2017.03.30 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0461-ITPB1.4511.105.2017.1.DR
z 30 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w zw. z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2016 r. (data wpływu 17 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży przedsiębiorstwa.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca wykonuje czynności związane z prowadzeniem serwisów internetowych. Zgodnie z wpisem do ewidencji działalności gospodarczej, przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest m.in. „Działalność portali internetowych” (kod PKD 63.12.Z) oraz „Produkcja pozostałej odzieży i dodatków do odzieży” (kod PKD 14.19.Z).

Wnioskodawca uzyskuje przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej z tytułu prowadzenia ww. serwisów internetowych oraz ich dzierżawy. Wskazane serwisy internetowe stanowią część składników majątku Wnioskodawcy, za pomocą których dokonuje on sprzedaży odzieży i dodatków do odzieży i są wykorzystywane przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej.

Podstawowe składniki majątku niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawca nabył w wyniku otrzymania darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa od osoby fizycznej, która wchodzi w skład tzw. pierwszej grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn. Wartość rynkowa przedsiębiorstwa otrzymanego przez Wnioskodawcę została ustalona na podstawie oświadczenia darczyńcy.

W ramach działalności gospodarczej, Wnioskodawca w przyszłości dokona sprzedaży przedsiębiorstwa, w tym wszystkich przysługujących mu praw gwarantujących możliwość pełnego i wyłącznego dostępu, utrzymywania, organizacji i modyfikowaną serwisów internetowych, w tym ich wersji przeznaczonych na urządzenia mobilne, dostępnych pod określonymi adresami, łącznie dalej zwane „Serwisami” oraz gwarantujących możliwość pełnego świadczenia usług związanych z Serwisami.

Wnioskodawcy przysługują na zasadzie wyłączności następujące prawa, które będą przedmiotem sprzedaży:

nazwa serwisu internetowego oraz prawo ochronne do znaku towarowego słowno-graficznego, które trwa od 12 lutego 2013 roku nadane przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej;
wszystkie przysługujące Wnioskodawcy prawa gwarantujące możliwość pełnego i wyłącznego dostępu, utrzymywania, organizacji i modyfikowana Serwisów, w tym ich wersji przeznaczonych na urządzenia mobilne, dostępnych pod określonymi adresami;
prawa wyłączne do korzystania z konta użytkownika stronie poświęconej promocji Serwisu (tzw. fanpage) oraz na innych określonych stronach i serwisach, stosownie do regulaminów tych sieci społecznościowych;
prawa wyłączne do korzystania z kont w sklepach partnerskich prowadzących sprzedaż w imieniu określonych Serwisów;
prawo do wykorzystywania domeny, a także określonych domen - przekierowujących do Serwisów wraz z prawem wykorzystywania wszelkich adresów poczty internetowej email w tych domenach;
autorskie prawa majątkowe do utworów wchodzących w skład Serwisów i składających się na ich grafikę, układ i oprogramowanie (autorskie prawa majątkowe do kodu źródłowego Serwisów i kodu wynikowego Serwisów), to jest:
1. utworów graficznych, składających się na ogólny wizerunek strony internetowej,
2. w tym projektu graficznego strony internetowej, w tym samego układu strony internetowej, rozmieszczenia poszczególnych elementów, wyglądu odnośników, umieszczenia linków, wyboru i zastosowania określonego koloru, stylu i kroju czcionki; wyboru i dostosowania koloru tła Serwisów;
3. utworów graficznych, w postaci poszczególnych elementów projektu graficznego strony internetowej, związanych z elementami użytymi do skonstruowania wyglądu poszczególnych elementów strony internetowej, takich jak nagłówek, menu, stopka, bannery;
4. utworów w postaci układu treści związanych z prezentacją zamieszczanych w Serwisach informacji słownych: w tym układu prezentacji porad, komentarzy, reklam, oraz sposobu nawigacji przeznaczonego dla użytkownika korzystającego z Serwisów;
5. utworów graficznych związanych z układem graficznym wszystkich podstron Serwisów;
6. utworów w postaci wyboru systematyki i układu struktury baz danych związanych z korzystaniem z Serwisów;
7. oprogramowania komputerowego CMS;
8. baz danych stanowiących integralną część oprogramowania komputerowego CMS, w tym bazy danych klientów;
9. utworów graficznych w postaci wszystkich projektów produktów sprzedawanych w Serwisie w latach 2012-2017, do których Sprzedający zachowuje prawa;
10. utworów graficznych w postaci zdjęć i filmów z sesji promujących produkty Serwisu powstałych w latach 2012-2017;
11. utworów słownych w postaci adnotacji, sloganów, wpisów, zdjęć na stworzonej na stronie poświęconej promocji Serwisu (tzw. fanpage) oraz na innych stronach i serwisach;

