Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/4512-555/16-1/BK
z 10 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2016 r. (data wpływu 9 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym w dniu 25 sierpnia 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku oraz sposobu jego realizacji – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 sierpnia 2016 r. został złożony wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku oraz sposobu jego realizacji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadził działalność rolniczą a następnie od dnia 1 stycznia 2013 r. zarejestrował się jako podatnik VAT czynny. Przed zarejestrowaniem się jako podatnik VAT czynny (a więc w okresie prowadzenia działalności rolniczej zwolnionej od podatku VAT) Wnioskodawca poniósł znaczny wydatek inwestycyjny związany z zakupem nowego ciągnika rolniczego Zetor Proxima 90 do prowadzenia działalności rolniczej. Zakup tego ciągnika nastąpił 30 października 2012 r. Obecnie ciągnik jest w całości wykorzystywany do faktycznego prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Wnioskodawca nie odliczył od tego zakupu podatku VAT. Zakupiony ciągnik Zetor Proxima służy wyłącznie działalności opodatkowanej podatkiem VAT (w związku z dokonaniem rejestracji jako podatnik VAT czynny). Obecnie Wnioskodawca jako zarejestrowany podatnik VAT czynny planuje skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z dostawy towaru, tj. zakupu ciągnika Zetor Proxima (dostawa ta została udokumentowana fakturą z 30 października 2012 r.). na kwotę 137.500 zł. Na opisaną kwotę składają się: cena netto wynosząca 111.786,62 zł i podatek VAT wynoszący 25.711,38 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy aby Wnioskodawca mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony powinien posiadać status podatnika VAT czynnego/zarejestrowanego już w okresie, w którym nabył prawo do odliczenia (tj. w dacie otrzymania faktur), czy też wystarczające będzie późniejsze uzyskanie tego statusu (tj. bycie podatnikiem VAT w momencie realizacji tego prawa)?

1. W jaki sposób Wnioskodawca powinien dokonać korekt podatku naliczonego: czy korekta ta może zostać dokonana jednorazowo (jako korekta po zakończeniu roku, w którym ciągnik został zakupiony), czy też korekta ta powinna zostać dokonana w częściach, w ciągu dłuższego okresu czasu?

Stanowisko Wnioskodawcy

Ad 1.

Wnioskodawca wskazuje, że wykładnia językowa art. 88 ust. 4 ustawy o VAT musi uwzględnić treść prawa wspólnotowego Unii Europejskiej. Przepisy wspólnotowe i wypracowane na ich podstawie orzecznictwo ETS wskazują, że nie ma możliwości pozbawienia podatnika prawa do obniżenia podatku należnego poza przykładami wynikającymi z VI Dyrektywy (m.in. wyrok ETS z dnia 19 września 2000 r. w sprawie Ampafrance SA v. Directeur des services Fiscaux de Maine-et-loire i Sanofi Synthelab, C -177/99 – Lex nr 82974). Żaden z przepisów VI dyrektywy nie uzależnia prawa do obniżenia podatku należnego od wymogu formalnego, jakim jest rejestracja w charakterze podatnika podatku VAT. Treść art. 17 i 18 VI Dyrektywy jak również bogate orzecznictwo ETS wskazuje wyraźnie na to, że decydującym o prawie podatnika do skorzystania z obniżenia podatku należnego o wynikający z faktur podatek naliczony jest powstanie obowiązku podatkowego w odniesieniu do podatku podlegającego odliczeniu oraz związek zakupu z działalnością opodatkowaną przy spełnieniu warunków formalnych związanych z realizacją tego prawa, opisanych w art. 18 VI Dyrektywy (posiadanie faktury). Nie można w związku z tym zgodzić się ze stanowiskiem, że brak rejestracji jako podatnika VAT czynnego w okresie rozliczeniowym, w którym powstało prawo do obniżenia podatku należnego uniemożliwia podatnikowi skorzystanie z praw do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, wynikający z faktur dokumentujących czynności opodatkowane, gdyż stanowiłoby to zaprzeczenie wynikającej z art. 4 VI Dyrektywy zasady neutralności podatku VAT. W ocenie Wnioskodawcy, na gruncie art. 88 ust. 4 ustawy o VAT należy rozróżnić moment powstania prawa do odliczenia od momentu skorzystania z tego prawa. Prawo do obniżenia podatku należnego powstaje zasadniczo w okresie rozliczeniowym, w którym podatnik otrzymał fakturę. Jego realizacja następuje zaś poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia. Aby skutecznie zrealizować już powstałe uprawnienie, podatnik musi usunąć – najpóźniej przed skorzystaniem z prawa przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, która umożliwia identyfikowanie go jako podatnika. Tym samym, aby Wnioskodawca mógł skorzystać z prawa do odliczenia podatku wystarczające będzie uzyskanie statusu podatnika VAT czynnego zarejestrowanego bezpośrednio przed skorzystaniem z prawa do odliczenia, tj. bezpośrednio przed złożeniem deklaracji. Taki kierunek wykładni został również zaprezentowany w wyroku NSA z 21 grudnia 2006 r., I FSK 378/06.

