Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.15.2017.1.MT
z 25 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2017 r. (data wpływu13 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka F. GmbH (dalej „Spółka” lub „Wnioskodawca”) z siedzibą w Niemczech jest czynnym podatnikiem VAT. Spółka należy do międzynarodowej grupy kapitałowej oferującej usługi transportu pasażerskiego w wielu europejskich krajach. Na terytorium Polski świadczy usługi przewozu transportu lądowego pasażerskiego taborem autobusowym. Transport realizowany jest z do/z kilku miast na terytorium Polski do innych europejskich miast.

Sprzedaż biletów na usługi transportu realizowane przez Spółkę, dokonywana jest wyłącznie za pośrednictwem strony internetowej (ew. aplikacji mobilnej na smartfony). Klient dokonując rezerwacji/zakupu biletu musi dokonać opłaty za poprzez płatność kartą kredytową bądź też za pośrednictwem systemu PayPal. Przy zakupie biletu, klient może wskazać, czy chce otrzymać fakturę zaznaczając odpowiednie pole na witrynie zakupu. Po zaksięgowaniu wpłaty, na adres e-mail klienta wysyłany jest bilet elektroniczny (oraz opcjonalnie faktura).

Spółka nie prowadzi sprzedaży biletów w innej niż wyżej opisana formie. Nie ma technicznej możliwości zakupu biletów Spółki „u kierowcy”. Spółka nie posiada również stacjonarnych punktów sprzedaży. Na terytorium kraju nie prowadzi ona żadnej fizycznej sprzedaży (całość operacji realizowana jest za pośrednictwem witryny internetowej).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka, dokonując sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej ma obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka stoi na stanowisku, że nie będzie ona zobligowana do prowadzenia ewidencji sprzedaży za pomocą kas rejestrującej z uwagi na brak struktur pozwalających na „fizyczną” sprzedaż usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powołany przepis art. 111 ust. 1 ustawy określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Z kolei art. 111 ust. 3a ustawy o VAT jak i przepisy Rozporządzenia nakładają na podatnika prowadzącego ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących szereg obowiązków z tym związanych. W szczególności podatnik taki obowiązany jest, między innymi:

• udostępniać kasy rejestrujące do kontroli stanu ich nienaruszalności i prawidłowości pracy na każde żądanie właściwych (polskich) organów,
  

• zgłaszać kasy rejestrujące do obowiązkowego przeglądu technicznego właściwemu podmiotowi prowadzącemu serwis kas rejestrujących,
  

• dokonywać niezwłocznego zgłoszenia właściwemu podmiotowi prowadzącemu serwis kas rejestrujących każdej nieprawidłowości w pracy kasy (zgodnie z § 31 Rozporządzenia, serwis kasy musi być podjęty nie później niż, w ciągu 48 godzin od chwili zgłoszenia awarii kasy przez podatnika, chyba że dokonano innych ustaleń z podatnikiem),
  

• dokonywać wpisów przewidzianych do wykonania przez podatnika w książce kasy, jak również umożliwiać dokonanie wpisów podmiotowi prowadzącemu serwis główny lub podmiotowi prowadzącemu serwis kas.
  
  
  

Ponadto, jak wynika z treści przepisów Rozporządzenia serwis kas organizuje i prowadzi podmiot prowadzący serwis główny i nie może on być wykonywany przez podatnika ani osobę zatrudnioną przez niego na podstawie stosunku pracy, umowy zlecenia, o dzieło, agencyjnej lub umów o podobnym charakterze.

Mając na uwadze szereg warunków technicznych wymienionych w ustawie o VAT i Rozporządzeniu, jakie musi spełnić podatnik, Spółka stoi na stanowisku, iż obowiązek ewidencjonowania dokonywanej sprzedaży towarów za pomocą kas rejestrujących dotyczy wyłącznie podatników obecnych posiadających na terytorium kraju placówkę handlową (punkt sprzedaży) wykorzystywaną do prowadzenia przedmiotowej sprzedaży.

Powyższa teza znajduje również potwierdzenie we wzorze książki kasy, stanowiącym Załącznik nr 2 do Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 27 sierpnia 2013 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące (Dz. U. z 2013 r.,poz. 1076), jak również wzorach dokumentów związanych z użytkowaniem kasy rejestrującej.

Zgodnie z obowiązującymi wzorami tych dokumentów podatnik obowiązany jest wskazać dokładny adres instalacji kasy, co nie jest możliwe w przypadku podmiotu nieposiadającego fizycznego punktu sprzedaży na terytorium kraju.

Tym samym, zdaniem Spółki, w opisanych okolicznościach, nie podlega ona obowiązkowi ewidencjonowania sprzedaży dokonywanej na terytorium kraju na rzecz Klientów przy pomocy kasy rejestrującej.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Spółki, jako podmiot zagraniczny, nieposiadający punktów sprzedaży w Polsce, nie jest zobowiązana ona do rejestracji sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przy użyciu kas rejestrujących. W ocenie Spółki, jako przedsiębiorca zagraniczny nieposiadający żadnej zorganizowanej struktury w Polsce nie jest ona fizycznie w stanie prowadzić takiej ewidencji bez naruszania przepisów ustawy o VAT i Rozporządzenia.

Należy zaznaczyć, iż powyższe stanowisko Spółki znajduje poparcie również w interpretacjach wydanych w imieniu Ministra Finansów w indywidualnych sprawach podatników, w podobnych stanach faktycznych, tj. w okolicznościach dokonywania sprzedaży na terytorium kraju na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przez podmioty zagraniczne, nieposiadające fizycznych placówek sprzedażowych na terytorium Polski (np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 27 listopada 2014 r. sygn. IPPP2/443-845/14-2/RR).

