Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
3063-ILPP1-2.4512.1.2017.2.EK
z 20 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2016 r. (data wpływu 2 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia od podatku od towarów i usług faktur dokumentujących budowę drogi dojazdowej do miejsca w którym prowadzona jest działalność – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia od podatku od towarów i usług faktur dokumentujących budowę drogi dojazdowej do miejsca w którym prowadzona jest działalność.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. Działalność ta jest zarówno prowadzona, jak i zarejestrowana w domu jednorodzinnym należącym oraz zamieszkiwanym przez Wnioskodawcę.

Droga, która prowadzi pod biuro/dom jest częściowo utwardzona tłuczniem, jednak jej nawierzchnia jest zdegradowana licznymi ubytkami oraz większymi dziurami. W konsekwencji czego w zagłębieniach tworzą się zastoiny wody deszczowej. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę opiera się na usługach doradztwa informatycznego firmom zagranicznym, co stanowi około 90% przychodów, a także usługach finansowo-księgowych, które z kolei wiążą się z częstymi wizytami wynikającymi z konieczności dostarczania dokumentów oraz omawiania kwestii podatkowo-księgowych. Zły stan drogi zniechęca klientów oraz potencjalnych klientów, co niekorzystnie wpływa na daną działalność i przyczynia się do uzyskiwania niższych przychodów.

Wady nawierzchni znacznie pogarszają stan samochodów firmowych poprzez niekorzystny wpływ na zawieszenie pojazdów, ponadto opony często ulegają przebiciu. Od biura do najbliższej drogi asfaltowej brakuje około 100 m asfaltu o szerokości w granicach 4/4,5m. Szacowany koszt budowy drogi wraz z projektem wynosi około 30.000 zł.

Wnioskodawca skierował zapytanie do gminy o kwestię remontu drogi i uzyskał odpowiedź, że remont drogi nie został uwzględniony we wnioskach do budżetu na rok 2017, inwestycja ta nie została również uwzględniona w wykazie przedsięwzięć do wieloletniej prognozy finansowej Gminy na lata 2016-2020.

W uzupełnieniu Wnioskodawca poinformował, że:

1. Jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.
2. Wydatki będą poniesione na wynajęcie specjalistycznej firmy zajmującej się budową dróg, która jest czynnym podatnikiem VAT. Koszty będą obejmowały materiały oraz usługę położenia nawierzchni.
3. Faktury będą wystawione na Wnioskodawcę.
4. Jest to droga gminna.
5. Odcinek drogi nie będzie przedmiotem umowy najmu, dzierżawy.
6. Wydatki poniesione przez Wnioskodawcę przyczynią się do łatwiejszego dojazdu do biura i tym samym zwiększy się ilość Klientów.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy istnieje możliwość odliczenia od podatku od towarów i usług faktur dokumentujących budowę drogi dojazdowej do miejsca, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza?

Zdaniem Wnioskodawcy, powołując się na art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług uważa on, że faktury dokumentujące budowę drogi dojazdowej do miejsca, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza podlegają możliwości odliczenia ich od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 wskazanej ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z pewnymi wyjątkami wskazanymi w danym artykule. Nakłady na budowę drogi dojazdowej do biura, w którym wykonywana jest działalność gospodarcza, pozostają w ścisłym związku z czynnościami opodatkowanymi, a mianowicie świadczeniem usług związanych ze wskazaną działalnością.

Obecny zły stan drogi niekorzystnie wpływa na prowadzoną działalność gospodarczą, znacznie ograniczając jej efektywność, w związku z czym budowa drogi dojazdowej jest konieczna.

Wszystkie przesłanki do obniżenia kwoty należnego podatku o kwotę podatku naliczonego zostaną zatem spełnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przepisy ustawy o VAT nie precyzują jednak, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni.

Związek bezpośredni występuje wówczas, gdy nabywane towary służą dalszej odsprzedaży lub też w bezpośredni sposób wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o związku pośrednim mówimy wtedy, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania podmiotu, a więc w sposób pośredni wiążą się z działalnością gospodarczą i z osiąganymi przychodami.

Aby wskazać, czy określone zakupy mają związek pośredni musi istnieć związek przyczynowo -skutkowy między dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem opodatkowanego obrotu. Pośredni związek dokonanych zakupów z działalnością gospodarczą występuje wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Przepis art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług jednoznacznie odnosi się w kwestii przysługującego podatnikowi prawa do odliczenia podatku od towarów i usług do zakresu w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywanej działalności gospodarczej.

