2017.03.30 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0461-ITPB3.4510.29.2017.3.PS
z 30 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w zw. z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2016 r. (data wpływu 4 stycznia 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 marca 2017 r. (data wpływu 22 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania odliczenia od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 stycznia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania odliczenia od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

X S.A. (dalej „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest jednostką dominującą działającą w ramach Grupy Kapitałowej X. Wnioskodawca jest także członkiem Podatkowej Grupy Kapitałowej („Y”) w rozumieniu art. 1a ustawy o CIT, w której pełni rolę spółki reprezentującej. Zgodnie z zawartą umową Y została utworzona na okres co najmniej trzech lat podatkowych. Rokiem podatkowym Y jest rok kalendarzowy, przy czym pierwszym rokiem podatkowym był okres od dnia 1 maja 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r.

Spółka pragnie podkreślić, że z uwagi na fakt, iż opisywana kwestia dotyczy jej indywidualnej sprawy, występuje z niniejszym wnioskiem we własnym imieniu, jako podmiot zainteresowany, o którym mowa w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, pomimo że jest członkiem podatkowej grupy kapitałowej. Możliwość wystąpienia z wnioskiem o interpretację indywidualną przez członka podatkowej grupy kapitałowej w jego indywidualnej sprawie została potwierdzona m.in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 30 września 2015 r. (sygn. II FSK1979/13).

W dniu 16 listopada 2016 r. aktem notarialnym została ustanowiona P. (dalej również: Fundacja), której jednym z fundatorów jest Y. Celami Fundacji są:

promocja i ochrona wizerunku Rzeczpospolitej Polskiej oraz polskiej gospodarki;
inspirowanie oraz współtworzenie warunków do budowy wartości i rozwoju spółek z udziałem Skarbu Państwa oraz polskiej przedsiębiorczości;
promocja spółek z udziałem Skarbu Państwa i polskiej przedsiębiorczości;
kształtowanie pozytywnego odbioru społecznego inwestycji prowadzonych przez spółki z udziałem Skarbu Państwa;
wspieranie działań budujących dobre praktyki rynkowe;
wspieranie podnoszenia kwalifikacji zawodowych kadry zarządzającej i pracowników polskich przedsiębiorstw, w tym spółek z udziałem Skarbu Państwa;
integrowanie środowiska naukowo-badawczego oraz kadry zarządzającej polskich przedsiębiorstw, w tym spółek z udziałem Skarbu Państwa;
promowanie nowoczesnych metod i narzędzi zarządzania w tym trendów i doświadczeń międzynarodowych, nowoczesnej organizacji pracy oraz restrukturyzacji przedsiębiorstw;
wspieranie działalności na rzecz rozwoju gospodarczego, w tym przedsiębiorczości, promocji wiedzy z zakresu ekonomii i zarządzania;
wspieranie rozwoju i promocja polskiego rynku finansowego, w szczególności przez promocję inwestowania na rynku kapitałowym;
wspieranie działalności z dziedziny edukacji, szkolnictwa oraz ochrony zdrowia;
wspieranie działalności na rzecz rozwoju techniki, wynalazczości i innowacyjności oraz rozpowszechnianie i wdrażanie nowych rozwiązań technicznych w praktyce gospodarczej;
wspieranie działalności z zakresu kultury, sztuki, ochrony dóbr kultury i dziedzictwa narodowego;
promocja wiedzy o historii, gospodarce i kulturze polskiej oraz postaw patriotycznych;
wspieranie działalności z zakresu ochrony środowiska, ekologii i ochrony zwierząt oraz ochrony dziedzictwa przyrodniczego;
wspieranie działalności mających na celu promocję oraz realizację zasad biznesu społecznie odpowiedzialnego.

Fundacja realizuje swoje cele poprzez prowadzenie odpłatnej oraz nieodpłatnej działalności w następującym zakresie:

organizowania i finansowania konferencji, w tym gospodarczych, naukowych i badawczych;
inicjowania, organizowania oraz finansowania lub dofinansowywania badań naukowych;
prowadzenia lub zlecania opracowań i analiz w zakresie ekonomicznym, prawnym lub społecznym;
organizowania i finansowania prowadzenia kampanii promocyjnych, edukacyjnych i informacyjnych;
organizowania i finansowania inicjatyw społecznych;
przyznawania nagród i wyróżnień za osiągnięcia odpowiadające realizacji celów Fundacji;
organizowania współpracy między jednostkami naukowymi, naukowo- badawczymi oraz polskimi przedsiębiorcami, w tym spółkami z udziałem Skarbu Państwa;
wspierania i dofinansowania inicjatyw wydawniczych, publikacji elektronicznych i audiowizualnych;
opiniowania i konsultacji zmian legislacyjnych mających znaczenie ze względu na cele Fundacji;
współpracy ze społecznościami lokalnymi oraz organizacjami społecznymi i gospodarczymi.

