Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
2461-IBPP4.4512.21.2017.1.LG
z 13 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 lutego 2017 r. (data wpływu 27 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy brak wyrażenia sprzeciwu i brak zaakceptowania noty korygującej przez kontrahenta oznacza jej akceptację – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy brak wyrażenia sprzeciwu i brak zaakceptowania noty korygującej przez kontrahenta oznacza jej akceptację.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i następujące zdarzenie przyszłe.

X spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w … (dalej: „X”, „Spółka’, „Wnioskodawca”) jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „PTU”, „VAT”). Spółka prowadzi działalność gospodarczą w branży informatycznej, zajmując się przede wszystkim rozwojem produktów dotyczących działalności marketingowej i reklamowej w Internecie.

Spółka nabywa towary i usługi związane z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. W sytuacji gdy Spółka otrzymała fakturę zawierającą pomyłki, z wyjątkiem pomyłek w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15 ustawy o VAT (m.in. miary i ilości dostarczonych towarów, ceny jednostkowej towaru lub usługi, stawki podatku), wystawia notę korygującą.

Nota korygująca jest sporządzana w języku polskim i angielskim wraz z informacją (zarówno w samej nocie jak i w wiadomości elektronicznej do kontrahenta), że w przypadku braku odpowiedzi np. w terminie 14 dni od otrzymania noty korygującej, brak sprzeciwu w zakresie danych korygowanych uważa się za akceptację noty korygującej (milcząca akceptacja).

Otrzymanie wiadomości z notą korygująca przez kontrahenta jest potwierdzane informacją zwrotną wysyłaną automatycznie (tzw. funkcja „informuj o statusie dostarczenia”) przez serwer kontrahenta. Otrzymane potwierdzenie jest archiwizowane jako załącznik do noty korygującej wraz z wiadomością elektroniczną zawierającą informację o nocie korygującej wysłanej do kontrahenta.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku braku wyrażenia sprzeciwu i braku zaakceptowania noty korygującej przez kontrahenta Spółki (tj. nieprzekazania wiadomości za pośrednictwem poczty tradycyjnej lub elektronicznej, czy też za pośrednictwem telefonu, albo w jakikolwiek inny sposób) należy uznać, że doszło do jej akceptacji, o której mowa w przepisie art. 106k ust.2 ustawy o PTU?

Zdaniem Wnioskodawcy.

W opisanej sytuacji, w przypadku braku wyrażenia sprzeciwu i braku zaakceptowania noty korygującej przez kontrahenta Spółki (tj. nieprzekazania wiadomości za pośrednictwem poczty tradycyjnej lub elektronicznej, czy też za pośrednictwem telefonu, albo w jakikolwiek inny sposób) dochodzi do akceptacji, o której mowa w przepisie art. 106k ust.2 ustawy o PTU.

Uzasadnienie stanowiska

W obecnym brzmieniu przepisów ustawy o PTU akceptacja noty korygującej nie musi następować wyłącznie w formie pisemnej. Możliwe jest zatem akceptowanie not korygujących przez wystawcę faktury w dowolny sposób, tj. np. ustnie, przez podpis, przez wysłanie wiadomości mailowej, tekstowej, etc. Brak jest jakiegokolwiek zamkniętego katalogu form akceptacji noty korygującej.

Stąd też uprawnionym jest stwierdzenie, że brak wyrażenia sprzeciwu (braku akceptacji) noty korygującej oznacza, że została ona zaakceptowana w sposób milczący.

W takim wypadku podatnik jest zobowiązany posiadać potwierdzenie otrzymania przez wystawcę faktury noty korygującej, tak aby można było skutecznie uznać, iż kontrahent mógł dokonać akceptacji lub też mógł akceptacji nie dokonywać.

W przedstawionym stanie faktycznym brak wyrażenia sprzeciwu w określonym terminie przez wystawcę faktury, który otrzyma od Spółki notę korygującą w wiadomości elektronicznej, powoduje jego dorozumianą akceptację dla treści noty.

Dzięki archiwizacji wysłanych za pomocą poczty elektronicznej wiadomości, a także wspominanych automatycznych informacji zwrotnych Spółka ma również pewność, że wystawca faktury otrzymał wysłaną do niego notę korygującą.

Z tych powodów należy uznać, iż stosowany przez Spółkę sposób akceptacji noty korygującej jest zgodny z przepisem art. 106k ust. 2 ustawy o PTU.

Należy nadmienić, iż w przypadku otrzymania noty korygującej przez wystawcę faktury i niewyrażenia braku jej akceptacji, nota taka również powinna być uznana za zaakceptowaną.

Stanowisko powyższe potwierdzają organy podatkowe (w interpretacjach wydanych na identycznie brzmiących w odpowiednim zakresie przepisach rozporządzenia obecnie inkorporowanego do ustawy o PTU) w tym m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 8 listopada 2013 r., nr ILPP2/443-773/13-2/MR. w której można przeczytać:

„Zatem z uwagi na fakt, że Zainteresowany na nocie korygującej zamieszcza określoną adnotację o skutkach braku reakcji na otrzymaną notę, uznać należy, że wystawca faktury ma świadomość, że w przypadku niewyrażenia sprzeciwu (braku akceptacji) dla noty w sposób dorozumiany ją zaakceptuje. Sugeruje to zatem, że brak wyrażenia sprzeciwu lub brak zaakceptowania noty korygującej przez kontrahenta Wnioskodawcy (tj. nieprzekazania wiadomości za pośrednictwem poczty tradycyjnej lub elektronicznej, czy też za pośrednictwem telefonu, albo w jakikolwiek inny sposób) oznacza, że nota korygująca została zaakceptowana zgodnie z § 15 ust. 2 rozporządzenia w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.”

Podobne stanowisko zaprezentował Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 13 czerwca 2013 r., nr IBPP4/443-115/13/PK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (…) – art. 8 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Art. 106b ust. 1 ustawy stanowi, że podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

W oparciu o treść art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
   
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
   
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
   
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
   
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
   
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
   
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
   
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
   
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
   
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
    
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
    
12. stawkę podatku;
    
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
    
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
    
15. kwotę należności ogółem;
    
16. w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których:
    
    1. obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1, lub
    2. w przepisach wydanych na podstawie art. 19a ust. 12 określono termin powstania obowiązku podatkowego z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty
    -wyrazy "metoda kasowa";
    
17. w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 - wyraz "samofakturowanie";
    
18. w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy "odwrotne obciążenie";
    
19. w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 - wskazanie:
    
    1. przepisu ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku,
    2. przepisu dyrektywy 2006/112/WE, który zwalnia od podatku taką dostawę towarów lub takie świadczenie usług, lub
    3. innej podstawy prawnej wskazującej na to, że dostawa towarów lub świadczenie usług korzysta ze zwolnienia;
20. w przypadku, o którym mowa w art. 106c - nazwę i adres organu egzekucyjnego lub imię i nazwisko komornika sądowego oraz jego adres, a w miejscu określonym dla podatnika - imię i nazwisko lub nazwę dłużnika oraz jego adres;
    
21. w przypadku faktur wystawianych w imieniu i na rzecz podatnika przez jego przedstawiciela podatkowego - nazwę lub imię i nazwisko przedstawiciela podatkowego, jego adres oraz numer, za pomocą którego jest on zidentyfikowany na potrzeby podatku;
    
22. w przypadku gdy przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy są nowe środki transportu - datę dopuszczenia nowego środka transportu do użytku oraz:
    
    1. przebieg pojazdu - w przypadku pojazdów lądowych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. a,
    2. liczbę godzin roboczych używania nowego środka transportu - w przypadku jednostek pływających, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. b, oraz statków powietrznych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. c;
23. w przypadku faktur wystawianych przez drugiego w kolejności podatnika, o którym mowa w art. 135 ust. 1 pkt 4 lit. b i c, w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej (procedurze uproszczonej) - dane określone w art. 136;
    
24. w przypadkach, o których mowa w art. 97 ust. 10 pkt 2 i 3:
    
    1. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, poprzedzony kodem PL,
    2. numer, za pomocą którego nabywca towaru lub usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w danym państwie członkowskim, zawierający dwuliterowy kod stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej właściwy dla tego państwa członkowskiego.
    
    
    
    

Art. 106k ust. 1, 2, 3 i 4 ustawy stanowi, że nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki, z wyjątkiem pomyłek w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15, może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą.

Faktura, o której mowa w ust. 1, wymaga akceptacji wystawcy faktury.

Faktura, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać:

1. wyrazy "NOTA KORYGUJĄCA";
2. numer kolejny i datę jej wystawienia;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy i numer za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, a także numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej;
4. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura, o której mowa w ust. 1, określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6;
5. wskazanie treści korygowanej informacji oraz treści prawidłowej.
   
   

Przepisy ust. 1-3 nie naruszają przepisów dotyczących wystawiania faktur korygujących.

Przedmiotem wniosku jest uznanie, że doszło do akceptacji noty korygującej w przypadku braku wyrażenia sprzeciwu i braku zaakceptowania noty korygującej przez kontrahenta Wnioskodawcy, tj. nieprzekazania wiadomości za pośrednictwem poczty tradycyjnej lub elektronicznej czy też za pośrednictwem telefonu albo w jakikolwiek inny sposób). Otrzymanie wiadomości z notą korygująca przez kontrahenta jest potwierdzane informacją zwrotną wysyłaną automatycznie (tzw. funkcja „informuj o statusie doręczenia”) przez serwer kontrahenta. Otrzymane przez Wnioskodawcę potwierdzenie jest archiwizowane jako załącznik do noty korygującej wraz z wiadomością elektroniczną zawierającą informację o nocie korygującej wysłanej do kontrahenta.

Ww. przepisy dotyczące noty korygującej nie regulują w jaki sposób i w jakiej formie ma być dokonywana akceptacja noty korygującej a tym samym nie zastrzegają aby akceptacja noty musi być potwierdzona podpisem. Zatem akceptacja noty może odbywać się w sposób dowolny skoro regulacje z tym zakresie tego nie określiły.

Brak odpowiedzi ze strony kontrahenta Wnioskodawcy, tj. brak wyrażenia sprzeciwu i brak zaakceptowania noty korygującej, oznacza dla Wnioskodawcy, że odbiorca noty korygującej przyjął ją do wiadomości i dokonał równocześnie jej akceptacji.

Mając na uwadze powyższe należy zatem uznać, że brak wyrażenia sprzeciwu i brak zaakceptowania noty korygującej przez kontrahenta Wnioskodawcy (tj. nieprzekazania wiadomości o sprzeciwie za pośrednictwem poczty tradycyjnej lub elektronicznej, czy też za pośrednictwem telefonu, albo w jakikolwiek inny sposób) oznacza, że nota korygująca została zaakceptowana zgodnie z art. 106k ust. 2 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji w przedstawionym zdarzeniu przyszłym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.