Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0461-ITPB4.4511.92.2017.1.MN
z 28 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2017 r. (data wpływu 3 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży wygranego w konkursie samochodu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży wygranego w konkursie samochodu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W grudniu 2015 r. Wnioskodawca został jednym ze zwycięzców konkursu ogłoszonego przez „X”. Nagrodą w konkursie był samochód osobowy, który Wnioskodawca otrzymał po zapłaceniu zryczałtowanego podatku dochodowego w wysokości 10% wartości wygranego samochodu. Samochód odebrał w dniu 5 stycznia 2016 r. i w tym też dniu zapłacił zryczałtowany podatek dochodowy. Wartość samochodu zgodnie z protokołem jego przekazania, przyjęta do obliczenia zryczałtowanego podatku dochodowego, zapłaconego z tytułu wygranej w konkursie, została określona na kwotę 29 302,01 zł. Wnioskodawca zapłacił podatek w wysokości 2 930,20 zł. Przychodem ze sprzedaży samochodu jest cena, którą Wnioskodawca uzyskał od kupującego, wynikająca z umowy sprzedaży, o ile odpowiada wartości rynkowej tej rzeczy. Natomiast kosztem uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży samochodu, przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie, jest wartość samochodu przyjęta do obliczenia zryczałtowanego podatku dochodowego zapłaconego od wygranej w konkursie. Wnioskodawca sprzedał samochód przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie, tj. w dniu 13 lutego 2016 r. za kwotę niższą od jego wartości określonej w dniu nabycia. Wartość samochodu w dniu nabycia wynosiła 29 302,01 zł, a Wnioskodawca sprzedał go za kwotę 24 500 zł. W wyniku tej transakcji u Wnioskodawcy wystąpiła strata ze sprzedaży wygranego w konkursie samochodu. Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Samochód został sprzedany również osobie fizycznej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy na Wnioskodawcy ciąży obowiązek uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży wygranego w konkursie samochodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 24 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem z odpłatnego zbycia rzeczy, jeżeli przychód ze sprzedaży nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym ze sprzedaży a kosztem ich nabycia. Dokonując sprzedaży samochodu przed upływem 6 miesięcy, licząc od ostatniego dnia miesiąca, w którym odebrana była nagroda, w opinii Wnioskodawcy uzyskał on przychód określony w art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli przychód równy wartości samochodu wyrażonej w cenie określonej w umowie pomniejszony o koszty odpłatnego zbycia. Koszty zgodnie z art. 11 ust. 2 ww. ustawy będą równe pierwotnej wartości rynkowej wygranego w konkursie samochodu. Według Wnioskodawcy w wyniku zbycia samochodu za cenę niższą od jego wartości rynkowej z dnia nabycia, nie wystąpił u niego dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wyżej wymieniona transakcja spowodowała wystąpienie u Wnioskodawcy straty ze sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przepisu art. 9 ust. 1a ww. ustawy wynika, że jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30c, art. 30e, art. 30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów. Przy czym, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 9 ust. 3 ww. ustawy o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Przy czym zgodnie z art. 9 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepis ust. 3 nie ma zastosowania do strat:

1. z odpłatnego zbycia rzeczy i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, oraz
2. ze źródeł przychodów, z których dochody są wolne od podatku dochodowego.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Mając na uwadze powyższe przepisy, stwierdzić należy, że źródłem przychodu z tytułu odpłatnego zbycia rzeczy ruchomych jest tylko taka sprzedaż, która łącznie spełnia następujące przesłanki:

1. nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej,
2. została dokonana przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Z przepisu art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio. Stosownie do ust. 3 tego artykułu wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

W myśl art. 24 ust. 6 ww. ustawy dochodem z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, jeżeli przychód z odpłatnego zbycia nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia rzeczy a kosztem ich nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania rzeczy.

Stosownie natomiast do postanowień art. 22 ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia rzeczy lub praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, w związku z którymi, zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, został określony przychód, a także w przypadku odpłatnego zbycia rzeczy, praw lub innych świadczeń będących przedmiotem wykonania świadczenia niepieniężnego, o którym mowa w art. 14 ust. 2e i 2f, kosztem uzyskania przychodów z ich odpłatnego zbycia, z uwzględnieniem aktualizacji dokonanej zgodnie z odrębnymi przepisami, jest odpowiednio:

1. wartość przychodu określonego na podstawie art. 11 ust. 2 i 2a albo
2. wartość przychodu określonego na podstawie art. 11 ust. 2b powiększona o wydatki na nabycie częściowo odpłatnych rzeczy lub praw albo innych świadczeń, albo
3. równowartość wierzytelności (należności) uregulowanej przez wykonanie świadczenia niepieniężnego (w naturze), o którym mowa w art. 14 ust. 2e i 2f, pomniejszonej o naliczony w związku z przekazaniem tego świadczenia niepieniężnego podatek od towarów i usług

• pomniejszona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 12 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku dochodowego, podatku od spadków i darowizn.

Na tle przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego należy zatem stwierdzić, iż dokonaną przez Wnioskodawcę czynność powinno się zakwalifikować do źródła przychodu jakim jest odpłatne zbycie rzeczy i rozpatrywać przez pryzmat uregulowań przywołanego wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Każde odpłatne zbycie rzeczy (w tym również i sprzedaż samochodu) dokonane przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, generuje źródło przychodu w rozumieniu omawianej ustawy, z tego też względu podatnik, dokonując tej czynności zobowiązany jest do wykazania w zeznaniu rocznym przychodu, kosztów jego uzyskania oraz wyniku tej transakcji dochodu lub straty.

W niniejszej sprawie przychodem ze sprzedaży rzeczonego samochodu jest cena, którą Wnioskodawca uzyskał od kupującego, wynikająca z umowy sprzedaży, o ile ona odzwierciedla wartość rynkową samochodu. Natomiast kosztem uzyskania przychodu z tytułu przedmiotowej sprzedaży samochodu, jest wartość samochodu przyjęta do obliczenia 10% zryczałtowanego podatku dochodowego zapłaconego z tytułu wygranej w konkursie.

Przy czym podkreślić należy, że zbycie przez Wnioskodawcę samochodu, o którym mowa we wniosku – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie – za cenę niższą od jego wartości z dnia nabycia, tj. wygrania w konkursie, skutkuje tym, iż po stronie Wnioskodawcy nie wystąpił dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych pod warunkiem jednakże, że cena uzyskana ze sprzedaży nie odbiegała od wartości rynkowej. W takiej sytuacji Wnioskodawca nie jest zobowiązany do uiszczenia podatku dochodowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.