Stosownie do § 7 aktu notarialnego ustanawiającego Fundację, Majątek Fundacji stanowi Fundusz Założycielski, na który składają się środki finansowe wniesione przez Fundatorów do dnia trzydziestego grudnia dwa tysiące szesnastego roku w określonych w § 7 aktu kwotach. Na dzień sporządzenia niniejszego wniosku przedmiotowa płatność nie została zrealizowana.

Stosownie do § 8 aktu, każdy z Fundatorów zobowiązuje się do dokonywania przez 10 lat począwszy od 2017 r. corocznych wpłat na działalność statutową Fundacji, w terminie do 30 stycznia każdego roku kalendarzowego w kwotach określonych w § 8 aktu.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 16 marca 2017 r, (data wpływu 22 marca 2017 r.) Wnioskodawca wskazuje, że Fundacja przywołana w opisie zdarzenia przyszłego jest organizacją o której mowa w art. 3 ust. 2 lub 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Środki finansowe, o których mowa w przedstawionym zdarzeniu przyszłym w § 7 i § 8 aktu notarialnego zostały przekazywane na cele określone w art. 4 ww. ustawy.

Środki finansowe, o których mowa w § 7 i § 8 aktu notarialnego mają na celu wypełnienie przyjętego przez Wnioskodawcę zobowiązania wynikającego ze złożonego oświadczenia woli w akcie fundacyjnym.

Jednocześnie Wnioskodawca wyjaśnia iż, uwzględniając upływ czasu od momentu złożenia przedmiotowego wniosku ORD-IN, do przygotowania niniejszej odpowiedzi środki finansowe, o których mowa w § 7 i 8 aktu ustanowienia Fundacji, zostały przekazane (wpłacone) Fundacji zgodnie z terminami wskazanymi we wniosku.

Powyższe, w ocenie wnioskodawcy pozostaje bez wpływu na wskazany we wniosku stan faktyczny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy wydatki Spółki wynikające z § 7 i § 8 aktu ustanowienia Fundacji będą podlegały odliczeniu od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10% dochodu, o którym mowa w art. 7a ust. 1 tejże ustawy, w trakcie trwania "Y"?
Czy wydatki Spółki wynikające z § 8 aktu ustanowienia Fundacji będą podlegały odliczeniu od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 tejże ustawy, po ustaniu "Y"?

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: "Podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22 i art. 24a, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo art. 7a ust. 1, po odliczeniu darowizn przekazanych na cele określone w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, organizacjom, o którym mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub równoważnym organizacjom, określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego, obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele - łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust. 1".

Zdaniem wnioskodawcy, wskazane w pytaniu wydatki będą spełniały ww. przesłanki odliczenia od podstawy opodatkowania:

mają charakter darowizn,
cele przekazanych darowizny będą zgodne z celami określonymi w art. 4 ust. 1 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, szczególnie w zakresie punktów 4,11,12,14, 16,18 i 30.

