Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
2461-IBPP3.4512.102.2017.1.AWa
z 4 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia 2017 r. (data wpływu 7 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w ramach realizowanego projektu pn.: „(…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w ramach realizowanego projektu pn.: „ (…)”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zarząd Województwa (…), wykonujący zadania Województwa przy pomocy Urzędu Marszałkowskiego Województwa (…) oraz wojewódzkiej samorządowej jednostki organizacyjnej – Wojewódzkiego Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej w (…), o czym mówi art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (tekst jednolity Dz. U. z 2016 r., poz. 486), realizuje, w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020 Oś Priorytetowa II Cyfrowe (…), Działanie 2.1 Wsparcie rozwoju cyfrowych usług publicznych, projekt unijny pn.: „(…)”.

Projekt ten wpisuje się w zadania Marszałka Województwa z zakresu geodezji i kartografii, wynikające z ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jednolity Dz. U. z 2016 r., poz. 1629, z późn. zm.), które to zadania, zgodnie z art. 41b ust. 3 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne, finansowane są z budżetu samorządu województwa.

Przedmiotem inwestycji będzie uzyskanie subregionalnego zbioru dokumentów cyfrowych i baz danych zgodnych z nowymi regulacjami prawnymi w dziedzinie geodezji i kartografii oraz podniesienie jakości i dostępności e-usług geoinformacyjnych świadczonych przez Partnerów projektu na rzecz przedsiębiorców, obywateli i organów administracji publicznej.

Projekt realizowany jest w partnerstwie 7 jednostek samorządu terytorialnego z terenu województwa: Powiatu (…), Miasta (…), Powiatu (…), Miasta (…), Gminy (…), Powiatu (…) oraz Województwa (…) w oparciu o zawarte porozumienie i aneks nr 1. Zgodnie z zapisami ww. porozumienia i aneksu nr 1, Partnerem wiodącym/Liderem jest Powiat (…).

Każdy z Partnerów niezależnie, na mocy ww. porozumienia, aneksu i opracowanego Projektu Generalnego zawierającego kosztorys, zabezpieczył we własnym budżecie (WPF-ach) kwoty niezbędne na pokrycie wkładu własnego w projekcie oraz przyjął do budżetu planowaną dla każdego z Partnerów niezależnie kwotę dofinansowania w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych.

Na mocy zawartych w projekcie umów (zgodnych z Prawem Zamówień Publicznych) faktury wystawiane w ramach realizacji umów, stanowiące podstawę do wydatkowania, będą wystawiane osobno na każdego Partnera i płacone przez każdego z Partnerów w zakresie własnych wydatków.

W przypadku Województwa (…) płatności będzie realizował Urząd Marszałkowski Województwa (…).

Środki z dotacji, odpowiednio w formie zaliczki lub refundacji wydatków, dystrybuowane będą Partnerom przez Lidera zgodnie z częściowymi wnioskami o płatność składanymi do Lidera przez każdego z Partnerów odrębnie.

Wnioski te będą podstawą do wystąpienia do Instytucji Zarządzającej RPO odpowiednio o zaliczkowanie lub refundację poniesionych kwalifikowanych kosztów w ramach projektu.

W ramach projektu każdy z Partnerów – stosownie do swoich potrzeb – zakupi sprzęt informatyczny (serwery, macierze, stacje komputerowe itp.), zakupi lub zmodernizuje oprogramowanie oraz wykona personelem własnym lub zleci usługę digitalizacji (cyfryzacji) zasobów mapowych i dokumentów z zakresu geodezji i kartografii. Zakupione lub wytworzone środki trwałe, wartości niematerialne i prawne oraz wyposażenie będą stanowiły majątek tych Partnerów, u których nastąpiło ich nabycie.

Nabywane przez Wnioskodawcę towary i usługi na potrzeby związane z realizacją ww. projektu w ramach zadań Marszałka Województwa z zakresu geodezji i kartografii, które są zadaniami zleconymi z zakresu administracji rządowej, nie będą wykorzystywane przez Zainteresowanego w żadnym zakresie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Będą przez Wnioskodawcę wykorzystywane wyłącznie do czynności niepodlegających VAT. Udostępniane dane będą podlegały opłacie administracyjnej tylko i wyłącznie na podstawie art. 40a i 40b ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne.