Wnioskodawca jednocześnie oświadcza, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli skarbowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług(Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.) zwanej dalej „ustawą o VAT” opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, pod pojęciem sprzedaży rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Natomiast, obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Z cytowanego wyżej art. 111 ust. 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że obowiązek ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej ciąży na podatnikach dokonujących sprzedaży na rzecz dwóch rodzajów podmiotów, mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Należy podkreślić, że obowiązek ten dotyczy wyłącznie sprzedaży, która została dokonana na rzecz tych wyżej wymienionych podmiotów. Tym samym obowiązek ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej nie wystąpi w przypadku sprzedaży na rzecz innych podmiotów, tj. firm, przedsiębiorstw, organizacji, osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, bowiem sprzedaż na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą (w tym osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą) należy udokumentować fakturą VAT.

Tym samym sprzedaż dokonywana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej co do zasady podlega obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca z siedzibą w Niemczech jest czynnym podatnikiem VAT. Spółka należy do międzynarodowej grupy kapitałowej oferującej usługi transportu pasażerskiego w wielu europejskich krajach. Na terytorium Polski świadczy usługi przewozu transportu lądowego pasażerskiego taborem autobusowym. Transport realizowany jest z do/z kilku miast na terytorium Polski do innych europejskich miast.

Sprzedaż biletów na usługi transportu realizowane przez Spółkę, dokonywana jest wyłącznie za pośrednictwem strony internetowej (ew. aplikacji mobilnej na smartfony). Klient dokonując rezerwacji/zakupu biletu musi dokonać opłaty za poprzez płatność kartą kredytową bądź też za pośrednictwem systemu PayPal. Przy zakupie biletu, klient może wskazać, czy chce otrzymać fakturę zaznaczając odpowiednie pole na witrynie zakupu. Po zaksięgowaniu wpłaty, na adrese-mail klienta wysyłany jest bilet elektroniczny (oraz opcjonalnie faktura).

Spółka nie prowadzi sprzedaży biletów w innej niż wyżej opisana formie. Nie ma technicznej możliwości zakupu biletów Spółki „u kierowcy”. Spółka nie posiada również stacjonarnych punktów sprzedaży. Na terytorium kraju nie prowadzi ona żadnej fizycznej sprzedaży (całość operacji realizowana jest za pośrednictwem witryny internetowej).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Należy zauważyć, że przepisy odnoszące się do kas fiskalnych nie regulują kwestii, gdy sprzedawca, co do zasady mający obowiązek ewidencji sprzedaży za pomocą kas rejestrujących, nie posiada w Polsce fizycznego miejsca dokonywania takiej dostawy. Analiza przepisów rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 27 sierpnia 2013 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące (Dz. U. z 2013 r., poz. 1076) wskazuje, że każdy, na kim ciąży obowiązek instalacji kasy fiskalnej musi posiadać miejsce bądź miejsca jej fizycznego zainstalowania, czyli punkty sprzedaży, zgłoszone w odpowiednim urzędzie skarbowym. W załączniku nr 2 do tego rozporządzenia, który stanowi wzór książki kasy rejestrującej, jako jedna z pozycji wymaganych widnieje adres miejsca, w którym kasa jest użytkowana. Również każdorazowa zmiana miejsca użytkowania kasy musi być zgłoszona do właściwego naczelnika urzędu skarbowego i w tej książce odnotowana. W książce kasy rejestrującej znajduje się również pozycja, w której podatnik wskazuje miejsce instalacji kas rejestrujących, które jest potwierdzone przez serwis kas.

Natomiast z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca ma siedzibę działalności gospodarczej w Niemczech, oferującej usługi transportu pasażerskiego w europejskich krajach. Na terytorium Polski świadczy usługi przwozu transportu lądowego pasażerskiego taborem autobusowym. Wnioskodawca sprzedaje bilety na usługi transportu wyłącznie za pośrednictwem strony internetowej, nie prowadzi sprzedaży biletów w innej formie oraz na terytorium kraju nie prowadzi żadnej fizycznej sprzedaży – całość operacji realizowana jest za pośrednictwem witryny internetowej.

Wobec tego, mimo istnienia obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu za pomocą kas rejestrujących, w sytuacji gdy sprzedaż dokonywana jest na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, Wnioskodawca nie posiadając żadnego fizycznego miejsca sprzedaży oraz siedziby bądź stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski nie ma możliwości zainstalowania kasy rejestrującej, a także co za tym idzie wypełnienia wszelkich obowiązków wynikających z przepisów dotyczących kas rejestrujących zawartych ww. przepisach. Powyższe okoliczności powodują, że Wnioskodawca nie ma w tym przypadku obowiązku prowadzenia ewidencji swojej sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Dodatkowym argumentem przemawiającym za uznaniem braku ewidencjonowania dokonywanych dostaw towarów za pomocą kasy rejestrującej jest przepis art. 111 ust. 3a ustawy o VAT. Z treści pkt 2, 3 i 4 tego artykułu wynika, że podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać niezwłocznego zgłoszenia właściwemu podmiotowi prowadzącemu serwis kas rejestrujących każdej nieprawidłowości w pracy kasy; udostępniać kasy rejestrujące do kontroli stanu ich nienaruszalności i prawidłowości pracy na każde żądanie właściwych organów; zgłaszać kasy rejestrujące do obowiązkowego przeglądu technicznego właściwemu podmiotowi prowadzącemu serwis kas rejestrujących.

Tym samym, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że jako podmiot zagraniczny, nieposiadający punktów sprzedaży w Polsce, nie jest zobowiązany do rejestracji sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przy użyciu kas rejestrujących.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.