Cele/zadania z art. 4 ww. ustawy są następujące:
1. pomocy społecznej, w tym pomocy rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywania szans tych rodzin i osób;
2. wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej;
3. udzielania nieodpłatnej pomocy prawnej oraz zwiększania świadomości prawnej społeczeństwa;
4. działalności na rzecz integracji i reintegracji zawodowej i społecznej osób zagrożonych wykluczeniem społecznym;
5. działalności charytatywnej;
6. podtrzymywania i upowszechniania tradycji narodowej, pielęgnowania polskości oraz rozwoju
7. świadomości narodowej, obywatelskiej i kulturowej;
8. działalności na rzecz mniejszości narodowych i etnicznych oraz języka regionalnego;
9. działalności na rzecz integracji cudzoziemców;
10. ochrony i promocji zdrowia, w tym działalności leczniczej w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2015 r. poz. 618, z późn. zm.);
11. działalności na rzecz osób niepełnosprawnych;
12. promocji zatrudnienia i aktywizacji zawodowej osób pozostających bez pracy i zagrożonych zwolnieniem z pracy;
13. działalności na rzecz równych praw kobiet i mężczyzn;
14. działalności na rzecz osób w wieku emerytalnym;
15. działalności wspomagającej rozwój gospodarczy, w tym rozwój przedsiębiorczości;
16. działalności wspomagającej rozwój techniki, wynalazczości i innowacyjności oraz rozpowszechnianie i wdrażanie nowych rozwiązań technicznych w praktyce gospodarczej;
17. działalności wspomagającej rozwój wspólnot i społeczności lokalnych;
18. nauki, szkolnictwa wyższego, edukacji, oświaty i wychowania;
19. działalności na rzecz dzieci i młodzieży, w tym wypoczynku dzieci i młodzieży;
20. kultury, sztuki, ochrony dóbr kultury i dziedzictwa narodowego;
21. wspierania i upowszechniania kultury fizycznej;
22. ekologii i ochrony zwierząt oraz ochrony dziedzictwa przyrodniczego;
23. turystyki i krajoznawstwa;
24. porządku i bezpieczeństwa publicznego;
25. obronności państwa i działalności Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;
26. upowszechniania i ochrony wolności i praw człowieka oraz swobód obywatelskich, a także działań wspomagających rozwój demokracji;
27. udzielania nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego;
28. ratownictwa i ochrony ludności;
29. pomocy ofiarom katastrof, klęsk żywiołowych, konfliktów zbrojnych i wojen w kraju i za granicą;
30. upowszechniania i ochrony praw konsumentów;
31. działalności na rzecz integracji europejskiej oraz rozwijania kontaktów i współpracy między społeczeństwami;
32. promocji i organizacji wolontariatu;
33. pomocy Polonii i Polakom za granicą;
34. działalności na rzecz kombatantów i osób represjonowanych;
35. działalności na rzecz weteranów i weteranów poszkodowanych w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa (Dz. U. poz. 1203);
36. promocji Rzeczypospolitej Polskiej za granicą;
37. działalności na rzecz rodziny, macierzyństwa, rodzicielstwa, upowszechniania i ochrony praw dziecka;
38. przeciwdziałania uzależnieniom i patologiom społecznym;
39. rewitalizacji;
40. działalności na rzecz organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3, w zakresie określonym w pkt 1 -32a.
Będą przekazane organizacji (Fundacji), o której mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, prowadzącej działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy wydatki Spółki wynikające z § 7 i § 8 aktu ustanowienia Fundacji będą podlegały odliczeniu od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10% dochodu, o którym mowa w art. 7a ust. 1 ustawy, w trakcie trwania "Y" (Pytanie 1), a także po jej ustaniu, w myśl art. 7 ust. 3 tejże ustawy (Pytanie 2).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1888), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Natomiast stosownie do treści art. 7a ust. 1 ww. ustawy w podatkowych grupach kapitałowych przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym, obliczanym zgodnie z art. 19, jest osiągnięty w roku podatkowym dochód stanowiący nadwyżkę sumy dochodów wszystkich spółek tworzących grupę nad sumą ich strat. Jeżeli za rok podatkowy suma strat przekracza sumę dochodów spółek, różnica stanowi stratę podatkowej grupy kapitałowej. Dochody i straty spółek oblicza się zgodnie z art. 7 ust. 1-3.

Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21, 22 i art. 24a, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo art. 7a ust. 1, po odliczeniu darowizn przekazanych na cele określone w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, organizacjom, o którym mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub równoważnym organizacjom, określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego, obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele - łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust. 1;

Z powyższego przepisu wynika, że aby można było dokonać odliczenia od dochodu darowizny, musi ona spełniać następujące warunki:

obdarowanym musi być organizacja określona w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U. z 2016 r. poz. 1817, z późn. zm.), prowadząca działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych,
być przekazana na cele określone w art. 4 tej ustawy.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, działalnością pożytku publicznego jest działalność społecznie użyteczna, prowadzona przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych określonych w ustawie. Organizacjami pozarządowymi są, niebędące jednostkami sektora finansów publicznych, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, i niedziałające w celu osiągnięcia zysku, osoby prawne lub jednostki nieposiadające osobowości prawnej utworzone na podstawie przepisów ustaw, w tym fundacje i stowarzyszenia, z zastrzeżeniem ust. 4 (art. 3 ust. 2).

Sfera zadań publicznych, o której mowa w art. 3 ust. 1 ww. ustawy została określona w art. 4 ust. 1 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Zatem zakres ulgi przewidzianej w ww. art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych związanej z darowiznami na rzecz organizacji pozarządowych nie uzależnia dokonania odliczenia od posiadania przez obdarowaną organizację formalnego statusu organizacji pożytku publicznego. Istotne jest, aby jednostka obdarowana prowadziła działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych i nie była jednostką sektora finansów publicznych – musi być spełniony warunek przekazania darowizny na rzecz organizacji pozarządowej, czyli m.in. podmiotowi niebędącemu jednostką sektora finansów publicznych w rozumieniu przepisów ustawy o finansach publicznych, która nie działa w celu osiągnięcia zysku.

Pod pojęciem darowizny należy, zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, rozumieć umowę, na podstawie której darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Zatem umowa darowizny ma charakter umowy zobowiązującej (konsensualnej) – do zawarcia umowy dochodzi z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia woli – i jednostronnej, jako nieprzynoszącej darczyńcy żadnej opłaty. Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli przez obie strony. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny. Nie stanowią natomiast darowizny bezpłatne przysporzenia w wypadkach, gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami kodeksu (art. 889 pkt 1 Kodeksu cywilnego).

Podkreślenia wymaga także fakt, że w myśl z art. 18 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, łączna kwota odliczeń z tytułów określonych w ust. 1 pkt 1 i 7 nie może przekroczyć 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust. 1, z tym, że odliczeniom nie podlegają darowizny na rzecz:

osób fizycznych,
osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, prowadzących działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali, lub handlu tymi wyrobami.

Art. 18 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi natomiast, że jeżeli przedmiotem darowizny są towary opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę darowizny uważa się wartość towaru uwzględniającą należny podatek od towarów i usług. Przy określaniu wartości tych darowizn stosuje się odpowiednio art. 14.

W myśl art. 18 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odliczenie darowizn, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 7 oraz wynikające z odrębnych ustaw, stosuje się, jeżeli wysokość darowizny jest udokumentowana dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego, a w przypadku darowizny innej niż pieniężna – dokumentem, z którego wynika wartość tej darowizny, oraz oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 18 ust. 1k ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych odliczenia darowizn, o którym mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1, nie można byłoby zastosować w przypadku, gdyby podatnik zaliczył wartość przekazanej darowizny do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 18 ust. 1g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy korzystający z odliczenia darowizn, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 7 oraz wynikającego z odrębnych ustaw, są obowiązani wykazać w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, kwotę przekazanej darowizny, kwotę dokonanego odliczenia oraz dane pozwalające na identyfikację obdarowanego, w szczególności jego nazwę, adres i numer identyfikacji podatkowej lub numer uzyskany w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, w którym obdarowany ma siedzibę, służący dla celów podatkowych identyfikacji.

Stosownie do art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a i przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego, w dniu 16 listopada 2016 r. aktem notarialnym została ustanowiona Fundacja, której jednym z fundatorów jest Spółka. Stosownie do § 7 aktu notarialnego ustanawiającego Fundację, majątek Fundacji stanowi Fundusz Założycielski, na który składają się środki finansowe wniesione przez Fundatorów do dnia trzydziestego grudnia dwa tysiące szesnastego roku w określonych w § 7 aktu kwotach. Stosownie do § 8 aktu, każdy z Fundatorów zobowiązuje się do dokonywania przez 10 lat począwszy od 2017 r. corocznych wpłat na działalność statutową Fundacji, w terminie do 30 stycznia każdego roku kalendarzowego w kwotach określonych w § 8 aktu. Fundacja jest organizacją o której mowa w art. 3 ust. 2 lub 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, a środki finansowe, o których mowa w przedstawionym zdarzeniu przyszłym w § 7 i § 8 aktu notarialnego zostały przekazywane na cele określone w art. 4 ww. ustawy.

Stosownie do art. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (Dz. U. z 2016 r., poz. 40, z późn. zm.), fundacja może być ustanowiona dla realizacji zgodnych z podstawowymi interesami Rzeczypospolitej Polskiej celów społecznie lub gospodarczo użytecznych, w szczególności takich jak: ochrona zdrowia, rozwój gospodarki i nauki, oświata i wychowanie, kultura i sztuka, opieka i pomoc społeczna, ochrona środowiska oraz opieka nad zabytkami.

Z przepisu art. 3 ustawy o fundacjach wynika, że oświadczenie woli o ustanowieniu fundacji powinno być złożone w formie aktu notarialnego. W oświadczeniu woli o ustanowieniu fundacji fundator powinien wskazać cel fundacji oraz składniki majątkowe przeznaczone na jego realizację. Składnikami majątkowymi, o których mowa w ust. 2, mogą być pieniądze, papiery wartościowe, a także oddane fundacji na własność rzeczy ruchome i nieruchomości.

W myśl art. 4 ustawy o fundacjach, fundacja działa na podstawie przepisów tej ustawy i statutu.