Powyżej wymienione prawa - w zakresie, w którym nie dotyczą oprogramowania komputerowego Serwisów - Wnioskodawca przeniesie na nabywcę w całości, na terytorium całego świata, na wszelkich znanych w chwili zawarcia umowy sprzedaży polach eksploatacji.

Z kolei w zakresie, w którym ww. prawa dotyczą oprogramowania komputerowego (w tym interfejsy, modyfikacje i rozszerzenia, zmiany konfiguracji), Wnioskodawca przeniesie w całości na nabywcę te prawa na następujących polach eksploatacji:

trwałe lub czasowe zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; w zakresie, w którym dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezbędne jest jego zwielokrotnienie, Wnioskodawca udzieli na to nieodwołalnej zgody;
tłumaczenie, przystosowywanie, zmiana układu lub jakiekolwiek inne zmiany w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała;
odpłatne i nieodpłatne rozpowszechnianie w dowolny sposób i w dowolnym zakresie, w tym użyczenie lub najem, programu komputerowego lub jego kopii;
opracowywanie, w tym tłumaczenie, modyfikowanie, dekompilacja, dokonywanie przeróbek i zmian, łączenie z innymi utworami i użycie w innych utworach,
instalowanie utworu lub jego części w taki sposób, aby możliwe było korzystanie z niego na dowolnych urządzeniach i w sieciach teleinformatycznych;

[dalej: „Prawa do Serwisów”].

W skład zbywanego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa wejdą również tajemnice handlowe Wnioskodawcy, wiedza w dziedzinie handlowej i organizacyjnej (know-how) oraz księgi handlowe i rachunkowe Wnioskodawcy związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, w tym umowy z klientami obecne i przeszłe, towary według spisu stanowiącego załącznik do umowy sprzedaży. Wszystkie towary, które będą wchodzić w skład zbywanego przedsiębiorstwa Wnioskodawcy zostały uprzednio nabyte przez Wnioskodawcę w drodze darowizny.

Cena sprzedaży przedsiębiorstwa Wnioskodawcy nie przekroczy 500.000 (słownie: pięćset tysięcy) złotych. Zapłata ceny nabycia przedsiębiorstwa zostanie rozłożona na raty, tak że poszczególne raty zostaną zapłacone w różnych latach kalendarzowych.

Dochody Wnioskodawcy uzyskane w bieżącym roku kalendarzowym w ramach działalności gospodarczej podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30c UPDOF. Wnioskodawca zamierza korzystać z zasad opodatkowania dochodów uzyskanych w ramach działalności gospodarczej określonych w art. 30c UPDOF również w kolejnych latach kalendarzowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w świetle opisanego powyżej zdarzenia przyszłego, w przypadku zawarcia umowy sprzedaży przedsiębiorstwa, w tym Praw do Serwisów, Wnioskodawca powinien uwzględnić w całości należne na moment zawarcia umowy sprzedaży przychody z tytułu sprzedaży przedsiębiorstwa, w tym Praw do Serwisów, w składanym zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (straty) z pozarolniczej działalności gospodarczej za rok kalendarzowy, w którym została zawarta umowa sprzedaży przedsiębiorstwa Wnioskodawcy?
Czy w świetle opisanego powyżej zdarzenia przyszłego, w przypadku zawarcia umowy sprzedaży przedsiębiorstwa, w tym Praw do Serwisów, dochodem ze sprzedaży będzie różnica między przychodem ze sprzedaży a wartością początkową poszczególnych składników majątku wchodzących w skład przedsiębiorstwa, wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych dokonanych od wartości poszczególnych składników przedsiębiorstwa do dnia jego sprzedaży?

Zdaniem Wnioskodawcy - w zakresie pytania pierwszego - w przypadku zawarcia umowy sprzedaży przedsiębiorstwa, w tym Praw do Serwisów, Wnioskodawca powinien uwzględnić w całości należne na moment zawarcia umowy sprzedaży przychody z tytułu sprzedaży przedsiębiorstwa, w tym Praw do Serwisów, w składanym zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (straty) z pozarolniczej działalności gospodarczej za rok kalendarzowy, w którym została zawarta umowa sprzedaży przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytanie pierwszego.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 UPDOF, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 UPDOF odrębnymi źródłami przychodów są (i) pozarolnicza działalność gospodarcza - pkt 3 oraz (ii) kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c) - pkt 7.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 UPDOF, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W myśl natomiast art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Obowiązki podatkowe zależą, zatem od okoliczności uzyskania przychodów, o których mowa w powołanych wyżej przepisach. W sytuacji, gdy wykonywanie działalności dokonywane jest przez podatnika w sposób ciągły i zorganizowany, we własnym imieniu, na własny lub cudzy rachunek, w celu zarobkowym, tzn. z nastawieniem na zysk, wówczas posiada znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej.

W przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym działalność związana z prowadzeniem serwisów internetowych nosi znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej w świetle przytoczonej powyżej ustawowej definicji, spełniając wszystkie jej przesłanki. Wnioskodawca m.in. będzie prowadził Serwisy niewątpliwie we własnym imieniu i na własny rachunek, w sposób ciągły (powtarzalny i stały). Wypełnia również kryterium zorganizowania w ramach podmiotu określonego administracyjnoprawnie, uczestniczącego w obrocie gospodarczym. W celu wykonywania tej działalności wykorzystuje m.in. Prawa do Serwisów.

UPDOF nie definiuje pojęć takich jak np. „twórca”, „korzystanie przez twórców z praw autorskich” lub pojęć z nimi związanych jak np. „utwór”, zaś ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2006 r., Nr 90, poz. 631 ze zm.); [dalej: „UPAiPP”].

W myśl art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W świetle art. 1 ust. 2 ww. ustawy, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
plastyczne;
fotograficzne;
lutnicze;
wzornictwa przemysłowego;
architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
muzyczne i słowno-muzyczne;
sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
audiowizualne (w tym filmowe).

W świetle powyższej definicji, zdaniem Wnioskodawcy, Prawa do Serwisów stanowią zbiór wzajemnie powiązanych elementów składowych umożliwiających funkcjonowanie Serwisów zgodnie z przeznaczeniem, a odpowiednio każdy Serwis, jako całość, stanowi utwór w rozumieniu UPAiPP.

Stosownie do art. 18 UPDOF, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Podkreślić przy tym należy, iż majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne. wchodzące w skład majątku przedsiębiorcy mogą być (i są) wykorzystywane w działalności gospodarczej, gdyż łącznie z innymi składnikami przedsiębiorstwa służą realizacji określonych działań gospodarczych. Podobnie Prawa do Serwisów będąc autorskimi prawami majątkowymi mogą być (i są) wykorzystywane w działalności gospodarczej Wnioskodawcy w celu uzyskiwania przychodów z prowadzenia Serwisów (przedsiębiorstwa Wnioskodawcy).

Ponadto, sytuacja Wnioskodawcy jest analogiczna do sytuacji opisanej w interpretacji ogólnej prawa podatkowego z 22 maja 2014 r., sygn. DD2/033/30/KBF/14/RD-47426 wydanej przez Ministra Finansów. Zdaniem Ministra Finansów, „(...) podatnik może, jeżeli uzyskuje przychody w warunkach spełniających przesłanki działalności gospodarczej, zakwalifikować te przychody do źródła - działalność gospodarcza, nawet w sytuacji, gdy wymienione są w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście”. Zdaniem Wnioskodawcy, uprawnione jest stwierdzenie, że Wnioskodawca może zakwalifikować przychody ze sprzedaży przedsiębiorstwa, w tym wykorzystywanych w działalności gospodarczej Wnioskodawcy Praw do Serwisów, do źródła pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 UPDOF), pomimo, że odpłatne zbycie praw majątkowych stanowi odrębne źródło przychodu, o którym mowa w art. 18 UPDOF. Racjonalny ustawodawca definiując poszczególne źródła przychodów wymienia bowiem wprost sytuacje, w których określony przychód, pomimo, że jest uzyskiwany na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, zawsze powinny być klasyfikowane jako przychody z wskazanego przez ustawodawcę źródła przychodu (innego niż: pozarolnicza działalność gospodarcza). Taka sytuacja ma miejsce na przykład w przypadku przychodów uzyskanych na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze. Nawet jeżeli tego typu umowy są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to przychody z tytułu ich wykonywania stanowią na gruncie UPDOF przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 9 UPDOF. Jeżeli zatem racjonalny ustawodawca nie dokonał analogicznego wyłączenia w przypadku przychodów z odpłatnego zbycia praw majątkowych, o których mowa w art. 18 UPDOF, to zdaniem Wnioskodawcy oznacza to, że ustawodawca dopuszcza możliwość zaliczenia tych przychodów do źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Przepisy UPDOF nie wykluczają możliwości uzyskiwania przychodów, o których mowa w art. 18 UPDOF. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Jeżeli zatem podatnik uzyskuje przychody określone w art. 18 UPDOF w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, to przychód uzyskany z tego tytułu zaliczany jest do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 UPDOF.

Zatem należne na moment zawarcia umowy sprzedaży przychody z tytułu sprzedaży przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, w tym Praw do Serwisów, będą stanowić w całości przychody z działalności Wnioskodawcy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 UPDOF.

W myśl art. 14 ust. 1 UPDOF, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów j usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W związku z tym, należne na moment zawarcia umowy sprzedaży przychody z tytułu sprzedaży przedsiębiorstwa, w tym Praw do Serwisów, powinny zostać rozpoznane w całości w zeznaniu podatkowym Wnioskodawcy za rok kalendarzowy, w którym została zawarta umowa sprzedaży przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

W myśl art. 45 ust. 1 UPDOF, co do zasady, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. W terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z pozarolniczej działalności gospodarczej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c (art. 45 ust. 1a pkt 2 UPDOF).

Wobec tego, Wnioskodawca powinien uwzględnić w całości należne na moment zawarcia umowy sprzedaży przychody z tytułu sprzedaży przedsiębiorstwa, w tym Praw do Serwisów, w składanym zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (straty) z pozarolniczej działalności gospodarczej za rok kalendarzowy, w którym została zawarta umowa sprzedaży przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy - w zakresie pytania drugiego - w przypadku zawarcia umowy sprzedaży przedsiębiorstwa, w tym Praw do Serwisów, dochodem ze sprzedaży będzie różnica między przychodem ze sprzedaży a wartością początkową poszczególnych składników majątku wchodzących w skład przedsiębiorstwa, wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych dokonanych od wartości poszczególnych składników przedsiębiorstwa do dnia jego sprzedaży.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania drugiego.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 UPDOF opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów, wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ponadto, przepis art. 9 ust. 2 UPDOF wskazuje definicję dochodu ze źródła przychodów, którym jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym, jeśli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f UPDOF nie stanowią inaczej. Jeżeli natomiast koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 UPDOF, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Zasady ustalania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zostały określone w art. 14 UPDOF, który w ust. 1 stanowi, że za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek ód towarów i usług.

