Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPP3.4513.12.2017.1.SM
z 6 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2017 r. (data wpływu 27 lutego 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie uznania mieszaniny za wyrób akcyzowy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie uznania mieszaniny za wyrób akcyzowy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka zamierza zajmować się produkcją wyrobów chemicznych. W ramach prowadzonej działalności Spółka przetwarzać będzie benzen, w celu produkcji wyrobów nieakcyzowych. W toku tego procesu produkcji wytwarzane będą produkty uboczne, tj. (i.) przedgon alkoholowy, (ii.) pogony podestylacyjne, (iii.) mieszanina estrów i kwasów organicznych oraz (iv.) odpadowe związki organiczne.

Ww. produkty uboczne zostaną zmieszane i powstanie produkt uboczny, który stanowić będzie mieszaninę estrów, alkoholi i kwasów (dalej: „Mieszanina”). O ile skład poszczególnych, pojedynczych produktów ubocznych możliwy jest do określenia, o tyle skład Mieszaniny będzie zmienny, co wynikać będzie ze specyfiki prowadzonej działalności produkcyjnej. Zawartość wody w mieszaninie może wynosić około 30%.

Ocenia się, że gęstość Mieszaniny w temperaturze 15°C będzie wyższa niż 890 kilogramów na metr sześcienny. Produkcja Mieszaniny odbywać się będzie w składzie podatkowym Spółki, który Spółka zamierza założyć.

Spółka raz na kwartał przekazywać będzie do zewnętrznego, niezależnego laboratorium próbkę Mieszaniny w celu przeprowadzenia badań laboratoryjnych.

W opinii Wnioskodawcy właściwy dla Mieszaniny jest kod CN 3825 61 00. Zarówno Mieszanina, jak i żaden z jej składników nie stanowi węglowodoru.

Zakłada się, że Mieszanina będzie utylizowana poprzez spalanie w należącej do Spółki elektrociepłowni, która zostanie wybudowana przez Spółkę, tj. zakładzie produkującym energię elektryczną oraz ciepło w skojarzeniu (dalej: „Elektrociepłownia”). Elektrociepłownia nie będzie objęta terenem składu podatkowego Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Mieszanina będzie stanowić wyrób akcyzowy?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Mieszanina nie będzie stanowić wyrobu akcyzowego.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

W opinii Wnioskodawcy, w związku z tym, że Mieszanina zostanie zakwalifikowana do kodu CN 3825 61 00, Mieszanina nie będzie stanowić wyrobu akcyzowego.

W art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r., poz. 752, z późn. zm.), dalej: „ustawa akcyzowa”, przedstawiona została definicja wyrobów akcyzowych. Zaliczamy do nich: wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, które zostały wymienione w załączniku nr 1 do tej ustawy.

Równocześnie ustawodawca w art. 86 ust. 1 ustawy akcyzowej określił katalog wyrobów, które należy klasyfikować do kategorii wyrobów energetycznych. Zgodnie z pkt 10 ww. przepisu, zalicza się do nich pozostałe wyroby będące węglowodorami, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych - bez względu na kod CN.

W poz. 44 załącznika nr 1 do ustawy akcyzowej, wymienione zostały bez względu na kod CN „Pozostałe wyroby przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub paliwa opałowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych lub paliw opałowych”.

Art. 86 ust. 3 ustawy akcyzowej stanowi, że paliwami opałowymi są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2, czyli paliw silnikowych.

Wyrobami energetycznymi, które spełniają definicję paliw opałowych, mogą być jedynie inne wyroby będące węglowodorami z wyłączeniem torfu używane jako paliwa opałowe. W efekcie zakres pozostałych wyrobów, które mogą zostać uznane za paliwa opałowe, został ograniczony jedynie do węglowodorów.

Powyższe regulacje akcyzowe wskazują wprost, że Mieszanina, oznaczona kodem CN 3825 61 00 która nie stanowi węglowodoru, wykorzystywana do celów opałowych, tj. spalana w elektrociepłowni Spółki, nie będzie stanowić wyrobu energetycznego zaliczanego do wyrobów akcyzowych w świetle ustawy akcyzowej. Tym samym niemożliwym jest uznanie przedmiotowej Mieszaniny za wyrób akcyzowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zaznaczyć, że zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania wyrobów.

W konsekwencji, tut. Organ nie dokonywał klasyfikacji wyrobu, przyjmując klasyfikację wskazaną przez Wnioskodawcę.

Tym samym należy podkreślić, że w niniejszej interpretacji dokonano oceny stanowiska Spółki w oparciu o wskazany przez Wnioskodawcę symbol CN 3825 61 00 dla wyrobu będącego przedmiotem wniosku.

Ponadto zauważyć należy, że od dnia 1 stycznia 2015 r. podmioty mające wątpliwości co do klasyfikacji wyrobu akcyzowego lub samochodu osobowego posiadają uprawnienie do wystąpienia z wnioskiem o wydanie wiążącej informacji akcyzowej (WIA). Zgodnie z art. 7d ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, WIA jest decyzją wydawaną na potrzeby opodatkowania wyrobu akcyzowego albo samochodu osobowego akcyzą, organizacji obrotu wyrobami akcyzowymi lub oznaczania znakami akcyzy tych wyrobów, która określa:

1. klasyfikację wyrobu akcyzowego albo samochodu osobowego w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) albo
2. rodzaj wyrobu akcyzowego przez opis tego wyrobu w takim stopniu szczegółowości, który jest wystarczający do określenia opodatkowania wyrobu akcyzowego akcyzą, organizacji obrotu wyrobami akcyzowymi lub oznaczania znakami akcyzy tych wyrobów.
   
   

Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 13 lutego 2017 r. w sprawie wyznaczenia dyrektorów izb administracji skarbowej właściwych do prowadzenia spraw w zakresie wiążącej informacji akcyzowej (Dz. U. z 2017 r., poz. 303) wyznacza się Dyrektora Izby Celnej we Wrocławiu do prowadzenia spraw w zakresie wiążącej informacji akcyzowej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.