Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0461-ITPB1.4511.108.2017.1.PSZ
z 12 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2017 r. (data wpływu 14 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania działalności polegającej na odchowie indyków – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania działalności polegającej na odchowie indyków.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jest Pan rolnikiem ryczałtowym, nie prowadzi żadnej innej działalności gospodarczej. Posiada Pan grunt o powierzchni 15 ha, na którym prowadzi gospodarstwo rolne. Na terenie gospodarstwa zajmuje się Pan działalnością polegającą na wykonaniu odchowu stada reproduktorów. Odchów stada, polega na wstawieniu piskląt indyków reproduktorów jednodniowych, stanowiących własność podmiotu, z który podpisał Pan kontrakt. Następnie po odchowaniu, są one przetransferowane do właściciela przed osiągnięciem przez indyczkę i indorka dojrzałości reprodukcyjnej, czyli do 30 tygodnia. Za wykonanie odchowu otrzymuje Pan wynagrodzenie na podstawie umowy. Podmiot, z którym popisał Pan umowę jest producentem piskląt i płaci podatek od piskląt towarowych, ze stada odchowywanego w Pana gospodarstwie. Odchów w Pana gospodarstwie jest kosztem innego podmiotu. Nie jest Pana intencją traktowanie odchowu jako działalności rolniczej i zwolnienia z podatku. Przepis art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uwzględnia odchowu reproduktorów indyczych, a tylko tucz drobiu rzeźnego w minimalnym okresie przetrzymywania (2 miesiące). Sprawiedliwym rozwiązaniem, byłoby ustalenie 50% podatku od odchowu indyków reprodukcyjnych. Nadmienia Pan, że podmiot odbierający stado opodatkowany jest podatkiem od piskląt i prowadzi dalej te samo stado, które było odchowywane w Pana gospodarstwie jako stado reproduktorów, gdzie finalnym produktem jest jajko, a następnie pisklę towarowe.

W wykazie działów specjalnych produkcji rolnej i stosowanych jednostek miar w PIT-6 dla stad reprodukcyjnych nie ma odchowu indyków w stadzie reprodukcyjnym, są tylko indyki w stadzie reprodukcyjnym. Cały cykl produkcji reproduktorów indyczych trwa około 60 tygodni. W Pana przypadku produkcja tzn. odchów trwa 30 tygodni, co stanowi połowę całego cyklu. Po tym okresie stado transferowane jest na fermę nieśną, do innego podmiotu. Podczas odchowu stada, indyczki nie znoszą jaj, jest to chów podobny do produkcji brojlerów, ale bardziej pracochłonny.

Informuje Pan, że od 2000 r. opłaca siedemnastokrotnie wyższy podatek, niż w tuczu brojlerów np.: dla stada nieśnego wynosił w 2016 r. 14,60zł/szt., a dla stada brojlerów tylko 0,85zł/szt.

Jest to, Pana zdaniem niesprawiedliwe, gdyż nie osiąga dochodów z tytułu nieśności (dochód o wiele wyższy), lecz z odchowu.

Od 2000 r. do 2014 r. płacił Pan wysoki podatek. Od 2015 r. obciążenie jest za duże. Głównym powodem takiego stanu rzeczy jest uniemożliwienie rozliczania się wspólnie z żoną od uzyskanych dochodów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jak powinien być obliczony podatek z tytułu hodowli indyków, o których mowa w stanie faktycznym?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód z kontraktu odchowanych indyków przed osiągnięciem dojrzałości nieśnej nie powinien podlegać opodatkowaniu, jako stado reprodukcyjne, ponieważ w tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej nie został wyszczególniony taki rodzaj produkcji jak hodowla piskląt indyczych stad reprodukcyjnych do odchowu. Zatem jeżeli odchowane stado zostało przetransferowane, a nie jest prowadzona hodowla drobiu nieśnego, to do produkcji tej nie będą miały zastosowania zasady ustalania dochodu szacunkowego. Pana zdaniem opodatkowanie powinno być takie, jak w przypadku indyków rzeźnych lub 50% podatek od stad reprodukcyjnych (odchów - ½ cyklu produkcyjnego).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

W myśl art. 2 ust. 2 ww. ustawy, działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc - w przypadku roślin,
   
2. 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
   
3. 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
   
4. 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

• licząc od dnia nabycia.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów są działy specjalne produkcji rolnej.

