Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPB4.4511.185.2017.1.JK2
z 28 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2017 r. (data wpływu 27 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości przekazania 1 % należnego podatku na rzecz organizacji pożytku publicznego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości przekazania 1 % należnego podatku na rzecz organizacji pożytku publicznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Art. 45c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych reguluje możliwość przekazania 1% należnego podatku dochodowego na rzecz organizacji pożytku publicznego, w tym podatnik może wskazać cel szczegółowy na jaki przekazywana kwota może zostać wykorzystana. Takim celem szczegółowym może być np. konkretna osoba, mająca podpisaną z organizacją pożytku publicznego, stosowną umowę o zasadach wykorzystania kwoty z tytułu 1% podatku na rzecz osoby wskazanej w informacji urzędu skarbowego. Wykorzystanie tej kwoty może nastąpić w ściśle określonych przypadkach uregulowanych umową oraz statutem tej organizacji.

Wnioskodawczyni jest matką dziecka niepełnosprawnego, posiadającego orzeczenie o niepełnosprawności. Wnioskodawczyni podpisała umowę z organizacją pożytku publicznego, jakim jest Stowarzyszenie o przekazywanie 1% podatku na rzecz Jej syna S. Środki zgromadzone w ten sposób mogą być wykorzystane w ściśle określonych umową przypadkach związanych z usprawnieniem rozwoju fizycznego i umysłowego oraz leczeniem i rehabilitacją.

Zarówno Wnioskodawczyni jak i ojciec dziecka - wykorzystując zapisy art. 45c przedmiotowej ustawy przekazali 1% swoje należne podatki na rzecz Stowarzyszenia ze wskazaniem celu szczegółowego w osobie Ich syna S.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy rodzic dziecka niepełnosprawnego może przekazać 1% należnego podatku na rzecz organizacji pożytku publicznego z zaznaczeniem celu szczególnego jakim jest subkonto własnego dziecka prowadzone przez organizację pożytku publicznego?

Zdaniem Wnioskodawczyni, rodzic dziecka niepełnosprawnego może podobnie jak każdy innych podatnik przekazać 1% swojego podatku na rzecz organizacji pożytku publicznego ze wskazaniem, że ta konkretna wpłata dotyczy dziecka osoby przekazującej. W tym miejscu ten rodzic, nie różni się od innego podatnika, który może zadysponować 1% podatku, zgodnie ze swoją wolą, w ramach przepisów określonych w ust. 45c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym wskazać szczegółowy cel, któremu dedykowana jest równowartość 1% podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 45c ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), naczelnik urzędu skarbowego właściwy miejscowo dla złożenia zeznania podatkowego, na wniosek, o którym mowa w ust. 3, przekazuje na rzecz jednej organizacji pożytku publicznego działającej na podstawie ustawy o działalności pożytku publicznego, wybranej przez podatnika z wykazu, o którym mowa w ustawie o działalności pożytku publicznego, zwanej dalej "organizacją pożytku publicznego", kwotę w wysokości nieprzekraczającej 1% podatku należnego wynikającego:

1. z zeznania podatkowego złożonego w terminie określonym dla jego złożenia, albo
   
2. z korekty zeznania, o którym mowa w pkt 1, jeżeli została dokonana w ciągu dwóch miesięcy od upływu terminu dla złożenia zeznania podatkowego
   

- po jej zaokrągleniu do pełnych dziesiątek groszy w dół.

Warunkiem przekazania kwoty, o której mowa w ust. 1, jest zapłata w pełnej wysokości podatku należnego stanowiącego podstawę obliczenia kwoty, która ma być przekazana na rzecz organizacji pożytku publicznego, nie później niż w terminie dwóch miesięcy od upływu terminu dla złożenia zeznania podatkowego (art. 45c ust. 2 ww. ustawy).

Z treści art. 45c ust. 3 ww. ustawy wynika, że za wniosek uważa się wskazanie przez podatnika w zeznaniu podatkowym albo w korekcie zeznania, o których mowa w ust. 1, organizacji pożytku publicznego, poprzez podanie jej nazwy, numeru wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego oraz kwoty do przekazania na rzecz tej organizacji, w wysokości nieprzekraczającej 1% podatku należnego.

Wątpliwość Wnioskodawczyni budzi kwestia przekazania 1% należnego podatku na rzecz organizacji pożytku publicznego z zaznaczeniem celu szczególnego jakim jest subkonto własnego dziecka prowadzone przez organizację pożytku publicznego.

Stosownie do art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Zgodnie z powyższą definicją, aby wystąpiła darowizna, muszą być spełnione ściśle określone warunki. Istotą darowizny jest brak tzw. świadczenia wzajemnego ze strony obdarowanego. Oznacza to, że obdarowany tylko „bierze”, ale w zamian nic nie „daje”. Jednakże zobowiązanie darczyńcy do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego musi następować z jego majątku, co w przypadku darowizny ma decydujące znaczenie.

Przechodząc na grunt badanej sprawy należy wyjaśnić, że przekazanie części podatku na rzecz organizacji pożytku publicznego, nawet ze wskazaniem osoby, do której pieniądze mają trafić, w zeznaniu rocznym nie jest darowizną. Przekazywany podatek w ramach odliczenia jednoprocentowego jest należnością budżetu państwa (należność publicznoprawna). Zatem nie można mówić o przekazywaniu darowizny. Podatnik dysponujący w ten sposób częścią podatku nie rozporządza własnym majątkiem, lecz tylko decyduje o ewentualnej dystrybucji środków publicznych.

Ponadto należy wskazać, że jak bowiem wynika z uregulowań dotyczących odpisu 1% od należnego podatku - odpis ten dokonywany jest tylko wówczas, gdy wpłata zostaje przekazana na konto organizacji pożytku publicznego; wskazanie w zeznaniu, że dotyczy to konkretnej osoby nie zmienia faktu, że de facto świadczeniobiorca otrzymuje świadczenie od organizacji pożytku publicznego a nie od osób, które kwotę 1% podatku przekazały na rzecz organizacji pożytku publicznego.

Biorąc pod uwagę powyższe wyjaśnienia oraz stan faktyczny przedstawiony we wniosku, stwierdzić należy, że nie ma przeszkód prawnych to tego, aby Wnioskodawczyni przekazała w zeznaniu rocznym 1% należnego podatku na rzecz organizacji pożytku publicznego z zaznaczeniem celu szczególnego jakim jest subkonto własnego dziecka prowadzone przez organizację pożytku publicznego.

Stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Jednocześnie podkreślić należy, że ocena stanowiska Wnioskodawczyni została dokonana jedynie na podstawie przepisów prawa podatkowego. Zgodnie bowiem z treścią art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.