Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.48.2017.2.JŚ
z 25 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2017 r. (data wpływu 30 marca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 maja 2017 r. (data wpływu 19 maja 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania otrzymanej prowizji za podlegający opodatkowaniu przychód z działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania otrzymanej prowizji za podlegający opodatkowaniu przychód z działalności gospodarczej.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 9 maja 2017 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.48.2017.1.JŚ na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 10 maja 2017 r. (data doręczenia 10 maja 2017 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 12 maja 2017 r. (data wpływu 19 maja 2017 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 12 maja 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (po uzupełnieniu wniosku):

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa w sprzedaży towarów (PKD: 46.19.Z, PKWiU: 74.90.12.0 – usługi pośrednictwa komercyjnego i wyceny, z wyłączeniem wyceny nieruchomości i ubezpieczeń). Działalność ta prowadzona jest od 12 maja 2015 r.

Wnioskodawca na mocy umowy agencyjnej, zawartej z przedsiębiorcą mającym siedzibę na terytorium Chińskiego Specjalnego Regionu Administracyjnego … (dalej jako: Dający Zlecenie), pośredniczy w zawieraniu umów sprzedaży na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pomiędzy Dającym Zlecenie, a klientami, którymi są w większości osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Umowa agencyjna została zawarta w czerwcu 2015 r. i wykonywana jest przez Wnioskodawcę w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym i składa deklaracje VAT-R – ma to związek z innym rodzajem prowadzonej przez Niego działalności. Ponadto Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT-UE, co również ma związek z innym rodzajem prowadzonej przez Niego działalności. Wnioskodawca świadczy swoje usługi ze stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, Jego stałe miejsce zamieszkania znajduje się również w Polsce. Usługi Wnioskodawcy świadczone są dla miejsca siedziby Dającego Zlecenie, znajdującego się poza terytorium UE.

Dający Zlecenie nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym w Polsce i nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, niemniej winien zostać uznany za podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.).

Do zobowiązań Wnioskodawcy, jako agenta, należy zgodnie z ww. umową:

1. stałe współdziałanie przy zawieraniu wszelkich umów (w tym umów sprzedaży) przez Dającego Zlecenie na terenie Polski;
2. aktywne poszukiwanie na terenie Polski klientów dla Dającego Zlecenie, prezentowanie klientom podstawowych informacji na temat Dającego Zlecenie i oferowanych przez niego produktów, bezzwłoczne przekazywanie Dającemu Zlecenie informacji o klientach zainteresowanych oferowanym przez niego sprzętem. Przedmiotem sprzedaży jest odzież sportowa, telefony komórkowe, nawigacje GPS;
3. utrzymywanie długofalowych, dobrych relacji z klientami oraz bieżąca obsługa klientów, w tym w szczególności: odbieranie telefonów, odpisywanie na wiadomości e-mail w terminie nie dłuższym niż 24 godziny od ich odebrania, z wyjątkiem dni ustawowo wolnych od pracy;
4. przyjmowanie od klientów oświadczeń woli w zakresie zawieranych umów, także w zakresie ewentualnych zwrotów, wad produktów i reklamacji;
5. odbiór za Dającego Zlecenie od zamawiającego podmiotu trzeciego zapłaty za sprzedane produkty; Dający Zlecenie upoważnił w umowie Wnioskodawcę do odbioru w jego imieniu wynagrodzenia od pozyskanych przez Wnioskodawcę klientów;
6. prowadzenie i organizowanie działalności marketingowej, reklamowej i promocyjnej na rzecz Dającego Zlecenie, w szczególności w celu budowania pozytywnego wizerunku przedsiębiorstwa Dającego Zlecenie;
7. dostarczanie klientom pełnej i niezbędnej dokumentacji do odzyskania ewentualnego odszkodowania od ubezpieczyciela za szkody wynikłe podczas doręczania towaru, próbki lub upominku;
8. rozliczanie wykonanych w ramach umowy czynności.
   
   

Przebieg realizowania zamówień, składanych przez klientów, wygląda następująco:

1. klient składa zamówienie na towar za pośrednictwem Wnioskodawcy, przy czym złożenie zamówienia odbywa się poprzez serwis internetowy … lub sklep internetowy. Informacja o warunkach transakcji znajduje się w ogólnodostępnym regulaminie. Klient posiada dostęp do regulaminu przed zawarciem transakcji. W regulaminie znajduje się informacja, że towar wysyłany jest spoza terytorium UE, tj. z Chińskiej Republiki Ludowej, a opłaty wynikające z wprowadzenia towaru z rynku zagranicznego do Polski, w przypadku konieczności uiszczenia takich opłat, ponosi klient;
2. klient wpłaca kwotę określoną w treści aukcji lub regulaminu na rachunek bankowy Wnioskodawcy tytułem zapłaty za zamówiony produkt, przy czym Wnioskodawca prowadzi odrębny rachunek bankowy dla rozliczania tych transakcji; klient dokonuje zapłaty w polskich złotych (PLN). Dający Zlecenie upoważnił w umowie Wnioskodawcę do odbioru w jego imieniu wynagrodzenia od pozyskanych przez Wnioskodawcę klientów;
3. Wnioskodawca wysyła Dającemu Zlecenie informacje na temat zawartej umowy oraz dane kontaktowe klienta, w szczególności adres, na który należy wysłać produkt oraz przekazuje otrzymaną od klienta kwotę, pomniejszoną o wysokość prowizji Wnioskodawcy. Wnioskodawca przekazuje pieniądze na rzecz Dającego Zlecenie w dolarach amerykańskich (USD). Przesyłanie ww. informacji oraz przekazanie płatności odbywa się za pośrednictwem serwisu internetowego …. Wnioskodawca i Dający Zlecenie uznali, że serwis ten jest najlepszym gwarantem zabezpieczenia interesów wszystkich stron transakcji, księguje pieniądze natychmiastowo pobierając przy tym bardzo niskie prowizje w stosunku do zwykłych przelewów bankowych czy innych form płatności. Gwarantuje on również 100% zwrotu środków w przypadku, gdyby Dający Zlecenie z jakiegoś powodu nie wywiązał się z wykonywania umowy w sposób rzetelny. Pieniądze księgowane są najpierw na rachunku serwisu …, a następnie przekazywane Dającemu Zlecenie. Płatności te działają identycznie, jak te realizowane przez polski serwis płatności …S.A.;
4. przesyłki wysyłane są przez Dającego Zlecenie bezpośrednio na adres klienta. Dokument sprzedaży wystawiony jest przez Dającego Zlecenie na rzecz klienta i opiewa na kwotę, którą klient zapłacił tytułem ceny towaru, a ponadto zawiera dokładną nazwę zakupionego produktu oraz cenę dostawy.
   
   

Wynagrodzenie Wnioskodawcy stanowi prowizja. Wnioskodawca, raz w miesiącu, wystawia fakturę za świadczenie usług pośrednictwa na rzecz Dającego Zlecenie – na kwotę wypracowanej w danym miesiącu prowizji.