Działami specjalnymi produkcji rolnej w myśl art. 2 ust. 3 tej ustawy są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Zgodnie art. 2 ust. 3a wyżej wymienionej ustawy, nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy.

Z powyższych przepisów wynika, że działy specjalne produkcji rolnej są wyłączone z działalności rolniczej. Uprawa określonych roślin, hodowla lub chów zwierząt stanowi dział specjalny produkcji rolnej, o ile ich rozmiary przekraczają wielkości określone w załączniku Nr 2 do ustawy.

W Tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego, której treść została podana na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 7 grudnia 2016 r. w sprawie norm szacunkowych dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej (Dz. U. z 2016 r., poz. 2058) określa jakie uprawy, hodowla i chów zwierząt z uwagi na ich rozmiary stanowią działy specjalne produkcji rolnej, w pkt 5 i 6 wymienia się:

1. drób rzeźny - powyżej 100 szt.:




1. kurczęta
   
2. gęsi
   
3. kaczki
   
4. indyki.




2. drób nieśny - powyżej 80 szt.:




1. kury nieśne (w stadzie reprodukcyjnym)
   
2. kury mięsne (w stadzie reprodukcyjnym)
   
3. gęsi (w stadzie reprodukcyjnym)
   
4. kaczki (w stadzie reprodukcyjnym)
   
5. indyki (w stadzie reprodukcyjnym)
   
6. kury (produkcja jaj konsumpcyjnych).

Zasady ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej określa przepis art. 24 ust. 4 ww. ustawy, który stanowi, że dochodem (stratą) z działów specjalnych produkcji rolnej jest różnica pomiędzy przychodem z tytułu prowadzenia tych działów a poniesionymi kosztami uzyskania, powiększona o wartość przyrostu stada zwierząt na koniec roku podatkowego w porównaniu ze stanem na początek roku i pomniejszona o wartość ubytków w tym stadzie w ciągu roku podatkowego. Dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2.

Wobec powyższego, jeżeli podatnik nie prowadził podatkowej księgi przychodów i rozchodów, bądź ksiąg rachunkowych, dochód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych, tj. na zasadach ryczałtowo-szacunkowych, zapisanych w art. 24 ust. 4-4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 24 ust. 4a ustawy, normy szacunkowe dochodu rocznego, o których mowa w ust. 4, stosuje się od jednostek powierzchni upraw lub innych jednostek rodzajów produkcji określonych w kolumnie 3 załącznika nr 2, z tym że w przypadku:

1. upraw w szklarniach i tunelach foliowych - od 1 m2 powierzchni ogólnej obliczanej według wewnętrznej długości ścian;
2. upraw grzybów i ich grzybni - od 1 m2 powierzchni zajętej pod te uprawy;
3. wylęgarni drobiu - od 1 sztuki pisklęcia uzyskanego z wylęgu;
4. zwierząt laboratoryjnych - od 1 sztuki sprzedanych zwierząt - na podstawie zawartych umów dla potrzeb laboratoryjnych, badań i doświadczeń naukowych, analiz i testów prowadzonych w laboratoriach, a także kontroli procesów technologicznych;
5. hodowli i chowu zwierząt wymienionych pod lp. 15 lit. b-h załącznika nr 2 - od 1 sztuki zwierząt sprzedanych;
6. hodowli ryb akwariowych - od 1 dm3 objętości akwarium, obliczonej według wewnętrznych długości krawędzi.

Stosownie do treści art. 24 ust. 4b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, rozmiary działów specjalnych produkcji rolnej przekraczają wielkości określone w załączniku nr 2, opodatkowaniu podlegają dochody uzyskane w roku podatkowym z całej powierzchni upraw lub wszystkich jednostek produkcji.

Zgodnie z art. 24 ust. 4c ww. ustawy, jeżeli w ciągu rocznego cyklu produkcji na tej samej powierzchni są prowadzone różne uprawy, dla których są ustalane różne normy szacunkowe dochodu, dochód z każdego rodzaju uprawy oblicza się, z zastrzeżeniem ust. 4e, przy zastosowaniu właściwej dla niej normy, proporcjonalnie do liczby miesięcy, w których była prowadzona taka uprawa, wliczając w to okres przygotowania do zaprowadzenia tej uprawy.

W myśl art. 24 ust. 4d cyt. ustawy, przepis ust. 4c stosuje się również w razie rozpoczęcia lub zaprzestania w ciągu roku prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że jest Pan rolnikiem ryczałtowym, nie prowadzi żadnej innej działalności gospodarczej. Posiada Pan grunt o powierzchni 15 ha, na którym prowadzi gospodarstwo rolne. Na terenie gospodarstwa zajmuje się Pan działalnością polegającą na wykonaniu odchowu stada reproduktorów. Odchów stada, polega na wstawieniu piskląt indyków reproduktorów jednodniowych, stanowiących własność podmiotu, z który podpisał Pan kontrakt. Wskazuje Pan, że cały cykl produkcji reproduktorów indyczych trwa około 60 tygodni. W Pana przypadku produkcja tzn. odchów trwa 30 tygodni, co stanowi połowę całego cyklu. Po tym okresie stado transferowane jest na fermę nieśną, do innego podmiotu. Podczas odchowu stada, indyczki nie znoszą jaj, jest to chów podobny do produkcji brojlerów.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz zaprezentowany stan faktyczny stwierdzić należy, że przychód z działalności polegającej na odchowie piskląt indyków od pierwszego dnia życia do 30 tygodnia życia (transfer odchowanych indyków - przed osiągnięciem dojrzałości reprodukcyjnej – na farmę nieśną) stanowi przychód z działu specjalnego produkcji rolnej. Zauważyć należy, że nie ma w tym przypadku znaczenia, na jakim etapie rozwoju znajdują się transferowane na fermę nieśną indyki (pisklęta, młodzież, czy dorosłe osobniki). Definicja działów specjalnych produkcji rolnej w żaden sposób nie odnosi się do czasu trwania chowu i hodowli. Fakt, że zwierzęta są transferowane w połowie cyklu produkcyjnego nie ma zatem – w kontekście przytoczonej uprzednio definicji – żadnego znaczenia dla kwalifikacji przychodu uzyskanego z odchowu jako przychodu z działu specjalnego produkcji rolnej.

Podstawę opodatkowania – obliczoną przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu – stanowi wyłącznie dochód wynikający z iloczynu właściwej dla danego rodzaju produkcji działu specjalnego normy szacunkowej dochodu i ilości jednostek produkcji, których ta norma dotyczy. W załączniku Nr 2 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymieniono m.in. pod lp. 6 drób nieśny powyżej 80 sztuk, lit. e – indyki (w stadzie reprodukcyjnym), dla których norma szacunkowa dochodu wynosi od 1 sztuki 14 zł 19 gr.

Zatem w przypadku prowadzenia przez Pana działów specjalnych produkcji rolnej w zakresie odchowu stada drobiu rzeźnego (indyków), normy szacunkowe ustala się jako iloczyn określonej w złotych normy szacunkowej dochodu rocznego wynikającej z ww. Tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego oraz ilości sztuk indyków w stadzie reprodukcyjnym.

Brak jest więc podstaw prawnych do zastosowania w opisanej przez Pana sytuacji opodatkowania według norm właściwych dla indyków rzeźnych lub połowy normy właściwej dla stad reprodukcyjnych (odchów - ½ cyklu produkcyjnego).

Stanowisko Pana należało zatem uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.