Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0461-ITPB1.4511.28.2017.2.MR
z 31 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 stycznia 2017 r. (data wpływu 10 stycznia 2017 r.), uzupełnionym w dniu 2 marca 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe;
• kosztów uzyskania przychodów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z otrzymanym dofinansowaniem.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną i prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie wpisu do CEIDG, opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych, tzw. podatkiem liniowym wynoszącym 19 % oraz z obowiązkiem prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W zakresie swojej działalności podatnik kooperuje z producentami lotniczymi oraz z ośrodkami naukowo-badawczymi przemysłu lotniczego. W 2015 r. podatnik przystąpił do projektu w ramach programu C. S. (jest to duży program badawczy rozwijający innowacyjne, nowoczesne technologie w zakresie obniżania emisji C0₂, gazów oraz hałasu przez lotnictwo). Program jest finansowany przez Unię Europejską w ramach programu Horyzont 2020. Projekt, w którym uczestniczy Wnioskodawca jest zakwalifikowany jako działania innowacyjne (Innovation Action) i finansowany jako przedsięwzięcie komercyjne z dofinansowaniem wynoszącym 70% do kosztów kwalifikowalnych. Nr tematu to:…. Akronim projektu to…. W ramach projektu Wnioskodawca przystąpił w 2015 r. do umowy konsorcjum wraz z innymi firmami i ośrodkami naukowo-badawczymi, które zawarło w 2016 r. umowę z KE na wykonanie demonstratorów i ich przetestowanie. Jest to standardowa umowa w ramach Horyzont 2020. Z uwagi na jej obszerność ok 540 stron Wnioskodawca nie załącza jej do niniejszego zapytania. Umowa ramowa dla Horyzont 2020, tj. bez wypełnienia danych podmiotowych i przedmiotowych jest upubliczniona przez Komisję Europejską i jest ogólnie dostępna, w tym dla polskich organów podatkowych na firmowanej przez Komisję Europejską w j. polskim na stronie: http://ec.europa.eu/reasearch/participants/data/refih2020/mga/gga/h2020-mga-gga-multi_vl.0_pl.pdf. Formalnie konsorcjum przystąpiło do działań 1 lipca 2016 r. Wnioskodawca pierwsze działania na rzecz projektu podjął w grudniu 2016 r. Działania Wnioskodawcy nie wzbudzają dlań wątpliwości w zakresie podatku VAT, natomiast rodzą zapytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, który powinien on rozliczyć za 2016 r. do 30 kwietnia 2017 r. W tym zakresie zatem Wnioskodawca oczekuje na odpowiedź aby mógł stosując się do interpretacji rozliczyć podatek dochodowy za 2016 r. jak również poprawnie postępować w kolejnych latach realizacji projektu. Komisja Europejska przed rozpoczęciem realizacji projektu przekazuje część środków na wyodrębnione dla celów projektu konto koordynatora konsorcjum, który przesyła je w imieniu Komisji na konta uczestników konsorcjum. Uczestnicy mogą dysponować zatem częścią środków przed rozpoczęciem działań i wykorzystywać w czasie projektu. Rozliczenie środków przed KE następuje wg ich wykorzystania dla celów projektu w okresach rozliczeniowych, które mogą wynosić ponad rok czasu i jest audytowane przez KE.

Program ramowy Horyzont 2020 został ustanowiony postanowieniem Parlamentu Europejskiego i Rady UE nr 1291/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. Dz. Urz. UE. L Nr 347, str. 104.

Koszty kwalifikowalne projektu po stronie Wnioskodawcy to m.in.:

a/ koszty personalne, na które składają się koszty wynagrodzeń oraz pochodnych od wynagrodzeń osób za czas ich zatrudnienia przy realizacji projektu (osoby te są zatrudniane przez przedsiębiorcę będącego bezpośrednim beneficjentem projektu),

b/ koszty wynagrodzenia dla właściciela - osoby fizycznej prowadzącej indywidualnie działalność gospodarczą, wyliczone wg ilości godzin poświęconych przez właściciela na obsługę projektu oraz stawki za godzinę, wg decyzji C.

c/ koszty zużycia maszyn i urządzeń oraz software, za czas realizacji projektu (amortyzacja), w tym również koszty leasingu, wynajmu za ten czas w wysokości nie przekraczającej wartości amortyzacji,

d/ koszty podróży, zakupów materiałów, surowców, e/koszty podwykonawstwa,

f/ koszty pośrednie obliczalne ryczałtowo i wynoszące 25% kosztów wymienionych pod lit. od a do d. Te koszty nie są weryfikowane za pomocą dokumentacji księgowej, a zatem nie ma obowiązku przedstawiania dotującemu dowodów księgowych (faktur, rachunków, paragonów, zestawień) na okoliczność ich ponoszenia.