Ad 2.

Wnioskodawca wskazuje, że w Jego ocenie opisywana korekta powinna zostać dokonana jednorazowo (jako korekta dokonana po zakończeniu roku, w którym ciągnik został zakupiony). Pozwoli to Wnioskodawcy na jednorazowe wykorzystanie w całości prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony w związku z dostawą towaru w postaci ciągnika Zetor Proxima.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Do 31 grudnia 2013 r. ww. przepis stanowił: „Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.”

W świetle powołanego wyżej art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej ustawy.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy - w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z treści art. 88 ust. 4 nie wynika, by do nabycia uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego koniecznym było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury zakupu. Podatnik nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, jednakże aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego. Prawo to podatnik może zrealizować dopiero w dniu złożenia rozliczenia (deklaracji) dla podatku od towarów i usług, ewentualnie deklaracji korygującej.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego.

Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powstaje u wszystkich podatników, o ile wykażą, że zakupy były związane z bieżącą lub przyszłą działalnością opodatkowaną, a warunek rejestracji jest niezbędny wyłącznie do skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia podatku należnego. Trzeba rozróżnić moment powstania prawa do odliczenia od momentu skorzystania z tego prawa. Realizacja prawa do odliczenia następuje poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia i aby skutecznie zrealizować powstałe uprawnienie, podatnik musi usunąć - najpóźniej przed skorzystaniem z tego prawa - wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, który uniemożliwia identyfikowanie go jako podatnika.

Należy podkreślić, iż jedną z fundamentalnych zasad konstrukcji podatku od towarów i usług jest prawo podatnika do odliczenia podatku zapłaconego w cenie przy nabyciu towarów i usług związanych z działalnością gospodarczą. Podstawowa zasada wspólnego systemu VAT, jaką jest zasada neutralności podatku, jest rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Wszelkie ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego wpływają na neutralność tego podatku i mogą wynikać jedynie z wyraźnej regulacji ustawowej.

Zatem należy stwierdzić, że ustawa o VAT nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją, o ile zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżącej (lub przyszłej) działalności opodatkowanej (oraz ewentualnie spełnione są inne warunki określone w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług). Niemniej jednak ustawodawca dla realizacji tego prawa narzucił podatnikom obowiązek rejestracji jako podatnicy VAT czynni.

Wyrazem ścisłej zależności między uprawnionym odliczeniem podatku naliczonego, a wykonywaniem czynności opodatkowanych są regulacje zawarte w art. 91 ustawy, które w sposób technicznoprawny uzupełniają zasadę wyrażoną w wyżej cyt. art. 86 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ww. ustawy po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ww. ustawy w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (art. 91 ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ww. ustawy przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Przepis ten znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy podatnik nabywając towar lub usługę z przeznaczeniem do działalności zwolnionej nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu, a następnie zmienione zostało przeznaczenie tych towarów poprzez rozpoczęcie wykorzystywania ich do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w art. 91 ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w art. 91 ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca do dnia 31 grudnia 2012 r. prowadził działalność rolniczą – zwolnioną od podatku VAT. Od 1 stycznia 2013 r. Wnioskodawca zarejestrował się jako podatnik VAT czynny. Przed zarejestrowaniem się jako podatnik VAT czynny, w dniu 30 października 2012 r. Wnioskodawca dokonał zakupu ciągnika rolniczego za cenę 137.500 zł .

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane powyżej przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, a także mając na uwadze zasadę neutralności podatku VAT należy stwierdzić, że w celu zrealizowania nabytego prawa do odliczenia podatku koniecznym było złożenie zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R. Tym samym, aby Wnioskodawca mógł skorzystać z prawa do odliczenia podatku wystarczające było uzyskanie statusu podatnika VAT czynnego zarejestrowanego bezpośrednio przed skorzystaniem z prawa do odliczenia, tj. bezpośrednio przed złożeniem deklaracji.

Odnosząc się do kwestii możliwości dokonania korekty podatku naliczonego związanego z zakupem przedmiotowego ciągnika rolniczego, stwierdzić należy, iż w momencie zakupu przedmiotowego ciągnika Wnioskodawca posiadał status rolnika ryczałtowego zwolnionego od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy. Zatem Wnioskodawca nie miał możliwości skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej ww. zakup na podstawie cyt. wyżej art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem w momencie nabycia podatek ten nie podlegał odliczeniu z uwagi na pierwotne przeznaczenie poniesionych wydatków dla celów prowadzenia działalności zwolnionej od podatku.

Jednak z uwagi na fakt, iż w styczniu 2013 r. Wnioskodawca zarejestrował się jako podatnik VAT czynny i tym samym rozpoczął w ramach prowadzonej działalności rolniczej wykonywanie czynności opodatkowanych, zatem w kwestii możliwości odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami dotyczącymi nabycia ciągnika znajdą zastosowanie przepisy art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług, w szczególności ust. 2 oraz 7a.

W konsekwencji należy stwierdzić, że wobec dokonanej przez Pana w 2013 r. rejestracji jako podatnika podatku od towarów i usług od zakupionego środka trwałego, którego wartość przekracza 15.000 zł przysługuje Panu prawo do odliczenia części podatku naliczonego z faktury dokumentującej jego nabycie, do czasu upływu 5-letniego okresu korekty, przy założeniu, że nabyty ciągnik rolniczy będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności opodatkowanych. Przedmiotowej korekty można dokonać w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, czyli w Pana przypadku, za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku, w którym nastąpiła zmiana przeznaczenia, w wysokości 1/5 kwot podatku naliczonego przy nabyciu wyżej wymienionej maszyny rolniczej. Korekty dokonuje się przy uwzględnieniu przepisów art. 91 ustawy, za każdy rok, w którym ciągnik rolniczy jest wykorzystany do czynności opodatkowanych, do upływu 5-letniego okresu korekty, tj. prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu ciągnika przysługuje za lata 2013-2016. Realizacji tego prawa można dokonać za lata 2013-2016 poprzez korektę deklaracji za miesiąc styczeń 2014 r. oraz w kolejnych latach w deklaracjach składanych za pierwszy okres rozliczeniowy w 2015 r., 2016 r. i 2017 r. (łącznie 4/5).

Reasumując Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku z tytułu nabycia ciągnika rolniczego Zetor Proxima, jednakże korekty podatku naliczonego należy dokonać wbrew stanowisku Wnioskodawcy nie jednorazowo, lecz na zasadach opisanych powyżej.

Z tego względu stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.