Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
2461-IBPP3.4512.127.2017.2.AKR
z 4 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2017 r. (data wpływu 10 lutego 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 kwietnia 2017 r. (data wpływu 18 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania jednej kasy fiskalnej w dwóch taksówkach wykorzystywanych naprzemiennie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania jednej kasy fiskalnej w dwóch taksówkach wykorzystywanych naprzemiennie. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 18 kwietnia 2017 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Od 14 czerwca 2016 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jednoosobową w charakterze taksówkarza wykonującego usługi Taxi. Usługi taksówkarskie Wnioskodawca wykonuje samochodem Renault Trafic – 8 osobowym. Zgodnie z przepisami prawa samochód jest przystosowany do przewozu osób taksówką (posiada zamontowany taksometr z legalizacją oraz licencję i numer boczny taksówki wydany przez Urząd Miasta).

Z racji tego, że zainteresowanie taksówką 8 osobową jest małe i Wnioskodawca zarabia jedynie w weekendy, ma on zamiar wykonywać pracę taksówkarza drugim mniejszym samochodem 5 osobowym. Drugi samochód również będzie spełniał wymogi Taxi, gdzie również Wnioskodawca będzie używał kasy rejestrującej. Samochód będzie miał swój taksometr z legalizacją oraz własny numer boczny Taxi nadany licencją Urzędu Miasta.

Wnioskodawca nie zatrudnia i nie będzie zatrudniał żadnych pracowników. Podczas jazdy jednym z posiadanych samochodów, drugi będzie nieużytkowany.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany na postawione pytania:

1. „czy kasa rejestrująca, którą posiada Wnioskodawca spełnia warunki określone w § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r., poz. 363)?” wskazał, że zgodnie z § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r., poz. 363), kasa fiskalna jaką posiada Wnioskodawca spełnia wszystkie kryteria i warunki techniczne określone przez ustawodawcę. Potwierdzeniem tego są: świadectwa legalizacji, książka kasy rejestrującej oraz zarejestrowanie kasy w Urzędzie Skarbowym nadając jej numer ewidencyjny. Instalacja kasy została wykonana przez odpowiednią do takich zadań firmę,
2. „czy kasa rejestrująca jaką posiada Wnioskodawca spełnia kryteria i warunki techniczne określone w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 27 sierpnia 2013 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące (Dz. U. z 2013 r., poz. 1076), w szczególności § 6 ust. 1 tego rozporządzenia?” wskazał, że kasa rejestrująca, którą posiada Wnioskodawca to KASA NOVITUS (VEGA TAXI), spełnia ona wszystkie kryteria i warunki techniczne określone w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 27 sierpnia 2013 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące (Dz. U. z 2013 r., poz. 1076) – § 6 ust. 1. Połączenie kasy z taksometrem jest czynnością mało skomplikowaną. Polega ona na podłączeniu przewodu połączeniowego KASA VEGA – TASKOMETR. Po dokonaniu tej czynności kasa jest gotowa do użytku,
3. „czy przedmiotowa kasa rejestrująca ma możliwość zapisu więcej niż jednego numeru rejestracyjnego i numeru bocznego taksówki?” wskazał, że kasa rejestrującą NOVITUS VEGA TAXI ma możliwość zapisu więcej niż jednego numeru rejestracyjnego i numeru bocznego taksówki. W pozycji programowania AUTA TAXI należy zaprogramować numery rejestracyjne oraz boczne samochodów taxi, w jakich pracować będzie kasa.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca może zastosować w obydwu samochodach jedną, tę samą, posiadaną kasę rejestrująca?
2. Czy w przypadku zastosowania jednej kasy rejestrującej, dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych (w tym wypadku w drugim samochodzie Taxi), na paragonie fiskalnym (oprócz innych obowiązkowych elementów) musi widnieć numer rejestracyjny i numer boczny taksówki?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w czasie pracy taksówką 8 osobową niemożliwe jest jednoczesne wykonywanie pracy samochodem drugim – 5 osobowym i odwrotnie. Zastosowanie więc jednej przenośnej kasy rejestracyjnej jest możliwe. Spełniony jest bowiem wymóg ewidencjonowania każdej sprzedaży określonej w § 3 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r., poz. 363).

