Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.41.2017.1.AP
z 26 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2017 r. (data wpływu 20 marca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją zadania pn. …– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją zadania pn. ...

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina Miast C. zakończyła realizację zadania inwestycyjnego pn.: …, współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach działania 3.1. Rozwój Infrastruktury edukacyjnej Osi Priorytetowej 3. Rozwój infrastruktury społecznej Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007 - 2013.

Gimnazjum wzbogaciło się o nowocześnie wyposażone pracownie fizyczną i chemiczną oraz mini laboratorium. W ramach niniejszego projektu pracownia fizyczna wyposażona została w stół demonstracyjny wraz z dostawką, przystosowany do prowadzenia pokazów z wykorzystaniem pomocy dydaktycznych, 15 nowych ławek szkolnych, 30 krzeseł uczniowskich oraz szafy służące do przechowywania sprzętu laboratoryjnego. Zakupione zostały pomoce dydaktyczne takie jak Wahadło Newtona, Młynek Crooksa, czy przyrząd do pokazu prawa Pascala. Pracownia wzbogaciła się też o laptopa wraz z rzutnikiem multimedialnym oraz dwie białe tablice. Do pracowni chemicznej natomiast zakupione zostało dygestorium, dzięki któremu możliwe będzie bezpieczne przeprowadzanie doświadczeń chemicznych. Pracownia wzbogaciła się również o laptopa wraz z projektorem oraz białą tablicę tryptyk. W celu bezpiecznego przechowywania niebezpiecznych chemikaliów zakupione zostały dwie metalowe szafy, z których jedna wyposażona w wentylator przeznaczona jest do odczynników, zaś druga do szkła laboratoryjnego.

Ostatnim etapem przedmiotowego zadania było przygotowanie mini laboratorium służącego do przeprowadzania doświadczeń i ćwiczeń przez uczniów. W jego wnętrzu znajduje się osiem stanowisk pozwalających pracować jednocześnie szesnaściorgu uczniom. Każde stanowisko składa się ze stolika laboratoryjnego, zlewu, nadstawki oraz dwóch krzeseł. Uzupełnieniem tego wyposażenia są zestawy szkła laboratoryjnego w ilości ośmiu sztuk oraz cztery zestawy odczynników. W ramach projektu zakupiono także liczny inny aniżeli wymieniony powyżej sprzęt laboratoryjny, m. in. lampkę spirytusową, statywy uniwersalne, deski do suszenia szkła laboratoryjnego, czy rozdzielacz cylindryczny.

Głównym celem projektu, polegającego na wyposażeniu pracowni fizycznej i chemicznej w Gimnazjum, jest podniesienie stanu i jakości infrastruktury edukacyjnej na terenie miasta. Realizacja zadania wpłynie pozytywnie na poprawę jakości kształcenia, a tym C.. Poprzez rozwój zainteresowań uczniów i możliwość ich realizacji wzrośnie poziom wykształcenia mieszkańców C. Dzięki realizacji projektu gimnazjaliści będą mogli rozwijać własne pasje i zainteresowania, co w przyszłości może mieć pozytywny wpływ na wybieranie przez absolwentów gimnazjum w kolejnych etapach kształcenia kierunków ścisłych.

Gmina Miasto C. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016r. poz. 710 z późn. zm.), wykonuje nałożone odrębnymi przepisami na nią zadania, dla realizacji, których została powołana spoza VAT, jak również czynności podlegające VAT, na podstawie umów cywilnoprawnych, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Gmina Miasto C. z dniem 1 stycznia 2017 r. dokonała centralizacji rozliczeń podatku VAT z podległymi jednostkami.

Jednostki organizacyjne wchodzące w skład struktury Gminy Miasta C. tj.:

1. Urząd Miasta C.
   
2. Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej
   
3. Przedszkole Miejskie Nr …
   
4. Przedszkole Miejskie Nr …
   
5. Szkoła Podstawowa Nr …
   
6. Szkoła Podstawowa Nr …
   
7. Szkoła Podstawowa Nr …
   
8. Gimnazjum Nr …
   
9. Ośrodek Sportu i Turystyki
   
10. Centrum Usług Wspólnych

Podatnikiem, i stroną w kontaktach na zewnątrz jest wyłącznie Gmina Miasta C. i to ona świadczy usługi opodatkowane i ma prawo do odliczenia VAT naliczonego, a zakłady budżetowe, jak i jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów w zakresie podatku od towarów i usług, czyli wszelkie czynności przez nie wykonane na rzecz osób trzecich rozliczane są przez Gminę Miasta C.., a czynności dokonywane w ramach Gminy zarówno pomiędzy jednostkami budżetowymi jak i zakładami budżetowymi mają charakter wewnętrzny.

W związku z powyższym zwracamy się z prośbą o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego od wydatków na przygotowanie i wyposażenie pracowni fizycznej i chemicznej w Gimnazjum.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Miasto C. ma możliwość odzyskania podatku VAT, jeśli brak jest czynności opodatkowanych i nie zaliczany był podatek naliczony wynikający z nakładów ponoszonych na inwestycję do kosztów uzyskania przychodów po dokonaniu centralizacji rozliczeń podatku VAT z podległymi jednostkami?

Zdaniem Wnioskodawcy, powołując się na art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Miasto C. nie ma możliwości odzyskania podatku od towarów i usług, bowiem nie wykonywało i wykonywać nie będzie czynności opodatkowanych w związku z przedmiotową inwestycją i nie zaliczyło podatku naliczonego, wynikającego z nakładów ponoszonych na inwestycję do kosztów uzyskania przychodów. Podatek naliczany jest jedynie od wieczystego użytkowania gruntu i sprzedaży mienia komunalnego. W ramach zrealizowanego projektu Miasto nie będzie podpisywać umów cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona jest w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w sytuacji, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji, jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 1656, z późn. zm.) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzeniu.

Powyższa kwestia w analogiczny sposób uregulowana była:

• od dnia 6 kwietnia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. w rozdziale 9 i § 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392, z późn. zm.),
• od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 5 kwietnia 2011 r. w rozdziale 9 i § 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649, z późn. zm.),
• od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. w rozdziale 9 i § 7 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799, z późn. zm.),
• od dnia 1 grudnia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2009 r. w rozdziale 10 i § 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 2012, poz. 1336, z późn. zm.).
• od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 30 listopada 2008 r. w rozdziale 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970, z późn. zm.)

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że nie był/nie jest spełniony warunek, o którym mowa w cyt. art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, skoro poniesione wydatki w ramach ww. projektu nie miały/nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi. W konsekwencji, Gminie nie przysługuje/nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z przedmiotowym zadaniem.

Nie przysługuje/nie przysługiwało również prawo do zwrotu podatku naliczonego, gdyż dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w powołanych rozporządzeniach.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.