Natomiast art. 14 ust. 2 pkt 1 UPDOF stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Stosownie do treści art. 24 ust. 2 (zdanie drugie) pkt 1 UPDOF, dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 UPDOF, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b) UPDOF, a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości.

Przepis powyższy, określając sposób ustalania dochodu z odpłatnego zbycia m.in. składników majątku wchodzących w skład przedsiębiorstwa Wnioskodawcy (w tym nabytych nieodpłatnie), nie posługuje się kategorią kosztów podatkowych, lecz wskazuje na konieczność uwzględnienia w tej mierze wyłącznie trzech wartości:

przychodu z odpłatnego zbycia;
wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej;
sumy odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 UPDOF, kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 UPDOF.

Zatem aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu;
nie może być wymieniony w art. 23 UPDOF, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
musi być należycie udokumentowany.

W myśl art. 22 ust. 8 UPDOF, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 UPDOF.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 UPDOF amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
maszyny, urządzenia i środki transportu,
inne przedmioty

o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Z kolei w myśl art. 22b ust. 1 pkt 4 UPDOF amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania autorskie lub pokrewne prawa majątkowe o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Z powyższego przepisu wynika zatem, iż Prawa do Serwisów mogą zostać zaliczone do wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Do ustalenia wartości początkowej przedsiębiorstwa zbywanego przez Wnioskodawcę zastosowanie znalazł przepis art. 22g ust. 15 UPDOF. Zgodnie z powołanym przepisem, „w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa albo jego zorganizowaną częścią a wartością składników mienia, niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn”.

Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie, wartość początkową poszczególnych składników majątku przedsiębiorstwa nabytego w ramach darowizny, w tym Praw do Serwisów należy ustalić w takiej wartości, jaka została wskazana w umowie darowizny i składała się na wartość przedsiębiorstwa, razem z pozostałymi składnikami majątku. Zgodnie z art. 22g ust. 16 UPDOF, przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w myśl ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio. Z uwagi na fakt, że art. 19 UPDOF stanowi, o obowiązku wykazywania ceny w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, w wartości rynkowej oraz o uprawnieniu organu podatkowego do szacowania wartości przedmiotu danej umowy, wchodzącej w zakres powoływanego przepisu, zgodnie z wartością rynkową, prawidłowe jest twierdzenie, że wartość przedsiębiorstwa należało wyliczyć w oparciu o wartości jej poszczególnych składników według ich wartości rynkowej.

Jak Wnioskodawca wskazał powyżej, wartość rynkowa przedsiębiorstwa została ustalona na podstawie oświadczenia darczyńcy. Zatem Wnioskodawca był uprawniony do wprowadzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład przedsiębiorstwa, w tym Praw do Serwisów, do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w wartości początkowej, równej ich wartości rynkowej oszacowanej na podstawie oświadczenia darczyńcy. Jednocześnie, Wnioskodawca zaznacza, że wartość początkowa składników majątku stanowiących przedsiębiorstwo, będącego przedmiotem darowizny, nie może być wyższa od ich wartości rynkowej. Analogiczne stanowisko w podobnym stanie faktycznym zajął m.in.:

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, interpretacja z 22 stycznia 2015 r., sygn. IBPBI/1/415-1298/14/ŚS;
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, interpretacja z 30 lipca 2013 r., sygn. ILPB1/415- 571/13-2/AG;
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, interpretacja z 3 września 2010 r., sygn. IPPB1/415-565/10-2/ES.

Tym samym, Wnioskodawca na podstawie art. 22h ust. 1 pkt 1 UPDOF, jest uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, które otrzymał w drodze darowizny przedsiębiorstwa, w tym Praw do Serwisów, od wartości początkowej, określonej zgodnie z art. 22g ust. 15 UPDOF, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór.

Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 23 Ust. 1 pkt 45a lit. a) UPDOF (ponieważ nabycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w drodze darowizny dla Wnioskodawcy nie stanowiło przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw), Wnioskodawca będzie uprawniony do uznania za koszty uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne, których suma równa będzie wartości początkowej przedmiotowych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Podsumowując, w opinii Wnioskodawcy, nabyte w formie darowizny składniki majątku przedsiębiorstwa spełniające przesłanki uznania ich za środek trwały lub wartość niematerialną i prawną, w tym Prawa do Serwisów, mogły zostać wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawcy w wartości początkowej, równej ich wartości rynkowej oszacowanej na podstawie oświadczenia darczyńcy. Zatem Wnioskodawca jest uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od tej wartości początkowej, według wybranej metody amortyzacji, określonej w art. 22i-22k UPDOF, które to odpisy, jako koszty uzyskania przychodów, pomniejszają przychód Wnioskodawcy do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu wykonywanej działalności gospodarczej.

Zatem z powyższej analizy wynika, że dochodem ze sprzedaży przedsiębiorstwa Wnioskodawcy będzie różnica między przychodem ze sprzedaży a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych dokonanych od wartości początkowej poszczególnych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w tym Praw do Serwisów, do dnia sprzedaży tego przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca zaznacza, że przedmiotem niniejszego zapytania są konsekwencje podatkowe dokonywanej w wykonaniu działalności gospodarczej sprzedaży przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Wobec tego, Wnioskodawca wskazuje, że do ustalenia dochodu ze sprzedaży przedsiębiorstwa w wykonaniu działalności gospodarczej nie będzie miał zastosowania art. 22 ust. 6d UPDOF, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia rzeczy nabytych w drodze spadku, darowizny lub inny nieodpłatny sposób, są udokumentowane nakłady zwiększające wartość rzeczy, ponieważ przepis ten dotyczy opisanej w art. 10 ust. 1 pkt 8 UPDOF sytuacji, gdy zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5a pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o przedsiębiorstwie oznacza to przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

W myśl natomiast art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 459 ze zm.), przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
koncesje, licencje i zezwolenia,
patenty i inne prawa własności przemysłowej,
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
tajemnice przedsiębiorstwa,
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę, że przepis art. 551 ww. ustawy posługuje się zwrotem „w szczególności” utrwalony został pogląd, że w skład przedsiębiorstwa w rozumieniu Kodeksu cywilnego mogą wchodzić także inne składniki majątkowe, niewymienione w cyt. wyżej przepisie, np. zobowiązania wynikające z prowadzonej w ramach tego przedsiębiorstwa pozarolniczej działalności gospodarczej. Natomiast w myśl art. 552 Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Należy jednak przy tym wyraźnie zaznaczyć, że definitywnej oceny przedmiotu czynności prawnej dokonuje sam podatnik.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje odrębnych uregulowań w zakresie sprzedaży przedsiębiorstwa, a zatem sprzedaż taką należy traktować jako sprzedaż poszczególnych składników majątku. Wobec tego, zastosowanie (co do zasady) znajdą przepisy ww. ustawy regulujące zagadnienia dotyczące odpłatnego zbycia poszczególnych składników majątkowych (zarówno materialnych, jak i niematerialnych), przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Wyjątek od powyższej zasady dotyczy wyłącznie tych składników przedsiębiorstwa, których zbycie generuje przychód zaliczany przez ustawę podatkową do innych niż działalność gospodarcza źródeł przychodów (np. przychód ze sprzedaży papierów wartościowych stanowi przychód z kapitałów pieniężnych, chyba, że obrót papierami wartościowymi jest przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej).

