Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.36.2017.1.ISK
z 10 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2017 r. (data wpływu 24 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego w fakturach zakupowych dotyczących realizowanej inwestycji jak i z późniejszym jej bieżącym utrzymaniem - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego w fakturach zakupowych dotyczących realizowanej inwestycji jak i z późniejszym jej bieżącym utrzymaniem.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina realizując zadania określone w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym, zamierza zrealizować zadanie pn. „Budowa targowiska ...”. Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT i składa miesięczne deklaracje rozliczeniowe. Jako jednostka samorządu terytorialnego Gmina jest odpowiedzialna za realizację projektów, których przedmiotem będzie jak wskazano wyżej budowa targowiska. W ramach realizacji inwestycji Gmina występować będzie w charakterze inwestora. W chwili obecnej Gmina jest na etapie przygotowywania wniosku o przyznanie dotacji ze środków Unii Europejskiej w ramach PROW 2014-2020. Szacowana wartość inwestycji wynosi 1.570.000,00 zł. netto. Do tej pory Gmina posiada targowisko, stanowiące jedynie plac wyznaczony do sprzedaży towarów i płodów rolnych (handel odbywa się w każdy poniedziałek tygodnia). Przychodem Gminy z tego tytułu jest opłata targowa, której Inkasentem jest wyznaczony pracownik Urzędu Gminy. Opłata targowa ma charakter daniny publiczno-prawnej stanowiącej dochód publiczny i pobierana jest na podstawie i w wysokości określonej odrębnymi przepisami prawa (zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych), a w zakresie poboru tej opłaty Gmina nie działa jako podatnik VAT. Nie mniej w chwili obecnej wprowadzona została Zarządzeniem Wójta Gminy dodatkowa opłata tzw. rezerwacyjna. Jednakże z uwagi na nieatrakcyjne warunki sprzedaży brak jest zainteresowania rezerwacją terenu. Zakłada się, ze w miesiącach letnich wzrośnie zainteresowanie osób sprzedających i opłata stanowić będzie faktyczny dochód gminy. Ponadto w sytuacji pozytywnego rozpatrzenia wniosku o dofinansowanie inwestycji ze środków unijnych Gmina wybuduje nowe targowisko, na którym warunki handlu znacznie ulegną poprawie i wprowadzona opłata rezerwacyjna będzie uiszczana przez osoby korzystające z targowiska z tytułu rezerwacji stanowiska lub stoiska handlowego. Opłaty te pobierane będą na podstawie indywidualnych umów cywilno-prawnych zawieranych przez Gminę z osobami prowadzącymi działalność handlową na targowisku. Usługi wyżej wymienione będą przez Gminę dokumentowane fakturami VAT, a sprzedaż z tytułu wyżej wymienionych usług Gmina będzie ujmowała w swych rejestrach sprzedaży. Wartość netto wraz z należnym podatkiem VAT z tytułu świadczenia powyższych usług Gmina będzie wykazywała w składanych deklaracjach VAT. Po oddaniu inwestycji do użytku Gmina zamierza znieść opłatę targową i pozostawić tylko opłatę rezerwacyjną. Gmina pragnie podkreślić, że inwestycja polegająca na wybudowaniu nowego targowiska jest konieczna i pozwoli na stworzenie atrakcyjnych warunków prowadzenia działalności dla podmiotów handlujących, co zapewne jeszcze bardziej ich skłoni do zawierania transakcji w stosownym zakresie z Gminą. W zakresie planowanej inwestycji „Budowa targowiska ...” obejmować będzie wydatki za roboty budowlane oraz nadzór inwestorski, a po wybudowaniu i oddaniu obiektu do użytku wydatki bieżące typu energia elektryczna.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina wobec przedstawionego wyżej stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego realizując inwestycję pn. „Budowa targowiska ...” współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego wykazywanego na fakturach zakupowych dotyczących inwestycji, jak i z późniejszym jego bieżącym utrzymywaniem?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z zamiarem świadczenia przez Gminę odpłatnych usług, które to czynności podlegać będą opodatkowaniu VAT ma ona prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego wykazywanego na otrzymywanych fakturach zakupowych dotyczących targowiska, zarówno wydatków inwestycyjnych, jak i bieżących związanych z utrzymaniem targowiska, a do odliczenia będą miały zastosowanie ogólne zasady dotyczące odliczenia VAT, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Usługi świadczone na targowisku będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności podlegających podatkowi VAT. W takiej sytuacji Gminie przysługiwać będzie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W świetle art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Tylko w tym zakresie bowiem ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Gmina, w świetle art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy targowisk i hal targowych (art. 7 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy o samorządzie gminnym).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Gmina będąca czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT zamierza w ramach zadań własnych gminy zrealizować zadanie pn. „Budowa targowiska ...”.

Do tej pory Gmina posiada targowisko, stanowiące jedynie plac wyznaczony do sprzedaży towarów i płodów rolnych. Przychodem Gminy z tego tytułu jest opłata targowa, której Inkasentem jest wyznaczony pracownik Urzędu Gminy. Obecnie wprowadzona została Zarządzeniem Wójta Gminy dodatkowa opłata tzw. rezerwacyjna. Zakłada się, ze w miesiącach letnich wzrośnie zainteresowanie osób sprzedających i opłata stanowić będzie faktyczny dochód gminy. Ponadto w sytuacji pozytywnego rozpatrzenia wniosku o dofinansowanie inwestycji ze środków unijnych Gmina wybuduje nowe targowisko, na którym warunki handlu znacznie ulegną poprawie i wprowadzona opłata rezerwacyjna będzie uiszczana przez osoby korzystające z targowiska z tytułu rezerwacji stanowiska lub stoiska handlowego. Opłaty te pobierane będą na podstawie indywidualnych umów cywilno-prawnych zawieranych przez Gminę z osobami prowadzącymi działalność handlową na targowisku. Po oddaniu inwestycji do użytku Gmina zamierza znieść opłatę targową i pozostawić tylko opłatę rezerwacyjną. W zakresie planowanej inwestycji „Budowa targowiska ...” obejmować będzie wydatki za roboty budowlane oraz nadzór inwestorski, a po wybudowaniu i oddaniu obiektu do użytku wydatki bieżące typu energia elektryczna.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami na budowę targowiska oraz wydatkami związanymi z jego późniejszym bieżącym utrzymaniem.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, iż skoro Wnioskodawca po zakończonej inwestycji pn. „Budowa targowiska ...” będzie w ramach umów cywilnoprawnych zawieranych z osobami korzystającymi z targowiska z tytułu rezerwacji stanowiska lub stoiska handlowego pobierał wyłącznie opłatę rezerwacyjną, to należy uznać, iż tego rodzaju odpłatne udostępnianie stanowisk handlowych za pobraniem opłaty rezerwacyjnej będzie podlegało opodatkowaniu VAT, a tym samym Gmina w powyższym zakresie będzie działała jako podatnik podatku od towarów i usług i nie będzie korzystała z wyłączenia z opodatkowania na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

W konsekwencji, ponieważ Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, a powstała w ramach inwestycji pn. „Budowa targowiska ...” infrastruktura będzie docelowo jedynie wykorzystywana przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych polegających na zapewnianiu określonego miejsca w zamian za opłatę rezerwacyjną, to Gmina będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego wykazywanego na fakturach zakupowych dotyczących inwestycji, jak i z późniejszym bieżącym utrzymywaniem targowiska.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.