W przypadku stosowania kasy rejestrującej dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych obowiązkiem jest umieszczenie na paragonie fiskalnym numeru rejestracyjnego oraz numeru bocznego taksówki, co jest zgodne z § 9.1 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r., poz. 363).

Ponadto kasa rejestrująca przenośna, którą posiada Wnioskodawca jest przystosowana do pracy w maksymalnie 10 numerach samochodów Taxi. Po nadaniu licencji i numeru bocznego dla drugiego samochodu kasa zostanie przystosowana do pracy w dwóch samochodach przez wykwalifikowanego serwisanta.

W związku z tym Wnioskodawca nie ma obowiązku kupna drugiej osobnej dla drugiego samochodu kasy rejestrującej, gdyż kasa posiadana przez niego będzie stosowana zamiennie w obydwu taksówkach. Paragony fiskalne będą zawierać numer rejestracyjny i numer boczny odpowiedni dla używanej w danym czasie taksówki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy – przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy. W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Według art. 111 ust. 1a ustawy, do obrotu wykazywanego w ewidencji, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się kwoty podatku należnego.

Stosownie do treści art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy, zaś zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 5 ustawy – używać kas rejestrujących zgodnie z warunkami określonymi w przepisach wydanych na podstawie ust. 7a pkt 1.

Ponadto, zgodnie z art. 111 ust. 6a ustawy, kasa rejestrująca służąca do prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących zawieranych transakcji, w tym wysokości uzyskiwanego przez podatnika obrotu i kwot podatku należnego, oraz musi przechowywać te dane lub też zapewniać bezpieczny ich przekaz na zewnętrzne nośniki danych. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej powinna posiadać numer unikatowy, nadawany w ramach czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Paragon fiskalny stanowi dla nabywcy dowód dokonania zakupu, natomiast dla sprzedawcy dokonanie sprzedaży i potwierdzenie tożsamości towaru.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 7a pkt 1 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia sposób prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym o zastosowaniu specjalnym dla specyficznego rodzaju działalności, oraz warunki używania kas przez podatników, uwzględniając potrzebę właściwego ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących przez podatników, o których mowa w ust. 1, oraz potrzebę przeciwdziałania nieewidencjonowaniu obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas przez tych podatników, jak również zapewnienia kontroli prawidłowości rozliczania podatku.

Kwestie dotyczące prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r., poz. 363), zwanego dalej rozporządzeniem.

Stosownie do § 7 ust. 1 rozporządzenia, podatnicy w zakresie świadczonych przez nich usług przewozu osób i ich bagażu podręcznego taksówkami stosują kasy, które uzyskały potwierdzenie spełnienia kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy o zastosowaniu specjalnym, przeznaczone do ewidencji obrotu i kwot podatku związanych ze świadczeniem usług przewozu osób i ich bagażu podręcznego taksówkami, z tym że jeżeli w potwierdzeniu wskazano, że dana kasa jest przeznaczona do współpracy z taksometrami określonego typu, podatnik musi spełnić te warunki.

Jeżeli na podstawie odrębnych przepisów podatnicy świadczący usługi przewozu osób i ich bagażu podręcznego taksówkami nie są obowiązani do rozliczania się według wskazań taksometru, stosują kasy wyposażone również w funkcję związaną ze stosowaniem cen umownych indywidualnie negocjowanych – § 7 ust. 2 rozporządzenia.