Świadczone e-usługi (wyszukiwanie i przeglądanie) wykonywane będą nieodpłatnie. Dane i informacje zawarte w systemie będą udostępniane wszystkim zainteresowanym stronom bezpłatnie, a ograniczenie w dostępie oraz odpłatność (opłata administracyjna) będą wynikały jedynie z przepisów powszechnie obowiązującego prawa – ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do projektu unijnego pn.: „(…)”, Województwo ma możliwość odliczenia podatku od towarów i usług (VAT) w całości lub w części?

Zdaniem Wnioskodawcy, Marszałek Województwa (jako organ administracji geodezyjnej i kartograficznej) wykonuje zadania z zakresu geodezji i kartografii, o których mowa w art. 7c ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne, do których m.in. należy prowadzenie wojewódzkiego zasobu geodezyjnego i kartograficznego (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r., poz. 1629, z późn. zm). Zadania związane z gromadzeniem, aktualizacją, uzupełnieniem, udostępnianiem i zabezpieczeniem wojewódzkiego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, w tym m.in. informatyzacja zasobu, zakup urządzeń, sprzętu informatycznego, oprogramowania, sprzętu poligraficznego, niezbędnych do realizacji zadań związanych z prowadzeniem zasobu, zgodnie z art. 41b ust. 3 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne, finansowane są z budżetu samorządu województwa. Rodzaje materiałów i baz danych oraz wymagania dla systemu informatycznego do obsługi zadań z zakresu geodezji i kartografii wynikają z rozporządzenia Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 5 września 2013 r. w sprawie organizacji i trybu prowadzenia państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego (Dz. U. z 2013 r., poz. 1183). Urząd Marszałkowski Województwa (…) oraz wojewódzka samorządowa jednostka organizacyjna – Wojewódzki Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej w (…) są jednostkami, przy pomocy których Zarząd Województwa (…) wykonuje zadania Województwa – art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r., poz. 486).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm ), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Nabywane towary i usługi związane z realizacją ww. projektu w ramach zadań Marszałka Województwa z zakresu geodezji i kartografii nie będą służyły czynnościom opodatkowanym.

Udostępniane dane będą podlegały opłacie administracyjnej tylko i wyłącznie na podstawie art. 40a i 40b ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne.

Biorąc powyższe pod uwagę, w ramach realizacji projektu unijnego pn.: „ (…)”, Województwo (…) jako jednostka samorządu terytorialnego, a tym samym Urząd Marszałkowski Województwa (…), nie ma możliwości odliczenia podatku od towarów i usług (VAT), w całości, ani też w jakiejkolwiek części.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy organy te podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz. U. z 2016 r., poz. 486, z późn. zm.), organy samorządu województwa działają na podstawie i w granicach określonych przez ustawy. Do zakresu działania samorządu województwa należy wykonywanie zadań publicznych o charakterze wojewódzkim, niezastrzeżonych ustawami na rzecz organów administracji rządowej.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, samorząd województwa wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, dysponuje mieniem wojewódzkim, prowadzi samodzielnie gospodarkę finansową na podstawie budżetu.

W celu wykonywania zadań województwo tworzy wojewódzkie samorządowe jednostki organizacyjne oraz może zawierać umowy z innymi podmiotami (art. 8 ust. 1 cyt. ustawy).

Jak wynika z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, samorząd województwa wykonuje zadania o charakterze wojewódzkim określone ustawami (...).

W myśl art. 2 pkt 10 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2016 r., poz. 1629, z późn. zm.), przez pojęcie państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny rozumie się zbiory danych prowadzone na podstawie ustawy przez organy Służby Geodezyjnej i Kartograficznej, utworzone na podstawie tych zbiorów danych opracowania kartograficzne, rejestry, wykazy i zestawienia, dokumentację zawierającą wyniki prac geodezyjnych lub prac kartograficznych lub dokumenty utworzone w wyniku tych prac, a także zobrazowania lotnicze i satelitarne.

