Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPB5.4510.34.2017.1.BC
z 20 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2017 r. (data wpływu 01 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• braku powstania przychodu z tytułu otrzymania nieruchomości, rzeczy ruchomych, środków pieniężnych na utworzenie/ podwyższenie funduszu założycielskiego – jest prawidłowe;
• braku powstania przychodu z tytułu użytkowania nieruchomości X, z których cały dochód Wnioskodawca będzie przekazywać do X – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 01 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku powstania przychodu z tytułu otrzymania nieruchomości, rzeczy ruchomych, środków pieniężnych na utworzenie/ podwyższenie funduszu założycielskiego a także braku powstania przychodu z tytułu użytkowania nieruchomości X, z których cały dochód Wnioskodawca będzie przekazywać do X.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

„X Pomoc”, zwana dalej Pomocą B lub Jednostką jest jednostką organizacyjną X, wyodrębnioną ze struktur X na podstawie art. 55 ust. 8 w związku z art. 12 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 r., poz. 1169 z późniejszymi zmianami). Pomoc B prowadzi działalność gospodarczą, na podstawie regulaminu zatwierdzonego przez Dyrektora X (w załączeniu). Przedmiotem działalności gospodarczej Jednostki jest:

• PKD 32. Produkcja rozmaitych artykułów: świec i podobnych artykułów, sztucznych kwiatów, owoców i liści, akcesoriów do sztuk magicznych i żartów, ręcznych sit i przesiewaczy manekinów krawieckich itp. (32.99.Z),
• PKD 55. Zakwaterowanie,
• PKD 58. Działalność wydawnicza,
• PKD 59. Działalność związana z produkcją filmów, nagrań wideo, programów telewizyjnych, nagrań dźwiękowych i muzycznych,
• PKD 68.2 Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi,
• PKD 80. Edukacja,
• PKD 85. Ochrona zdrowia i pomoc społeczna,
• PKD 86. Opieka zdrowotna,
• PKD 91. Działalność bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostała działalność związana z kulturą,
• PKD 92. Działalność związana z kulturą, rekreacją i sportem,
• PKD 94. Działalność organizacji członkowskich.
  
  

Dochody wypracowane przez Pomoc B przeznacza się na cele realizowane przez X, a w szczególności na cele: kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów oraz kaplic, adaptację innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze.

Pomoc B nie ma samodzielnej osobowości prawnej i prowadzi działalność w ramach kościelnej osobowości prawnej X, nie mniej jednostka została uznana decyzją Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 08.05.2003 r. za odrębny podmiot podatkowy, na podstawie art. 55 ust. 8 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej. Pomoc B składa do Urzędu Skarbowego deklarację CIT-8.

W celu poszerzenia działalności Pomocy B, X planuje:

1. przekazać na fundusz założycielski Jednostki nieruchomości, rzeczy ruchome, środki pieniężne,
2. zezwolić na nieodpłatne użytkowanie nieruchomości X, w celu ich odpłatnego udostępniania podmiotom trzecim, z których dochody, Pomoc B będzie w całości przekazywać do X.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Pomoc B osiągnie przychód podatkowy, z tytułu otrzymania nieruchomości, rzeczy ruchomych, środków pieniężnych na utworzenie/podwyższenie funduszu założycielskiego?
2. Czy Pomoc B osiągnie przychód podatkowy, z tytułu użytkowania nieruchomości X, z których cały dochód Pomoc B będzie przekazywać do X w szczególności na cele: kultu religijnego, oświatowo -wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów oraz kaplic, adaptację innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Odnośnie pytania nr 1

Zgodnie z postanowieniami regulaminu działalności Pomocy B, Jednostka prowadzi działalność w oparciu o zasady gospodarki finansowej określone par. 4 regulaminu.

Zgodnie z par. 4 ust. 7 lit a regulaminu „Pomoc B” tworzy fundusz założycielski który stanowi równowartość majątku rzeczowego (nieruchomości i rzeczy ruchome) oraz pieniężnego przekazanego przez X dla celów prowadzenia działalności przez „Pomoc B”.

W myśl postanowień art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1888 z późn. zm.), do przychodów nie zalicza się, w szczególności przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie funduszu założycielskiego. W związku z powyższym uważamy, że majątek rzeczowy lub pieniężny przekazany przez X na fundusz założycielski Pomocy B nie będzie stanowił przychodu podatkowego Jednostki.

Uprzejmie prosimy o potwierdzenie naszego stanowiska w sprawie.

