Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
3063-ILPP1-3.4512.73.2017.2.KB
z 19 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2017 r. (data wpływu 27 lutego 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 31 marca 2017 r. (data wpływu 5 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zakupu towarów z terytorium Niemiec – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zakupu towarów z terytorium Niemiec. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 31 marca 2017 r. (data wpływu 5 kwietnia 2017 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytania i stanowisko własne.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest jednostką samorządu terytorialnego, wykonuje swoje zadania zgodnie z ustawą z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym. Wnioskodawca planuje remont dróg publicznych znajdujących się na jego terenie. Materiały budowlane niezbędne do przeprowadzenia remontu drogi publicznej Wnioskodawca nabywa w drodze zamówień publicznych. Swoje oferty składają również oferenci z terytorium UE, m.in. Niemiec. W przypadku złożenia najkorzystniejszej oferty przez kontrahenta zagranicznego Wnioskodawca będąc czynnym podatnikiem VAT zakupi artykuły budowlane na terytorium UE, od przedsiębiorcy mającego swoją siedzibę w Niemczech. Materiały budowlane będą zakupione w ramach działalności statutowej, a nie działalności gospodarczej. Planowany remont dróg stanowi zadania własne i nie będzie związany ze sprzedażą opodatkowaną. Wnioskodawca nie będzie pobierał opłat za korzystanie z obiektów ani nie będzie osiągał z tego tytułu innych dochodów.

W złożonym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że w przypadku nabycia artykułów budowlanych na terenie państw członkowskich Unii Europejskiej innych niż Polska nabędzie on prawo do rozporządzania nimi jak właściciel. Towary w wyniku dokonanej transakcji zostaną przetransportowane na terytorium Polski. Całkowita wartość zakupionego towaru przekroczy 50 000 zł. Na dzień nabycia towarów Wnioskodawca nie złoży naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i nie poda dokonującemu dostawy tych towarów numeru identyfikacji podatkowej poprzedzonej kodem PL, gdyż nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE. Wnioskodawca nie dokonuje zakupu towarów na terenie państw członkowskich Unii Europejskiej innych niż Polska w celach dotyczących działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy opisana transakcja podlega opodatkowaniu w myśl art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2016.710 t. j. z dnia 25 maja 2016 r. ze zm.)? Czy transakcja zakupu na terenie Niemiec artykułów budowlanych przeznaczonych na remont powiatowych dróg publicznych winna być rozpoznana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w myśl art. 9 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2016.710 t. j. z dnia 25 maja 2016 r. ze zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcja nie podlega opodatkowaniu w myśl art. 5 podatkiem od towarów i usług, nie zostanie naliczony podatek należny. Transakcja nie zostanie rozpoznana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów WNT, ponieważ nie zostanie spełniony warunek określony w art. 9 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2016.710 t. j. z dnia 2016.05.25 ze zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez terytorium kraju – stosownie do art. 2 pkt 1 ustawy – rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 4 ustawy).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ustawy – przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W świetle art. 9 ust. 2 ustawy – przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
   – z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy – wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy dotyczy towarów innych niż wymienione w pkt 1 nabywanych przez:

1. rolników ryczałtowych dla prowadzonej przez nich działalności rolniczej,
2. podatników, którzy wykonują jedynie czynności inne niż opodatkowane podatkiem i którym nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług,
3. podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
4. osoby prawne, które nie są podatnikami

– jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego kwoty 50.000 zł.

Przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się, jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł (art. 10 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 10 ust. 4 ustawy – przy ustalaniu wartości, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 2, nie wlicza się kwoty podatku od wartości dodanej należnego lub zapłaconego na terytorium państwa członkowskiego, z którego towary te są wysyłane lub transportowane. (…).

W przypadku gdy u podmiotów, u których zgodnie z ust. 1 pkt 2 nie występuje wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, zostaje przekroczona kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 2, uznaje się, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce od momentu przekroczenia tej kwoty (art. 10 ust. 5 ustawy).

Z art. 10 ust. 6 ustawy wynika, że podatnicy oraz osoby prawne niebędące podatnikami, do których ma zastosowanie ust. 1 pkt 2, mogą wybrać opodatkowanie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przez złożenie naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o takim wyborze albo przez podanie dokonującemu dostawy towarów numeru, o którym mowa w art. 97 ust. 10.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Według art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Czynności, w zakresie których wykonywania ww. podmiotów nie uznaje się za podatników, muszą być wykonywane w celu realizacji zadań nałożonych na nie przepisami prawa, a ponadto zadań do realizacji których zostały powołane.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy – podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Należy wskazać, że czynność wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – co do zasady – wymaga istnienia dwóch stron transakcji: jeden podmiot nabywa towary rozpoznając u siebie wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, natomiast druga strona dostarcza te towary dokonując wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

• po pierwsze podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel; zatem na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa;
• po drugie po nabyciu towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym pozostaje bez znaczenia kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
  
  

W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, opodatkowaniu podlega czynność nabycia towarów. Należny z tytułu obrotu podatek rozliczany jest przez nabywcę towaru w państwie, do którego następuje dostawa towarów. Transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów towarzyszy zawsze lustrzana czynność, wykonywana przez drugą stronę transakcji, tj. dostawa towarów (co do zasady mająca charakter dostawy wewnątrzwspólnotowej). Podkreślić jednak należy, że niewłaściwe rozpoznanie przez kontrahenta zagranicznego jego dostawy, nie powoduje braku wystąpienia u polskiego nabywcy wewnątrzwspólnotowego nabycia. Podobnie – zadeklarowanie przez kontrahenta zagranicznego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie powoduje, że u polskiego nabywcy automatycznie dochodzi do nabycia wewnątrzwspólnotowego.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest jednostką samorządu terytorialnego i wykonuje swoje zadania zgodnie z ustawą z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym. Wnioskodawca planuje remont dróg publicznych znajdujących się na jego terenie. Materiały budowlane niezbędne do przeprowadzenia remontu drogi publicznej Wnioskodawca nabywa w drodze zamówień publicznych. Swoje oferty składają również oferenci z terytorium UE, m.in. Niemiec. W przypadku złożenia najkorzystniejszej oferty przez kontrahenta zagranicznego Wnioskodawca będąc czynnym podatnikiem VAT zakupi artykuły budowlane na terytorium UE, od przedsiębiorcy mającego swoją siedzibę w Niemczech. Materiały budowlane będą zakupione w ramach działalności statutowej, a nie działalności gospodarczej. Planowany remont dróg stanowi zadania własne i nie będzie związany ze sprzedażą opodatkowaną. Wnioskodawca nie będzie pobierał opłat za korzystanie z obiektów ani nie będzie osiągał z tego tytułu innych dochodów. W przypadku nabycia artykułów budowlanych na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej innych niż Polska Wnioskodawca nabędzie prawo do rozporządzania nimi jak właściciel, a towary w wyniku dokonanej transakcji zostaną przetransportowane na terytorium Polski. Całkowita wartość zakupionego towaru przekroczy 50.000 zł. Na dzień nabycia towarów Wnioskodawca nie złoży naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i nie poda dokonującemu dostawy tych towarów numeru identyfikacji podatkowej poprzedzonej kodem PL, gdyż nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Mechanizm opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowych polega na zwolnieniu z prawem do odliczenia dostawy towarów, w wyniku której towar przemieszczany jest pomiędzy państwami członkowskimi, przy jednoczesnym zobowiązaniu nabywcy do zastosowania stawki krajowej w państwie przeznaczenia towarów. Stosowanie tej stawki ma za zadanie doprowadzić do realizacji podstawowego celu, dla którego wprowadzono szczególne zasady opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowych, czyli opodatkowania towarów w kraju ich konsumpcji.

Należy podkreślić, że ww. mechanizm rozliczania podatku występuje, jeżeli nabywcą towarów jest, co do zasady, podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej tego podatnika, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem (cyt. wcześniej art. 9 ust. 2 ustawy). W przypadku osób prawnych niebędących podatnikami nabywających towary z innego niż Polska państwa członkowskiego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów wystąpi, jeżeli całkowita wartość nabywanych w ten sposób towarów przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę 50.000 zł lub osoba prawna złoży oświadczenie o wyborze opodatkowania tych czynności na terytorium kraju przed przekroczeniem ww. limitu. Wskazać przy tym należy, że pojęcie osoby prawnej, o której mowa w powołanych wyżej przepisach jest pojęciem wspólnotowym i obejmuje również podmioty, o których mowa w art. 15 ust. 6 ustawy.

W świetle powyższego, jeżeli organ władzy publicznej w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa nabywa wewnątrzwspólnotowo towary, których wartość przekracza kwotę 50.000 zł, jest on obowiązany do rozliczenia podatku należnego w Polsce z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia tych towarów.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że nabycie przez Wnioskodawcę materiałów budowlanych niezbędnych do przeprowadzenia remontu drogi publicznej, w ramach działalności statutowej i realizacji zadań własnych – których wartość przekroczy kwotę 50.000 zł – będzie spełniało definicję wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy, a w związku z tym Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozliczenia podatku należnego z tego tytułu.

Należy podkreślić, że w przedstawionej sytuacji Wnioskodawca wykonując swoje zadania statutowe, nie będzie występował w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, jednak będzie działał jako osoba prawna wymieniona w art. 9 ust. 2 lit. b ustawy. Jak zostało wskazane powyżej, pojęcie osoby prawnej zawarte w tym przepisie obejmuje również podmioty, o których mowa art. 15 ust. 6 ustawy, a w takim przypadku nie musi wystąpić przesłanka wykorzystania nabywanych towarów do działalności gospodarczej, o której mowa w art. 9 ust. 2 lit. a ustawy.

Reasumując należy stwierdzić, że transakcja zakupu na terytorium Niemiec artykułów budowlanych przeznaczonych na remont powiatowych dróg publicznych winna być rozpoznana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w myśl art. 9 ust. 1 ustawy, a w konsekwencji podlega ona opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Dodatkowo należy wskazać, że zgodnie z art. 97 ust. 1 ustawy – podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

W myśl art. 97 ust. 2 ustawy – przepis ust. 1 stosuje się również do podatników w rozumieniu art. 15 innych niż wymienieni w ust. 1 i osób prawnych niebędących podatnikami w rozumieniu art. 15, u których wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przekroczyła kwotę, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, oraz tych, którzy zamierzają skorzystać z możliwości określonej w art. 10 ust. 6.

Naczelnik urzędu skarbowego potwierdza zarejestrowanie podmiotu, o którym mowa w ust. 1-3, jako podatnika VAT UE (art. 97 ust. 9 ustawy).

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że w związku z zakupem na terytorium Niemiec artykułów budowlanych przeznaczonych na remont powiatowych dróg publicznych, których wartość przekroczy kwotę 50.000 zł, Wnioskodawca będzie zobowiązany do dokonania rejestracji jako podatnik VAT-UE poprzez złożenie zgłoszenia rejestracyjnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.