Fundator ustala statut fundacji, określający jej nazwę, siedzibę i majątek, cele, zasady, formy i zakres działalności fundacji, skład i organizację zarządu, sposób powoływania oraz obowiązki i uprawnienia tego organu i jego członków. Statut może zawierać również inne postanowienia, w szczególności dotyczące prowadzenia przez fundację działalności gospodarczej, dopuszczalności i warunków jej połączenia z inną fundacją, zmiany celu lub statutu, a także przewidywać tworzenie obok zarządu innych organów fundacji (art. 5 ust. 1 ustawy o fundacjach).

W świetle wyżej powołanych przepisów, akt fundacyjny towarzyszący powołaniu każdej fundacji jest jednostronną czynnością prawną o charakterze zobowiązującym. Wskazanie więc w akcie fundacyjnym składników majątkowych rodzi zobowiązanie po stronie fundatora do przeniesienia ich na rzecz fundacji z chwilą zarejestrowania. Z kolei stając się podmiotem majątku określonego w akcie fundacyjnym fundacja uzyskuje roszczenie o jego wydanie.

Powyższe oznacza, że środki finansowe przekazane przez Wnioskodawcę na fundusz założycielski fundacji stosownie do § 7 aktu notarialnego ustanawiającego fundację, z przeznaczeniem na cele określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie, mają na celu wypełnienie przyjętego przez Wnioskodawcę zobowiązania wynikającego ze złożonego oświadczenia woli w akcie fundacyjnym, ujętego w statucie fundacji. Tym samym dokonany przelew środków pieniężnych nie jest świadczeniem nieekwiwalentnym, gdyż ma na celu wykonania pierwotnego świadczenia.

Podobnie również coroczne wpłaty określone w § 8 aktu notarialnego, do których zobowiązuje się fundator, dokonywane przez 10 lat począwszy od 2017 r., mają również na celu wypełnienie przyjętego przez Wnioskodawcę zobowiązania wynikającego ze złożonego oświadczenia woli w akcie fundacyjnym.

Należy zaznaczyć, że darowizna uregulowana przepisami Kodeksu cywilnego ma na celu przysporzenie majątkowe bez ekwiwalentu (nieodpłatnie) i podlega najczęściej na przesunięciu dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Daną czynność można uznać za darowiznę, jeżeli posiada cechy darowizny, tzn. gdy zostanie złożone oświadczenie darczyńcy o przekazaniu darowizny oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu, a ponadto czynność ta musi polegać na nieodpłatnym świadczeniu darczyńcy (kosztem jego majątku) na rzecz obdarowanego, pod warunkiem, że czynność ta nie została wymieniona w treści art. 889 Kodeksu cywilnego.

Odnosząc powyższe do przedstawionego zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że wniesienie przez Fundatora środków pieniężnych, które stanowią fundusz założycielski i są wnoszone przez niego w wykonaniu zobowiązania wynikającego z aktu ustanowienia fundacji nie może być uznane za darowiznę podlegającą odliczeniu od podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podsumowując, środki pieniężne przekazywane przez Wnioskodawcę na fundusz założycielski Fundacji, z przeznaczeniem na działalność statutową jak również coroczne wpłaty dokonywane na ww. działalność Fundacji, maja na celu wypełnienie przyjętego przez Wnioskodawcę zobowiązania wynikającego ze złożonego oświadczenia woli w akcie fundacyjnym, ujętego w statucie Fundacji. Tym samym przelew środków pieniężnych z powyższych tytułów nie będzie świadczeniem nieekwiwalentnym, gdyż ma na celu wykonania pierwotnego świadczenia, a w konsekwencji nie może być uznany za darowiznę podlegającą odliczeniu od podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Powyższe stanowisko znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych. Jak bowiem wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 19 lutego 2008 r., sygn. akt II FSK 1767/06, akt fundacyjny towarzyszący powołaniu każdej fundacji jest jednostronną czynnością prawną o charakterze zobowiązującym. Wskazanie w akcie fundacyjnym składników majątkowych rodzi zobowiązanie po stronie fundatora do przeniesienia ich na rzecz fundacji z chwilą zarejestrowania. Z kolei stając się podmiotem majątku określonego w akcie fundacyjnym fundacja uzyskuje roszczenie o jego wydanie. Z tej przyczyny, majątek wniesiony do fundacji nie może być uznany za darowiznę w rozumieniu przepisu art. 18 ust 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Podkreślić należy również, że norma wynikająca z art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy stanowi formę ulg podatkowych, które naruszają zasadę równości i powszechności opodatkowania. Tym samym powinna być interpretowana ściśle. Niedopuszczalne jest stosowanie wykładni rozszerzającej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin