2017.04.27 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPP1.4512.70.2017.2.BS
z 27 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2017 r. (data wpływu 24 stycznia 2017 r.), uzupełnionym w dniu 9 marca 2017 r. (data wpływu 13 marca 2017 r.), na wezwanie Organu z dnia 28 lutego 2017 t. (skutecznie doręczone w dniu 6 marca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 stycznia 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 9 marca 2017 r., złożonym w dniu 9 marca 2017 r. (data wpływu 13 marca 2017 r.), na wezwanie z dnia 28 lutego 2017 r. (skutecznie doręczone w dniu 6 marca 2017 r.)

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Liceum Ogólnokształcące (zwane dalej LO), jako jednostka budżetowa, prowadzi działalność edukacyjną (szkoła publiczna), od dnia 1 stycznia 2017 r. podlega centralizacji rozliczeń VAT z Powiatem, który jest organem prowadzącym.

Dla uczniów uczących się poza miejscem stałego zamieszkania prowadzi internat, w którym mieści się stołówka szkolna. Internat i stołówka są integralną częścią LO. Stołówka prowadzona jest przez personel szkoły. LO w swojej ofercie edukacyjnej i opiekuńczo-wychowawczej proponuje uczniom zakwaterowanie w internacie wraz z całodziennym wyżywieniem w stołówce. Uczniowie w internacie mają stworzone warunki do nauki i rozwoju zainteresowań. Opiekę nad uczniami sprawują wychowawcy internatu – nauczyciele z przygotowaniem pedagogicznym. Zakwaterowani w internacie w pierwszej kolejności są uczniowie LO, w przypadku wolnych miejsc – uczniowie innych szkół (podpisane są umowy z ich szkołami na zakwaterowanie wraz z całodziennym wyżywieniem).

W ramach wolnych miejsc (np. w weekendy, wakacje) z noclegów, z wyżywieniem lub bez, korzystają osoby z zewnątrz, np. grupy sportowców, osoby indywidualne. Ze stołówki korzystają również pracownicy administracji i obsługi, nauczyciele, byli pracownicy, ich rodziny oraz uczniowie LO niezakwaterowani w internacie.

Wychowankowie internatu dokonują comiesięcznych opłat za całodzienne wyżywienie i zakwaterowanie. Koszty wyżywienia uczniów znajdujących się w trudnej sytuacji materialnej pokrywają ośrodki pomocy społecznej (obiady lub całodzienne wyżywienie).

Opłaty za wyżywienie w internacie można pogrupować następująco:

wyżywienie wychowanków internatu (uczniów LO i innych szkół),
wyżywienie osób z zewnątrz, grup zorganizowanych,
obiady dla uczniów LO i wychowanków internatu (uczniów LO i innych szkół):
- opłacane przez ośrodki pomocy społecznej na podstawie faktur VAT w imieniu Gmin i Miast (centralizacja rozliczeń VAT),
- opłacane przez uczniów,
obiady dla pracowników LO (nauczycieli oraz pracowników administracji i obsługi), ich rodzin oraz emerytów i byłych pracowników.

Opłaty za zakwaterowanie w internacie można pogrupować następująco:

zakwaterowanie wychowanków internatu (uczniów LO i innych szkół),
zakwaterowanie osób z zewnątrz, grup zorganizowanych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w ww. przypadkach należy naliczać podatek od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Opłaty za wyżywienie w internacie:

wyżywienie wychowanków internatu (uczniów LO i innych szkół) – zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 i 26 ustawy o podatku od towarów i usług,
wyżywienie osób z zewnątrz, grup zorganizowanych – stawka podatku 8% (PKWiU 56.29.20.0),
obiady dla uczniów LO i wychowanków internatu (uczniów LO i innych szkół):
- opłacane przez ośrodki pomocy społecznej na podstawie faktur VAT w imieniu Gmin i Miast (centralizacja rozliczeń VAT) – stawka podatku 8% (do momentu centralizacji rozliczeń VAT zwolnione na podstawie § 3 ust. 1 pkt 7 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 [Dz. U. 2015, poz. 736]),
- opłacane przez uczniów – zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust.1 pkt 24 i 26,
obiady dla pracowników LO (nauczycieli oraz pracowników administracji i obsługi), ich rodzin oraz emerytów i byłych pracowników: nauczyciele – zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26, pracownicy administracji i obsługi, rodziny pracowników LO oraz emeryci i byli pracownicy – stawka 8% (PKWiU 56.29.20.0).

Opłaty za zakwaterowanie w internacie:

zakwaterowanie wychowanków internatu (uczniów LO i innych szkół) – zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 30 lit. a i c,
zakwaterowanie osób z zewnątrz, grup zorganizowanych – stawka 8% (PKWiU 55.90.11.0).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (...).

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów. Zauważyć należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z tym, usługa podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Jak stanowi przepis art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676) do dnia 31 grudnia 2017 r. dla celów podatku od towarów i usług obowiązuje klasyfikacja wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Podkreślić należy, że prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT, jeśli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne – zgodnie z cyt. art. 5a ustawy. Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

Zatem dla prawidłowego określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług od czynności, których przedmiotem są poszczególne towary lub usługi, ustawodawca odsyła do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, powołując w przepisach dotyczących obniżonych stawek podatku oraz w załącznikach do ustawy symbole PKWiU.

Stosownie do art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2016 r., poz. 1943), system oświaty zapewnia w szczególności realizację prawa każdego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej do kształcenia się oraz prawa dzieci i młodzieży do wychowania i opieki, odpowiednich do wieku i osiągniętego rozwoju.

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ww. ustawy, system oświaty obejmuje placówki zapewniające opiekę i wychowanie uczniom w okresie pobierania nauki poza miejscem stałego zamieszkania.

Na podstawie art. 5a ust. 2 pkt 1 ustawy o systemie oświaty, zapewnienie kształcenia, wychowania i opieki, w tym kształcenia specjalnego i profilaktyki społecznej, jest zadaniem oświatowym gmin – w przedszkolach oraz w innych formach wychowania przedszkolnego, o których mowa w art. 14a ust. 1a, a także w szkołach, o których mowa w art. 5 ust. 5.

Na podstawie art. 41 ust. 1 i 2 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy, zwalnia się od podatku, usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane:

w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty,
przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do 3 lat.

Z przepisu tego nie wynika, by w celu skorzystania z ww. zwolnienia konieczne byłoby spełnienie dodatkowych warunków, np. kto dokonuje płatności oraz na kogo wystawiona jest faktura w przypadku uczniów jednostki budżetowej.

Zatem, jeżeli za wyżywienie ucznia jednostki budżetowej mieszkającego oraz niemieszkającego w internacie płaci rodzic lub inny podmiot, np. miejsko-gminny ośrodek pomocy społecznej, na który jednostka w imieniu Gminy/Powiatu wystawia imienną fakturę to powinno być zastosowane zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Regulacja art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy, oparta jest na przepisie art. 132 ust. 1 lit. h Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą”.

Powołany przepis art. 132 ust. 1 lit. h Dyrektywy stanowi, że państwa członkowskie zwalniają świadczenie usług i dostawę towarów ściśle związanych z opieką nad dziećmi i młodzieżą przez podmioty prawa publicznego lub przez inne podmioty uznane za podmioty o charakterze społecznym przez dane państwo członkowskie.

Należy zauważyć, że w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1719), w § 3 ust. 1 pkt 1 przewidziano, że stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W pozycji 7 załącznika nr 1 do tego rozporządzenia wskazano na usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
napojów, przy przygotowywaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju,
napojów bezalkoholowych gazowanych,
wód mineralnych,
innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex – rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania danej stawki preferencyjnej tylko do towarów/usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług)”.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 30 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi zakwaterowania:

w bursach i internatach świadczone na rzecz uczniów i wychowanków szkół prowadzących te bursy i internaty,
w domach studenckich świadczone na rzecz studentów i doktorantów uczelni prowadzących te domy studenckie,
świadczone na rzecz uczniów i wychowanków lub studentów i doktorantów przez podmioty inne niż wymienione w lit. a i b, pod warunkiem że szkoły lub uczelnie mają z tymi podmiotami zawarte umowy dotyczące zakwaterowania swoich uczniów i wychowanków lub studentów i doktorantów.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Liceum Ogólnokształcące (zwane dalej LO), jako jednostka budżetowa, prowadzi działalność edukacyjną (szkoła publiczna), od dnia 1 stycznia 2017 r. podlega centralizacji rozliczeń VAT z Powiatem, który jest organem prowadzącym.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą m.in. wysokości stawki podatku dla świadczonych usług zakwaterowania.

Zauważyć należy, że zwrot „szkół prowadzących te bursy i internaty” należy czytać szeroko i rozumieć przez to szkoły, które współpracują z daną bursą lub internatem w zakresie zapewnienia opieki i wychowania uczniów uczęszczających do tych szkół, zakwaterowanych w danej bursie czy internacie.

Zatem zwolnienie od podatku na podstawie powyższego przepisu obejmuje opłaty pobierane w związku z zakwaterowaniem w internacie uczniów uczęszczających do szkół, przy których znajduje się internat oraz uczniów innych szkół, z którymi zawarto w tym zakresie porozumienia o zakwaterowaniu.

