Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IPTPB3/423-315/14-4/17-S/KJ
z 15 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 27 maja 2015 r., sygn. akt I SA/Ke 151/15 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 20 lutego 2017 r.) oraz postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 grudnia 2016 r., sygn. akt II FSK 2411/15 (data wpływu 18 stycznia 2017 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 września 2014 r. (data wpływu 18 września 2014 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu uznania spółki komandytowo-akcyjnej za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 września 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu uznania spółki komandytowo-akcyjnej za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych.

Dotychczasowy przebieg postępowania:

W dniu 13 listopada 2014 r. Organ podatkowy wydał dla Wnioskodawcy interpretację indywidualną znak: IPTPB3/423-315/14-2/KJ, dotyczącą podatku dochodowego od osób prawnych, w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie momentu uznania spółki komandytowo-akcyjnej za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych.

Wnioskodawca na interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego z dnia 13 listopada 2014 r., znak: IPTPB3/423-315/14-2/KJ wniósł pismem z dnia 3 grudnia 2014 r. (data wpływu 4 grudnia 2014 r.) wezwanie do usunięcia naruszenia prawa w ww. interpretacji indywidualnej.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Organ podatkowy pismem z dnia 19 grudnia 2014 r., znak: IPTPB3/423W-79/14-2/KJ stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Na powyższą interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego z dnia 13 listopada 2014 r., znak: IPTPB3/423-315/14-2/KJ Wnioskodawca złożył skargę z dnia 9 stycznia 2015 r. (data wpływu 14 stycznia 2015 r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach wyrokiem z dnia 27 maja 2015 r., sygn. akt I SA/Ke 151/15 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z dnia 13 listopada 2014 r., znak: IPTPB3/423-315/14-2/KJ.

Po otrzymaniu nieprawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 27 maja 2015 r., sygn. akt I SA/Ke 151/15 Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów wniósł w dniu 6 lipca 2015 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę kasacyjną, którą następnie pismem z dnia 28 października 2016 r., nr 1061-IPTRP-46-103.2016.1 – wycofał.

W dniu 18 stycznia 2017 r. do Organu wpłynęło postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 grudnia 2016 r., sygn. akt II FSK 2411/15 umarzające postępowanie kasacyjne, a następnie w dniu 20 lutego 2017 r. do Organu wpłynął prawomocny od dnia 22 grudnia 2016 r. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 27 maja 2015 r., sygn. akt I SA/Ke 151/15 uchylający zaskarżoną interpretację indywidualną, w którym Sąd stwierdził, że zaskarżona interpretacja indywidualna nie może być wykonana w całości.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie momentu uznania spółki komandytowo -akcyjnej za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych wymaga ponownego rozpatrzenia przez tutejszy Organ.

Zgodnie z treścią art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.), postępowania dotyczące wydawania interpretacji indywidualnych przepisów prawa podatkowego wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 1, przejmuje Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca działa w formie spółki komandytowo-akcyjnej. Wnioskodawca jako spółka został wpisany do rejestru przedsiębiorców prowadzonego przez Sąd Rejonowy …. X Wydział KRS w dniu 11 grudnia 2013 r. Przedmiotowa spółka jest podmiotem nowo powstałym. Jedynym komplementariuszem spółki jest PKB spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Akcjonariuszami spółki są: PKB spółka z ograniczoną odpowiedzialnością oraz jedna osoba fizyczna.

Wnioskodawca w związku z prowadzoną działalnością osiąga i w dalszym ciągu zamierza osiągać przychody.

Wnioskodawca co najmniej do dnia 1 stycznia 2016 r. nie będzie wypłacał akcjonariuszowi – osobie fizycznej jakichkolwiek kwot tytułem dywidendy lub dywidendy zaliczkowej. Oznacza to, że w okresie co najmniej do dnia 1 stycznia 2016 r. akcjonariusz – osoba fizyczna nie osiągnie jakichkolwiek przychodów z tytułu podziału zysku osiągniętego przez Wnioskodawcę.

W paragrafie 8 ust. 9 statutu Wnioskodawcy został wprowadzony zapis o następującej treści: „Rokiem obrotowym spółki będzie okres dwunastu kolejnych miesięcy od maja do kwietnia”. W związku z faktem, że Wnioskodawca jako spółka rozpoczął działalność w dniu 11 grudnia 2013 r., tj. w drugiej połowie przyjętego roku obrotowego – Wnioskodawca stosownie do przepisów art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy o rachunkowości połączył księgi rachunkowe i sprawozdanie finansowe za okres od rozpoczęcia działalności do dnia 30 kwietnia 2014 r. z okresem od dnia 1 maja 2014 r. do dnia 31 kwietnia 2015 r., a tym samym przedłużył pierwszy rok obrotowy spółki do dnia 30 kwietnia 2015 r.

Wnioskodawca stosownie do postanowień art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o rachunkowości posiada dokumentację opisującą przyjęte przez Wnioskodawcę zasady rachunkowości w zakresie określenia roku obrotowego. Posiadana przez Wnioskodawcę dokumentacja wprowadza zasadę połączenia dwóch okresów sprawozdawczych w jeden rok obrotowy trwający od dnia powstania spółki do dnia 30 kwietnia 2015 r.

Podsumowując powyższe informacje Wnioskodawca podkreślił co następuje:

1. pierwszy rok obrotowy Wnioskodawcy rozpoczął się w dniu 11 grudnia 2013 r.,
2. pierwszy rok obrotowy zakończy się w dniu 30 kwietnia 2015 r.,
3. Wnioskodawca stosownie do postanowień art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o rachunkowości posiada dokumentację opisującą przyjęte przez Wnioskodawcę zasady rachunkowości w zakresie określenia roku obrotowego w postaci dokumentu pn. Polityka rachunkowości. Posiadana przez Wnioskodawcę dokumentacja wprowadza zasadę połączenia dwóch okresów sprawozdawczych w jeden rok obrotowy trwający od dnia powstania spółki, tj. dnia 11 grudnia 2013 r. do dnia 30 kwietnia 2015 r. (stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy o rachunkowości),
4. dokumentacja powyższa została sporządzona w dniu 11 grudnia 2013 r.,
5. rok obrotowy u Wnioskodawcy od czasu rejestracji spółki nie był zmieniany w drodze zmiany statutu spółki.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy do Wnioskodawcy w okresie do dnia 30 kwietnia 2015 r. będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a tym samym czy będzie On do dnia 30 kwietnia 2015 r. podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w okresie do dnia 30 kwietnia 2015 r. przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będą miały do Niego zastosowania (Wnioskodawca jako spółka komandytowo-akcyjna nie będzie objęty podatkiem dochodowym od osób prawnych), a tym samym Wnioskodawca do dnia 30 kwietnia 2015 r. nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca prowadzi działalność w formie spółki komandytowo-akcyjnej. Zgodnie z art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w brzmieniu nadanym mu ustawą nowelizującą z dnia 8 listopada 2013 r., od dnia 1 stycznia 2014 r. przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mają również zastosowanie do spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Ustawodawca w art. 4 ust. 1 ustawy nowelizującej przewidział jednak wyjątek od zasady opodatkowania spółek komandytowo-akcyjnych podatkiem dochodowym od osób prawnych począwszy od dnia 1 stycznia 2014 r. Zgodnie z rzeczonym przepisem w przypadku spółki komandytowo-akcyjnej posiadającej siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz w zakresie uzyskanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatników podatku dochodowego od osób fizycznych przychodów i poniesionych kosztów z uczestnictwa w takiej spółce, z zastrzeżeniem art. 6, w tym z tytułu objęcia (nabycia) udziałów takiej spółki, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą stosuje się począwszy od pierwszego dnia roku obrotowego tej spółki rozpoczynającego się po dniu 31 grudnia 2013 r.

W konsekwencji Wnioskodawca stwierdza, że wspomnianym przepisem przedłużono vacatio legis ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych względem spółek komandytowo-akcyjnych z rokiem obrotowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2013 r. Ustawodawca w art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy nowelizującej wprowadził również ograniczenie możliwości przedłużenia roku obrotowego w stosunku do spółek komandytowo-akcyjnych powstałych po dniu wejścia w życie tego przepisu, tj. po dniu 12 grudnia 2013 r. Zgodnie z rzeczonym wyłączeniem, spółka komandytowo-akcyjna, która powstała po dniu wejścia w życie niniejszego przepisu, a jej rok obrotowy rozpoczęty w 2013 r. nie kończy się w dniu 31 grudnia 2013 r. jest obowiązana na dzień 31 grudnia 2013 r. do zamknięcia ksiąg rachunkowych i sporządzenia sprawozdania finansowego, przy czym pierwszy rok podatkowy takiej spółki rozpoczyna się z dniem 1 stycznia 2014 r. i trwa do końca przyjętego roku obrotowego.

