Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
2461-IBPP3.4512.183.2017.1.PG
z 7 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2017 r. (data wpływu 22 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia w stosunku do nabywanych usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia w stosunku do nabywanych usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem VAT, zajmuje się produkcją, sprzedażą i montażem rolet, żaluzji oraz markiz przeciwsłonecznych. Powyższe wyroby sprzedaje wraz z usługą montażu bezpośrednio dla klientów krajowych lub jako podwykonawca na budowach. Do wykonania usługi montażu na wysokościach Wnioskodawca wynajmuje sprzęt budowlany, tzn. podnośniki koszowe wraz z operatorem lub rusztowania wraz z usługą jego montażu i demontażu. Zakres czynności zakupionej usługi ogranicza się jedynie do uruchomienia podnośnika koszowego z pracownikiem Spółki lub do postawienia i późniejszego zdemontowania rusztowania. Za zakupione usługi wynajmu podnośnika z operatorem lub za zakupione rusztowanie wraz z usługą montażu i demontażu Spółka otrzymuje faktury VAT wystawione przez polskich czynnych podatników VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zakupiona od dnia 1 stycznia 2017 r. usługa budowlana (najmu podnośnika koszowego z operatorem lub rusztowania z montażem i demontażem) w ramach świadczonych przez Wnioskodawcę usług montażu urządzeń przeciwsłonecznych bezpośrednio dla klientów lub jako podwykonawca na budowach podlega mechanizmowi odwrotnego obciążenia jeżeli obie strony transakcji są czynnymi podatnikami VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, zakupione od dnia 1 stycznia 2017 r. od czynnego podatnika VAT usługi budowlane (najmu podnośnika z operatorem oraz najmu rusztowania wraz z usługą montażu i demontażu) w ramach realizowanego przez Wnioskodawcę montażu w świetle nowych przepisów obowiązujących od dnia 1 stycznia 2017 r. podlegają mechanizmowi odwrotnego obciążenia.

Zarówno usługi najmu podnośnika wraz z operatorem jako usługi budowlane o PKWiU 43.99.90.0 oraz usługi najmu rusztowań wraz z montażem i demontażem jako usługi budowlane o PKWiU 43.99.20.0 są zawarte w załączniku nr 14 do ustawy VAT.

Mechanizmem odwrotnego obciążenia objęte są usługi budowlane wymienione w załączniku nr 14 do ustawy o VAT (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.). Ma on zastosowanie wyłącznie wówczas, gdy obie strony transakcji są czynnymi podatnikami VAT. Dodatkowo wskazano, że odwrotne obciążenie stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca. W ustawie VAT brak jest definicji podwykonawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Według art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem VAT, zajmuje się produkcją, sprzedażą i montażem rolet, żaluzji oraz markiz przeciwsłonecznych. Powyższe wyroby sprzedaje wraz z usługą montażu bezpośrednio dla klientów krajowych lub jako podwykonawca na budowach. Do wykonania usługi montażu na wysokościach Wnioskodawca wynajmuje sprzęt budowlany, tzn. podnośniki koszowe wraz z operatorem lub rusztowania wraz z usługą jego montażu i demontażu. Zakres czynności zakupionej usługi ogranicza się jedynie do uruchomienia podnośnika koszowego z pracownikiem Spółki lub do postawienia i późniejszego zdemontowania rusztowania. Za zakupione usługi wynajmu podnośnika z operatorem lub za zakupione rusztowanie wraz z usługą montażu i demontażu Spółka otrzymuje faktury VAT wystawione przez polskich czynnych podatników VAT.

Jednocześnie z wniosku wynika, że zarówno usługi najmu podnośnika wraz z operatorem jako usługi budowlane o PKWiU 43.99.90.0 oraz usługi najmu rusztowań wraz z montażem i demontażem jako usługi budowlane o PKWiU 43.99.20.0 są zawarte w załączniku nr 14 do ustawy.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca jest zainteresowany, czy zakupiona od dnia 1 stycznia 2017 r. usługa budowlana (najmu podnośnika koszowego z operatorem lub rusztowania z montażem i demontażem) w ramach świadczonych przez Wnioskodawcę usług montażu urządzeń przeciwsłonecznych bezpośrednio dla klientów lub jako podwykonawca na budowach podlega mechanizmowi odwrotnego obciążenia jeżeli obie strony transakcji są czynnymi podatnikami VAT.

Wyjaśnić w tym miejscu należy, że stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Jednocześnie zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Stosownie do art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Ww. załącznik nr 14 do ustawy, obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r., zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług budowlanych identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), podlegających mechanizmowi odwróconego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Zatem powyższy przepis art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa budowlana wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy w poz. 2-48, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym – zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy – mechanizm ten ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Oznacza to, że główny wykonawca – nabywca usług budowlanych wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, świadczonych przez podwykonawcę, staje się odpowiedzialny za rozliczenia podatku VAT od tych usług. Z kolei świadczenie ww. usług budowlanych przez wykonawcę (głównego wykonawcę) na rzecz inwestora jest opodatkowane według zasad ogólnych, tj. podatek od towarów i usług rozliczany jest przez głównego wykonawcę, natomiast inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane świadczenie zawierającą podatek VAT.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „podwykonawcy”, zatem dla prawidłowego rozumienia tego terminu należy posłużyć się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego: „podwykonawca – to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy” (http://sjp.pwn.pl/sjp/podwykonawca; 2503008).

