2017.03.31 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0461-ITPB2.4511.72.2017.1.ENB
z 31 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2017 r. (data wpływu 31 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 10 marca 2014 r. Wnioskodawca podpisał oświadczenie zobowiązujące go do uzyskania stopnia naukowego doktora do 30 września 2016 r. Stanowiło ono załącznik do wniosku o finansowanie stypendium doktorskiego w ramach konkursu „ETIUDA 2” ogłoszonego przez N.

Treść pkt 2 oświadczenia była następująca:

„Oświadczam, że zobowiązuję się do uzyskania stopnia naukowego doktora do dnia 30 września 2016 roku.”

Zgodnie z pkt 14 regulaminu przyznawania stypendiów naukowych dla młodych naukowców w ramach stypendiów doktorskich ETIUDA finansowanych ze środków N., zatwierdzonego 25 lipca 2013 r. przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego:

„Stypendium naukowe jest wypłacane, w miesięcznych ratach, przez jednostkę, której przyznano środki na finansowanie stypendium doktorskiego, na podstawie umowy zawartej między tą jednostką a młodym naukowcem, zawierającej zobowiązanie młodego naukowca do uzyskania stopnia naukowego doktora w terminie do 12 miesięcy po zakończeniu pobierania stypendium.”

W dniu 13 sierpnia 2014 r. zawarto umowę nr U. pomiędzy N., a P. (zwaną dalej Jednostką) o realizację i finansowanie stypendium doktorskiego przyznanego w ramach konkursu „ETIUDA 2”. Przedmiotem umowy było określenie terminu oraz warunków realizacji stypendium przez Wnioskodawcę, wysokości przyznanych Jednostce środków finansowych, a także warunków ich przekazania i rozliczenia.

Zgodnie z § 8 ust. 1 umowy podpisanej pomiędzy N., a Jednostką:

„Rozliczenie stypendium odbywa się na podstawie raportu końcowego składanego przez Jednostkę, obejmującego m.in. sprawozdanie stypendysty z odbytego stażu w zagranicznym ośrodku naukowym, potwierdzenie przez osobę upoważnioną do reprezentowania zagranicznego ośrodka naukowego faktu i terminu odbycia przez stypendystę stażu w ramach stypendium doktorskiego oraz potwierdzenie uzyskania stopnia naukowego doktora przez stypendystę. Wzór raportu końcowego stanowi Załącznik nr 2 do niniejszej umowy”.

Zgodnie z § 8 ust. 3 umowy pomiędzy N., a Jednostką:

„Raport końcowy składa się w terminie 13 miesięcy od dnia zakończenia pobierania przez stypendystę stypendium naukowego. Jednostka zobowiązuje się do zwrotu niewykorzystanych środków finansowych przewidzianych na realizację stypendium, nie później niż z dniem złożenia przez nią raportu końcowego.”

W dniu 7 października 2014 r. zawarto umowę pomiędzy Jednostką, a Wnioskodawcą o finansowanie stypendium doktorskiego ze środków przyznanych w ramach programu „ETIUDA 2”. Przedmiotem umowy było określenie warunków, terminu i zasad wypłaty Wnioskodawców środków na realizację stypendium doktorskiego przyznanych przez N.

Zgodnie z § 6 ust. 1:

„Na realizację stypendium Dyrektor N. przyznał Jednostce decyzją nr D z dnia 1 lipca 2014 r. środki finansowe w łącznej wysokości 65650,00 zł (słownie: sześćdziesiąt pięć tysięcy sześćset pięćdziesiąt), z których:

Środki w wysokości 36000,00 zł przeznaczone są na stypendium doktorskie dla Stypendysty w wysokości 3000,00 zł miesięcznie (słownie: trzy tysiące);
Środki w wysokości 25650,00 zł przeznaczone są na pokrycie przez Stypendystę kosztów stażu w zagranicznym ośrodku naukowym w ramach stypendium doktorskiego (słownie: dwadzieścia pięć tysięcy sześćset pięćdziesiąt);
Środki w wysokości 4000,00 zł przeznaczone są na pokrycie kosztów podróży (w obie strony) związanej z odbyciem przez Stypendystę stażu w zagranicznym ośrodku naukowym (słownie: cztery tysiące).”

Zgodnie z § 8 ust. 3 umowy pomiędzy Jednostką, a Stypendystą:

„Jeżeli Stypendysta zaprzestanie działalności naukowej, co będzie skutkowało brakiem uzyskania przez Stypendystę stopnia naukowego doktora w terminie do 13 miesięcy od dnia zakończenia pobierania przez Stypendystę stypendium tj. najpóźniej do ostatniego dnia terminu wyznaczonego na złożenie przez Jednostkę raportu końcowego do N., niniejsza umowa zostanie uznana za niewykonaną."

W dniu 12 lipca 2016 r. podpisano aneks do umowy nr U pomiędzy N. a Jednostką. Zgodnie z § 1 aneksu:

„Strony zmieniają umowę w ten sposób, że:

1) w § 8 ust. 3 zdanie otrzymuje brzmienie następujące:

„Raport końcowy składa się w terminie 14 miesięcy od dnia zakończenia pobierania przez stypendystę stypendium.”

2) w § 8 ust. 3 dodaje się po zdaniu drugim zdanie trzecie o następującej treści:

„Osoba, której przyznano stypendium zobowiązuje się do uzyskania stopnia naukowego doktora w terminie 14 miesięcy po zakończeniu pobierania stypendium.”

Wnioskodawca uzyskał stopień doktora w dniu 18 października 2016 r., tj. przed upływem 13 miesięcy od dnia zakończenia pobierania stypendium naukowego. Ponadto Wnioskodawca złożył raport końcowy w dniu 18 października 2016 r. (także przed upływem 13 miesięcy od dnia zakończenia pobierania stypendium naukowego).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy środki finansowe w wysokości 36.000 zł przyznane na stypendium doktorskie dla Wnioskodawcy w ramach programu „ETIUDA 2” i wypłacane przez Jednostkę są zwolnione z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, umowa nr U pomiędzy N. a Jednostką w jej oryginalnym brzmieniu nie precyzuje, czy Stypendysta jest zobowiązany do uzyskania stopnia doktora w terminie 12 miesięcy od daty zakończenia pobierania stypendium. Zapis mówiący o zobowiązaniu się Wnioskodawcy do uzyskania stopnia naukowego doktora pojawia się dopiero w ANEKSIE nr 1 zawartym pomiędzy N. a Jednostką w dniu 12 lipca 2016 r. , jednakże ten sam aneks wydłuża czas na uzyskanie stopnia doktora do 14 miesięcy od daty zakończenia pobierania stypendium.

Umowa nr 1 pomiędzy Jednostką a Wnioskodawcą nie zawiera zapisu zobowiązującego Wnioskodawcę do uzyskania stopnia doktora w terminie 12 miesięcy. Umowa ta określa termin na uzyskanie stopnia naukowego doktora na 13 miesięcy od daty zakończenia pobierania stypendium, który to jest niezgodny z pkt 14 regulaminu przyznawania stypendiów naukowych dla młodych naukowców w ramach stypendiów doktorskich ETIUDA finansowanych ze środków N.

Jednocześnie Wnioskodawca zobowiązany jest wypełnić zapisy umowy pomiędzy Jednostką a Wnioskodawcą, co w sposób bezpośredni wynika z pkt 14 regulaminu przyznawania stypendiów naukowych dla młodych naukowców w ramach stypendiów doktorskich ETIUDA. Wnioskodawca uzyskał stopień naukowy doktora 18 października 2016 r. i tego samego dnia złożył raport końcowy do N.

W ocenie Wnioskodawcy umowa pomiędzy N. a Jednostką nie została naruszona zarówno w jej pierwotnym brzmieniu jak i w brzmieniu wynikającym z podpisanego aneksu. Nie została również naruszona umowa pomiędzy Jednostką a Wnioskodawcą. Nie został spełniony zapis 2-go punktu oświadczenia Wnioskodawcy dotyczący zobowiązania się do uzyskania stopnia doktora do dnia 30 września 2016 r. Wspomniane oświadczenie nie stanowiło jednakże załącznika ani do umowy pomiędzy N. a Jednostką, ani Jednostką a Wnioskodawcą. Stanowiło ono załącznik do wniosku o przyznanie stypendium w ramach konkursu „ETIUDA 2”. Zapisy umów zawartych pomiędzy N. a Jednostką oraz pomiędzy Jednostką a Stypendystą nie powołują się na wspomniane oświadczenie.

W związku z powyższym środki finansowe przyznane przez N. w ramach programu „ETIUDA 2” są zwolnione z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2014 r. - przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia do 31 grudnia 2015 r. - przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W art. 10 ust. 1 ww. ustawy wymienione zostały źródła przychodów, do których w pkt 9 zaliczono inne źródła.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2016 r., za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Stypendia należą do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy. Jednakże nie wszystkie stypendia podlegają opodatkowaniu, niektóre z nich bowiem ustawodawca zwolnił od podatku, wymieniając w katalogu zwolnień przedmiotowych określonym w art. 21 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 39 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są stypendia otrzymywane na podstawie przepisów o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki, stypendia doktoranckie otrzymywane na podstawie przepisów – Prawo o szkolnictwie wyższym oraz inne stypendia naukowe i za wyniki w nauce, których zasady przyznawania zostały zatwierdzone przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego po zasięgnięciu opinii Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego albo przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania.

Należy przy tym podkreślić, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 39 ww. ustawy określa rodzaje (grupy) stypendiów, dla których ustawodawca przewidział preferencję podatkową w postaci zwolnienia od podatku. Wolne od podatku są:

stypendia otrzymywane na podstawie przepisów o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki, tj. stypendia otrzymywane na podstawie przepisów ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 882);
stypendia doktoranckie otrzymywane na podstawie przepisów – Prawo o szkolnictwie wyższym, tj. stypendia adresowane do doktorantów przyznawane na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 1842);
inne stypendia naukowe i za wyniki w nauce, których zasady przyznawania zostały zatwierdzone przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego po zasięgnięciu opinii Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego albo przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania.

W odniesieniu do trzeciej z ww. grup stypendiów, należy podkreślić, że:

muszą one mieć charakter stypendiów naukowych (tj. służących kontynuowaniu nauki lub prowadzeniu badań naukowych) i stypendiów za wyniki w nauce (tj. przyznawanych w oparciu o kryterium celów osiągniętych w dziedzinie nauki i służących dalszemu rozwojowi naukowemu);
zasady ich przyznawania muszą być zatwierdzone przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego po zasięgnięciu opinii Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego albo przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania (bez konieczności uprzedniego zasięgnięcia opinii ww. Rady);
na moment ich otrzymania przez stypendystę ww. procedura zatwierdzania zasad ich przyznawania musi być zakończona.

Podkreślić również należy, że ww. zwolnienie jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą.

Zatem korzystanie ze zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.

W świetle powyższego uznać należy, że ze zwolnienia przedmiotowego mogłyby korzystać środki finansowe przyznane na stypendium doktorskie zgodnie, tj. na zasadach wynikających z regulaminu przyznawania stypendiów naukowych dla młodych naukowców zatwierdzonego w dniu 25 lipca 2013 r. przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego po uzyskaniu pozytywnej opinii Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Tymczasem, z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w dniu 10 marca 2014 r. podpisał oświadczenie zobowiązujące go do uzyskania stopnia naukowego doktora do 30 września 2016 r. Stanowiło ono załącznik do wniosku o finansowanie stypendium doktorskiego w ramach konkursu „ETIUDA 2” ogłoszonego przez N.

Natomiast zgodnie z pkt 14 regulaminu przyznawania stypendiów naukowych dla młodych naukowców w ramach stypendiów doktorskich ETIUDA finansowanych ze środków N., zatwierdzonego 25 lipca 2013 r. przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego:

W dniu 12 lipca 2016 r. podpisano aneks do umowy nr U pomiędzy N. a Jednostką. Zgodnie z § 1 aneksu:

„Strony zmieniają umowę w ten sposób, że:

1) w § 8 ust. 3 zdanie otrzymuje brzmienie następujące:

„Raport końcowy składa się w terminie 14 miesięcy od dnia zakończenia pobierania przez stypendystę stypendium.”

2) w § 8 ust. 3 dodaje się po zdaniu drugim zdanie trzecie o następującej treści:

„Osoba, której przyznano stypendium zobowiązuje się do uzyskania stopnia naukowego doktora w terminie 14 miesięcy po zakończeniu pobierania stypendium.”

W konsekwencji, biorąc pod uwagę okoliczności przedstawione we wniosku, uznać należy, iż nie zostały spełnione przesłanki do zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy. Wnioskodawca uzyskał bowiem tytułu doktora w terminie późniejszym niż wynikający z pkt 14 wskazanego we wniosku regulaminu przyznawania stypendiów naukowych dla młodych naukowców w ramach stypendiów doktorskich ETIUDA zatwierdzonego 25 lipca 2013 r. przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Termin uzyskania tytułu doktora wynikający z tego regulaminu został bowiem wydłużony w umowie zawartej między Jednostką a Wnioskodawcą do 13 miesięcy, natomiast w aneksie do umowy zawartym między N. a Jednostką do 14 miesięcy od zakończenia pobierania stypendium. Powyższe nie pozwala zatem na uznanie, iż przyznanie stypendium odbyło się na zasadach zatwierdzonych przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego po zasięgnięciu opinii Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego.

Reasumując, stypendium doktorskie otrzymane przez Wnioskodawcę nie korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, i w konsekwencji podlega opodatkowaniu jako przychody z tzw. innych źródeł, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 tej ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin