane prace nie są zatem wykonywane w celach zarobkowych, a w celu wykonania zadań własnych gminy. Ponadto realizacja omawianego projektu nie będzie generowała dochodów tym samym nie będzie możliwe prowadzenie jakiejkolwiek działalności gospodarczej. W ocenie Wnioskodawcy, nie będzie zatem przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego ani ubieganie się o jego zwrot.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
  
  

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). W szczególności zadania własne obejmują m.in. gminne drogi, ulice, mosty, place oraz organizację ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Gmina) jest czynnym podatnikiem VAT. Realizując zadania własne gminy, określone w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, tj. w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty w sprawach gminnych dróg, a w szczególności w celu poprawy warunków komunikacyjnych, Gmina zamierza realizować następujące zadanie inwestycyjne, którego celem jest poprawa dostępności komunikacyjnej obiektu użyteczności publicznej w miejscowości (A), poprzez budowę publicznej drogi gminnej o długości 0,424 km łączącej się z drogą powiatową.

Przedmiotowa droga gminna stanowić będzie po realizacji dojazd do istniejących obiektów sportowo-rekreacyjnych dla mieszkańców Gminy bez konieczności korzystania z drogi krajowej, co wpłynie na poprawę bezpieczeństwa ruchu drogowego w miejscowości A. Jednocześnie ww. zadanie inwestycyjne umożliwi dostęp to terenów aktywności gospodarczej oznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako teren zabudowy usługowej oraz teren zabudowy usługowej i zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej.

Inwestycja będzie obejmować następujące prace:

• odtworzenie trasy i punktów wysokościowych,
• wycięcie drzew,
• demontaż istniejącego ogrodzenia,
• wykonanie nawierzchni jezdni,
• pobocza i umocnienie skarpy,
• organizacja docelowa,
• roboty uzupełniające,
• przebudowa kolidującej ziemnej linii telekomunikacyjnej,
• przebudowa kolidującej napowietrznej linii telekomunikacyjnej,
• likwidacja zbędnych, kolidujących elementów telekomunikacyjnych.
  
  

Na realizację ww. projektu została podpisana umowa o przyznaniu pomocy z Samorządem Województwa w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Projekt nie będzie generował przychodów. Zakłada się, że infrastruktura powstała w wyniku projektu będzie udostępniana nieodpłatnie. Przy zakupie towarów i usług dotyczącego projektu Gmina nie planuje odliczać podatku VAT, gdyż zakłada się, iż infrastruktura powstała w wyniku projektu będzie udostępniana nieodpłatnie. Trwałość projektu zostanie zachowana przez okres nie krótszy niż 5 lat licząc od zakończenia projektu. Podmiotem odpowiedzialnym za eksploatację majątku (administrację) jest również Beneficjent bezpośredni – Wnioskodawca. W fakturach zakupu za zrealizowany projekt będzie występować Wnioskodawca. Produkty projektu (infrastruktura transportowa) nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Bieżące koszty utrzymania i naprawy powstałej infrastruktury pokrywane będą ze środków budżetu Gminy. Beneficjent nie będzie wykorzystywał produktów projektu do działalności o charakterze gospodarczym. Produkty projektu będą udostępnianie nieodpłatnie. Towary i usługi nabyte w związku z realizacją projektu, nie będą służyły Wnioskodawcy do wykonywania żadnych czynności opodatkowanych podatkiem VAT (nabyte w trakcie realizacji projektu towary i usługi nie będą wykorzystywane do czynności generujących podatek należny) – zarówno obecnie, jak i w przyszłości.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą stwierdzenia czy, z uwagi na poniesione wraz z podatkiem VAT koszty powstałe przy realizacji inwestycji, będzie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubieganie się o jego zwrot.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie będzie występował, bowiem z całokształtu działań Wnioskodawcy związanych z zakupionymi towarami i usługami wynika, że nabycie tych towarów i usług nie będzie miało związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy (realizacja zadań własnych Gminy). Ponadto – jak wynika z opisu sprawy – infrastruktura powstała w wyniku projektu będzie udostępniana nieodpłatnie. Produkty projektu (infrastruktura transportowa) nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Towary i usługi nabyte w związku z realizacją projektu, nie będą służyły Wnioskodawcy do wykonywania żadnych czynności opodatkowanych podatkiem VAT (nabyte w trakcie realizacji projektu towary i usługi nie będą wykorzystywane do czynności generujących podatek należny) – zarówno obecnie, jak i w przyszłości. Zatem w omawianej sprawie – pomimo że Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT – warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy, uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując ww. zadanie polegające na budowie wskazanej we wniosku drogi nie będzie działać w charakterze podatnika VAT, a efekty realizacji tej operacji nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Tym samym, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu podatku naliczonego związanego z opisaną inwestycją, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W związku z poniesionymi wydatkami, Gmina nie będzie miała również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 1656, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Gmina w stosunku do przedmiotowego projektu nie będzie działała jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, nie znajdzie zastosowania regulacja powołanego wyżej rozporządzenia.

Podsumowując, w związku z opisanym zdarzeniem przyszłym, Wnioskodawcy, z uwagi na poniesione wraz z podatkiem VAT koszty powstałe przy realizacji inwestycji, nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz ubieganie się o jego zwrot.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.