Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPB5.4510.17.2017.3.PW
z 24 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2017 r. (data wpływu 24 stycznia 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 marca 2017 r. (data wpływu 4 kwietnia 2017 r.) na wezwanie z dnia 20 marca 2017 r. Nr 1462-IPPB5.4510.17.2017.1.PW (data doręczenia 27 marca 2017 r.) oraz uzupełnionym pismem z dnia 12 kwietnia 2017 r. (data wpływu 20 kwietnia 2017 r.) na wezwanie z dnia 10 kwietnia 2017 r. Nr 1462-IPPB5.4510.17.2017.2.PW (data doręczenia 11 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie podlegania zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w związku z posiadaniem przez Wnioskodawcę statusu wykonawcy kontraktowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie podlegania zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w związku z posiadaniem przez Wnioskodawcę statusu wykonawcy kontraktowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest turecką spółką akcyjną z siedzibą w Turcji, specjalizującą się w wznoszeniu budynków mieszkalnych i niemieszkalnych oraz realizacją projektów budowlanych, związanych ze wznoszeniem budynków, budowa dróg i autostrad. W czerwcu 2016 r. spółka uruchomiła w Polsce Oddział, co zostało potwierdzone poprzez jego rejestrację w KRS oraz nadanie numerów: REGON i NIP.

Utworzenie oddziału było związane z powierzeniem Spółce usług budowlanych w oparciu o zamówienie Sił Zbrojnych USA. Kontrakt na roboty budowlane dla obiektu wojskowego Armii Stanów Zjednoczonych na terytorium Polski przyznano w wyniku procedury zakupowej, przeprowadzonych na zasadach określonych w art. 32 (Procedury kontraktowe) umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o statusie sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 grudnia 2009 r. (tzw. SOFA Supplemental).

Kontrakt i dotyczy usług budowlanych dla projektu: European Phased Adaptive Approach, Phase III Construction Navy Support Faciliies Aegis Ashore in Poland w bazie wojskowej. Prace mają na celu wzniesienie kompleksu budynków, towarzyszących systemowi operacyjnemu wyrzutni rakiet. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę poza budową jezdni asfaltowej, podjazdów betonowych, parkingów - obejmują również usługi elektryczne, doprowadzenie wody, budowę kanałów ściekowych, brukowanie, wykonywanie systemów przeciwpożarowych i alarmowych, telekomunikacyjnych oraz zarządzania informacją.

Termin zakończenia prac przewidziano na przełom roku 2017/ 2018.

Jak wynika z uchwały zarządu Spółki z dnia 13 maja 2016 r. Oddział w Polsce został powołany li tylko dla świadczenia usług dla obiektu wojskowego USA.

Spółka posiada świadectwo zwolnienia z podatku VAT i podatku akcyzowego, dla towarów i usług - związanych a Kontraktem - wystawione w dniu 20 czerwca 2016 r. przez przedstawicieli: uprawnionej organizacji sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych oraz organu Rzeczpospolitej Polskiej.

Wnioskodawca jest także w posiadaniu notyfikacji o udzieleniu zamówienia, kontraktu - podpisanej w dniu 5 maja 2016 r. ze strony Sił Zbrojnych USA przez oficera ds. zamówień, a ze strony Spółki przez jej wiceprezydenta.

14 czerwca 2016 r. oficer kontraktu, reprezentujący departament inżynieryjny Armii Stanów Zjednoczonych, wydał dla Spółki dokument poświadczający, że Spółka jest wykonawcą rządów Stanów Zjednoczonych.

Jednocześnie w zaświadczeniu potwierdzono, że z tytułu realizacji kontraktuWnioskodawcy w Polsce przysługują wszelkie prawa i przywileje, przyznane Umową między stronami Traktatu Północnoatlantyckiego, dotyczącej statusu ich sił zbrojnych z dnia 19 czerwca 1951 r. oraz Umową SOFA. W konsekwencji, na mocy art. 33 ostatniej z umów Spółce winny być przyznane oficjalne zwolnienia z podatków na podstawie art. 18 i art. 20 umowy z 2009 r.