Stosownie do art. 6a ust. 1 ww. ustawy, Służbę Geodezyjną i Kartograficzną stanowią:

1. organy nadzoru geodezyjnego i kartograficznego:
   
   1. Główny Geodeta Kraju,
      
   2. wojewoda wykonujący zadania przy pomocy wojewódzkiego inspektora nadzoru geodezyjnego i kartograficznego jako kierownika inspekcji geodezyjnej i kartograficznej, wchodzącej w skład zespolonej administracji rządowej w województwie;
   
   
2. organy administracji geodezyjnej i kartograficznej:
   
   1. marszałek województwa wykonujący zadania przy pomocy geodety województwa wchodzącego w skład urzędu marszałkowskiego,
      
   2. starostwa wykonujący zadania przy pomocy geodety powiatowego wchodzącego w skład starostwa powiatowego.
   
   
   

Zgodnie z art. 6a ust. 3 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne, zadania organów określonych w ust. 1 pkt 2 wykonywane są jako zadania z zakresu administracji rządowej.

Do zadań marszałka województwa – w oparciu o art. 7c ust. 1 cyt. wyżej ustawy – należy w szczególności:

1. prowadzenie wojewódzkiego zasobu geodezyjnego i kartograficznego;
2. wykonywanie i udostępnianie kartograficznych opracowań tematycznych dla obszaru województwa;
3. tworzenie, w uzgodnieniu z Głównym Geodetą Kraju, oraz prowadzenie i udostępnianie bazy danych, o której mowa w art. 4 ust. 1a pkt 8, oraz standardowych opracowań kartograficznych w skali 1:10 000, o których mowa w art. 4 ust. 1e pkt 3;
4. analiza zmian w strukturze agrarnej oraz programowanie i koordynacja prac urządzeniowo-rolnych;
5. monitorowanie zmian w sposobie użytkowania gruntów oraz ich bonitacji;
6. współdziałanie z Głównym Geodetą Kraju w prowadzeniu państwowego rejestru granic i powierzchni jednostek podziałów terytorialnych kraju, w tym prowadzeniu bazy danych, o której mowa w art. 4 ust. 1a pkt 4, w części dotyczącej obszaru województwa.
   
   

Kwestie związane z poborem opłat regulują przepisy art. 40a-40j ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne.

W myśl art. 40a ust. 1 ww. ustawy, organy prowadzące państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny udostępniają materiały zasobu odpłatnie.

Zgodnie z art. 40b ust. 1 cyt. ustawy, organy prowadzące państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny pobierają opłaty za:

1. umożliwienie korzystania z usług teleinformatycznego systemu ASG-EUPOS umożliwiającego udostępnianie danych podstawowej osnowy geodezyjnej, zwanego dalej „ASG-EUPOS”;
2. sporządzanie i wydawanie wypisów oraz wyrysów z operatu ewidencji gruntów i budynków;
3. uwierzytelnianie dokumentów opracowanych przez wykonawców prac geodezyjnych lub prac kartograficznych, co do zgodności tych dokumentów z danymi zawartymi w bazach danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a oraz 1b, lub z dokumentacją przekazaną przez tego wykonawcę do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego;
4. wysłanie materiałów zasobu pod wskazany adres;
5. udostępnianie rzeczoznawcom majątkowym do wglądu zbiorów aktów notarialnych oraz orzeczeń sądowych i decyzji administracyjnych będących podstawą wpisów w ewidencji gruntów i budynków;
6. uzgadnianie usytuowania projektowanej sieci uzbrojenia terenu.
   
   

Wysokość opłat pobieranych za udostępnienie danych z państwowego zasobu geodezyjno-kartograficznego reguluje art. 40d ww. ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne.

