Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.132.2017.1.KR
z 25 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 kwietnia 2017 r. (data wpływu 27 kwietnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wywłaszczenia nieruchomości pod budowę drogi – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 kwietnia 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wywłaszczenia nieruchomości pod budowę drogi.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Decyzja Wojewody z 8 marca 2017 r., orzekała o ustaleniu przyznania Wnioskodawcy odszkodowania za prawo własności nieruchomości oznaczonej jako działka nr 875/5 o pow. 0.0018 ha. objętej decyzją Wojewody z dnia 12 sierpnia 2016 roku o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej - rozbudowa drogi krajowej do parametrów drogi ekspresowej, o długości ok. 11,6 km, której nadano rygor natychmiastowej wykonalności, w wysokości 23.910,00 zł (słownie złotych dwadzieścia trzy tysiące dziewięćset dziesięć 00/100) na rzecz W. Sp z o.o.

W operacie szacunkowym wartość odtworzeniowa przedmiotu wyceny: 23.910,00 zł, w tym 5 597,00 zł to grunt a 18.313,00 zł to naniesienia budowlane.

Naniesienia budowlane to wysokie ogrodzenie składające się z podmurówki wkopanej 1 metr w ziemię i wystające 30 cm powyżej ziemi. W podmurówce zostały zabetonowane przęsła składające się z grubych metalowych prętów o wysokości 2.20 m.

W związku z pismem Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad Wnioskodawca był zobligowany do wystawienia faktury za powyższe odszkodowanie.

Wystawiając fakturę na wyżej wymienioną kwotę Wnioskodawca zastosował zwolnienie z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, gdyż uznał, że sprzedaje budowlę z gruntem.

Zgodnie z art. 29a ust. 8, jeżeli dostawa budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Ogrodzenie zostało oddane do użytkowania w 2000 roku i do czasu oddania go wraz z działką na potrzeby rozbudowy drogi nie było modernizowane.

Działka została zakupiona przez firmę W. Sp. z o.o. w 1999 roku.

2.

Decyzja Wojewody z 8 marca 2017 r., orzekała o ustaleniu przyznania Wnioskodawcy odszkodowania za prawo własności nieruchomości oznaczonej jako działka nr 874/1 o pow. 0.0475 ha, objętej decyzją Wojewody z dnia 12 sierpnia 2016 roku o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej - rozbudowa drogi krajowej do parametrów drogi ekspresowej, o długości ok. 11,6 km, której nadano rygor natychmiastowej wykonalności, w wysokości 126.657,00 zł (słownie złotych: sto dwadzieścia sześć tysięcy sześćset pięćdziesiąt siedem 00/100) na rzecz W. Sp. z o.o.

W operacie szacunkowym wartość odtworzeniowa przedmiotu wyceny: 126.657 zł w tym 91 390,00 zł to grunt, 600,00 zł, naniesienia roślinne 34 667.00 zł to naniesienia budowlane.

Naniesienia budowlane to droga przeciwpożarowa zbudowana z kostki brukowej.

W związku z pismem Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad Wnioskodawca był zobligowany do wystawienia faktury za powyższe odszkodowanie.

Wystawiając fakturę na wyżej wymienioną kwotę Wnioskodawca zastosował zwolnienie z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, gdyż uznał, że sprzedaje budowlę z gruntem.

Zgodnie z art. 29a ust. 8, jeżeli dostawa budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Droga przeciwpożarowa została oddana do użytkowania w 2000 roku i do czasu oddania jej wraz z działką na potrzeby rozbudowy drogi nie była modernizowana.

Działka została zakupiona przez firmę W. Sp. z o.o. w 1999 roku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy przekazanie działki nr 875/5 o pow 0,0018 ha wraz z ogrodzeniem wydzielonej z działki nr 875/3 o pow. 0.4858 ha pod budowę drogi stanowić będzie czynność objętą zwolnieniem z VAT?
2. Czy przekazanie działki nr 874/1 o pow 0.0475 ha wraz z drogą przeciwpożarową wydzielonej z działki nr 874 o pow 0.87 ha pod budowę drogi stanowić będzie czynność objętą zwolnieniem z VAT?
   
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że słusznie zastosował zwolnienie z VAT wystawiając fakturę na 23.910,00 zł
   
2. W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że słusznie zastosował zwolnienie z VAT wystawiając fakturę na 126.657,00 zł.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Należy podkreślić, że co do zasady dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, co wynika wprost z powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym „wynagrodzenie” to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Z przywołanego przepisu art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że czynność polegająca na przeniesieniu z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów (np. nieruchomości) w zamian za odszkodowanie stanowi dostawę towarów. W tej sytuacji bez znaczenia jest fakt, że dostawa nie jest de facto następstwem decyzji właściciela, lecz wynika z nakazu organu władzy publicznej lub z mocy samego prawa. Odszkodowanie w tym przypadku pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną. W konsekwencji należy stwierdzić, że przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów (w tym np. nieruchomości) w zamian za odszkodowanie – na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy przy tym zaznaczyć, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega samo odszkodowanie, lecz stanowiące dostawę towarów przeniesienie własności nieruchomości w zamian za wynagrodzenie przyjmujące formę odszkodowania.

Wynagrodzenie musi mieć zatem konkretny wymiar, a więc być konkretną wielkością wyrażalną w pieniądzu. Dostawę można uznać za dokonaną odpłatnie, dopiero gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru. Oznacza to, że przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów nabiera odpłatnego charakteru dopiero w momencie przyznania odszkodowania i ustalenia jego wysokości.

Zgodnie z art. 112 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2016 r., poz. 2147, z późn. zm.), wywłaszczenie nieruchomości polega na pozbawieniu albo ograniczeniu, w drodze decyzji, prawa własności, prawa użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego na nieruchomości.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Z art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy wynika, że zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

W art. 2 pkt 14 ustawy ustawodawca określił co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
   
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa Dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT”.

Jak wynika z powyższego „pierwsze zasiedlenie” budynku (budowli lub ich części) – po jego wybudowaniu – należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku (budowli lub ich części), używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

W świetle powyższego należy więc przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek, budowlę lub ich części i spełnia warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do zbycia tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie zwolnienie przewidziane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ustawodawca umożliwił podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższej regulacji jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

W świetle art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r., poz. 290, z późn. zm.), przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Przez obiekt liniowy należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego (art. 3 pkt 3a cyt. ustawy).

Z wniosku wynika, że Decyzja Wojewody z 8 marca 2017 r., orzekała o ustaleniu przyznania Wnioskodawcy odszkodowania za prawo własności nieruchomości oznaczonej jako działka na 874/1 przeznaczonej na realizację inwestycji drogowej - rozbudowa drogi krajowej do parametrów drogi ekspresowej, o długości ok. 11,6 km, której nadano rygor natychmiastowej wykonalności, w wysokości 23.910,00 zł.

Naniesienia budowlane znajdujące się na nieruchomości to wysokie ogrodzenie składające się z podmurówki wkopanej 1 metr w ziemię i wystające 30 cm powyżej ziemi. W podmurówce zostały zabetonowane przęsła składające się z grubych metalowych prętów o wysokości 2.20 m.

Wystawiając fakturę na wyżej wymienioną kwotę Wnioskodawca zastosował zwolnienie z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, gdyż uznał, że sprzedaje budowlę z gruntem.

Ogrodzenie zostało oddane do użytkowania w 2000 roku i do czasu oddania go wraz z działką na potrzeby rozbudowy drogi nie było modernizowane.

Działka została zakupiona przez Wnioskodawcę w 1999 roku.

Ponadto, Decyzja Wojewody z 8 marca 2017 r., orzekała o ustaleniu przyznania Wnioskodawcy odszkodowania za prawo własności nieruchomości oznaczonej jako działka nr 874/1 również przeznaczonej na realizację inwestycji drogowej - rozbudowa drogi krajowej do parametrów drogi ekspresowej, o długości ok. 11,6 km, której nadano rygor natychmiastowej wykonalności, w wysokości 126.657,00 zł.

Naniesienia budowlane na tej nieruchomości to droga przeciwpożarowa zbudowana z kostki brukowej.

Wystawiając fakturę na wyżej wymienioną kwotę Wnioskodawca zastosował zwolnienie z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, gdyż uznał, że sprzedaje budowlę z gruntem.

Droga przeciwpożarowa została oddana do użytkowania w 2000 roku i do czasu oddania jej wraz z działką na potrzeby rozbudowy drogi nie była modernizowana.

Działka została zakupiona przez Wnioskodawcę w 1999 roku.

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwość w kwestii zwolnienia z opodatkowania wywłaszczenia nieruchomości z naniesieniami budowlanymi w postaci ogrodzenia oraz drogi przeciwpożarowej zabudowanej z kostki brukowej.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że wywłaszczeniu podlega nieruchomość zabudowana budowlami w postaci ogrodzenia oraz drogi przeciwpożarowej.

Zatem, w analizowanej sprawie, kluczowym elementem jest ustalenie, czy w odniesieniu do nieruchomości nastąpiło pierwsze zasiedlenie, a jeżeli tak, to w którym momencie.

Jak wynika z opisu sprawy, Zbywca nabył niniejszą nieruchomość w 1999 r. Wnioskodawca wskazał, że zarówno ogrodzenie jak i droga przeciwpożarowa zostały oddane do użytkowania w 2000 r., i od tego czasu do momentu przekazania wraz z działką na potrzeby realizacji inwestycji drogowej nie były modernizowane. Należy zatem stwierdzić, że w odniesieniu do wskazanych we wniosku budowli doszło do ich pierwszego zasiedlenia najpóźniej w 2000 r., tj. w momencie oddania ich do użytkowania. W odniesieniu do drugiego warunku, należy stwierdzić, że do dnia wywłaszczenia niniejszej nieruchomości, upłynie okres dłuższy niż 2 lata od momentu jego pierwszego zasiedlenia (oddania do użytkowania). W związku z tym, Wnioskodawca prawidłowo wskazał, że ma prawo zastosować zwolnienie z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Ponadto na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta także dostawa gruntu przyporządkowana do dostawy tych nieruchomości.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w analizowanej kwestii należało uznać za prawidłowe.

Informuje się, że interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku zdarzeń przyszłych, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja ogranicza się wyłącznie do oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie zadanych pytań i jako element stanu faktycznego przyjęto, że naniesienia budowlane, o których mowa we wniosku, stanowią budowle w rozumieniu ww. ustawy Prawo budowlane.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.