W myśl § 9 ust. 1 rozporządzenia, paragon fiskalny drukowany przez kasę o zastosowaniu specjalnym przeznaczoną do prowadzenia ewidencji przy świadczeniu usług przewozu osób i ich bagażu podręcznego taksówkami zawiera co najmniej:

1. imię i nazwisko lub nazwę podatnika oraz adres jego zamieszkania lub siedziby;
   
2. numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP);
   
3. numer kolejny wydruku;
   
4. numer rejestracyjny i numer boczny taksówki;
   
5. datę wykonania usługi, z określeniem w godzinach i minutach czasu rozpoczęcia i zakończenia kursu;
   
6. oznaczenie „PARAGON FISKALNY”;
   
7. długość drogi przejechanej w czasie kursu;
   
8. jednostkowe opłaty taryfowe wykorzystywane do wyceny kursu łącznie z opłatą za impuls;
   
9. liczbę impulsów i wartość usługi odnoszące się do poszczególnych taryf;
   
10. wartość poszczególnych innych opłat taryfowych;
    
11. wartość rabatów lub narzutów, o ile występują;
    
12. wartość sprzedaży brutto i kwoty podatku według poszczególnych stawek podatku po uwzględnieniu rabatów lub narzutów;
    
13. wartość sprzedaży zwolnionej od podatku;
    
14. łączną kwotę podatku;
    
15. łączną kwotę sprzedaży brutto;
    
16. oznaczenie waluty, w której rejestrowana jest sprzedaż, przynajmniej przy łącznej kwocie sprzedaży brutto;
    
17. kolejny numer paragonu fiskalnego;
    
18. numer identyfikacji podatkowej nabywcy (NIP nabywcy) - na żądanie nabywcy;
    
19. logo fiskalne i numer unikatowy kasy.
    
    

Na podstawie § 3 ust. 1 rozporządzenia, podatnicy prowadzą ewidencję każdej sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej, wyłącznie przy użyciu kas, które mają potwierdzenie, że kasa spełnia funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy oraz kryteria i warunki techniczne określone w przepisach wydanych na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy.

Zgodnie z art. 111 ust. 9 pkt 1 ustawy, minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia szczegółowe kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz sposób oznaczania pamięci fiskalnej kas rejestrujących numerami unikatowymi, warunki ich przydzielania oraz dokumenty, które powinny być dołączone do kasy rejestrującej przy wprowadzaniu jej do obrotu uwzględniając potrzebę przeciwdziałania nieewidencjonowaniu lub nieprawidłowemu ewidencjonowaniu obrotu i kwot podatku należnego przez podatników, zabezpieczenia zaewidencjonowanych danych, konieczność zapewnienia konsumentowi prawa do otrzymania dowodu nabycia towarów i usług z uwidocznioną kwotą podatku oraz możliwość sprawdzenia przez niego prawidłowego zaewidencjonowania transakcji i wystawiania dowodu potwierdzającego jej wykonanie oraz optymalne dla danego typu obrotu rozwiązania techniczne dotyczące konstrukcji kas rejestrujących, jak również celowość systematycznej aktualizacji i weryfikacji wydanych potwierdzeń, o których mowa w ust. 6b.

Stosownie do § 6 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 27 sierpnia 2013 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznym, którym musza odpowiadać kasy rejestrujące (Dz. U. 2013 r., poz. 1076), kasa o zastosowaniu specjalnym przeznaczona do prowadzenia ewidencji przy świadczeniu usług przewozu osób oraz ich bagażu podręcznego taksówkami, poza kryteriami określonymi w § 5, musi także odpowiadać następującym kryteriom:

1. jest połączona z taksometrem w sposób nierozłączny lub przez system złącza zabezpieczonego przed ingerencją użytkownika kasy lub osób trzecich, zapewniający transmisję danych rejestrowanych przez taksometr do kasy, a odłączenie lub uszkodzenie kasy uniemożliwiające jej działanie musi powodować blokadę działania taksometru najpóźniej po wykonaniu operacji kończących kurs;
2. posiada zabezpieczenie dostępu do wnętrza kasy uwzględniające określone odrębnymi przepisami wymagania w zakresie nakładania cech zabezpieczających taksometrów;
3. w przypadku kas wyposażonych we wspólną z taksometrem płytę główną – posiada rozwiązania konstrukcyjne umożliwiające wykonanie fiskalizacji bez naruszenia cech zabezpieczających taksometru.
   