Sposób obliczenia wartości dotacji jest następujący:

1. Sumowaniu podlegają wszystkie wydatki kwalifikowalne w pełnej wysokości z lit. od a do d i od ich sumy jest wyliczane 25% kosztów pośrednich (lit. f).
2. Sumowaniu ulegają wszystkie wydatki, czyli suma wydatków z lit a-d, wydatki z lit. e oraz wydatki z lit. f.
3. Od sumy wszystkich wydatków obliczonych wg pkt 2 jest wyliczana maksymalna wartość kontrybucji dotacji tj. 70%, a także minimalna wartości wkładu Wnioskodawcy (Min. Participant Contribution) wynosząca 30%.

Do rozliczenia kosztów wynagrodzenia właściciela nie jest stosowana żadna umowa poza umową grantową między konsorcjum a KE, a wyłącznym wymaganym dokumentem jest ewidencja czasu pracy prowadzona wg zaleceń KE, która dokumentuje ilość pracy właściciela na rzecz projektu.

W celu podania odpowiednich kwot należy przeprowadzić rozliczenie polegające na pomnożeniu ilości godzin pracy właściciela i stawki 24,84 Euro za godzinę (stawka dla Polski) i wyliczoną kwotę wpisać do sprawozdania w portalu participants portal.

Koszty pośrednie nie wymagają dokumentów na ich poniesienie, a zatem dotujący nie wiąże ich wypłaty w postaci dotacji z konkretnymi wydatkami.

Ponadto w okresowych sprawozdaniach Wnioskodawca wpisuje wszelkie koszty kwalifikowane w pełnej wysokości. W przypadku kiedy wielkość kosztów kwalifikowanych faktycznie byłaby wyższa w określonych obszarach wydatków to istnieje możliwość przesunięć i zmian przez beneficjenta, jak również istnieje możliwość przesunięć między beneficjentami w ramach konsorcjum, jak też zakwalifikowania przez KE niektórych wyższych wydatków do kosztów objętych dotacją.

W uzupełnieniu wniosku podano, że na ten moment kwota kosztów pośrednich (25 kosztów bezpośrednich przy pominięciu kosztów subcontractingu) jest ujmowana jako zwolniona z opodatkowania w trybie art. 21 ust. 1 pkt 46. Wprost z tej kwoty nie są finansowane wydatki. Kwota ta może równie dobrze być przeznaczona na (dochód) zysk właściciela, jak też może służyć finansowaniu dowolnych wydatków, czyli wydatków bieżących, jak też inwestycyjnych. Rozliczający się za pomocą pkpir nie ma obowiązku wiązania wpływu finansowego z konkretnym wydatkiem, w szczególności jeżeli, jak w obecnym przypadku stosuje od lat uproszczoną metodę ujmowania kosztów. Z kwotą tą nie związano dotychczas żadnych wydatków, będzie stanowić zysk właściciela.

Umowy twinningowe dotyczą co do zasady przypadku realizowania projektu między KE lub państwem stowarzyszonym, a krajem przystępującym do Unii. Program C. S. w ramach, którego Wnioskodawca realizuje projekt jest częścią programu ramowego Horyzont 2020. Członkami konsorcjum realizującego projekt oprócz Wnioskodawcy jest: polski instytut naukowo-badawczy, duży przedsiębiorca, 4 przedsiębiorców SME (mali i średni przedsiębiorcy) oraz włoski instytut naukowo-badawczy. W działaniach konsorcjum nie uczestniczy żadna polska instytucja administracji publicznej, ani żaden kraj przystępujący do UE. Umowa o finansowanie jest podpisana między KE, a wszystkimi członkami konsorcjum, którzy sami bezpośrednio odpowiadają przed KE za swoje wydatki. Środki przeznaczone przez KE na koszty pośrednie mogą być wydatkowane w dowolny sposób. KE nie wskazuje w umowie jak Wnioskodawca ma nimi dysponować. Zatem mogą one zarówno stanowić jego dochód, jako właściciela, jak też być przeznaczone na wydatki bieżące, czy też inwestycyjne w tym zakup środków trwałych i wnp. Nie ma wskazania co do bezpośredniego wydatkowania środków.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wynagrodzenie właściciela rozliczane wprost ze środków KE na realizację projektu korzysta ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych? Czy zwolnienie powoduje zmiany po stronie kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez niego działalności?
2. Czy kwota ryczałtu na koszty pośrednie stanowiące 25% kosztów bezpośrednich z wyłączeniem kosztów podwykonawstwa (subcontracting) rozliczana wprost ze środków KE na realizacje projektu korzysta ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych? Czy takie zwolnienie powoduje zmiany po stronie kosztów uzyskania przychodów?