Z opisu sprawy wynika, że z zakwaterowania w internacie prowadzonym przez Liceum Ogólnokształcące korzystają jego uczniowie oraz uczniowie innych szkół na podstawie podpisanych umów. W świetle powołanych przepisów należy zatem stwierdzić, że w tym przypadku znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie dyspozycji art. 43 ust. 1 pkt 30 ustawy.

Z opisu sprawy wynika również, że z zakwaterowania w internacie mogą korzystać również osoby z zewnątrz, grupy zorganizowane.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że w załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 8% – w pozycji 163 wymienione zostały usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 55, tj. „Usługi związane z zakwaterowaniem”.

Wobec tego, w odniesieniu do kwestii opodatkowania usług zakwaterowania osób z zewnątrz, oraz grup zorganizowanych, które – jak wskazano we wniosku – są sklasyfikowane według PKWiU w grupowaniu 55.90.11.0 należy stwierdzić, że zgodnie z art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, jako czynności wymienione w poz. 163 załącznika nr 3, usługi te będą opodatkowane według stawki podatku w wysokości 8%.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również wysokości stawki podatku dla świadczonych usług związanych z wyżywieniem.

Zgodnie z uregulowaniem art. 67a ust. 1 ww. ustawy o systemie oświaty, w celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, szkoła może zorganizować stołówkę. Korzystanie z posiłków w stołówce szkolnej jest odpłatne (art. 67a ust. 2 ustawy o systemie oświaty).

Stosownie do treści art. 67a ust. 3 cyt. ustawy, warunki korzystania ze stołówki szkolnej, w tym wysokość opłat za posiłki, ustala dyrektor szkoły w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę.

Zgodnie z art. 67a ust. 4, ww. ustawy, do opłat wnoszonych za korzystanie przez uczniów z posiłku w stołówce szkolnej, o których mowa w ust. 3, nie wlicza się wynagrodzeń pracowników i składek naliczanych od tych wynagrodzeń oraz kosztów utrzymania stołówki.

Powołane przepisy o systemie oświaty wyraźnie wskazują na możliwość prowadzenia przez szkoły publiczne stołówek. Celem ich prowadzenia nie jest jednak świadczenie usług gastronomicznych jako takich, ale wyłącznie pełnienie funkcji socjalno-bytowych, polegających na zapewnieniu żywienia w ramach realizacji przez szkoły funkcji opiekuńczej. Ponieważ szkoła nie prowadzi działalności dla zysku, opłaty za korzystanie ze stołówki mogą być kalkulowane wyłącznie na poziomie zapewniającym jedynie pokrycie faktycznych kosztów wytworzenia posiłków. Niedopuszczalne jest ustalanie jakichkolwiek narzutów zapewniających szkole zysk lub refundację kosztów, których zgodnie z ustawą nie może ona przerzucać na korzystających z usług stołówki.

Jak wynika z powyższego funkcjonowanie stołówek szkolnych służy zapewnieniu prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych przez jednostki systemu oświaty, a w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, do których jednostki te są m.in. powołane.

Z uwagi na okoliczności przedstawione we wniosku oraz powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że skoro stołówka szkolna prowadzona przez Wnioskodawcę działa na podstawie ww. przepisów ustawy o systemie oświaty – usługi stołówkowe świadczone przez tę stołówkę na rzecz uczniów szkoły oraz wychowanków internatu (uczniów LO i innych szkół) – jako usługi mieszczące się w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą – korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy.

W przedmiotowej sprawie bez znaczenia jest okoliczność, że odpłatność za obiady lub całodzienne wyżywienie uczniów uiszczają również Ośrodki Pomocy Społecznej, bowiem ustawa o podatku od towarów i usług nie uzależnia zastosowania zwolnienia od podatku przewidzianego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 od źródła finansowania odpłatności uiszczanej za korzystanie z usług stołówkowych świadczonych na rzecz uczniów przez placówki oświatowe.

Natomiast usługi wyżywienia świadczone przez stołówki szkolne dla pracowników pedagogicznych szkoły należy uznać za usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą polegającymi na ich żywieniu, mają one bowiem charakter pomocniczy i są niezbędne w stosunku do prowadzonej działalności opiekuńczej szkoły w tym zakresie, która stanowi świadczenie główne, przy czym, jak już wskazano powyżej, ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez szkołę. W konsekwencji usługi te podlegają zwolnieniu od podatku do towarów i usług stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy.

Świadczenie zaś usług stołówkowych przez stołówkę szkolną na rzecz pracowników niepedagogicznych, tj. pracowników administracji i obsługi, jak również rodzin pracowników LO oraz emerytów i byłych pracowników oraz osób z zewnątrz, grup zorganizowanych, nie może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług i będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podatku w wysokości 8% – zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. Usługi te nie są bowiem usługami ściśle związanymi z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin