Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
2461-IBPP2.4512.1007.2016.2.AZe
z 24 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 grudnia 2016 r. (data wpływu 19 grudnia 2016 r.) uzupełnionym pismem, które wpłynęło do tut. organu 20 stycznia 2017 r., oraz pismem, które wpłynęło 23 lutego 2017 r, o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia prawidłowości naliczenia podstawy opodatkowania dla procedury VAT marża poprzez powiększenie kwoty nabycia o opłaty aukcyjne – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2016 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia prawidłowości naliczenia podstawy opodatkowania poprzez powiększenie kwoty nabycia o opłaty aukcyjne.

Wniosek ten został uzupełniony pismem, które wpłynęło do tut. organu 20 stycznia 2017 r., oraz pismem, które wpłynęło 23 lutego 2017 r będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 14 lutego 2017 r. znak: 2461-IBPP2.4512.1007.2016.1.AZe.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W związku z rozbieżnymi informacjami udzielanymi przez Urząd Skarbowy, Wnioskodawca pragnie wystąpić z wnioskiem o indywidualną interpretację dotyczącą doliczania kosztów opłat aukcyjnych oraz kosztów transportu do podstawy obliczania marży.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na kupnie i sprzedaży używanych samochodów osobowych. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT oraz odprowadza podatek dochodowy rozliczany w formie zaliczek miesięcznych w oparciu o prowadzoną KPIR. Samochody są kupowane od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz na niemieckim portalu aukcyjnym Auto1.de. Wątpliwości Wnioskodawcy budzi sposób rozliczania kosztów zakupu z rzeczonego portalu aukcyjnego. Portal ten poza opłatą za zakupione samochody, obciąża Wnioskodawcę opłatą aukcyjną, opłatą za ewentualny transport.

Posiadam dokumenty potwierdzające wygranie aukcji oraz potwierdzenia zapłaty za zakupiony towar. W przypadku każdego zakupionego samochodu, w skład dokumentów otrzymywanych w pakiecie zwanym "Order" wchodzą: faktura (invoice) za sam zakupiony samochód oraz faktura (invoice) za tzw. opłaty aukcyjne. Kwoty te wyrażone są na fakturach w walucie Euro. Płatności zarówno za zakupione samochody, jak i za związane z nimi opłaty aukcyjne dokonywane są przez Wnioskodawcę na jedno i to samo konto bankowe, należące do serwisu Auto1.de.

Zgodnie z zaleceniami właściwego dla podatnika urzędu skarbowego, faktura za zakupiony samochód przeliczana jest według kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego wystawienie faktury i w takiej kwocie wprowadzana do KPIR, natomiast faktury za opłaty aukcyjne rozliczane są w oparciu unijną procedurę Importu usług. Sprzedając samochody Wnioskodawca wystawia faktury VAT - procedura marży i oblicza marżę. Do obliczonej marży netto, stosuje stawkę VAT 23%.

Za podstawę naliczenia marży stosuje cenę nabycia tj. cenę wynikającą z faktury za dany samochód + kwotę wynikającą z faktury za opłaty aukcyjne związane z tym samochodem.

1. Samochody będące przedmiotem wniosku, zostały nabyte od jednego z podmiotów wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku. (Nabywane są od firmy).
2. Przedmiotowe samochody spełniają definicję towaru używanego zawartą w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towar ów i usług.
3. Wnioskodawca nabywa samochody będące przedmiotem wniosku w celu dalszej odsprzedaży - przedmiotem jego działalności gospodarczej jest sprzedaż samochodów używanych (autohandel).
4. Opłaty aukcyjne stanową składniki wynagrodzenia, które sprzedawca samochodu otrzymuje od Wnioskodawcy jako nabywcy samochodu.
5. Faktury dotyczące sprzedaży usług aukcyjnych oraz sprzedaży samochodu wystawia jeden i ten sam sprzedawca: ..., Numer unijny: ...
   
   

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca dodatkowo wyjaśnił, że:

• Nabywa samochody od podmiotu wymienionego w Ustawie o podatku od towarów i usług ( t.j. Dz. U. z 2016r., poz. 710 ze zm.) art. 120 ust. 10 pkt 3. - dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5 ww. artykułu.
• Nabywa samochody w procedurze o której mowa w art. 312-325 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE.L. Nr 347) - Kontrahent niemiecki, na którym koncentruje się wniosek jest wyłącznym właścicielem licytowanych samochodów i nie działa na rzecz innego podatnika.
• W związku z zakupem każdego jednego samochodu od kontrahenta, wnioskodawca opłaca fakturę (invoice) tyczącą się samego samochodu (Car) oraz fakturę z opłatą aukcyjną do niego przyporządkowaną (auction fee). Zaznaczyć należy, iż na obydwu dokumentach wymienionych przez Wnioskodawcę widnieje unikatowy każdorazowo identyczny dla danego samochodu, numer identyfikacyjny pojazdu - VIN . Wszystkie ww. faktury wchodzą w skład sumarycznej ceny na dokumencie zamówieniowym otrzymywanym od kontrahenta z portalu aukcyjnego (Order).
• Opłaty aukcyjne udokumentowane są przez kontrahenta niemieckiego (autol.de) od którego kupowany jest samochód. Dokonuje on tego poprzez wystawienie faktury (invoice), gdzie wyszczególniona jest usługa (opłata aukcyjna), numer VIN samochodu, który został wylicytowany, a za który to uiszcza się opłatę oraz cenę za usługę, wyrażoną w walucie Euro.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

Czy stosowanie takiej podstawy jest właściwe?

Czy podatnik ma prawo powiększenia ceny nabycia o opłaty aukcyjne, zmniejszając tym samym podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy ostatecznie doprecyzowane w piśmie, które wpłynęło do tut. orangu 20 stycznia 2016 r:

Zdaniem Wnioskodawcy stosowana przez niego podstawa opodatkowania powinna uwzględniać koszty związane z opłatami aukcyjnymi, a cena nabycia w związku z uiszczaniem opłaty aukcyjnej i opłaty za zakupiony samochód jednemu i temu samemu kontrahentowi powinna uwzględniać również opłaty aukcyjne. Wnioskodawca stoi na stanowisku iż powinien w procesie ustalania ceny nabycia uwzględniać opłaty aukcyjne uiszczane na rzecz dostawcy towaru, którym jest kontrahent niemiecki, gdyż ich niedoliczenie skutkuje zaniżeniem realnych obciążeń, które ciążą na nim każdorazowo w przypadku zakupu samochodu. Opłata aukcyjna uiszczana jest wraz z każdym kolejnym samochodem, który Wnioskodawca wylicytował na aukcji (co swoje potwierdzenia znajduje w wyszczególnieniu marki, modelu kupowanego samochodu oraz w unikalnym numerze VIN danego egzemplarza, znajdującym się w opisie szczegółowym każdej faktury). Zaznaczyć należy, iż samochody kupowane na niemieckim oraz austriackim portalu aukcyjnym Auto1.de i Auto1.at, w odróżnieniu od realiów znanych z rodzimych portali aukcyjnych, stanowią wyłączną własność rzeczonych portali aukcyjnych, a wszelkie prawa od pierwotnych właścicieli zostały przeniesione na ww. serwisy aukcyjne przed wystawieniem przez nie ofert sprzedaży samochodów w formie aukcji. Potwierdzeniem powyższej tezy jest również przekazywanie przez kupującego - Wnioskodawcę, opłaty za zakupiony samochód poprzez przelanie kwoty należnej z tytułu nabycia samochodu, a także wynikającej z opłaty aukcyjnej na jedno i to samo konto bankowe sprzedającego. Dla potrzeb procedury "VAT-marża", przez kwotę nabycia Wnioskodawca rozumie wszystko to, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru używanego otrzymał od podatnika (nabywcy). Składający wniosek przyjmuje, iż kwota nabycia to cena, którą podatnik zapłacił dostawcy towaru, a która to obejmuje wszystkie koszty związane bezpośrednio z transakcją, a więc poza fakturą dokumentującą zakup samochodu, również faktury za opłaty aukcyjne związane bezpośrednio z każdym konkretnym kupowanym samochodem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2016r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Towarami używanymi są zatem te dobra ruchome, które wcześniej zostały choć raz użyte, lecz nadają się do wielokrotnego wykorzystania (nie ulegają zużyciu po jednokrotnym użytku).

Przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7 (art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT).

Natomiast przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika (art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy).

Powyższe regulacje wskazują więc, że dla potrzeb zastosowania procedury „VAT marża”, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru otrzymał od podatnika. Tak rozumiana cena towaru (kwota nabycia) obejmuje wszystkie koszty związane bezpośrednio z transakcją, jeżeli nabywca towaru (kupujący) ponosi ciężar tych opłat płacąc za nie dostawcy. Do kwoty nabycia, o której mowa wyżej, nie mogą zostać zaliczone koszty, które nie zostały zapłacone dostawcy towaru.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o VAT w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy – między innymi – towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty stanowiącej zapłatę z tytułu sprzedaży, pomniejszonej o kwotę należnego podatku. Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą uprawnieni są podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.

I tak, stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy – przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
   
3. podatników, jeśli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
   
   

Powyższe regulacje wskazują, że dla potrzeb zastosowania procedury marży, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru używanego otrzymał od podatnika (nabywcy).

Należy zauważyć, iż formułując w art. 120 ustawy szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, ustawodawca, określając w ust. 4 tego artykułu podstawę opodatkowania, posłużył się sformułowaniem „kwota nabycia”.

W opinii Wnioskodawcy, do kwoty nabycia, o której mowa w art. 120 ust. 4 ustawy, należy wliczyć zakup samochodu oraz opłatę aukcyjną.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca otrzymuje od tego samego podmiotu – sprzedawcy dwie odrębne faktury: na zakup pojazdu oraz opłatę aukcyjną. Faktury dotyczące sprzedaży usług aukcyjnych oraz sprzedaży samochodu wystawia jeden i ten sam sprzedawca: ..., numer unijny: ... . Kontrahent niemiecki, jest wyłącznym właścicielem licytowanych samochodów i nie działa na rzecz innego podatnika. Płatności za ww. faktury Wnioskodawca dokonuje na jedno i to samo konto bankowe należące do serwisu.

Jak wskazano powyżej, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru otrzymał od podatnika (nabywcy). Tak rozumiana cena towaru (kwota nabycia) obejmuje wszystkie koszty związane z transakcją, jeżeli nabywca towaru (kupujący) ponosi ciężar tych opłat płacąc za nie dostawcy. Do kwoty nabycia, o której mowa wyżej, nie mogą zostać zaliczone koszty, które nie zostały zapłacone i nie są należne dostawcy towaru.

Biorąc pod uwagę ww. przepisy należy stwierdzić, że Wnioskodawca określając podstawę opodatkowania (marżę) powinien wyliczyć różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia (zapłaconą przez Wnioskodawcę pierwotnemu sprzedawcy), pomniejszoną o kwotę podatku od towarów i usług. Zatem, Wnioskodawca ustalając wartość nabycia samochodu winien uwzględnić kwotę nabycia samochodu oraz koszty związane z transakcją zakupu samochodu, które Wnioskodawca (nabywca towaru - kupujący) zapłacił/ma zapłacić dostawcy samochodu, tj. opłatę aukcyjną, zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2016r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.