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, dotacja na wynagrodzenie właściciela korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych. Jednocześnie brak jest podstaw do zmian z tego tytułu po stronie kosztów uzyskania przychodów ponieważ praca właściciela nie stanowi kosztów uzyskania przychodów - art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o PIT - podobnie interpretacja ITPB1/4511-949/15/MW.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, dotacja na koszty pośrednie korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego, jak również brak jest podstaw do zmian z tego tytułu po stronie kosztów uzyskania przychodów ponieważ rozliczenie dotacji nie wymaga dokumentowania dowodami księgowymi. Jest ona obliczana ryczałtowo i nie ma podstaw do wiązania z nią konkretnych wydatków i twierdzenia, że zostały one pokryte dzięki tej dotacji. Jednocześnie zarówno w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak i w przepisach umowy ramowej (Grant Agreement) nie ma ścisłej definicji kosztów pośrednich (indirect cost). Brak jest ich enumeratywnego sprecyzowania i Wnioskodawca nie posiada możliwości przypisania kosztów innych niż bezpośrednie do konkretnego działania, przyjmując, że uzyskuje przychody opodatkowane ze swojej podstawowej działalności, jak również przychody korzystające ze zwolnienia w trybie art. 21 ust. l pkt 46. Brak ścisłego związku między konkretnym wydatkiem a dotacją na koszty pośrednie powoduje, że nie może być stosowany art. 23 ust. l pkt 56 ustawy o PIT ponieważ nie zachodzi okoliczność bezpośredniego finansowania z dochodów zwolnionych. Wnioskodawca może w dowolny sposób zagospodarować uzyskane środki. Może zatem je przeznaczyć zarówno na swoje potrzeby osobiste, na finansowanie wydatków bieżących, jak też na zakup środków trwałych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

• zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe;
• kosztów uzyskania przychodów – jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów, albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

W myśl natomiast art. 14 ust. 3 pkt 13 ww. ustawy (obwiązującego od 1 stycznia 2015 r.), do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się kwot otrzymanych od agencji wykonawczych, jeżeli agencje te otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa.

Z powyższych przepisów wynika, że jeżeli podatnik prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą uzyska dofinansowanie do projektu realizowanego w ramach tej działalności, np. w postaci dotacji, otrzymane środki stanowią przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, chyba że przeznaczone zostaną na nabycie, bądź wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bądź gdy dofinansowanie otrzyma po 1 stycznia 2015 r. od agencji wykonawczych, które środki pieniężne na ten cel otrzymują z budżetu państwa. Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, że środki te zostaną wypłacone tytułem wynagrodzenia należnego podatnikowi z tytułu osobistej realizacji (samodzielnego wykonywania określonych czynności przy realizacji projektu), czy też nadzoru nad projektem, czy na pokrycie wydatków innych niż nabycie, bądź wytworzenie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

W myśl natomiast art. 21 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody otrzymane przez podatnika, jeżeli:

1. pochodzą od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym ze środków programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów, właściwego ministra, agencje rządowe lub agencje wykonawcze, w tym również w przypadkach gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy oraz
2. podatnik bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy; zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca - bez względu na rodzaj umowy - wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem.

W świetle ww. przepisu dochody podatników korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego w sytuacji, gdy spełnione są łącznie dwie przesłanki:

• bezzwrotna pomoc musi pochodzić od podmiotów wskazanych w ww. przepisie w tym gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy przekazanej na podstawie, o której mowa w tym przepisie, oraz
• podatnik musi bezpośrednio realizować cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy.

Oznacza to, że niedopełnienie któregokolwiek z warunków uniemożliwia skorzystanie ze zwolnienia. Powołany przepis art. 21 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy wymaga, aby dochody otrzymane przez podatnika pochodziły ze środków bezzwrotnej pomocy przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z innymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów, właściwego ministra lub agencje rządowe lub agencje wykonawcze, w tym również w przypadkach, gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy.