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżniają źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, odrębnym źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, za działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej użyta w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach:

zarobkowym celu działalności,
wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Zasady ustalania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zostały określone w art. 14 ww. ustawy. Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z przepisem art. 14 ust. 2c ww. ustawy do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z powyższego wynika zatem, że zbycie wskazanych we wniosku składników majątku wchodzących w skład przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, będzie generować przychód ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W związku z tym, należne na moment zawarcia umowy sprzedaży przychody z tytułu sprzedaży przedsiębiorstwa winny zostać rozpoznane w całości w zeznaniu podatkowym Wnioskodawcy za rok kalendarzowy, w którym została zawarta umowa sprzedaży przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Rozważając kwestię skutków podatkowych opisanej transakcji po stronie kosztowej, należy wskazać, że zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Kosztem uzyskania przychodu jest bowiem wyłącznie taki koszt, który spełnia kumulatywnie warunki określone w art. 22 ust. 1 ww. ustawy, tj.:

został poniesiony przez podatnika,
jego poniesienie miało na celu uzyskanie lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania; w momencie ponoszenia wydatku podatnik mógł, obiektywnie oceniając, oczekiwać skutku w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła,
nie został wyłączony z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 23 ust. 1.

W myśl z art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych,

wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Z kolei art. 24 ust. 2 zdanie drugie pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b), a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości.

Przepis powyższy, określając sposób ustalania dochodu z odpłatnego zbycia ww. składników majątku (również nabytych nieodpłatnie), nie posługuje się kategorią kosztów podatkowych, lecz wskazuje na konieczność uwzględnienia w tej mierze wyłącznie trzech wartości:

przychodu z odpłatnego zbycia,
wartości początkowej środka trwałego,
sumy odpisów amortyzacyjnych.

Uwzględniając powołane przepisy wskazać należy, że zbycie składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, wykorzystywanymi na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, skutkuje powstaniem przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, co wprost wynika z art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym Wnioskodawca powinien uwzględnić w całości należne na moment zawarcia umowy sprzedaży przychody z tytułu sprzedaży przedsiębiorstwa w składanym zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (straty) z pozarolniczej działalności gospodarczej za rok kalendarzowy, w którym została zawarta umowa sprzedaży przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Dochodem (stratą) ze sprzedaży będzie różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową, powiększona o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych.

W tym miejscu należy podkreślić, że w przypadku sprzedaży składników majątku przedsiębiorstwa niewymienionych w przepisie art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy (np. towarów handlowych) koszty uzyskania przychodów należy ustalić zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w cyt. powyżej art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem kosztem uzyskania przychodów w przypadku ich sprzedaży, będą wydatki poniesione na ich nabycie, niezaliczone wcześniej do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Jeżeli tego rodzaju składniki majątku przedsiębiorstwa zostały nabyte w drodze darowizny (nie poniesiono wydatków na ich nabycie), nie będzie można uwzględnić ich jako kosztu uzyskania przychodów zbywanego przedsiębiorstwa.

Biorąc powyższe pod uwagę, w odniesieniu do przedmiotowej sprawy, Wnioskodawca słusznie wskazał, że w przypadku zawarcia umowy sprzedaży przedsiębiorstwa, w tym Praw do Serwisów, dochodem ze sprzedaży będzie różnica między przychodem ze sprzedaży a wartością początkową poszczególnych składników majątku wchodzących w skład przedsiębiorstwa, wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych dokonanych od wartości poszczególnych składników przedsiębiorstwa do dnia jego sprzedaży.

Natomiast w przypadku sprzedaży składników majątku nieobjętych dyspozycją art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zastosować należy ogólną zasadę ustalania kosztów uzyskania przychodu wyrażoną w przepisie art. 22 ust. 1 ww. ustawy.

Wnioskodawca powinien uwzględnić w całości należne na moment zawarcia umowy sprzedaży przychody z tytułu sprzedaży przedsiębiorstwa w składanym zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (straty) z pozarolniczej działalności gospodarczej za rok kalendarzowy, w którym została zawarta umowa sprzedaży przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin