Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IPTPB3/423-160/14-3/KJ
z 17 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz zgodnie z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 27 lutego 2015 r., sygn. akt I SA/Lu 1012/14 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 28 lutego 2017 r.) oraz postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 grudnia 2016 r., sygn. akt II FSK 1882/15 (data wpływu 17 stycznia 2017 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2014 r. (data wpływu 12 maja 2014 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania przychodu z tytułu świadczenia usług (w tym usług najmu) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 maja 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania przychodu z tytułu świadczenia usług (w tym usług najmu).

Dotychczasowy przebieg postępowania:

W dniu 12 sierpnia 2014 r. Organ podatkowy wydał dla Wnioskodawcy interpretację indywidualną znak: IPTPB3/423-160/14-2/KJ, dotyczącą podatku dochodowego od osób prawnych, w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie powstania przychodu z tytułu świadczenia usług (w tym usług najmu).

Wnioskodawca na interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego z dnia 12 sierpnia 2014 r., znak: IPTPB3/423-160/14-2/KJ wniósł pismem z dnia 20 sierpnia 2014 r. (data wpływu 28 sierpnia 2014 r.) wezwanie do usunięcia naruszenia prawa w ww. interpretacji indywidualnej.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Organ podatkowy pismem z dnia 25 września 2014 r., znak: IPTPB3/423W-67/14-2/KJ stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Na powyższą interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego z dnia 12 sierpnia 2014 r., znak: IPTPB3/423-160/14-2/KJ Wnioskodawca złożył skargę z dnia 2 października 2014 r. (data wpływu 6 października 2014 r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 27 lutego 2015 r., sygn. akt I SA/Lu 1012/14 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z dnia 12 sierpnia 2014 r, znak: IPTPB3/423-160/14-2/KJ.

Po otrzymaniu nieprawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 27 lutego 2015 r., sygn. akt I SA/Lu 1012/14 Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów wniósł w dniu 5 maja 2015 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę kasacyjną, którą następnie pismem z dnia 8 listopada 2016 r., nr 1061.IPTRP.46.113.2016.1 – wycofał.

W dniu 17 stycznia 2017 r. do tutejszego Organu wpłynęło postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 grudnia 2016 r., sygn. akt II FSK 1882/15 umarzające postępowanie kasacyjne, a następnie w dniu 28 lutego 2017 r. do Organu wpłynął prawomocny od dnia 22 grudnia 2016 r. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 27 lutego 2015 r., sygn. akt I SA/Lu 1012/14 uchylający zaskarżoną interpretację indywidualną.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.), ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie powstania przychodu z tytułu świadczenia usług (w tym usług najmu) wymaga ponownego rozpatrzenia przez tutejszy Organ.

Zgodnie z treścią art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.), postępowania dotyczące wydawania interpretacji indywidualnych przepisów prawa podatkowego wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 1, przejmuje Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką komandytowo-akcyjną. Spółka komandytowo-akcyjna została zarejestrowana w dniu 30 października 2013 r. w rejestrze przedsiębiorców KRS z udziałem:

1. osoby prawnej – komplementariusz,
2. osoby prawnej – akcjonariusz,
3. osoby fizycznej – akcjonariusz.
   
   

Zgodnie ze statutem Spółki Jej rok obrotowy ustalono na okres od dnia 1 grudnia do dnia 30 listopada. Ustalony w statucie spółki komandytowo-akcyjnej rok obrotowy był zgodny z rokiem obrotowym przyjętym przez jednego ze wspólników, osób prawnych. Kapitał zakładowy został w całości pokryty gotówką. O przyjętym roku obrotowym Spółka komandytowo-akcyjna powiadomiła właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego.

Po zarejestrowaniu Spółki doszło do zmiany Jej statutu i podwyższenia kapitału zakładowego, w następujący sposób:

1. osoba prawna będąca akcjonariuszem została drugim komplementariuszem (nie tracąc przy tym statusu akcjonariusza),
2. dotychczasowy komplementariusz został pozbawiony prawa do reprezentacji Spółki, natomiast wyłącznie uprawnionym do reprezentacji Spółki został nowy komplementariusz,
3. wszystkie akcje w podwyższonym kapitale zakładowym objął akcjonariusz – osoba fizyczna, który pokrył je wkładem niepieniężnym: prawem użytkowania wieczystego nieruchomości wraz z prawem własności budynków posadowionych na tym gruncie.
   
   

Zarejestrowanie zmiany statutu i podwyższenia kapitału zakładowego nastąpiło w dniu 30 grudnia 2013 r. Pierwszy rok obrotowy Spółki rozpoczął się w dniu 30 października 2013 r., a zakończył w dniu 30 listopada 2013 r. Obecnie trwający rok obrotowy rozpoczął się dnia 1 grudnia 2013 r., a zakończy 30 listopada 2014 r.