System odliczenia ma na celu całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od ciężaru VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Natomiast nie daje uprawnienia do odliczenia w przypadku czynności będących poza zakresem działalności gospodarczej. Oznacza to, że podatnik nie może domagać się prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie płacąc podatku należnego.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi działalność gospodarczą, polegającą na usługach doradztwa informatycznego firmom zagranicznym, a także na usługach finansowo-księgowych. Działalność prowadzona jest, jak i zarejestrowana w domu jednorodzinnym należącym oraz zamieszkiwanym przez Wnioskodawcę. Droga, która prowadzi pod biuro/dom jest częściowo utwardzona tłuczniem, jednak jej nawierzchnia jest zdegradowana licznymi ubytkami oraz dziurami. W konsekwencji czego w zagłębieniach tworzą się zastoiny wody deszczowej. Właścicielem drogi jest Gmina. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę wiąże się z koniecznością częstych wizyt Klientów wynikających z konieczności dostarczania dokumentów oraz omawiania kwestii podatkowo-księgowych. Zły stan drogi zniechęca klientów oraz potencjalnych klientów, co niekorzystnie wpływa na daną działalność i przyczynia się do uzyskiwania niższych przychodów. Wady nawierzchni znacznie pogarszają stan samochodów firmowych poprzez niekorzystny wpływ na zawieszenie pojazdów, ponadto opony często ulegają przebiciu. Wnioskodawca planuje budowę drogi dojazdowej do domu jednorodzinnego stanowiącego własność Zainteresowanego w którym zamieszkuje i prowadzi działalność gospodarczą. Budowa drogi zostanie zrealizowana poprzez wynajęcie specjalistycznej firmy zajmującej się budową dróg, która jest czynnym podatnikiem VAT. Koszty będą obejmowały materiały oraz usługę położenia nawierzchni. Faktury będą wystawione na Wnioskodawcę. Przedmiotowa droga po zakończeniu budowy nie będzie przedmiotem umowy najmu, dzierżawy. Wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na budowę drogi przyczynią się do łatwiejszego dojazdu do biura i tym samym zwiększy się ilość Klientów.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi, czy istnieje możliwość odliczenia od podatku od towarów i usług faktur dokumentujących budowę drogi dojazdowej do miejsca do domu jednorodzinnego, który jest zarówno wykorzystywany na cele mieszkaniowe jak i na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Zauważyć zatem należy, że przepis art. 86 ust. 1 ustawy – wprowadzający na grunt ustawy zasadę neutralności podatku VAT – wprost odnosi się do zakresu w jakim towary i usługi wykorzystywane są przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych.

W niniejszej sprawie ponoszone wydatki będą miały związek z czynnościami opodatkowanymi jedynie w tym zakresie, który będzie dotyczył prowadzonej działalności gospodarczej (przyczynią się do łatwiejszego dojazdu do biura i tym samym zwiększają ilość Klientów).

Zatem ww. budowa drogi gminnej będzie miała w części związek z czynnościami opodatkowanymi albowiem w momencie ponoszenia tych wydatków droga będzie również użytkowana w innych celach. Poniesione bowiem wydatki (dotyczące ww. drogi) będą również związane z celami osobistymi Wnioskodawcy, gdyż przedmiotowa droga stanowi także dojazd do domu prywatnego Zainteresowanego, a tym samym związana jest z czynnościami nieopodatkowanymi. Taki sposób wykorzystywania towarów i usług nabywanych w trakcie inwestycji wykracza poza ww. zakres uprawniający do pełnego odliczenia podatku naliczonego. Odpowiednio również i w takiej części prawo do odliczenia Wnioskodawcy nie przysługuje.

Stąd też związek – pomiędzy ponoszonymi wydatkami na budowę drogi, a czynnościami opodatkowanymi – występuje jedynie w części, która przyczynia się do łatwiejszego dojazdu do biura i tym samym zwiększa ilość Klientów.

Reasumując odpowiadając wprost na zadane pytanie stwierdzić należy, że Wnioskodawca ma możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących budowę drogi dojazdowej do miejsca, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza.

Prawo to jednak przysługuje wyłącznie w części dotyczącej, prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, gdyż ponoszone wydatki będą miały również związek z innymi czynnościami, które nie dają prawa do odliczenia podatku, tj. celami osobistymi Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, że wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych został rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.