Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.89.2017.1.ES
z 25 maja 2017 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 18 kwietnia 2017 r. (data wpływu 20 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie zakwalifikowania do przychodów z prowadzenia działalności gospodarczej otrzymanych należności na pokrycie kosztów przesyłki - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 20 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie zakwalifikowania do przychodów z prowadzenia działalności gospodarczej otrzymanych należności na pokrycie kosztów przesyłki.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca jest właścicielem działalności gospodarczej zajmującej się sprzedażą detaliczną ubrań dziecięcych przez internet. Wnioskodawca rozlicza się na zasadach ryczałtu. Nie jest płatnikiem VAT. Sprawa dotyczy kosztów wysyłki przedmiotów. W przypadku Wnioskodawcy kupujący ponosi koszty wysyłki.
Na stronie firmy w internecie oraz na stronie na portalu (są to kanały sprzedaży z których korzysta Wnioskodawca) w regulaminie został umieszczony zapis: „kupujący bezpośrednio w naszym sklepie (klient) automatycznie udziela sprzedającemu pełnomocnictwa – jednorazowe zwarcie umowy z firmą realizującą odpłatną dostawę zamówionych towarów - na nadanie przesyłki w imieniu i na koszt kupującego.”
Każdy kupujący w celu sfinalizowania transakcji zakupu ma obowiązek zaakceptować zapisy regulaminu. Wnioskodawca pobiera z góry zryczałtowana kwotę na pokrycie kosztów przesyłki. Wnioskodawca ma zawartą umowę z pocztą polską oraz firmą kurierską o obsługę miesięczną, co w kontekście pełnomocnictwa udzielanego przez klienta przy zakupie oznacza, że umowa jest zawarta de facto na rzecz kupującego.
W celu usprawnienia procesu sprzedaży Wnioskodawca korzysta ze stałej umowy, zamiast zawierać umowy każdorazowo po dokonanej transakcji. Po zakupie klient uiszcza na rachunek bankowy zapłatę za towar powiększoną o koszty przesyłki należne dostawcy. Kwota za zakupione przedmioty jest rejestrowana w kasie fiskalnej zainstalowanej dobrowolnie od otwarcia działalności. Klient nie ponosi żadnych dodatkowych kosztów wysyłki –opakowanie, dojazd na pocztę etc. Do każdej przesyłki są przypisane numery nadania z systemów elektronicznych poczty polskiej lub firmy kurierskiej.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy środki pieniężne, które wpływają na rachunek bankowy Wnioskodawcy na opłacenie w imieniu kupującego kosztów przesyłki nabytego towaru stanowią dla Wnioskodawcy przychód z działalności gospodarczej opodatkowanej ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych?
Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym kwoty otrzymane od kupującego na pokrycie kosztów przesyłki nie są kwotami należnymi z tytułu sprzedaży towarów. Działając bowiem jako pełnomocnik Wnioskodawca jest zobowiązany do przekazania otrzymanych kwot na rzecz podmiotu doręczającego przesyłkę, w zamian za świadczone na rzecz klientów usługi dostawy.
Posiadając pełnomocnictwo stosownie do art. 95 § 2 Kodeksu cywilnego czynność prawna dokonana przez przedstawiciela, w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.
Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa należy uznać, że w opisanej sytuacji nie powstanie przychód w rozumieniu art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
Zatem środki pieniężne, które wpływają na rachunek firmowy na pokrycie zobowiązań kupującego wobec dostawcy nie zwiększają podstawy opodatkowania.
Na potwierdzenie prawidłowości powyższego stanowiska Wnioskodawca wskazuje interpretacje podatkowe wydane przez:
- Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 13 listopada 2015 r. Nr IPTPB1/4511-572/15-2/ASZ,
- Dyrektora Izby Skarbowej z Łodzi z dnia 3 grudnia 2014 r. Nr IPTPB1/415-502/14-2/SJ.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z brzmieniem art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 2180 z pózn. zm.), ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą. Przy czym w myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 tej ustawy przez pozarolniczą działalność gospodarczą należy rozumieć pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.
Stosownie do art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:
- wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
- polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
- polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,
- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, osoby fizyczne osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.
Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”.
W myśl art. 6 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy, podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy:
- uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 150 000 euro, lub
- uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 150 000 euro.
Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Przychodem z działalności gospodarczej, na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.
Jednakże w myśl art. 14 ust. 3 pkt 3a ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną ryczałtem ewidencjonowanym. Sprzedaż detaliczna odbywa się przez internet. Na stronie firmy w internecie oraz na stronie portalu Facebook w regulaminie został umieszczony zapis: „kupujący bezpośrednio w naszym sklepie (klient) automatycznie udziela sprzedającemu pełnomocnictwa – jednorazowe zwarcie umowy z firmą realizującą odpłatną dostawę zamówionych towarów - na nadanie przesyłki w imieniu i na koszt kupującego.” Każdy kupujący w celu sfinalizowania transakcji zakupu ma obowiązek zaakceptować zapisy regulaminu. Wnioskodawca pobiera z góry zryczałtowaną kwotę na pokrycie kosztów przesyłki.
Należy tu mieć na uwadze przepisy art. 95 do art. 109 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2016 r. poz. 380 z późn zm.), regulujące kwestię przedstawicielstwa. Zgodnie z art. 95 § 1 ww. ustawy, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. W myśl art. 95 § 2 ww. ustawy, czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.
W świetle powyższego, każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywołuje skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.
Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że jeżeli w regulaminie prowadzonej sprzedaży wysyłkowej (internetowej) zostanie wyraźnie zastrzeżone, że kupujący automatycznie udziela Wnioskodawcy pełnomocnictwa na jednorazowe zawarcie umowy z firmą realizującą odpłatną dostawę zamówionych towarów na nadanie przesyłki w imieniu i na rzecz kupującego, to – w zakresie otrzymanych od kupującego kwot, stanowiących faktycznie poniesione koszty wysyłki towarów – nie powstanie u Wnioskodawcy przychód podatkowy w rozumieniu cytowanych powyżej przepisów.
Działając w imieniu i na rachunek nabywcy towarów, jako jego pełnomocnik, Wnioskodawca zobowiązany będzie do przekazania kwot otrzymanych tytułem kosztów wysyłki towaru na rzecz operatora pocztowego. Należy jednak podkreślić, że warunkiem bezwzględnym i podstawowym dla takiej klasyfikacji ww. kwot otrzymanych od nabywcy towarów jest działanie Wnioskodawcy w imieniu i na jego rzecz (rachunek), na podstawie zawartej umowy i stosownego pełnomocnictwa udzielonego, m.in. w sposób wskazany we wniosku.
W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.