Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-3.4010.30.2017.1.JBB
z 17 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2017 r. (data wpływu 24 marca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 marca 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku złożonym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie produkcji lodów i żywności proteinowej (dalej jako „Spółka”). Spółka powierzyła osobie prowadzącej działalność gospodarczą świadczenie usług związanych z działalnością Spółki („Doradca“).

Doradca na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, polegającą między innymi na świadczeniu usług doradczych (działalność gospodarcza obejmuje m.in. działalność sklasyfikowaną pod symbolem PKD 70.22.Z pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarcze) i zarządzania).

Dochody ze wskazanej powyżej pozarolniczej działalności gospodarczej Doradca opodatkowuje na zasadach określonych w art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm. – zwanej dalej „u.p.d.o.f.”).

Doradca wchodzi w skład zarządu Spółki na podstawie aktu powołania oraz jest jej wspólnikiem. Doradca w zakresie pełnienia funkcji członka zarządu nie ma zawartej ze Spółką umowy o pracę, za pełnienie funkcji członka zarządu nie pobiera wynagrodzenia.

Niezależnie od pełnienia funkcji członka zarządu, Doradca świadczy na rzecz Spółki – w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej – usługi o charakterze wykorzystując swoją wiedzę i doświadczenie. Przedmiotem usług świadczonych na rzecz Spółki jest:

1. doradztwo w zakresie nowych projektów inwestycyjnych, w dziedzinie: produkcji i sprzedaży produktów proteinowych;
   
2. utrzymanie i rozwój kontaktów biznesowych;
   
3. promowanie działalności Spółki;
   
4. bieżące analizowanie konkurencyjnych spółek, w tym analizowanie rynków krajowych i zagranicznych;
   
5. analiza oczekiwani klientów, zagrożeń, ryzyk, przed którymi Spółka stoi, a także – w połączeniu z pozostałymi członkami zarządu;
   
6. kontrola produkcji lodów proteinowych (osobiste kontrole produkcji do momentu pełnego zautomatyzowania procesu przez fabrykę);
   
7. pozyskiwanie nowych kanałów dystrybucji (sieci handlowe, hurtownie, sieci sklepów osiedlowych);
   
8. pozyskiwanie i budowanie relacji z kontrahentami zza granicy;
   
9. rozwój nowych produktów (analiza rynku, przygotowanie składu, stworzenie brandu);
   
10. monitoring światowych trendów żywności (udział w konferencjach branżowych, networking;
    
11. uczestnictwo w kluczowych imprezach branżowych (targi, prelekcje, wywiady);
    
12. tworzenie treści marketingowych;
13. tworzenie strategii marketingowej dla firmy;
14. nawiązywanie relacji z influencerami;
15. badanie opinii klientów;
    
16. kontrola strony www., ulotek, plakatów reklamowych;
    
17. kontakt z biurem księgowym oraz kancelariami prawnymi;
    
    

Wnioskodawca wskazuje przy tym, że:

• usługi doradcze na rzecz Spółki z o.o. są świadczone przez Doradcę osobiście lub przy pomocy swoich pracowników lub współpracowników (podwykonawców),
  
• Doradca ponosi pełne ryzyko gospodarcze związane z należytym świadczeniem usług doradczych,
  
• Doradca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat swoich czynności oraz ich wykonywanie,
  
• Doradca świadczy usługi doradcze jako niezależny przedsiębiorca, niepodlegający kierownictwu Spółki,
  
• Doradca posiada swobodę w zakresie określenia miejsca i czasu wykonywania usług doradczych.
  
  

Ustalone zostało stale wynagrodzenie miesięczne płatne na podstawie faktury VAT wystawianej przez świadczącego usługi.

Doradca wykonuje w ramach zawartej umowy czynności kierowania/zarządzania Spółką. Wymienione czynności związane z kierowaniem/zarządzeniem Spółką wykonywane są w ramach pełnienia funkcji członka zarządu wynikającym z uchwały Zgromadzenia Wspólników, natomiast w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Doradca świadczyć na rzecz Spółki wyłącznie usługi opisane powyżej.

Zawarta pomiędzy Spółką z o.o. a Doradcą umowa na świadczenie usług doradczych, nie ma charakteru kontraktu menedżerskiego, umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, ani też umowy o podobnym charakterze.

Są to czynności prowadzone w ramach działalności gospodarczej świadczącego usługi i umowa ta została zawarta w ramach tej działalności gospodarczej.

Doradca świadczy usługi zlecone przez Spółkę w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, wykonuje te czynności we własnym zakresie i na swoją rzecz oraz na własne ryzyko i rachunek.

Wykonując obowiązki wynikające z tej umowy Doradca nie podejmuje wiążących decyzji oraz nie wyraża woli Spółki. Nie będzie reprezentuje Spółki na zewnątrz, ani nie występuje w jego imieniu wobec osób trzecich.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wydatki ponoszone przez Spółkę na usługi doradztwa świadczone będą stanowiły dla Spółki koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2014 r. poz. 851 ze zm., dalej: „CIT”)?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki ponoszone przez Spółkę na usługi doradztwa świadczone stanowią dla Spółki koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 CIT.

Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 1 CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W konsekwencji tak sformułowanej definicji pozytywnej, do kosztów uzyskania przychodów podatnik może zaliczyć wydatki, które:

• zostały faktycznie poniesione przez podatnika,
  
• służyły osiągnięciu, zachowaniu lub zabezpieczeniu źródeł przychodu,
  
• nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 16 ust. 1 CIT.
  
  
  

W związku z powyższym należy uznać, że aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Usługi świadczone przez Doradcę mają związek z prowadzoną działalnością Spółki. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 38a CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodu wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych oraz spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wydatki Spółki na rzecz Doradców świadczących usługi doradztwa będą stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki w rozumieniu art. 15 ust. 1 CIT, bowiem nie mieszczą się w hipotezie normy określanej przez przepis z art. 16 ust. 1 pkt 38a CIT.

Wydatki ponoszone przez Spółkę za usługi doradztwa:

• będą w tej sytuacji wypłacane na rzecz osoby wchodzącej w skład organu stanowiącego Spółki oraz
  
• nie będą stanowiły wynagrodzenia z tytuły pełnionej funkcji, jednakże
  
• będą świadczeniem wypłacanym na rzecz osoby fizycznej na podstawie zawartej odrębnej umowy cywilno-prawnej (umowa o doradztwo), w ramach której osoba ta nie działa jako wspólnik lub członek zarządu.
  
  
  

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wydatki ponoszone przez Spółkę na świadczenie usług przez te osoby fizyczne nie są wydatkami, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 38a CIT.

Wydatki ponoszone przez Spółkę za świadczone przez osoby fizyczne usługi doradztwa są niewątpliwie wydatkami:

• na rzecz osoby wchodzącej w skład organu stanowiącego Spółki (wspólnik jest członkiem zgromadzenia wspólników), ale
  
• w przedmiotowej sytuacji art. 16 ust. 1 pkt 38a CITU nie znajdzie zastosowania.
  
  
  

W opinii Wnioskodawcy racjonalny ustawodawca wprowadzając przepis art. 16 ust. 1 pkt 38a CIT nie miał na celu wyłączenia z kosztów uzyskania przychodu Spółki wszystkich wydatków ponoszonych na rzecz wskazanych osób, ale wyłączenie wydatków, które:

• ponoszone są na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub członków organu stanowiącego
  
• w ramach pełnionych przez te osoby funkcji oraz równocześnie
  
• nie stanowią dla tych osób wynagrodzeń z tytułu pełnionych funkcji.
  
  
  

Należy zauważyć, że osoba będąca członkiem zarządu lub wspólnikiem Spółki może w stosunku do Spółki działać w charakterze:

• członka organu stanowiącego (zgromadzenia wspólników),
  
• osoby trzeciej zawierającej ze Spółką umowę cywilnoprawną (na świadczenie usług lub dostawę towarów).
  
  
  

W opinii Wnioskodawcy, art. 16 ust. 1 pkt 38a CIT odnosi się jedynie do wydatków, które poczynione zostały na świadczenia realizowane na rzecz wspólnika wyłącznie, gdy działa on w stosunku do Spółki w charakterze członka organu stanowiącego, (np. pokrycie kosztów wyżywienia, podróży, zakwaterowania itp.).

Powyższy przepis nie ma natomiast zastosowania, gdy wydatek ponoszony jest, co prawda na rzecz członka organu stanowiącego, ale w ramach wynagrodzenia za świadczone przez niego na rzecz Spółki usługi na podstawie umowy cywilno -prawnej.

Stanowisko takie zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualne z dnia 4 grudnia 2014 r. o sygn. IBPB1/2/423-1074/14/IZ, w której stwierdził, że wynagrodzenie wypłacane wspólnikowi z tytułu pełnionej funkcji członka zarządu stanowi dla spółki koszt uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 38a CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji. (...) Zarząd jest więc organem wykonawczym, tym samym w niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowania cytowany powyżej art. 16 ust. 1 pkt 38a updop.

W opinii Wnioskodawcy wydatek ponoszony przez Spółkę na świadczone przez Wspólników usługi:

• wynika z odrębnych umów cywilno-prawnych, dlatego
  
• nie znajdzie w stosunku do niego zastosowania ograniczenie, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 38a CITU.
  
  

Ponadto w opinii Wnioskodawcy gdyby:

• zwrot z art. 16 ust. 1 pkt 38a CIT „na rzecz osób” należało rozumieć szeroko, jako każde świadczenie na rzecz tych osób w konsekwencji,
  
• równie szeroko należałoby rozumieć zwrot ograniczający przedmiotowo zakres stosowania art. 16 ust. 1 pkt 38a CIT „wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji”, jako dotyczące świadczeń wypłacanych w ramach wszystkich pełnionych w Spółce funkcji (np. członek zarządu, doradca, dostawca itp.), a nie tylko wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 38a CIT.
  
  
  

Bowiem gdyby:

• zwrot z art. 16 ust. 1 pkt 38a CIT „na rzecz osób” należało rozumieć szeroko, jako każde świadczenie na rzecz tych osób, w konsekwencji
  
• doszłoby do absurdalnej sytuacji w której wynagrodzenie za np, sprzedaż Spółce towarów przez taką osobę fizyczną nie stanowiłoby kosztów uzyskania przychodów.
  
  
  

Reasumując, wydatki ponoszone na usługi doradztwa podatkowego świadczonego na rzecz Spółki będą stanowiły koszt uzyskania przychodu w rozumienie art. 15 ust. 1 CIT.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w wydanych interpretacjach podatkowych (np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 marca 2015 r. nr IPPB1/415-1420/14-2/MS1; interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 lutego 2013 r., sygn. IPPBl/415-1509/12-4/JB, z dnia 18 lipca 2012 r,, sygn IPPB1/415-493/12-3/JP, z dnia 9 maja 2012 r sygn, IPPB1/415-202/24-4/ES, Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 20 lutego 2013 r., sygn. ITPBl/415-1252/12/IG, Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 2 lipca 2012 r„ sygn. IBPBI/1/415-41 2/1 2/ZK).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.