Spółka akcyjna X. jest zarejestrowana jako osoba prawna w Stanach Zjednoczonych, gdzie nadano jej numer identyfikacji podatkowej.

Omawiana inwestycja została zgłoszona przez Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki w sposób przewidziany w Porozumieniu wykonawczym między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki do Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o statusie sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych Ameryki na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie procedur kontraktowych z dnia 27 kwietnia 2015 r.

W uzupełnieniu z dnia 30 marca 2017 r. (data wpływu 4 kwietnia 2017 r.) Wnioskodawca wskazał, że jest zarejestrowany jako przedsiębiorca - osoba prawna (Corporation) zgodnie z par. 1304 Business Corporation Law w Stanie Nowy Jork, hrabstwo: Westchester. Rejestracja jest bezterminowa od 7 kwietnia 2016 r. Organ rejestrowy: N.Y.S. Department of State. Division of Corporations and State Records. Niezależnie Wnioskodawca jest zarejestrowany dla celów podatkowych w IRS.

W uzupełnieniu z dnia 12 kwietnia 2017 r. (data wpływu 20 kwietnia 2017 r.) Wnioskodawca wskazał, że jak podano w opisie stanu faktycznego Wnioskodawca jest turecką spółką akcyjną z siedzibą w Turcji, specjalizującą się w wznoszeniu budynków mieszkalnych i niemieszkalnych. Została ona inkorporowana w Turcji według prawa tureckiego.

Natomiast informacja o rejestracji Wnioskodawcy jako przedsiębiorcy - osoby prawnej – w Stanie Nowy Jork, hrabstwo: Westchester została podana w związku z brzmieniem art. 19 polsko-amerykańskiej Umowy o statusie sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych Ameryki na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, podpisanej Warszawie w dniu 11 grudnia 2009. Mówi się w tym akcie o rejestracji w USA (a nie inkorporacji) z tytułu umów z siłami zbrojnymi USA lub na ich rzecz.

Ponadto zauważamy, że aspekt zwolnienia z opodatkowania wykonawców kontraktowych był brany pod uwagę w uzasadnieniu ratyfikacji (por. strona 10 druk sejmowy nr 2677 z dnia 13 stycznia 2010 r., stanowiący projekt ustawy o ratyfikacji ww. umowy).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy związku z posiadaniem przez Spółkę statusu wykonawcy kontraktowego Rządów Zjednoczonych przysługuje jej - w opisanych okolicznościach i w świetle przytoczonych umów międzynarodowych - zwolnienie od podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu dochodów, powstałych w Polsce z realizacji kontraktu, zawartego z siłami zbrojnymi USA?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód/zysk powstały w Polsce z realizacji kontraktu nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce z uwagi na zwolnienie przewidziane dla wykonawców kontraktowych USA, o którym mowa w art. 33 ust. 5 w powiązaniu z art. 19 umowy Sofa Suplement.

Uzasadnienie:

Jak wskazuje art. 87 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej, źródłami powszechnie obowiązującego prawa w Polsce są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia. Co więcej, zgodnie z art. 91 ust. 1 Konstytucji, ratyfikowana umowa międzynarodowa, po jej ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, stanowi część krajowego porządku prawnego i jest bezpośrednio stosowana, chyba że jej stosowanie jest uzależnione od wydania ustawy. W przypadku umów międzynarodowych nie ma konieczności wydawania dodatkowych aktów prawnych dotyczących jej stosowania, co oznacza, iż taka umowa może być stosowana bezpośrednio pod warunkiem jej ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.

