Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0461-ITPB4.4511.65.2017.1.MS
z 29 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2017 r. (data wpływu 31 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odpłatnego zbycia nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 17 kwietnia 1993 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni. W następstwie przeprowadzonego postępowania spadkowego Wnioskodawczyni nabyła 3/28 części spadku po zmarłym ojcu, co potwierdza ostateczne i prawomocne Postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 21 października 2009 r.

Następnie, w dniu 16 listopada 2009 r. Wnioskodawczyni złożyła zeznanie podatkowe w podatku od spadków i darowizn. Decyzją z dnia 17 grudnia 2009 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego umorzył postępowanie podatkowe wszczęte zeznaniem podatkowym Wnioskodawczyni. Organ podatkowy I instancji wskazał, iż dziedziczone jest gospodarstwo rolne, a zatem powyższe podlegało zwolnieniu z podatku od spadków i darowizn na podstawie przepisów art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 roku o podatku od spadków i darowizn. Niniejsza decyzja jest ostateczna i prawomocna.

W następstwie powyższego umową działu spadku z dnia 16 kwietnia 2010 r. (zawartą w formie aktu notarialnego) został dokonany podział spadku po zmarłym ojcu Wnioskodawczyni. W wyniku podziału spadku Wnioskodawczyni otrzymała nieruchomość położoną w S. stanowiącą działkę nr (…). Wartość otrzymanej działki przez Wnioskodawczynię odpowiadała wartości nabytego przez Nią udziału w spadku w wysokości 3/28. W wyniku zniesienia współwłasności Wnioskodawczyni nie nabyła nic ponad swój udział. A zatem podział ten odpowiadał rzeczywistym udziałom w majątku spadkowym nabytym przez Wnioskodawczynię w momencie śmierci Spadkodawcy. Przy dokonywaniu podziału majątku Strony nie dokonywały żadnych spłat i dopłat.

Następnie w dniu 5 września 2014 r. Wnioskodawczyni zbyła nabytą w dniu śmierci spadkodawcy (tj. 17 kwietnia 1993 r.) nieruchomość na rzecz małżonków Państwa P. Umowa sprzedaży została spisana w formie aktu notarialnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy środki finansowe uzyskane z tytułu zbycia w dniu 5 września 2014 r. nieruchomości na rzecz małżonków Państwa P. nabytej w dniu 17 kwietnia 1993 r. podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji czy wystąpi obowiązek złożenia zeznania PIT-39 o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2014 z tytułu zbycia przedmiotowej nieruchomości?

Zdaniem Wnioskodawczyni z tytułu zbycia w dniu 5 września 2014 r. nieruchomości nie powstanie przychód w podatku dochodowym od osób fizycznych, albowiem odpłatne zbycie nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przedmiotowej nieruchomości.

Zgodnie z postanowieniami art. 924 ustawy Kodeks cywilny spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy. Stosownie natomiast do treści postanowień art. 925 Kodeksu cywilnego spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

„Prawo polskie łączy nabycie praw i obowiązków wchodzących w skład spadku ze zdarzeniem, jakim jest śmierć spadkodawcy. Nabycie to nie jest uzależnione ani od złożenia przez spadkobiercę oświadczenia o przyjęciu spadku, ani od uzyskania przez niego orzeczenia odpowiedniego organu państwowego. Wejście przez spadkobiercę w ogół praw i obowiązków zmarłego następuje z mocy prawa. Skutek ten ma miejsce zatem także w sytuacji, gdy spadkobierca nie ma świadomości, że nastąpiła śmierć spadkodawcy i nabył on spadek. (...) Związanie przez ustawę nabycia spadku przez spadkobiercę ze zdarzeniem prawnym, jakim jest śmierć osoby fizycznej, oznacza, że z chwilą śmierci spadkodawcy (otwarcia spadku) spadkobierca wchodzi z mocy prawa w ogół praw i obowiązków należących do spadku” (Elżbieta Skowrońska-Bocian, Komentarz do kodeksu cywilnego. Księga czwarta. Spadki, Wyd. LexisNexis, Warszawa 2011 r., Wydanie X).

W niniejszej sprawie śmierć spadkodawcy nastąpiła w dniu 17 kwietnia 1993 r., a zatem otwarcie spadku, a w konsekwencji jego nabycie, nastąpiło również w dniu 17 kwietnia 1993 r.

Zgodnie z przepisami art. 941 Kodeksu cywilnego rozrządzić majątkiem na wypadek śmierci można jedynie przez testament. Jak stanowią postanowienia art. 942 Kodeksu cywilnego testament może zawierać rozrządzenia tylko jednego spadkodawcy. Stosownie natomiast do treści art. 949 § 1 Kodeksu cywilnego spadkodawca może sporządzić testament w ten sposób, że napisze go w całości pismem ręcznym, podpisze i opatrzy datą. W przedmiotowej sprawie testamentu nie sporządzono, a zatem miało miejsce dziedziczenie ustawowe.

Postanowieniem z dnia 21 października 2009 r. Sąd Rejonowy stwierdził, że spadek po zmarłym w dniu 17 kwietnia 1993 r. ojcu Wnioskodawczyni nabyła w udziale 3/28. Postanowienie stwierdzające nabycie spadku ma charakter deklaratoryjny, a zatem potwierdza zaistnienie zdarzenia prawnego w przeszłości. Zdarzeniem tym jest nabycie nieruchomości w dniu 17 kwietnia 1993 r.

Istotna dla podatku dochodowego od osób fizycznych jest zatem nie data postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku, ale dzień otwarcia spadku (czyli data śmierci spadkodawcy).

W przypadku nabycia nieruchomości w drodze spadku pięcioletni termin, o którym mowa w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych winien być liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło otwarcie spadku, czyli śmierć spadkodawcy.

W przedmiotowej sprawie, skoro nabycie nieruchomości nastąpiło w dniu 17 kwietnia 1993 r., termin pięcioletni upływał z dniem 31 grudnia 1998 r. A zatem środki finansowe uzyskane z tytułu zbycia w dniu 5 września 2014 r. nieruchomości nie będą stanowiły przychodu, o którym mowa w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe w pełni potwierdzają: Interpretacja Indywidualna Ministra Finansów z dnia 20 listopada 2007 r. (znak: IBPB2/415-88/07/JG) oraz Interpretacja Indywidualna Ministra Finansów z dnia 24 sierpnia 2010 r. (znak: IBPBII/2/415-675/10/MMa).

Nie stanowi również nabycia dokonanie działu spadku w formie umowy o dział spadku, albowiem z momentem dokonania działu spadku następuje jedynie skonkretyzowanie składników majątkowych, jakie w drodze dziedziczenia nabyte zostały przez spadkobierców. Nie niweczy to faktu, że do nabycia całości spadku (praw i obowiązków majątkowych zmarłego) doszło wcześniej, bo z chwilą śmierci spadkodawcy (vide: postanowienia art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego). Jeżeli zatem wskutek działu spadku nastąpią takie przesunięcia w ramach masy spadkowej, że każdy ze spadkobierców uzyska składniki majątkowe odpowiadające wartości jego udziału w całym majątku spadkowym (np. nieruchomość), a żaden z nich nie zostanie wzbogacony kosztem innego spadkobiercy, to zasadny jest wniosek, iż nie nastąpiło przysporzenie majątkowe, w stosunku do udziału w masie spadkowej.

Taki stan faktyczny miał miejsce w przedmiotowej sprawie. Fizyczny podział majątku po zmarłym Spadkodawcy nie spowodował przysporzenia majątkowego w stosunku do udziału, jaki przypadał jej w masie majątkowej. Przy podziale majątku nie wystąpiły żadne spłaty i dopłaty, podział miał charakter ekwiwalentny. Wnioskodawczyni nie otrzymała nic więcej, aniżeli to co przypadało jej z tytułu dziedziczenia 3/28 masy spadkowej.

Istota podatków dochodowych sprowadza się natomiast do obłożenia tą daniną przyrostu mienia z określonego źródła przychodów. Skoro w wyniku działu spadku nie doszło do przyrostu mienia spadkobiercy, w stosunku do wartości nabytego uprzednio udziału spadkowego, czynność taka nie może być utożsamiana ż nabyciem nieruchomości (udziału w nieruchomości ponad udział w spadku) w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W powyższej kwestii vide również jednolity stanowisko judykatury, spośród którego wskazać należy:

1. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 listopada 2016 roku (sygn. akt II FSK 3262/14),
2. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 17 czerwca 2016 roku (sygn. akt I SA/Po 1819/15),
3. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 października 2015 roku (sygn. akt II FSK 2133/13),
4. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 stycznia 2015 roku (sygn. akt II FSK 3246/12),
5. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 grudnia 2014 roku (sygn. akt II FSK 2836/12).

We wszystkich tych wyrokach Sądy wskazały, iż jeżeli wskutek działu spadku nastąpią takie przesunięcia w ramach masy spadkowej, że każdy ze spadkobierców uzyska składniki majątkowe odpowiadające wartości jego udziału w całym majątku spadkowym (np. nieruchomość), a żaden z nich nie zostanie wzbogacony kosztem innego spadkobiercy, to zasadny jest wniosek, iż nie nastąpiło przysporzenie majątkowe, w stosunku do udziału w masie spadkowej. Istota podatków dochodowych sprowadza się natomiast do obłożenia tą daniną przyrostu mienia z określonego źródła przychodów. Skoro w wyniku działu spadku nie doszło do przyrostu mienia spadkobiercy, w stosunku do wartości nabytego uprzednio udziału spadkowego, czynność taka nie może być utożsamiana z nabyciem nieruchomości (udziału w nieruchomości ponad udział w spadku) w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Co do zasady, dział spadku i zniesienie wspólności majątku spadkowego jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w ich wyniku podatnik otrzymuje nieruchomość (udział w nieruchomości), której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

A zatem Jeżeli w wyniku działu spadku nie doszło do przyrostu mienia spadkobiercy w stosunku do wartości nabytego uprzednio udziału spadkowego, czynność taka nie może być utożsamiana z nabyciem nieruchomości (udziału w nieruchomości ponad udział w spadku) w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe, sprzedaż przedmiotowej nieruchomości w dniu 5 września 2014 r. nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z tej sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu, gdyż sprzedaż ta nastąpiła po upływie 5 lat od daty nabycia. Nie wystąpił zatem obowiązek złożenia zeznania PIT-39 o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2014 z tytułu zbycia przedmiotowej nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.