Pojęcie to wprowadza zatem na grunt analizowanych przepisów następujące podmioty:

• podwykonawcę – jako zleceniobiorcę wykonującego podzleconą pracę,
• głównego wykonawcę – jako podmiot podzlecający podwykonawcy wykonanie częściowe lub całościowe danej inwestycji oraz
• inwestora – jako podmiot zlecający na rzecz głównego wykonawcy wykonanie danej inwestycji.
  
  

W konsekwencji należy stwierdzić, że powyższe uregulowania prawne dowodzą, że aby zaistniał mechanizm odwrotnego obciążenia dla transakcji w zakresie usług budowlanych wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, to ich przedmiotem muszą być wyłącznie usługi budowlane, które są wykonywane w następującej relacji: podwykonawca – główny wykonawca.

W związku z ww. przedstawionym schematem podmiotów występujących przy świadczeniu usługi budowlanej, należy wskazać, że podwykonawca to dalszy wykonawca prac (częściowych lub całościowych) w ramach zleconej przez inwestora na rzecz głównego wykonawcy inwestycji. A zatem podwykonawca jest podatnikiem działającym na zlecenie głównego wykonawcy.

Powyższe założenia prowadzą do następujących uogólnień:

• nie są usługami świadczonymi przez podwykonawców usługi budowlane świadczone bezpośrednio na rzecz inwestorów, gdyż są one świadczone bezpośrednio na rzecz zleceniodawcy usług (a nie wykonawcy);
• podobnie jest z usługami budowlanymi świadczonymi na rzecz deweloperów budujących nieruchomości na sprzedaż, gdzie deweloper zleca wykonanie przedmiotowych usług np. generalnemu wykonawcy (który nie jest podwykonawcą, lecz wykonawcą).
  
  

Natomiast każde dalsze podzlecenie usługi przez generalnego wykonawcę kolejnym usługodawcom jest już podzleceniem i usługi te będą już rozliczone zgodnie z mechanizmem odwróconego obciążenia.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca zajmuje się produkcją, sprzedażą i montażem rolet, żaluzji oraz markiz przeciwsłonecznych. Powyższe wyroby sprzedaje wraz z usługą montażu bezpośrednio dla klientów krajowych lub jako podwykonawca na budowach. Do wykonania usługi montażu na wysokościach Wnioskodawca wynajmuje sprzęt budowlany, tzn. podnośniki koszowe wraz z operatorem lub rusztowania wraz z usługą jego montażu i demontażu.

Kluczowe znaczenie dla ustalenia, czy w przedmiotowej sytuacji znajdzie zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia jest określenie statusu podmiotów świadczących usługi budowlane na rzecz Wnioskodawcy.

Aby stwierdzić czy podmioty świadczące usługi na rzecz Wnioskodawcy są podwykonawcami konieczne jest uwzględnienie funkcji poszczególnych podmiotów uczestniczących w realizacji inwestycji budowlanej oraz charakteru relacji pomiędzy nimi.

Mając powyższe na względzie, należy wskazać, że podwykonawca to wykonawca, któremu inny podmiot w ramach otrzymanego zlecenia, powierzył wykonanie całości lub części prac budowlanych.

Aby stwierdzić, że w realizacji inwestycji budowlanej uczestniczy podwykonawca muszą wystąpić dwa rodzaje zleceń: pierwotne zlecenie udzielone wykonawcy oraz zlecenie udzielone przez wykonawcę na rzecz kolejnego podmiotu, który pełni właśnie funkcję podwykonawcy.

W przedmiotowej sprawie – jak wynika z wniosku – Wnioskodawca nabywa usługi budowlane (usługi najmu podnośnika wraz z operatorem jako usługi budowlane o symbolu PKWiU 43.99.90.00 oraz usługi najmu rusztowań wraz z montażem i demontażem jako usługi budowlane o symbolu PKWiU 43.99.20.0) i z tego tytułu otrzymuje faktury VAT. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że obie strony transakcji są czynnymi podatnikami podatku VAT.

Tym samym – biorąc pod uwagę powyższe informacje – należy stwierdzić, że są spełnione warunki pozwalające na rozliczenie przez Wnioskodawcę podatku VAT z tytułu nabywanych przez niego usług budowlanych na zasadzie „odwrotnego obciążenia”.

Reasumując, zakupiona od dnia 1 stycznia 2017 r. usługa budowlana (najmu podnośnika koszowego z operatorem lub rusztowania z montażem i demontażem) w ramach świadczonych przez Wnioskodawcę usług montażu urządzeń przeciwsłonecznych bezpośrednio dla klientów lub jako podwykonawca na budowach podlega mechanizmowi odwrotnego obciążenia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie należy podkreślić, że analiza prawidłowości klasyfikacji nabywanych przez Wnioskodawcę usług do właściwego grupowania statystycznego nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Tut. Organ nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów i usług do grupowania klasyfikacyjnego. Wskazać należy, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem nabywanych usług. W związku z powyższym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane w złożonym wniosku. W konsekwencji, tut. Organ nie dokonywał klasyfikacji usług będących przedmiotem wniosku, przyjmując klasyfikację wskazaną przez Wnioskodawcę, tj. 43.99.90.0 oraz 43.99.20.0.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.