Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IBPB-1-3.4510.7.2017.2.MST
z 4 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.) w zw. z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016 r., poz. 1948, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 stycznia 2017 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy e-puap w tym samym dniu) uzupełnionym 11 stycznia 2017 r., 27 lutego 2017 r. oraz 14 marca 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych w wyniku podziału oraz zasad dokonywania odpisów amortyzacyjnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych w wyniku podziału oraz zasad dokonywania odpisów amortyzacyjnych Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 24 lutego 2017 r. Znak: 2461-IBPB-1-3.4510.7.2017.1.MST wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 27 lutego 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca występuje w niniejszym wniosku jako wspólnik spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce (dalej: „Spółka 1”), którą zawiąże. Spółka będzie miała siedzibę na terenie Polski. Wniosek dotyczy oceny skutków podatkowych danego działania dla Spółki 1.

Spółka 1 przejmie część majątku innej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce (dalej: „Spółka 2”) wskutek podziału przez wydzielenie Spółki 2.

Na majątek Spółki 2 składają się przede wszystkim 4 nieruchomości (3 wynajmowane, 1 niewynajmowana, przeznaczona do dalszej odsprzedaży), umowy najmu zawarte z najemcami nieruchomości, dokumentacja niezbędna dla prawidłowego rozliczania umów z najemcami oraz dokumentacja związana z samymi nieruchomościami, a także prawa i obowiązki wynikające z umowy przedwstępnej na zakup nieruchomości. Wydzielany majątek stanowić będzie nieruchomość (lokal stanowiący odrębną nieruchomość) wraz z umową najmu oraz wszelką dokumentacją, niezbędną dla prawidłowego rozliczania umów z najemcami oraz dokumentację związaną z samą nieruchomością. Na Spółkę 1 zostaną również przeniesione zobowiązania związane z nieruchomością oraz wierzytelności związane z wydzielaną częścią majątku – o ile na dzień podziału takowe będą istnieć.

Podział zostanie dokonany przez wydzielenie części majątku Spółki 2 w trybie art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks Spółek Handlowych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1578 ze zm., dalej: „KSH”) do Spółki 1. W podziale będzie uczestniczył tylko jeden z trzech wspólników Spółki 2 – spółka prawa cypryjskiego. Wspólnik ten, w zamian za przeniesienie składników majątkowych i niemajątkowych, związanych z nieruchomością wraz ze zobowiązaniami, obejmie udziały w Spółce 1. W związku z podziałem, udziały spółki prawa cypryjskiego w Spółce 2 zostaną w całości umorzone i zostanie obniżony kapitał zakładowy Spółki 2. Niewykluczone, że na dzień podziału wystąpi nadwyżka wartości otrzymanego przez Spółkę 1 majątku Spółki 2 ponad nominalną wartość udziałów przyznanych spółce cypryjskiej w Spółce 1.

Spółka 1 będzie kontynuowała działalność Spółki 2 związaną z wydzielanymi składnikami majątku w pełnym zakresie.

Spółka 2, po podziale zachowa majątek w postaci składników majątkowych i niemajątkowych, na który składają się 2 wynajmowane nieruchomości, 1 nieruchomość niewynajmowana, przeznaczona do dalszej odsprzedaży, wszelka dokumentacja, niezbędna dla prawidłowego rozliczania umów z najemcami oraz dokumentacja związana z nieruchomościami, a także prawa i obowiązki wynikające z umowy przedwstępnej na zakup nieruchomości.

W Spółce 2 pozostaną wierzytelności i zobowiązania przypisane do 3 nieruchomości – o ile na dzień podziału takowe będą istnieć. Po podziale, działalność Spółki 2 będzie kontynuowana w oparciu o majątek, który pozostał w Spółce 2.

Nieruchomość, którą Spółka 1 nabędzie wskutek podziału, jest w Spółce 2 wpisana do ewidencji środków trwałych i jest amortyzowana. Przedmiotowa nieruchomość stanowiła majątek innej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce (dalej: „Spółka 3”), z którą Spółka 2 połączyła się w trybie art. 492 § 1 pkt 1 KSH. Spółka 3 nabyła przedmiotową nieruchomość w drodze umowy sprzedaży. Spółka 2 dokonuje odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nieruchomości, ustalonej zgodnie z art. 16g ust. 9 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „u.p.d.o.p.”), stosując zasadę kontynuacji, o której mowa w art. 16h ust. 3 u.p.d.o.p.

Po tym, jak Spółka 1 otrzyma przedmiotową nieruchomość wskutek podziału przez wydzielenie, Spółka 1 sprzeda przedmiotową nieruchomość osobie trzeciej.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 27 lutego 2017 r., wskazano, że:

Zespół składników majątkowych i niemajątkowych nie jest wydzielony w Spółce 2 jako dział, wydział, oddział, czy zakład, nie ma też aktu wewnętrznego, który regulowałby wyodrębnienie organizacyjne mającej być przedmiotem przeniesienia części majątku, ale wyodrębnienie to ma charakter faktyczny – wzajemne powiązanie składników składających się na ten zespół wskazuje na istnienie zależności pomiędzy tymi składnikami – dopiero ich wspólne działanie prowadzi do realizacji określonej kategorii zadań gospodarczych, w tym przypadku działalności polegającej na wynajmie; inaczej mówiąc – żaden z opisanych we wniosku składników nie ma samodzielnie zdolności do realizowania zadań związanych z wynajmem, dopiero jako całość gospodarcza pozwalają na prowadzenie tej działalności; struktura majątkowa Spółki 2 jest na tyle prosta, że nie ma potrzeby wprowadzania regulacji wewnętrznych, które formalnie wyodrębniałyby tą część majątku od pozostałej części. Należy przy tym wskazać, że w świetle praktyki organów podatkowych oraz orzecznictwa sądowo-administracyjnego, dla uznania danej części majątku za ZCP, nie jest niezbędnym formalne wydzielenie w istniejącym przedsiębiorstwie tej części, która ma stanowić przedmiot przeniesienia. W świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wystarczającym jest, aby wydzielenie to miało charakter faktyczny.

Mająca być przedmiotem przeniesienia część majątku jest wyodrębniona na płaszczyźnie funkcjonalnej, ponieważ wydzielany zespół składników majątkowych i niemajątkowych może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze w zakresie wynajmu; świadczy o tym chociażby fakt, że na dzień podziału, spółka przejmująca będzie mogła kontynuować działalność gospodarczą Spółki 2 w zakresie wynajmu w całości, bez konieczności podejmowania dodatkowych działań, takich jak np. zatrudnienie pracowników, zawarcie dodatkowych umów itp.; prowadzenie działalności przez wydzieloną część przedsiębiorstwa nie będzie wymagało udziału pozostałych struktur przedsiębiorstwa Spółki 2 jako podmiotu zbywającego.

Mająca być przedmiotem przeniesienia część majątku jest wyodrębniona na płaszczyźnie finansowej, ponieważ posiada samodzielność finansową pozwalającą na kontynuowanie działalności gospodarczej w spółce przejmującej, bez potrzeby dekapitalizowania spółki przejmującej. Spółka 2 posiada narzędzia rachunkowe pozwalające na przypisane poszczególnych przychodów i kosztów oraz aktywów i pasywów do Nieruchomości, istnieje możliwość przygotowania bilansu dla wydzielanej części majątku precyzyjnie odzwierciedlającego zdarzenia gospodarcze związane z wydzielaną częścią majątku, w księgach Spółki 2 istnieje możliwość precyzyjnego wyodrębnienia przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z zespołem składników majątkowych i niemajątkowych, o którym mowa powyżej.