W przedstawionym stanie faktycznym w 2015 r. podatnik przystąpił do projektu w ramach programu C. S. (jest to duży program badawczy rozwijający innowacyjne, nowoczesne technologie w zakresie obniżania emisji C0₂, gazów oraz hałasu przez lotnictwo). Program jest finansowany przez Unię Europejską w ramach programu Horyzont 2020. Projekt, w którym uczestniczy Wnioskodawca jest zakwalifikowany jako działania innowacyjne (Innovation Action) i finansowany jako przedsięwzięcie komercyjne z dofinansowaniem wynoszącym 70% do kosztów kwalifikowalnych. Nr tematu to:. Akronim projektu to. W ramach projektu Wnioskodawca przystąpił w 2015 r. do umowy konsorcjum wraz z innymi firmami i ośrodkami naukowo-badawczymi, które zawarło w 2016 r. umowę z KE na wykonanie demonstratorów i ich przetestowanie. Jest to standardowa umowa w ramach Horyzont 2020. Program ramowy Horyzont 2020 został ustanowiony postanowieniem Parlamentu Europejskiego i Rady UE nr 1291/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. Dz.Urz.UE. L Nr 347, str. 104.

Niewątpliwie w przedstawionej we wniosku sprawie przesłanka dotycząca pochodzenia dochodów została spełniona, gdyż środki programów ramowych badań UE zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w przytoczonej lit. a. Wnioskodawca jest również beneficjentem bezzwrotnej pomocy i bezpośrednio realizuje cel programu, co wypełnia przesłankę z lit. b przepisu. Wobec tego otrzymane dofinasowanie ze środków UE – stanowiące 70% kosztów kwalifikowalnych – korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym, jak wskazano wyżej, zwolnienie to dotyczy wyłącznie tej części środków, która nie została przeznaczona na cele inwestycyjne (zakup środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych). Środki przeznaczone na cele inwestycyjne nie stanowią bowiem przychodu, zgodnie z powołanym wyżej art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków sfinansowanych środkami pochodzącymi z otrzymanego dofinasowania, stwierdzić należy, iż w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.

Przepis ten nie dot. wyłącznie kosztów związanych z realizowanym projektem, na który została przyznana dotacja zwolniona z opodatkowania, lecz wszelkich wydatków sfinansowanych środkami pochodzącymi z tej dotacji.

Użyty w tym przepisie zwrot „bezpośrednio” należy rozumieć wprost „bez jakiegokolwiek pośrednictwa”, a nie chronologicznie jako czasowa konwencja zdarzeń. Pojęcie „bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów)” zawarte w art. 23 ust. 1 pkt 56 dotyczy również wydatków i kosztów, które zostały poniesione, a następnie zwrócone, zrefundowane podatnikowi w formie dotacji.

Wobec powyższego, wydatki sfinansowane z dochodów (przychodów), o których mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 46 nie będą uznawane za koszty uzyskania przychodów, zgodnie z brzmieniem przepisu art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tej sytuacji Wnioskodawca błędnie stwierdza, że przepis art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy nie może być stosowany z uwagi na brak ścisłego związku między konkretnym wydatkiem a dotacją. Otóż na Wnioskodawcy – beneficjencie środków korzystających ze zwolnienia od podatku spoczywa obowiązek należytego udokumentowania źródła sfinansowania wydatku, który stanowić ma koszt podatkowy. Na powyższe nie wpływa również sposób (ryczałtowy) wyliczania przedmiotowego dofinansowania. Dla celów zakwalifikowania określonego wydatku do kosztu uzyskania przychodu – o czym wyżej – istotnym jest czy nie został on sfinansowany z dochodów (przychodów) zwolnionych z opodatkowania, w tym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy.

Jednocześnie prawidłowo Wnioskodawca wskazał, że praca właściciela nie stanowi kosztu podatkowego na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy. W myśl tego przepisu nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki niebędącej osobą prawną - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników tej spółki.

Pamiętać jednak należy, że jeżeli z otrzymanych z UE środków finansowych, sfinansowano wydatki inwestycyjne (nabycie lub wytworzenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych), to zważywszy, iż w tej części środki te nie stanowiły przychodu (art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy) nie mogły w tej mierze korzystać ze zwolnienia podatkowego. Nie oznacza to jednak, iż ww. wydatki mogły stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Stosownie bowiem do treści art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych (…).

Również odpisy amortyzacyjne, dokonywane od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, sfinansowanych z otrzymanych z UE środków finansowych nie mogły stanowić kosztów uzyskania przychodów.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy, nie uważa się bowiem za koszty uzyskania przychodów, odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Podsumowując, otrzymane przez Wnioskodawcę dofinansowanie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy. Wydatki sfinansowane ww. środkami zwolnionymi nie stanowią kosztu uzyskania przychodu, co wynika z art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.