Warto w tym miejscu przytoczyć wyrok NSA z 20 listopada 2008 r., II FSK 1171/07, w którym możemy przeczytać: co prawda przepis art. 91 ust. 2 Konstytucji RP stanowi, że umowa międzynarodowa ratyfikowana za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie (a do takich umów stosownie do art. 89 ust. 1 pkt 5 Konstytucji RP należą umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania) ma pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową, jednakże należy w tym miejscu podkreślić, że przepisy umowy należy rozpatrywać łącznie z przepisami prawa podatkowego danego kraju. Stąd wynika zasada pierwszeństwa umowy przed ustawą (por. wyrok NSA z dnia 12 lipca 1999 r., sygn. akt SA Ka 2472/97, ONSA 2000/3/108, M. Podat. 2000/1/3, M. Prawn. 2000/1/7, POP 2000/3/103).

Podstawowe zasady stacjonowania sił zbrojnych USA na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są zawarte we wspólnej dla Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego Umowie między Państwami Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego dotyczącej statusu ich sił zbrojnych, sporządzonej w Londynie dnia 19 czerwca 1951 r. (dalej: umowie NATO SOFA). RP związała się umową NATO SOFA w 1999 r.

Ze względu na ogólny charakter umowy NATO SOFA, a także specyficzne i ewoluujące z upływem czasu warunki współpracy dwustronnej państw członkowskich NATO, powszechną praktyką w NATO stało się zawieranie umów uzupełniających umowę NATO SOFA na potrzeby stosunków dwu - i wielostronnych.

Umowa o statusie Sił Zbrojnych Stanów Zjednoczonych Ameryki na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tzw. SOFA Supplemental) została podpisana w dniu 11 grudnia 2009 r., a weszła w życie 31 marca 2010 r.

Umowa SOFA Supplemental jest kolejnym - obok podpisanej 20 sierpnia 2008 r. umowy o rozmieszczeniu elementów systemu obrony przeciwrakietowej USA na terytorium RP - istotnym i znaczącym porozumieniem z punktu widzenia polsko-amerykańskiej współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa i obronności.

Ponadto, SOFA Supplemental uzupełnia oraz doprecyzowuje postanowienia Umowy między Państwami - Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego, dotyczącą statusu ich sił zbrojnych z 1951 r. (NATO SOFA), której Polska stała się stroną wraz z przystąpieniem do NATO w 1999 r.

SOFA Suplement, dotyczy spraw nieuregulowanych umową NATO SOFA, w tym status podmiotów obecnych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej wyłącznie w celu dostarczania towarów i świadczenia usług siłom zbrojnym USA (tzw. wykonawców kontraktowych USA). Co do zasady stosują się do tych podmiotów odpowiednie przepisy prawa Rzeczpospolitej Polskiej, z wyjątkami przewidzianymi w umowie.

Umowa zwalnia z opodatkowania w RP m.in. dochód lub zyski osiągane przez wykonawcę kontraktowego Stanów Zjednoczonych, którzy w przypadku osoby fizycznych jest obywatelem USA lub osobą zamieszkałą na stałe w tym kraju, a w przypadku osoby prawnej jest zarejestrowany w Stanach Zjednoczonych (art. 19 ust. 6 Sofa Suplement).

Biorąc pod uwagę jedynie tylko fakt, że, Wnioskodawca został jako osoba prawna zarejestrowany na terenie Stanów Zjednoczonych oraz nadano mu w tym kraju numer identyfikacji podatkowej - jego dochód uzyskany z tytułu wykonywania usług na rzecz wojsk amerykańskich stacjonujących w Polsce, będzie zwolniony z opodatkowanych na terenie RP.

Niezwykle istotną kwestią w odniesieniu do tematyki umów międzynarodowych, w tym umów o unikaniu podwójnego opodatkowania jest ich interpretacja. Umowy zawierają bowiem szereg pojęć w nich niezdefiniowanych. Dokonanie właściwej interpretacji tych pojęć jest niekiedy trudnym zadaniem, chociażby z uwagi na fakt, iż takie umowy są tłumaczone na różne języki, z których każdy może danemu pojęciu nadać nieco inne znaczenie.

Zasady interpretowania umów międzynarodowych zawiera art. 31 Konwencji Wiedeńskiej o prawie traktatów podpisanej w dniu 23 maja 1969 r. (Dz.U. z 1990 r. Nr 74, poz. 439). Zgodnie z tym przepisem, traktat należy interpretować w dobrej wierze, zgodnie ze zwykłym znaczeniem, jakie należy przypisywać użytym w nim wyrazom w ich kontekście oraz w świetle jego przedmiotu i celu.

Poprzez kontekst należy rozumieć, oprócz tekstu, łącznie z jego wstępem i załącznikami:

1. każde porozumienie dotyczące traktatu, osiągnięte między wszystkimi stronami w związku z zawarciem traktatu,
2. każdy dokument sporządzony przez jedną lub więcej stron w związku z zawarciem traktatu, przyjęty przez inne strony jako dokument odnoszący się do traktatu.
   
   

Łącznie z kontekstem należy brać pod uwagę:

1. każde późniejsze porozumienie między stronami, dotyczące interpretacji traktatu lub stosowania jego postanowień,
2. każdą późniejszą praktykę stosowania traktatu, ustanawiającą porozumienie stron co do jego interpretacji,
3. wszelkie odpowiednie normy prawa międzynarodowego, mające zastosowanie w stosunkach między stronami.
   
   

Specjalne znaczenie należy przypisywać wyrazowi wówczas, gdy ustalono, że taki był zamiar stron.

Zasady interpretacji umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawiera także ust. 2 art. 3 Konwencji Modelowej. Zgodnie z tym przepisem, przy interpretacji pojęć zawartych w umowach znaczenie ma kontekst umowy. Jeśli zaś z kontekstu nie wynika inaczej, niezdefiniowanemu w umowie pojęciu należy nadać takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa tego państwa w zakresie podatków, do których zastosowanie ma określona umowa. Znaczenie, jakie takiemu niezdefiniowanemu w umowie pojęciu przypisują przepisy podatkowe tego państwa ma pierwszeństwo przed znaczeniem, jakie temu pojęciu nadają przepisy innych gałęzi prawa.

Zgodnie zatem z powyższym, ustalając znaczenie określonego pojęcia użytego w umowie międzynarodowej oraz o unikaniu podwójnego opodatkowania, w pierwszej kolejności należy brać pod uwagę kontekst tej umowy. W przypadkach jednak, gdyby stosowanie tej zasady prowadziło do nadania temu pojęciu znaczenia odbierającego sens przepisowi i wypaczającego jego treść, znaczenie to powinno zostać ustalone w oparciu o regulacje podatkowe prawa wewnętrznego państwa - strony umowy.

Do podobnych wniosków doszedł również NSA w wyroku z 3 grudnia 2009 r. o sygn. akt II FSK 917/08, w którym postawił tezę, iż w myśl art. 31 ust. 1 Konwencji Wiedeńskiej traktat (umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania) należy interpretować w dobrej wierze, zgodnie ze zwykłym znaczeniem, jakie należy przypisać użytym w nim wyrazom w ich kontekście, oraz w świetle jego przedmiotu i celu. Zatem odmiennie niż w porządku aktu prawa krajowego, dyrektywy wykładni umów międzynarodowych nakazują w procesie wykładni uwzględnić zawsze nie tylko wykładnię językową, ale nawet w sytuacji językowej jasności postanowień umowy, sięgnąć po wykładnię funkcjonalną.

Podnosząc powyższe zastrzeżenia, należy jednocześnie wskazać na art. 33 ust. 5 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o statusie sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych Ameryki na terytorium Rzeczypospolitej Polski (tzw. SOFA Suplement) - normujący status wykonawców kontraktowych - w którym zapisano: opodatkowanie wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych i pracowników wykonawców kontraktowych Stanów Zjednoczonych następuje zgodnie z artykułem 19 niniejszej umowy. Zważywszy zaś na brzmienie ust. 6 art. 19 umowy Sofa Suplement oraz brak wskazania w przepisie odsyłającym (art. 33 ust. 5) dodatkowych przesłanek, których spełnienie warunkuje skorzystanie ze zwolnienia należy uznać, że wszelkim wykonawcom kontraktowym Stanów Zjednoczonych przysługuje prawo do zwolnienia w oparciu o umowę SOFA Suplement.

Tym samym zwolnieniu z opodatkowania będzie podlegać dochód/zysk Wnioskodawcy z tytułu realizacji umów zawartych z siłami zbrojnymi USA, w tym, ze świadczenia usług na terenie bazy wojskowej.

Za taką wykładnią przemawia chęć zapobieżenia opodatkowaniu środków przyznanych ze środków międzynarodowych, w tym NATO.

Świadczenie usług przez Wnioskodawcę na terenie bazy wojskowej, w ramach kontraktu: nie stanowi realizacji zwykłej umowy handlowej zawartej pomiędzy dwoma niezależnymi podmiotami gospodarczymi, lecz przedsięwzięcie stanowiące część międzynarodowego programu obronnego, realizowanego przez strony NATO w tym przypadku na terenie Polski.

Stąd wybór oraz zgłoszenie Wykonawcy Kontraktowego Rządowi Polskiemu zostało obwarowane szeregiem warunków i podlegało procedurze, o której mowa w porozumieniach wykonawczych do umowy z 11 grudnia 2009 r., co nie ma miejsce przy zwykłych umowach biznesowych, nie uprawniających do korzystania ze zwolnień podatkowych.

W konsekwencji omawiana inwestycja została zgłoszona przez Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki w sposób przewidziany w Porozumieniu wykonawczym między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki do Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o statusie sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych Ameryki na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie procedur kontraktowych z dnia 27 kwietnia 2015 r.

O szczególnym statusie świadczących usługi na rzecz wojsk USA przesądza już art. 1 powyższego Porozumienia Wykonawczego, w którym jako cel dokumentu wskazano: informacje uzupełniające i procedury powiadamiania, dokumentowania i koordynacji w odniesieniu do wykonawców kontraktowych, którzy udzielają wsparcia w ramach umów siłom zbrojnym Stanów Zjednoczonych na terenie Rzeczpospolitej.

Porozumienie nie normuje więc sytuacji niezależnych przedsiębiorców - których dochód z tytułu prac wykonanych na terenie RP podlega opodatkowaniu - lecz udzielających wsparcia siłom sprzymierzonym NATO.

Jak przewidziano w art. 4 powyższego Porozumieniu Wykonawczego oraz zgodnie z art. 33 Umowy SOFA Suplement władze wojskowe USA przekazały Rzeczpospolitej Polskiej informacje o zamówieniu udzielonemu wykonawcy kontraktowemu - w tym przypadku Spółce Akcyjnej X..

Biorąc pod uwagę zachowanie wszelkich procedur, przewidzianych dla uzyskania statusu oraz zgłoszenia odpowiednim władzom krajowym wykonawcy kontraktowego sił zbrojnych USA, Wnioskodawcy przysługuje zwolnienie w Polsce od podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu realizacji kontraktu.

Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 Protokołu dotyczącego statusu międzynarodowych dowództw wojskowych, ustanowionych na podstawie Traktatu Północnoatlantyckiego, sporządzonego w Paryżu dnia 28 sierpnia 1952 r. (tekst jedn. Dz.U. z 2000 r. nr 64, poz. 746): w celu ułatwienia ustanowienia, budowy, utrzymania i działania dowództwa sojuszniczego dowództwo takie w interesie wspólnej obrony oraz dla jego oficjalnej i wyłącznej korzyści będzie zwolnione, tak dalece, jak to jest możliwe, z opłat celnych i podatków mających wpływ na jego wydatki. Tożsamą normę przewidziano w art. 17 ust. 17 oraz ust. 23 ustawy z dnia 15 lutego o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2014 r. poz. 851 ze zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.