W świetle powyżej przedstawionych przepisów Wnioskodawca zauważa, że rok obrotowy Wnioskodawcy został w statucie spółki określony jako okres dwunastu kolejnych miesięcy od maja do kwietnia. Jednocześnie Wnioskodawca zauważa, że Wnioskodawca jako spółka został utworzony w dniu 11 grudnia 2013 r., co oznacza, że rozpoczął działalność w drugiej połowie przyjętego roku obrotowego. W związku z powyższym zauważyć należy, że zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 pkt 9 zdania drugiego ustawy o rachunkowości, jeżeli jednostka rozpoczęła działalność w drugiej połowie przyjętego roku obrotowego, to można księgi rachunkowe i sprawozdanie finansowe za ten okres połączyć z księgami rachunkowymi i sprawozdaniem finansowym za rok następny.

Wnioskodawca skorzystał z tego uprawnienia i połączył księgi rachunkowe i sprawozdanie finansowe za okres od dnia rozpoczęcia działalności do dnia 30 kwietnia 2014 r. z okresem od dnia 1 maja 2014 r. do dnia 30 kwietnia 2015 r. Powyższy sposób określenia roku obrotowego obejmującego dwa okresy sprawozdawcze Wnioskodawca określił w dokumentacji sporządzonej w dniu 11 grudnia 2013 r., stosownie do zasad określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o rachunkowości. W konsekwencji, stosownie do postanowień rzeczonego przepisu ustawy o rachunkowości, przedłużony rok obrotowy Wnioskodawcy będzie trwał do dnia 30 kwietnia 2015 r., a kolejny rok obrotowy Wnioskodawcy rozpocznie się wraz z dniem 1 maja 2015 r.

Wnioskodawca zauważa przy tym, że jako spółka został utworzony w dniu 11 grudnia 2013 r., zatem zastosowania nie znajdzie w zaistniałej sytuacji przepis art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy nowelizującej. Rzeczony przepis odnosi się bowiem do spółek komandytowo-akcyjnych z rokiem obrotowym kończącym się po dniu 31 grudnia 2013 r. utworzonych po dniu 12 grudnia 2013 r. Tymczasem Wnioskodawca jako spółka powstał przed dniem 12 grudnia 2013 r. Jednocześnie Wnioskodawca wyjaśnia, że uczestnictwo w spółce komandytowo-akcyjnej akcjonariusza osoby fizycznej nie wyłącza możliwości ustanowienia roku obrotowego innego niż rok kalendarzowy. W opisanym zdarzeniu przyszłym akcjonariusz – osoba fizyczna co najmniej do końca roku kalendarzowego 2015 r. nie osiągnie z tytułu uczestnictwa w spółce jakichkolwiek przychodów, tzn. nie uzyska prawa do dywidendy.

W konsekwencji, stosownie do uchwały NSA z dnia 16 stycznia 2012 r., sygn. akt II FPS 1/11, nie powstaną w stosunku do tego wspólnika jakiekolwiek obowiązki podatkowe na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych, w tym w szczególności nie powstanie obowiązek wpłacania zaliczek na podatek dochodowy. W konsekwencji, dla rozliczenia akcjonariusza nie ma znaczenia wybór przez spółkę roku obrotowego innego niż rok kalendarzowy. Wspólnikiem, który rozlicza się na bieżąco jest natomiast komplementariusz – osoba prawna, a zatem dopuszczalne jest określenie przez Wnioskodawcę roku obrotowego w sposób opisany w zdarzeniu przyszłym.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stwierdza, że z uwagi na fakt, że rok obrotowy zakończy się u Wnioskodawcy wraz z upływem dnia 30 kwietnia 2015 r., przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie będą miały zastosowania do Wnioskodawcy aż do dnia 30 kwietnia 2015 r. Pierwszy dzień roku obrotowego Wnioskodawcy rozpoczynający się po dniu 31 grudnia 2013 r. wypadnie bowiem w dniu 1 maja 2015 r.

Tym samym, Wnioskodawca do dnia 30 kwietnia 2015 r. nie będzie podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Wnioskodawca stanie się natomiast podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych począwszy od dnia 1 maja 2015 r., tj. od dnia kiedy w stosunku do Wnioskodawcy zacznie obowiązywać ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, w brzmieniu ustalonym ustawą nowelizującą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie momentu uznania spółki komandytowo-akcyjnej za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych jest prawidłowe.

Należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania zaskarżonej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku prawomocnego orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …..

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.