Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0461-ITPB2.4511.64.2017.1.RS
z 28 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2017 r. (data wpływu 30 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od dochodu składek na FUS – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od dochodu składek na FUS.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2007 r. Wnioskodawczyni nabyła prawo do emerytury, której wypłatę zawiesiła z powodu kontynuowania zatrudnienia na pełnym etacie oraz osiągania przychodów z tego tytułu. O wypłatę emerytury Wnioskodawczyni wystąpiła w 2009 r. i pobierała ją w okresie od 1 października 2009 r. do 30 kwietnia 2010 r., którą zawiesiła w związku z osiąganiem przychodu przekraczającego dopuszczalny limit.

W dniu 23 marca 2011 r. otrzymała zawiadomienia o miesięcznym rozliczeniu emerytury od 1 lutego 2009 r. do 31 grudnia 2009 r. oraz za 2010 r. i pismo w sprawie wyrażenia zgody na potrącenie dobrowolnej wpłaty na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych (FUS) z kwoty wyrównania. Po wyrażeniu zgody pismem z dnia 29 marca 2011 r., Wnioskodawczyni otrzymała:

• decyzję z dnia 6 kwietnia 2011 r. o miesięcznym rozliczeniu i zwrocie świadczeń od 1 lutego 2009 r. do 31 grudnia 2009 r. w kwocie 10.093 zł po odliczeniu zaliczki na podatek – 988 zł, składki na ubezpieczenie zdrowotne – 908 zł 46 gr, wpłaty na FUS – 4.672 zł 48 gr, do wypłaty – 3.525 zł 04 gr;
• decyzję z dnia 5 kwietnia 2011 r. o miesięcznym rozliczeniu i zwrocie świadczeń za 2010 r. w kwocie 9.934 zł 56 gr po odliczeniu z kwoty wyrównania zaliczki na podatek – 972 zł, składki na ubezpieczenie zdrowotne – 894 zł 11 gr, wpłaty na FUS – 3.990 zł 76 gr.

W 2011 r. Wnioskodawczyni otrzymała PIT-11A od ZUS, w którym był wykazany łączny przychód w wysokości 20.028 zł 54 gr, zaliczka na podatek – 1.960 zł, składka zdrowotna – 1.552 zł 21 gr. Brak jest natomiast wyszczególnienia kwot potrąconych przez ZUS na FUS w wysokości 8.663 zł 24 gr. Taka sama sytuacja miała miejsce w 2012 r. i dotyczyła rozliczenia świadczenia z tytułu osiąganych przychodów w 2011 r.

Decyzją z dnia 14 maja 2012 r. ZUS dokonał rozliczenia świadczenia za okres od 1 stycznia 2011 r. do 30 września 2011 r. i zwrotu kwoty w wysokości 17.652 zł 54 gr pomniejszonej o zaliczkę na podatek w kwocie 1.763 zł, składkę na ubezpieczenie zdrowotne – 1.588 zł 73 gr, wpłatę na FUS w wysokości 5.573 zł. W otrzymanym PIT-11A za 2012 r. wyszczególniono przychód w wysokości 17.652 zł 54 gr bez wyszczególnienia kwoty wpłaty na FUS w wysokości 5.573 zł.

W dniu 27 czerwca 2013 r. Wnioskodawczyni rozwiązała umowę o pracę i odwiesiła wypłatę emerytury. W dniu 19 kwietnia 2016 r. wystąpiła do ZUS z wnioskiem o wypłatę emerytury, do której prawo podlegało zawieszeniu od 1 października 2011 r. do 21 listopada 2012 r. (podstawa prawna – ustawa z dnia 13 grudnia 2013 r. o ustaleniu i wypłacie emerytur, do których prawo podlegało zawieszeniu Dz. U. z 2014 r. poz. 169). Przy ustaleniu kwoty zawieszonej emerytury ZUS uwzględnił i dokonał jej rozliczenia w związku z osiąganym przychodem w 2011 r. i 2012 r. z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy. Kwota wyrównania została wypłacona Wnioskodawczyni w miesiącu czerwcu 2016 r.

Za 2011 r. należność w kwocie 2.532 zł 67 gr po odliczeniu zaliczki na podatek – 260 zł, składki na ubezpieczenie zdrowotne – 227 zł 94 gr, dobrowolnej wpłaty na FUS – 733 zł.

Za 2012 r. należność w kwocie 28.327 zł 57 gr po odliczeniu zaliczki na podatek – 2.904 zł, składki na ubezpieczenie zdrowotne – 2.549 zł 48 gr, wpłata na FUS – 9.080 zł 80 gr.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawczyni ma prawo odliczenia od dochodu w zeznaniu podatkowym PIT-37 za 2011 r. kwot dobrowolnie wpłaconych na FUS z własnych środków za 2009 r. w wysokości 4.672 zł 48 gr, za 2010 r. – 3.990 zł 76 gr, łącznie 8.663 zł 24 gr a w PIT-37 za 2012 r. odliczyć od dochodu kwotę wpłaty na FUS w wysokości 5.573 zł?
2. Czy Wnioskodawczyni ma prawo dokonując rozliczenia rocznego w zeznaniu PIT-37 za 2016 r. od sumy dochodów uzyskanych w 2016 r. odliczyć potrącone przez ZUS w 2016 r. z wyrównania zawieszonej emerytury składki na FUS za 2011 r. w wysokości 733 zł, a za 2012 r. w wysokości 9.080 zł 80 gr?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dobrowolna wpłata na FUS powinna podlegać odliczeniu od sumy dochodów uzyskanych w 2011 r. w PIT-37 w wysokości 8.663 zł 24 gr pomimo, że ZUS nie wyszczególnił tej potrąconej kwoty na FUS w rozliczeniu rocznym PIT-11A. Składki na FUS zostały doliczone do przychodu za 2011 r. i skumulowały się z dochodami ze stosunku pracy.

Wyliczony przez ZUS przychód jest dochodem, którego Wnioskodawczyni fizycznie nigdy nie otrzymała. Taka sama sytuacja miała miejsce w 2012 r., gdzie ZUS dokonał rozliczenia emerytury za 2011 r. i potrącenia za zgodą Wnioskodawczyni ze środków wyrównania wpłaty na FUS w wysokości 5.573 zł a kwota ta nie została wykazana w PIT-11A za 2012 r.

W 2016 r. Wnioskodawczyni zwróciła się do ZUS o wypłatę zawieszonej emerytury w okresie od 1 listopada 2011 r. do 21 listopada 2012 r. Kwota wyrównania zawieszonej emerytury została wypłacona w miesiącu czerwcu 2016 r. po odliczeniu wpłat na FUS za 2011 r. w wysokości 733 zł, za 2012 r. w wysokości 9.080 zł 80 gr.

Wnioskodawczyni uważa, że kwoty wpłat na FUS zwiększyły osiągnięte dochody i miały wpływ na wysokość podatku dochodowego, został potrącony podatek od dochodu, którego realnie nigdy nie otrzymała. Na potwierdzenie przywołuje interpretacje Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 czerwca 2015 r. ILPB2/4511-1-323/15-4/TR oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 lipca 2015 r. IPPB4/4511-514/15-2/JK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 11 ust. 1 powołanej ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2014 r. przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy w brzmieniu od 1 stycznia 2015 r., przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 104 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2016 r., poz. 887 ze zm.) prawo do emerytury lub renty ulega zawieszeniu lub świadczenia te ulegają zmniejszeniu, na zasadach określonych w ust. 3-8 oraz w art. 105, w razie osiągania przychodu z tytułu działalności podlegającej obowiązkowi ubezpieczenia społecznego, o której mowa w ust. 2 oraz z tytułu służby wymienionej w art. 6 ust. 1 pkt 4 i 6.

Za działalność podlegającą obowiązkowi ubezpieczenia społecznego, o której mowa w ust. 1, uważa się zatrudnienie, służbę lub inną pracę zarobkową albo prowadzenie pozarolniczej działalności, z uwzględnieniem ust. 3 (art. 104 ust. 2 ww. ustawy).

Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2016 r., poz. 963 ze zm.) obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są pracownikami, z wyłączeniem prokuratorów.

Powyżej wskazane przepisy ustawy o emeryturach i rentach z FUS wraz z przepisami wykonawczymi, jak w szczególności przepisy rozporządzenia z 22 lipca 1992 r. Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad zawieszania lub zmniejszania emerytury lub renty (Dz.U. Nr 58, poz. 290), regulują szczegółowo kwestie zasad zmniejszania świadczenia emerytalnego oraz obowiązki informacyjne świadczeniobiorcy (oświadczenie), pracodawcy oraz urzędu skarbowego w zakresie zawiadamiania o podjęciu lub zaprzestaniu działalności, z której uzyskiwany przychód podlega ubezpieczeniu społecznemu. Po otrzymaniu oświadczenia organ rentowy wydaje stosowną decyzję realizując zmniejszone świadczenie lub je całkowicie zawiesza. Następnie w rozliczeniu rocznym, jak i miesięcznym dokonuje ustalenia, czy przychody świadczeniobiorcy uzasadniały zmniejszoną wypłatę lub jej zawieszenie. Jednocześnie, organ rentowy po ustaleniu, że łączna kwota dochodu emeryta lub rencisty przewyższyła w danym roku kalendarzowym kwotę graniczną dochodu o kwotę niższą niż kwota nienależnie pobranych świadczeń, informuje emeryta (rencistę) o możliwości uniknięcia zwrotu kwoty nienależnie pobranych świadczeń w razie przekazania na Fundusz Ubezpieczenia Społecznego kwoty równej kwocie tego przekroczenia, pomniejszonej o kwotę pobranej zaliczki na podatek dochodowy, i wyznacza termin jej zwrotu.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2014 r. – podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych:

1. zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących,
2. potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu

• odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 26 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r. – podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e i art. 30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e i 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych:

1. zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących,
2. potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu

• odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny i powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż kwota 8.663 zł 24 gr przekazana w 2011 r. na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych oraz w 2012 r. w wysokości 5.573 zł w sytuacji, gdy są to zapłacone ze środków Wnioskodawczyni kwoty składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, czyli składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegały odliczeniu w rozliczeniu za lata, w których zostały wpłacone na FUS, a zatem winny być wykazane do odliczenia w zeznaniach podatkowych za 2011 r. i 2012 r. W rezultacie w sytuacji gdy Wnioskodawczyni nie uwzględniła kwot składek, przekazanych przez ZUS w 2011 r. i 2012 r. może wystąpić z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty składając jednocześnie korektę zeznania podatkowego za ww. lata. Wyjaśnić przy tym należy, że rozstrzygnięcie w przedmiocie ustalenia nadpłaty leży w kompetencji właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Dokonując rozliczenia rocznego za 2016 r. Wnioskodawczyni powinna uwzględnić przekazaną przez ZUS w czerwcu 2016 r. kwotę wyrównania z tytułu rozliczenia zawieszonej emerytury i jednocześnie może, przy spełnieniu ww. warunków, odliczyć w zeznaniu podatkowym za ten rok potrącone przez ZUS z przysługującego wyrównania składki na FUS.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.