Spółka 2 nie zatrudnia pracowników, działalnością Spółki 2 kieruje prezes jednoosobowego zarządu, powołany uchwałą zgromadzenia wspólników Spółki 2. Podobnie sytuacja wyglądać będzie w spółce przejmującej – spółka ta nie będzie zatrudniała pracowników w zakresie tej działalności, a jej działalnością kierować będzie zarząd powołany uchwałą zgromadzenia wspólników.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 14 marca 2017 r.):

Czy zarówno opisany powyżej zespół składników materialnych i niematerialnych, który wskutek podziału przez wydzielenie zostanie przeniesiony na Spółkę 1, jak i zespół składników materialnych i niematerialnych, który pozostanie w Spółce 2, stanowią zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: „u.p.d.o.p.”), a tym samym, czy wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które zostaną przeniesione na Spółkę 1 wskutek podziału, należy ustalić w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki 2 i dokonywać odpisów amortyzacyjnych z zachowaniem zasad kontynuacji?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko sformułowane we wniosku i uzupełnieniu wniosku z 14 marca 2017 r.), zarówno opisany powyżej zespół składników materialnych i niematerialnych, który wskutek podziału przez wydzielenie zostanie przeniesiony na Spółkę 1, jak i zespół składników materialnych i niematerialnych, który pozostanie w Spółce 2, mogą zostać uznane za zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 u.p.d.o.p., a tym samym, wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które zostaną przeniesione na Spółkę 1 wskutek podziału, należy ustalić w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki 2 i dokonywać odpisów amortyzacyjnych z zachowaniem zasad kontynuacji.

W art. 4a pkt 4 u.p.d.o.p. ustawodawca zdefiniował „zorganizowaną część przedsiębiorstwa” jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Mając powyższe na uwadze, wskazać należy, że na gruncie ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
   
   

Ponadto, o zorganizowanej części przedsiębiorstwa można mówić tylko wówczas, gdy określona w ten sposób część przedsiębiorstwa może w całości stanowić przedmiot zbycia (przekazania).

W świetle powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przekazanie na rzecz Spółki 1 opisanego powyżej zespołu składników materialnych i niematerialnych związanych z działalnością w zakresie wynajmu nieruchomości, dokonywane w ramach podziału przez wydzielenie, będzie stanowiło przekazanie zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zespół tych składników, służących do prowadzenia działalności w zakresie wynajmu, jest zespołem określonych składników materialnych i niematerialnych, a przeniesione zostaną do nowej spółki również zobowiązania związane z tą działalnością, jeśli na moment podziału będą takowe istniały. Opisana działalność jest wyodrębniona organizacyjnie i finansowo, w tym sensie, że istnieje możliwość precyzyjnego wyodrębnienia i określenia przychodów i kosztów związanych z nieruchomością, która ma zostać przeniesiona do Spółki 1. Całość składników służyć będzie wykonywaniu określonej działalności gospodarczej – działalności polegającej na świadczeniu usług wynajmu, która na dzień podziału będzie mogła już zostać rozpoczęta i generować pierwsze przychody w Spółce 1. W ocenie Wnioskodawcy, nie ma wątpliwości, że tak zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych mógłby i będzie w Spółce 1 stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące te same zadania gospodarcze, co w ramach przedsiębiorstwa Spółki 2. Kontynuowanie działalności w zakresie wynajmu w oparciu o nieruchomość nie będzie wymagało podejmowania jakichkolwiek dodatkowych czynności – zbiór opisanych w zdarzeniu przyszłym składników majątkowych oraz niemajątkowych wydzielonych do Spółki 1 wystarczy, aby działalność Spółki 2 w oparciu o nieruchomość była kontynuowana.

Powyższe uwagi należy również bezpośrednio odnieść do majątku, który pozostanie w Spółce 2. Majątek ten – 3 nieruchomości, w oparciu o które jest prowadzona działalność w zakresie wynajmu oraz obrotu nieruchomościami, umowy najmu zawarte z najemcami nieruchomości, dokumentacja niezbędna dla prawidłowego rozliczania umów z najemcami oraz dokumentacja związaną z samymi nieruchomościami, a także prawa i obowiązki wynikające z umowy przedwstępnej na zakup nieruchomości, stanowi organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie pewną całość w oparciu o którą można prowadzić niezależne przedsiębiorstwo bez podejmowania dodatkowych działań. Statusu tego nie zmieni wydzielenie części majątku do Spółki 1.

W konsekwencji należy przyjąć, że wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które zostaną przeniesione na Spółkę 1 wskutek podziału, należy ustalić w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki 2 i dokonywać odpisów amortyzacyjnych z zachowaniem zasad kontynuacji.

Zgodnie bowiem z art. 16g ust. 9 u.p.d.o.p. w razie przekształcenia formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, z zastrzeżeniem ust. 19, dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów – wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o której mowa w art. 9 ust. 1 u.p.d.o.p., podmiotu przekształcanego, połączonego albo podzielonego. Zasadę tę stosuje się odpowiednio do spółek niebędących osobami prawnymi. Z kolei, jak stanowi art. 16g ust. 18 – przepis ust. 9 ma zastosowanie, jeżeli z odrębnych przepisów wynika, że podmiot powstały z przekształcenia, podziału albo połączenia lub podmiot istniejący, do którego przeniesiono w wyniku wydzielenia część majątku podmiotu dzielonego, wstępuje we wszelkie prawa i obowiązki podmiotu przekształconego, połączonego albo podzielonego, przy czym przepisu ust. 9 nie stosuje się do podziału podmiotów, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie także majątek pozostający w podmiocie dzielonym, nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W takim przypadku, dla wyceny przejmowanego majątku przepisy ust. 1 pkt 4 lub ust. 10 stosuje się odpowiednio (art. 16g ust. 19).

Zasadę kontynuacji wyraża z kolei art. 16h ust. 3 u.p.d.o.p., zgodnie z którym podmioty, o których mowa w art. 16g ust. 9 u.p.d.o.p., powstałe z przekształcenia, podziału, z zastrzeżeniem ust. 5, albo połączenia podmiotów oraz podmioty, które przejęły całość lub część innego podmiotu na skutek tych zdarzeń, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot przekształcony, podzielony, połączony, z uwzględnieniem art. 16i ust. 2-7 u.p.d.o.p.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: „updop”), ilekroć w ustawie jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa – oznacza to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy wskazać, że jednym z podstawowych wymogów jest to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Innymi słowy, podatnik winien uwzględnić w tej transakcji wszystkie składniki majątkowe tej wydzielonej części majątku, razem z jej aktywami i pasywami. Zatem chodzi tu o konieczność przypisania do tego majątku również wszelkich zobowiązań związanych ze składnikami tego majątku, ponieważ wydzielenie zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest możliwe tylko w przypadku, gdy na nabywcę zostaną przeniesione także wszystkie zobowiązania wcześniej jej przypisane.

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza – co prawda – pełnej, całkowitej samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych, możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.

Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tą część przedsiębiorstwa, która jest nie tylko wyodrębniona organizacyjnie, ale również posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

• istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
• zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
• składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
• zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
  
  

Aby zatem określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa (zgodnie z definicją zawartą w art. 4a pkt 4 updop), musi odznaczać się odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą zatem składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich aby można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka 1”), którą planuje zawiązać. Z wniosku wynika, że Spółka 1 przejmie część majątku innej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka 2”) wskutek podziału przez wydzielenie. Na majątek Spółki 2 składają się przede wszystkim 4 nieruchomości, umowy najmu zawarte z najemcami nieruchomości, dokumentacja niezbędna dla prawidłowego rozliczenia umów z najemcami oraz dokumentacja związana z samymi nieruchomościami, a także prawa i obowiązki wynikające z umowy przedwstępnej na zakup nieruchomości. Wydzielany majątek stanowić będzie nieruchomość wraz z umową najmu oraz wszelką dokumentacją niezbędną dla prawidłowego rozliczenia umów z najemcami oraz dokumentację związaną z samą nieruchomością. Na Spółkę 1 zostaną również przeniesione zobowiązania związane z nieruchomością. Spółka 1 będzie kontynuowała działalność Spółki 2 związaną z wydzielanymi składnikami majątku w pełnym zakresie. Po podziale, działalność Spółki 2 będzie kontynuowana w oparciu o majątek, który pozostał w Spółce 2. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że zarówno opisany zespół składników materialnych i niematerialnych, który wskutek podziału przez wydzielenie zostanie przeniesiony na Spółkę 1, jak i zespół składników materialnych i niematerialnych, który pozostanie w Spółce 2 zostały wyodrębnione na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

Tym samym, opisany we wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych przeniesiony na Spółkę 1, jak i ten pozostający w Spółce 2 odpowiadają definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa określonej w art. 4a pkt 4 updop.