Na podstawie art. 41b ust. 1 cyt. wyżej ustawy, wpływy ze sprzedaży map oraz innych materiałów i informacji z zasobów wojewódzkich, a także z opłat za czynności związane z prowadzeniem tych zasobów są dochodami własnymi budżetu samorządu województwa.

W świetle art. 41b ust. 3 ww. ustawy, z budżetu odpowiednio samorządu województwa i powiatu finansowane są zadania związane z gromadzeniem, aktualizacją, uzupełnianiem, udostępnianiem i zabezpieczaniem zasobu geodezyjnego i kartograficznego oraz wyłączaniem materiałów z zasobu, w tym w szczególności: informatyzacja zasobu (pkt 3); zakładanie, aktualizacja i modernizacja map topograficznych i tematycznych, osnów geodezyjnych, mapy zasadniczej, geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu, ewidencji gruntów i budynków (pkt 4); kontrola opracowań przyjmowanych do zasobu, sposobu prowadzenia, gromadzenia i udostępnienia zasobu; wykonywanie ekspertyz i opracowań dotyczących stanu zasobu oraz jego potrzeb rozwojowych (pkt 6); oraz zakup urządzeń, oprzyrządowania, sprzętu informatycznego, oprogramowania oraz sprzętu poligraficznego, niezbędnych do realizowania zadań wymienionych w pkt 1-6 (pkt 7).