Prowizja uzależniona jest od ilości złożonych za pośrednictwem Wnioskodawcy zamówień na towar w danym okresie rozliczeniowym (miesiącu), tj. im wyższa wartość złożonych zamówień, tym wyższa prowizja (wyższy procent). Rozpatrywaniem ewentualnych zwrotów oraz reklamacji zajmuje się Wnioskodawca, działający jako agent Dającego Zlecenie. Stosunek prawny pomiędzy Dającym Zlecenie, a Wnioskodawcą uregulowany jest w umowie, z której wynika, że Wnioskodawca nie nabywa towaru na własną rzecz, lecz pośredniczy w transakcjach zawieranych pomiędzy klientami, a Dającym Zlecenie. Wnioskodawca nie jest importerem towaru i nie sprowadza go na własny rachunek. Wnioskodawca nie nabywa prawa do dysponowania importowanym towarem jak właściciel, lecz własność towaru przenoszona jest przez Dającego Zlecenie bezpośrednio na klienta, z pominięciem osoby Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy Wnioskodawca, z tytułu świadczonych usług pośrednictwa, zobowiązany jest jedynie do rozliczenia podatku dochodowego z tytułu otrzymanej prowizji?
2. Czy na Wnioskodawcy ciąży obowiązek rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu usług świadczonych na rzecz Dającego Zlecenie?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1, dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast w zakresie pytania nr 2, dotyczącego podatku od towarów i usług, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), nie jest On stroną umów sprzedaży zawieranych pomiędzy Dającym Zlecenie i klientami. Jeśli Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pośredniczy jedynie w sprzedaży towarów handlowych (a więc nie kupuje ich i nie staje się ich właścicielem), to według Wnioskodawcy, przychodem uzyskanym z tego tytułu będzie wartość prowizji. Chodzi o różnicę pomiędzy kwotą przelaną na konto bankowe Wnioskodawcy od klienta, a kwotą przekazaną przez Niego do Dającego Zlecenie (właściciela towaru) tytułem poszczególnych transakcji. W konsekwencji Wnioskodawca zobowiązany będzie jedynie do rozliczenia podatku dochodowego z tytułu otrzymanej w danym miesiącu prowizji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 758 § 1 ustawy z dnia z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459), przez umowę agencyjną przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu.

Stosownie do przepisu art. 758¹ § 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli sposób wynagrodzenia nie został w umowie określony, agentowi należy się prowizja.

W myśl art. 758¹ § 2 Kodeksu cywilnego, prowizją jest wynagrodzenie, którego wysokość zależy od liczby lub wartości zawartych umów.

W myśl natomiast art. 758¹ § 3 Kodeksu cywilnego, jeżeli wysokość prowizji nie została w umowie określona, należy się ona w wysokości zwyczajowo przyjętej w stosunkach danego rodzaju, w miejscu działalności prowadzonej przez agenta, a w razie niemożności ustalenia prowizji w ten sposób, agentowi należy się prowizja w odpowiedniej wysokości, uwzględniającej wszystkie okoliczności bezpośrednio związane z wykonaniem zleconych mu czynności.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 3:

• stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (pkt 1);
  

• działalność wykonywana osobiście (pkt 2);
  

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).
  
  
  

Podział ten ma istotny wpływ nie tylko na sposób prowadzenia dokumentacji finansowej, ustalenie podstawy opodatkowania, ale także na sposób opodatkowania i jego wysokość.

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

-prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W myśl art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. „Należność” odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz do powinności jego spełnienia. Oznacza to, że powstanie przychodów należnych związane jest z powstaniem wierzytelności. Ponieważ wierzytelność to termin wywodzący się z prawa cywilnego, to przychodami należnymi są przychody wymagalne w rozumieniu prawa cywilnego, tj. możliwe do prawnie skutecznego ich dochodzenia.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawca na mocy umowy agencyjnej, zawartej z przedsiębiorcą mającym siedzibę na terytorium Chińskiego Specjalnego Regionu Administracyjnego … (Dającym Zlecenie), pośredniczy w zawieraniu umów sprzedaży na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pomiędzy Dającym Zlecenie, a klientami, którymi są w większości osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Za wykonaną usługę pośrednictwa Wnioskodawca otrzymuje jedynie prowizję, stanowiącą Jego wynagrodzenie. Wnioskodawca, raz w miesiącu, wystawia fakturę za świadczenie usług pośrednictwa na rzecz Dającego Zlecenie – na kwotę wypracowanej w danym miesiącu prowizji, której wysokość w skali miesiąca zależy od liczby zamówień, jak i od ogólnej wartości przedmiotów.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że skoro przychodem Wnioskodawcy za świadczone usługi pośrednictwa w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej na rzecz Dającego Zlecenie jest wyłącznie prowizja stanowiąca wynagrodzenie Wnioskodawcy na kwotę wypracowanej w danym miesiącu prowizji, udokumentowana fakturą wystawioną przez Wnioskodawcę, to przychodem z działalności gospodarczej uzyskanym z tego tytułu podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych będzie wartość tej prowizji.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.