Odnośnie pytania nr 2

Zgodnie z regulaminem działalności „Pomoc B” (par. 4 ust. 4 i 5 regulaminu Pomocy B) X może nieodpłatnie udostępniać swoje składniki majątku na rzecz działalności realizowanej przez „Pomoc B”. Zyski „Pomocy B” wypracowane z majątku udostępnionego nieodpłatnie przez X są w całości przekazywane do X na cele kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów oraz kaplic, adaptację innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych przychodem jest w szczególności wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Poddając analizie powyższy przepis należy stwierdzić, że ustawodawca nie zdefiniował w ustawie, co należy rozumieć na gruncie podatkowym pod pojęciem „nieodpłatne świadczenie”. Dalsza analiza orzecznictwa i interpretacji organów skarbowych (źródło: sip.mf.gov.pl) pozwala na stwierdzenie, że w opisanej wyżej sytuacji nie dojdzie do nieodpłatnego świadczenia. Aby stwierdzić że wystąpiło faktyczne przysporzenie z tytułu nieodpłatnych świadczeń na rzecz jednego podmiotu należałoby udowodnić, że nastąpiło ono kosztem innego podmiotu.

Poniżej przytaczamy kilka cytatów z bazy interpretacji sip.mf.gov.pl, m.in. z interpretacji IPPB6/4510-57/16-3/AK. „Zgodnie z uchwałą NSA z 18 listopada 2002 r. sygn. akt FPS 9/02 pojęcie to (przypis: nieodpłatne świadczenie) ma szerszy zakres, niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. W uchwale z 16 października 2006 r. sygn. akt II FPS 1/06 Naczelny Sąd Administracyjny w składzie powiększonym podtrzymał definicję nieodpłatnego świadczenia wyrażoną we wcześniejszej uchwale. W obu tych uchwałach NSA wskazał, że nieodpłatność powinna być rozumiana jako niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”.

„Tak więc, powstanie przychodu ze świadczeń nieodpłatnych należy rozważać zawsze wtedy, gdy podatnik podatku dochodowego od osób prawnych otrzymuje bez obowiązku świadczenia wzajemnego rzeczy lub prawa, bądź inne świadczenia lub też możliwość korzystania z rzeczy lub praw.”

„Cechą świadczenia nieodpłatnego jest to, aby otrzymujący takie świadczenie nie był zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego.”

„Oznacza to, że świadczenie uzyskane przez podatnika w sytuacji, gdy spełniający świadczenie uzyskuje albo ma uzyskać w przyszłości wzajemnie jakieś inne przysporzenie majątkowe, nie ma charakteru nieodpłatnego.”

W zaistniałym stanie faktycznym, nie dojdzie do uzyskania świadczenia nieodpłatnego ponieważ zgodnie z par 4 ust. 4 i 5 regulaminu Pomocy B, Jednostka ma obowiązek przekazać całkowity dochód z użytkowania składników majątku X, na rzecz X, przez co X uzyska wzajemną korzyść z udostępnienia swojego majątku. Oprócz tego z uwagi na to że zarówno X jak i Pomoc B stanowią de facto jedną osobę prawną, rozpatrując te jednostki jako całość, trudno uznać że w ramach jednej osoby prawnej mogło by dojść do faktycznego przysporzenia majątkowego z tytułu nieodpłatnych świadczeń, ponieważ oznaczało by to że przychód podatkowy może powstać w sytuacji świadczenia samemu sobie usług nieodpłatnych. Aby doszło do nieodpłatnego świadczenia, przysporzenie majątkowe jednego podmiotu musi odbyć się kosztem innego podmiotu. W zaistniałej sytuacji nie może dojść do takiej sytuacji ponieważ mamy do czynienia z jednym podmiotem prawnym.

W związku z powyższym uważamy, że Pomoc B nie osiągnie przychodów z tytułu nieodpłatnego użytkowania składników majątku X, ponieważ w świetle przytoczonych wyżej argumentów nie dojedzie do sytuacji nieodpłatnego świadczenia.

Uprzejmie prosimy o potwierdzenie naszego stanowiska w sprawie

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• braku powstania przychodu z tytułu otrzymania nieruchomości, rzeczy ruchomych, środków pieniężnych na utworzenie/ podwyższenie funduszu założycielskiego – jest prawidłowe;
• braku powstania przychodu z tytułu użytkowania nieruchomości X, z których cały dochód Wnioskodawca będzie przekazywać do X – jest prawidłowe.
  
  

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowe, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.