Spółka od dnia 1 stycznia 2014 r. uzyskuje comiesięczny przychód ze świadczenia usług, w tym m.in. ze świadczenia usług wynajmu nieruchomości. Okresem rozliczeniowym przy usługach wynajmu jest miesiąc kalendarzowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy z tytułu świadczenia usług (w tym usług najmu) w okresie 1 stycznia 2014 r. – 30 listopada 2014 r. powstaje dla Spółki przychód w rozumieniu art. 12 ust. 3 w zw. z art. 12 ust. 3a-3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, dla Spółki nie powstanie przychód z tytułu świadczenia usług, w tym usług najmu, w rozumieniu art. 12 ust. 3 w zw. z art. 12 ust. 3a-3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w okresie od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 30 listopada 2014 r.

Według Wnioskodawcy, stosownie do art. 12 ust. 3, 3a-3c ww. ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Za datę powstania przychodu, o którym mowa powyżej uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień: wystawienia faktury albo uregulowania należności. Jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Zgodnie z art. 1 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy, przepisy ustawy stosuje się również do spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium RP.

Tym niemniej, zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym: „W przypadku spółki komandytowo-akcyjnej posiadającej siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz w zakresie uzyskanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatników podatku dochodowego od osób fizycznych przychodów i poniesionych kosztów uczestnictwa w takiej spółce, z zastrzeżeniem art. 6, w tym z tytułu objęcia (nabycia) udziałów takiej spółki, przepisy ustaw wymienionych w art. 1 (ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych) i art. 2 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się począwszy od pierwszego dnia roku obrotowego tej spółki rozpoczynającego się po dniu 31 grudnia 2013 r.”

Zdaniem Spółki, w Jej przypadku pierwszym rokiem obrotowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2013 r. będzie rok obrotowy rozpoczynający się z dniem 1 grudnia 2014 r. Rozpoczęcie się kolejnego roku obrotowego z datą l grudnia 2014 r. uzasadnione jest następującymi zdarzeniami i argumentami:

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o rachunkowości, przepisy tej ustawy stosuje się do spółek handlowych (osobowych i kapitałowych, w tym również w organizacji) oraz spółek cywilnych. Zatem, przepisy tej ustawy mają zastosowanie do spółki komandytowo-akcyjnej, która jest handlową spółką osobową. W myśl art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy o rachunkowości zdanie 1 przez rok obrotowy – rozumie się rok kalendarzowy lub inny okres trwający 12 kolejnych pełnych miesięcy kalendarzowych, stosowany również dla celów podatkowych. Stosując się do dyspozycji wskazanego przepisu, spółka komandytowo-akcyjna przyjęła, że Jej rokiem obrotowym będzie inny okres trwający 12 kolejnych pełnych miesięcy kalendarzowych, tj. okres od 1 grudnia do 30 listopada. Jak wskazuje się w doktrynie, organy podatkowe dopuszczają przyjęcie dla spółki osobowej innego niż rok kalendarzowy roku obrotowego, jeśli rok taki stosuje choćby jeden z jej wspólników (m.in. [w:] S. Sołtysiński, A. Szajkowski, A. Szumański J. Szwaja, „Kodeks Spółek Handlowych”, tom I, „Komentarz do artykułów 1-150”, Warszawa 2006, s. 368). Podobnie wypowiadają się w tym względzie organy podatkowe: interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 listopada 2008 r. (sygn. IPPB1/415-1002/08-2/PJ).

Według Wnioskodawcy, mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że dzień 1 grudnia 2014 r. będzie pierwszym dniem roku obrotowego Spółki rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2013 r. Zatem, zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 8 listopada 2013 r. nowelizującej ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawę o podatku tonażowym, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych będą miały zastosowanie do tej spółki komandytowo-akcyjnej od dnia 1 grudnia 2014 r.

Ponadto, w ocenie Spółki, nie znajdzie do Niej zastosowania art. 4 ust. 2 ustawy nowelizującej ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż Spółka została zarejestrowana przed wejściem w życie tego przepisu (przepis wszedł w życie w dniu 12 grudnia 2013 r.).

W konsekwencji, zdaniem Spółki, stwierdzić należy, że w okresie od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 30 listopada 2014 r. Spółka nie uzyskuje oraz nie uzyska przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych znajdą do Niej zastosowanie dopiero od dnia 1 grudnia 2014 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie powstania przychodu z tytułu świadczenia usług (w tym usług najmu) jest prawidłowe.

Należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku prawomocnego orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 27 lutego 2015 r., sygn. akt I SA/Lu 1012/14.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Spółki.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.