Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.23.2017.1.BJ
z 18 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 marca 2017 r. (data wpływu 20 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości obniżenia do dowolnej wysokości stawek amortyzacyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości obniżenia do dowolnej wysokości stawek amortyzacyjnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – Sp. z o.o. (dalej również „Spółka”) działa w ramach Grupy w pionie T. S. Przedmiotem działalności Spółki jest produkcja i montaż części oraz akcesoriów do pojazdów silnikowych. Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „Strefa”, „SSE”) na podstawie zezwolenia z 28 maja 2014 r. zmienionego następnie decyzją nr X z 30 lipca 2015 r. (dalej: „Zezwolenie”) i w związku z tym korzysta z pomocy publicznej w formie zwolnienia od podatku dochodowego. Otrzymane Zezwolenie obejmuje prowadzenie działalności gospodarczej rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie określonym w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: „PKWiU”) Głównego Urzędu Statystycznego:

1. Pozostałe części i akcesoria do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli – sekcja C. klasa 29.32.
2. Usługi w zakresie demontażu wyrobów zużytych – sekcja E, klasa 38.31.
3. Usługi w zakresie odzysku surowców z materiałów segregowanych, surowce wtórne – sekcja E, klasa 38.32.
   
   

W stosunku do środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych obecnie ujętych w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (dalej: „Ewidencja”) dla celów podatkowych Spółka zasadniczo dokonuje odpisów amortyzacyjnych metodą liniową przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych wynikających z wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiącego załącznik nr 1 (dalej: „Wykaz”) do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 z późn. zm., dalej „UPDOP”).

Spółka w stosunku do niektórych/wybranych środków trwałych ujętych już w Ewidencji obniżyła lub planuje obniżyć stawki amortyzacyjne z Wykazu. Ponadto, spółka nabyła nowe środki trwałe, w stosunku do których zastosowała obniżone stawki amortyzacyjne od momentu wprowadzenia ich do Ewidencji. W przyszłości w stosunku do niektórych/wybranych nowo nabywanych środków trwałych spółka również planuje stosować obniżone stawki amortyzacyjne od momentu wprowadzenia ich do Ewidencji.

W przyszłości spółka planuje modyfikować tak obniżone stawki amortyzacyjne poprzez ich podwyższanie lub obniżanie, jednakże w żadnym przypadku nie dojdzie w wyniku takiej modyfikacji do zmiany stawki na stawkę wyższą niż stawka przewidziana w Wykazie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy obniżenie stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16i ust. 5 UPDOP, może zostać dokonane do dowolnej wysokości (np. nawet do poziomu 0,1%)?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: „UPDOP”) nie określa, jaka jest dopuszczalna granica obniżenia wysokości stawek amortyzacyjnych, a zatem Spółka będzie mogła obniżyć stawkę amortyzacyjną nawet do poziomu 0,1%.

W myśl art. 16i ust. 5 UPDOP, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego.

W opinii Spółki, przepis ten wyraża generalną zasadę zezwalającą podatnikom na obniżanie stawek amortyzacyjnych stosowanych w odniesieniu do środków trwałych. Jednocześnie ustawodawca nie przewiduje w tym zakresie żadnych dodatkowych obostrzeń, w szczególności nie wskazuje w jakichkolwiek regulacjach obowiązujących w zakresie PDOP minimalnego poziomu stawek amortyzacyjnych, które mogłyby być zastosowane przez podatnika w przypadku ich obniżenia. W konsekwencji brak jest jakiegokolwiek limitu, do którego podatnik może obniżyć wysokość stawek amortyzacyjnych, co pozwala na dowolne ustalenie ich poziomu, przy założeniu, że będą one nie wyższe niż stawki określone w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych.

Spółka pragnie wskazać, że przyjęte stanowisko znajduje swoje odzwierciedlenie m.in. w:

• interpretacji indywidualnej Znak: ITPB3/4510-336/16-4/JG wydanej 31 sierpnia 2016 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w której za prawidłowe zostało uznane stanowisko podatnika, zgodnie z którym (...) ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie określa jaka jest dopuszczalna granica obniżenia wysokości stawek amortyzacyjnych, a zatem Spółka będzie mogła obniżyć stawkę amortyzacyjną nawet do poziomu 0,1%;
• interpretacji indywidualnej Znak: IBPBI/1/423-68/14/ZK wydanej 28 stycznia 2015 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w której organ podatkowy wyraźnie stwierdził, iż Stawki amortyzacyjne dotyczące tych środków mogą być obniżone nawet do poziomu 0%, przy czym wysokość obniżenia stawki dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika;
• interpretacji indywidualnej Znak: IPPB3/423-94/14-2/MS1 wydanej 11 kwietnia 2014 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w której organ w całości uznał za prawidłowy pogląd wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka może obniżać stosowane obecnie stawki amortyzacyjne równe stawkom z Wykazu lub niższe od stawek z Wykazu do dowolnej wysokości (w tym do 0%);
• interpretacji indywidualnej Znak: IBPBI/2/423-1718/SD wydanej 31 marca 2014 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w której organ potwierdził prawidłowość stanowiska wnioskodawcy, zgodnie z którym „w konsekwencji brak jest jakiegokolwiek limitu, do którego podatnik może obniżyć wysokość stawek amortyzacyjnych, co pozwala na dowolne ustalenie ich poziomu, w tym do 0%.
  
  

Reasumując, zdaniem Spółki, ma ona dowolność w kształtowaniu poziomu obniżonych stawek amortyzacyjnych w stosunku do środków trwałych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Nadmienić należy, że w zakresie pytań, oznaczonych we wniosku nr 1-2 oraz 4-7 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.