Przechodząc do kwestii ustalenia wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych oraz amortyzacji podatkowej, należy w pierwszej kolejności wskazać na art. 93c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), który stanowi, że osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im, w planie podziału, składnikami majątku. Przepis § 1 stosuje się, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie – także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (art. 93c § 2).

Zgodnie z art. 16g ust. 9 updop, w razie przekształcenia formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, z zastrzeżeniem ust. 19, dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów – wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o której mowa w art. 9 ust. 1, podmiotu przekształcanego, połączonego albo podzielonego. Zasadę tę stosuje się odpowiednio do spółek niebędących osobami prawnymi.

Regulacja art. 16g ust. 18 updop stanowi, że przepis ust. 9 ma zastosowanie, jeżeli z odrębnych przepisów wynika, że podmiot powstały z przekształcenia, podziału albo połączenia lub podmiot istniejący, do którego przeniesiono w wyniku wydzielenia część majątku podmiotu dzielonego, wstępuje we wszelkie prawa i obowiązki podmiotu przekształconego, połączonego albo podzielonego.

Co istotne – przepisu ust. 9 nie stosuje się do podziału podmiotów, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie także majątek pozostający w podmiocie dzielonym, nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W takim przypadku, dla wyceny przejmowanego majątku przepisy ust. 1 pkt 4 lub ust. 10 stosuje się odpowiednio (art. 16g ust. 19 omawianej ustawy podatkowej).

Ponadto, należy wskazać, że zgodnie z art. 16h ust. 3 updop podmioty, o których mowa w art. 16g ust. 9, powstałe z przekształcenia, podziału, z zastrzeżeniem ust. 5, albo połączenia podmiotów oraz podmioty, które przejęły całość lub część innego podmiotu na skutek tych zdarzeń, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot przekształcony, podzielony, połączony, z uwzględnieniem art. 16i ust. 2-7.

Na podstawie art. 16h ust. 5 updop, przepisu ust. 3 nie stosuje się do podziału podmiotów, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie także majątek pozostający w podmiocie dzielonym, nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W takim przypadku odpisów amortyzacyjnych od przejmowanych składników majątkowych dokonuje się na zasadach określonych w art. 16i-16m updop.

Treść powołanych przepisów statuuje zasadę kontynuacji, z której wynika obowiązek podmiotu nabywającego część innego podmiotu na skutek m.in. podziału przez wydzielenie (ale tylko wówczas, gdy majątek pozostający w podmiocie dzielonym oraz majątek przejmowany na skutek podziału, stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa) do:

• uwzględnienia wartości początkowej środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych określonej w stosownej ewidencji podmiotu dzielonego,
• uwzględnienia dotychczasowej wysokości dokonanych przez podmiot dzielony odpisów amortyzacyjnych,
• stosowanie tej samej metody amortyzacji.
  
  

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy na skutek podziału przez wydzielenie części majątku Spółki 2 zostaje przeniesiona do Spółki 1, to jak słusznie wskazuje Wnioskodawca, wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych w wyniku podziału, należy ustalić w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki 2 i dokonywać odpisów amortyzacyjnych z zachowaniem zasad kontynuacji.

Reasumując, wydzielane składniki majątku Spółki 2 do Spółki 1, będą stanowić zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 updop. W związku z tym, zgodnie z art. 16g ust. 9, ust. 18 i ust. 19 oraz art. 16h ust. 3 updop, Wnioskodawca zobowiązany będzie do ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych w wyniku podziału w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki 2 oraz do dokonywania odpisów amortyzacyjnych z zachowaniem zasad kontynuacji.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.