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Zarząd Województwa, wykonujący zadania Województwa przy pomocy Urzędu Marszałkowskiego oraz wojewódzkiej samorządowej jednostki organizacyjnej Wojewódzkiego Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej realizuje, w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020 Oś Priorytetowa II Cyfrowe (…), Działanie 2.1 Wsparcie rozwoju cyfrowych usług publicznych, projekt unijny pn.: „(…)”. Projekt ten wpisuje się w zadania Marszałka Województwa z zakresu geodezji i kartografii, wynikające z ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne, które to zadania, zgodnie z art. 41b ust. 3 ustawy, finansowane są z budżetu samorządu województwa. Przedmiotem inwestycji będzie uzyskanie subregionalnego zbioru dokumentów cyfrowych i baz danych zgodnych z nowymi regulacjami prawnymi w dziedzinie geodezji i kartografii oraz podniesienie jakości i dostępności e-usług geoinformacyjnych świadczonych przez Partnerów projektu na rzecz przedsiębiorców, obywateli i organów administracji publicznej. Projekt realizowany jest w partnerstwie 7 jednostek samorządu terytorialnego z terenu województwa w oparciu o zawarte porozumienie, zgodnie z którym Partnerem wiodącym/Liderem jest Powiat (…). Każdy z Partnerów niezależnie, na mocy ww. porozumienia, aneksu i opracowanego Projektu Generalnego zawierającego kosztorys, zabezpieczył we własnym budżecie kwoty niezbędne na pokrycie wkładu własnego w projekcie oraz przyjął do budżetu planowaną dla każdego z Partnerów niezależnie kwotę dofinansowania w odniesieniu do kosztów kwalifikowalnych. Na mocy zawartych w projekcie umów (zgodnych z Prawem Zamówień Publicznych) faktury wystawiane w ramach realizacji umów, stanowiące podstawę do wydatkowania, będą wystawiane osobno na każdego Partnera i płacone przez każdego z Partnerów w zakresie własnych wydatków. W przypadku Województwa płatności będzie realizował Urząd Marszałkowski Województwa. Środki z dotacji, odpowiednio w formie zaliczki lub refundacji wydatków, dystrybuowane będą Partnerom przez Lidera zgodnie z częściowymi wnioskami o płatność składanymi do Lidera przez każdego z Partnerów odrębnie. Wnioski te będą podstawą do wystąpienia do Instytucji Zarządzającej RPO odpowiednio o zaliczkowanie lub refundację poniesionych kwalifikowanych kosztów w ramach projektu. W ramach projektu każdy z Partnerów – stosownie do swoich potrzeb – zakupi sprzęt informatyczny (serwery, macierze, stacje komputerowe itp.), zakupi lub zmodernizuje oprogramowanie oraz wykona personelem własnym lub zleci usługę digitalizacji (cyfryzacji) zasobów mapowych i dokumentów z zakresu geodezji i kartografii. Zakupione lub wytworzone środki trwałe, wartości niematerialne i prawne oraz wyposażenie będą stanowiły majątek tych Partnerów, u których nastąpiło ich nabycie. Nabywane przez Wnioskodawcę towary i usługi na potrzeby związane z realizacją ww. projektu w ramach zadań Marszałka Województwa z zakresu geodezji i kartografii, które są zadaniami zleconymi z zakresu administracji rządowej, nie będą wykorzystywane przez Zainteresowanego w żadnym zakresie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Będą przez Wnioskodawcę wykorzystywane wyłącznie do czynności niepodlegających VAT. Udostępniane dane będą podlegały opłacie administracyjnej tylko i wyłącznie na podstawie art. 40a i 40b ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne. Świadczone e-usługi (wyszukiwanie i przeglądanie) wykonywane będą nieodpłatnie. Dane i informacje zawarte w systemie będą udostępniane wszystkim zainteresowanym stronom bezpłatnie, a ograniczenie w dostępie oraz odpłatność (opłata administracyjna) będą wynikały jedynie z przepisów powszechnie obowiązującego prawa – ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia w całości lub w części podatku VAT naliczonego w ramach realizowanego projektu unijnego pn.: „(…)”.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że wykonywane przez Wnioskodawcę jako organ władzy publicznej czynności, polegające na udostępnieniu danych z zasobu geodezyjnego i kartograficznego należą do kategorii spraw z zakresu administracji rządowej. Organ władzy publicznej w zakresie, w jakim realizuje zadania z zakresu administracji rządowej, nałożone odrębnymi przepisami prawa, objęty jest regulacją przepisu art. 15 ust. 6 ustawy. Wprawdzie art. 15 ust. 6 ustawy stanowi, że wspomniane organy są podatnikami w zakresie czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, jednak w analizowanym przypadku taka sytuacja nie występuje. Czynności, o których mowa, mają bowiem charakter publicznoprawny, a nie cywilnoprawny. Opłaty pobierane za wykonywanie tych czynności stanowią daninę publiczną w rozumieniu art. 217 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.). Opłaty te zostały bowiem nałożone ustawą i mają charakter powszechnych, jednostronnie ustalanych świadczeń pieniężnych, od których wniesienia uzależnione jest dopiero świadczenie organu władzy publicznej. Opłaty te są świadczeniami pieniężnymi o charakterze przymusu. Powyższe opłaty są – jak wskazano wyżej – dochodami własnymi budżetu województwa, co oznacza, że należą do dochodów publicznych, a ich wysokość jest ściśle określona w przepisach prawa. Z tytułu wykonywania ww. czynności Województwo nie jest zatem podatnikiem podatku od towarów i usług.

W kontekście powyższego należy uznać, Wnioskodawca działając jako organ władzy publicznej w zakresie wykonywania czynności związanych z prowadzeniem i udostępnianiem państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego oraz pobieraniem opłat za ww. czynności nie wystąpi jako podatnik podatku od towarów i usług. Tym samym, opłaty pobierane za ww. czynności, uregulowane przepisami prawa również nie są objęte podatkiem od towarów i usług.

Jak wskazano wyżej, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie zostaną spełnione, ponieważ – jak wynika z okoliczności sprawy – efekty powstałe w ramach realizacji projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a Wnioskodawca nie będzie występował w analizowanej sprawie jako podatnik podatku od towarów i usług. Zainteresowany będzie bowiem realizował zadania w zakresie administracji rządowej mające na celu zwiększenie i ułatwienie dostępu do zasobów geodezyjnych i kartograficznych. Zatem wydatki poniesione na realizację ww. projektu będą miały związek z wykonywaniem czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podsumowując, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało ani w całości ani w części prawo do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do wydatków związanych z projektem pn.: „(…)”, ponieważ Zainteresowany nie będzie działał w charakterze podatnika VAT, a powstałe w ramach realizacji projektu efekty nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.