   

Według § 16 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kryteriów i warunków technicznym, którym musza odpowiadać kasy rejestrujące, kasa, o której mowa w § 15, musi umożliwiać wydruk paragonu fiskalnego zawierający co najmniej:

1. imię i nazwisko lub nazwę podatnika oraz adres zamieszkania lub siedziby podatnika;
   
2. numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP);
   
3. numer kolejny wydruku;
   
4. numer rejestracyjny i numer boczny taksówki;
   
5. datę wykonania usługi, z określeniem w godzinach i minutach czasu rozpoczęcia i zakończenia kursu;
   
6. oznaczenie "PARAGON FISKALNY";
   
7. długość przejechanej drogi w czasie kursu;
   
8. jednostkowe opłaty taryfowe wykorzystywane do wyceny kursu łącznie z opłatą za impuls;
   
9. liczbę impulsów i wartość usługi odnoszące się do poszczególnych taryf;
   
10. wartość poszczególnych innych opłat taryfowych;
    
11. wartość rabatów lub narzutów, o ile występują;
    
12. wartość sprzedaży brutto i kwoty podatku według poszczególnych stawek podatku po uwzględnieniu rabatów lub narzutów;
    
13. wartość sprzedaży zwolnionej od podatku;
    
14. łączną kwotę podatku;
    
15. łączną kwotę sprzedaży brutto;
    
16. oznaczenie waluty, w której rejestrowana jest sprzedaż, przynajmniej przy łącznej kwocie sprzedaży brutto;
    
17. kolejny numer paragonu fiskalnego;
    
18. numer identyfikacji podatkowej nabywcy (NIP nabywcy) – na żądanie nabywcy;
    
19. logo fiskalne i numer unikatowy kasy.
    
    

Z wniosku wynika, że Zainteresowany od 14 czerwca 2016 r. prowadzi działalność gospodarczą jednoosobową w charakterze taksówkarza wykonującego usługi Taxi. Usługi taksówkarskie Wnioskodawca wykonuje samochodem 8 osobowym. Zgodnie z przepisami prawa samochód jest przystosowany do przewozu osób taksówką (posiada zamontowany taksometr z legalizacją oraz licencję i numer boczny taksówki wydany przez Urząd Miasta).

Z racji tego, że zainteresowanie taksówką 8 osobową jest małe i Wnioskodawca zarabia jedynie w weekendy, ma on zamiar wykonywać pracę taksówkarza drugim mniejszym samochodem 5 osobowym. Drugi samochód również będzie spełniał wymogi Taxi, gdzie Wnioskodawca będzie używał kasy rejestrującej. Samochód będzie miał swój taksometr z egalizacją oraz własny numer boczny Taxi nadany licencją Urzędu Miasta.

Wnioskodawca nie zatrudnia i nie będzie zatrudniał żadnych pracowników. Podczas jazdy jednym z posiadanych samochodów, drugi będzie nieużytkowany.

Kasa fiskalna, jaką posiada Wnioskodawca, spełnia wszystkie kryteria i warunki techniczne określone przez ustawodawcę w § 7 rozporządzania Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r., poz. 363). Potwierdzeniem tego są: świadectwa legalizacji, książka kasy rejestrującej oraz zarejestrowanie kasy w Urzędzie Skarbowym nadając jej numer ewidencyjny. Instalacja kasy została wykonana przez odpowiednią do takich zadań firmę. Przedmiotowa kasa rejestrująca spełnia także wszystkie kryteria i warunki techniczne określone w § 6 ust. 1 rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 27 sierpnia 2013 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące (Dz. U. z 2013 r., poz. 1076). Kasa rejestrującą, którą posiada Wnioskodawca ma możliwość zapisu więcej niż jednego numeru rejestracyjnego i numeru bocznego taksówki. W pozycji programowania AUTA TAXI należy zaprogramować numery rejestracyjne oraz boczne samochodów taxi, w jakich pracować będzie kasa.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania w obydwu samochodach (taksówkach) wykorzystywanych naprzemiennie, jednej tej samej kasy fiskalnej oraz umieszczenia na paragonie fiskalnym numeru rejestracyjnego i numeru bocznego taksówki.

W przedmiotowej sprawie wskazać należy na powołany wyżej przepis § 6 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, który jest przepisem szczególnym odnoszącym się wyłącznie do kas przeznaczonych do ewidencjonowania usług taksówkarskich. Jego specyficzny charakter polega między innymi na tym, że odłączenie kasy powoduje blokadę taksometru najpóźniej po zakończeniu danego kursu danej taksówki. Sama zaś kasa może zostać w takiej sytuacji zainstalowana w innej taksówce realizując bez żadnych przeszkód funkcję, do której jest przeznaczona tj. ewidencję obrotu. W ten sposób jedna kasa rejestrująca może, w zgodzie z przepisami prawa, ewidencjonować obrót w więcej niż jednej taksówce. Powołany przepis oznacza więc, że przy usługach taksówkarskich istnieje możliwość zastosowania, obok kasy rejestrującej połączonej nierozłącznie z taksometrem, także kasy wyposażonej w funkcję rozłączania z taksometrem.

Jednym z warunków zastosowania drugiego z wymienionych rodzajów kas jest blokowanie taksometru przy rozłączeniu z nim kasy rejestrującej. Blokowanie to polega na niemożności uruchomienia taksometru. Innymi słowy, w sytuacji odłączenia kasy rejestrującej nie jest fizycznie możliwe świadczenie usług taksówkarskich przy użyciu taksometru, a w konsekwencji nie można uzyskać wydruku paragonu fiskalnego.

Zatem, skoro można stosować kasę rozłączaną z taksometrem, której odłączenie blokuje pracę taksometru i uniemożliwia wydruk paragonu fiskalnego, co wyłącza możliwość świadczenia usług taksówkarskich, to nie ma przeszkód do zainstalowania kasy rejestrującej w innej taksówce – po spełnieniu przesłanek, o których mowa w § 6 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące.

Mając powyższe na uwadze oraz fakt, że Wnioskodawca – jak wskazał we wniosku – posiada kasę rejestrującą spełniającą warunki określone w § 6 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, stwierdzić należy, że będzie miał możliwość zastosowania jednej kasy fiskalnej w dwóch taksówkach wykorzystywanych naprzemiennie.

Kasa o znaczeniu specjalnym służy do prowadzenia ewidencji przy świadczeniu usług przewozu osób i ładunków taksówkami. Ustawodawca w rozporządzeniu o kasach rejestrujących określił minimum jakie powinien zawierać paragon fiskalny drukowany przez kasę fiskalną o znaczeniu specjalnym przeznaczoną do prowadzenia ewidencji przy świadczeniu usług przewozu osób i ładunków taksówkami. Jednym z warunków, jakie musi zawierać paragon fiskalny jest – zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia – umieszczenie na nim numeru rejestracyjnego oraz numeru bocznego taksówki.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że kasa rejestrująca, którą posiada ma możliwość zapisu więcej niż jednego numeru rejestracyjnego i numeru bocznego taksówki. Zatem Wnioskodawca używając jednej kasy rejestrującej dla dwóch taksówek ma możliwość umieszczenia na paragonie fiskalnym numeru rejestracyjnego i numeru bocznego każdej taksówki.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawca może zastosować w obydwu samochodach – taksówkach – jedną i tą samą kasę rejestrującą. Na paragonie fiskalnym – stosując jedną kasę rejestrującą dla usług taksówkarkach świadczonych dwoma taksówkami – Wnioskodawca ma obowiązek umieszczenia numeru rejestracyjnego i numeru bocznego taksówki, którą świadczy usługę.

Zauważa się, że organ podatkowy jest ściśle związany opisanym we wniosku zdarzeniem przyszłym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. A zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.