Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0461-ITPP1.4512.191.2017.2.BS
z 25 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2017 r. (data wpływu 24 lutego 2017 r.), uzupełnionym w dniu 6 kwietnia 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług polegających na budowie budynku mieszkalnego – jest nieprawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 6 kwietnia 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług polegających na budowie budynku mieszkalnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

... Sp. z o.o. z siedzibą w W., zwana dalej Inwestorem, prowadzi inwestycję, polegającą na budowie zespołu budynków rekreacji indywidulanej w zabudowie wolnostojącej, na który to zespół składają się obiekty jednolokalowe. Wszystkie budynki są dwukondygnacyjne i posiadają tradycyjną konstrukcję murowaną z dachami pokrytymi dachówką. Przedmiotowa inwestycja według stanowiska Inwestora jest objęta społecznym programem mieszkaniowym w oparciu o art. 41 ust. 12a ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r., zwaną dalej ustawą o VAT. Zgodnie z oświadczeniem Inwestora budynki są przeznaczone do stałego zamieszkania. Powierzchnia budynków nie przekracza 150 m2. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług ogólnobudowlanych. Wnioskodawca jest wykonawcą generalnym prowadzonej inwestycji w zakresie budowy obiektów objętych projektem inwestycyjnym. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy są roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych (PKD 41.20.Z). Wnioskodawca zgodnie z umową jest także dostawcą materiałów budowlanych na potrzeby prowadzonej inwestycji, zgodnie z zwartą umową Wnioskodawca obciąża Inwestora kosztami wykonanych prac budowlanych po realizacji kolejnych etapów inwestycji. Faktura VAT za wykonane prace opiewa na kwotę jednostkową, w której zawiera się zarówno robocizna, jak i koszt materiałów budowlanych zużytych na wykonanie etapu inwestycji. Faktury VAT są wstawiane ze stawką podatku 23%.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że budynki, o których mowa w opisie sprawy są sklasyfikowane w dziale 11 Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), a konkretnie obiekty jednoklatkowe – w klasie 1110 PKOB (budynki mieszkalne jednorodzinne), zaś obiekty dwuklatkowe – w klasie 1110 PKOB (budynki mieszkalne jednorodzinne) lub w klasie 1121 PKOB budynki o dwóch mieszkaniach.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca powinien wystawiać Inwestorowi za wykonanie poszczególnych etapów inwestycji faktury VAT opiewające na jednostkową kwotę, w której zawiera się zapłata za robociznę, jak i zużyte materiały budowlane ze stawką podatku VAT 23%, czy stawką podatku VAT 8%?

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy o VAT, stawka podatku VAT wynosi 7% z zastrzeżeniem art. 41 ust. 12 i art. 114 ust. 1 ustawy o VAT. Z kolei, zgodnie z art. 146f ustawy o VAT stawka podatku wynosi 8%.

Analiza powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania stawki 8%, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji budynków. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczone do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z w/w przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, stawki podatku VAT 8%.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższa zasada zastosowania stawki VAT 8% odnosi się jedynie do Inwestora, właściciela budowanych obiektów. Preferencyjna stawka podatku VAT 8% ma zastosowanie do sprzedaży budynków oraz lokali w budynkach opisanych w sprawie, sklasyfikowanych w dziale PKOB 11 i zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Preferencyjna stawka VAT 8% nie ma zastosowania w stosunku do Wnioskodawcy, który jest jedynie wykonawcą generalnym inwestycji. Zważyć należy na fakt, że zgodnie z zawartą z Inwestorem umową wystawiane faktury VAT nie zawierają kwot jednostkowych z wyodrębnieniem za robociznę i wykorzystane materiały budowlane, a opiewają na jedną, całościową kwotę należną za wykonanie poszczególnych etapów inwestycji.

Zdaniem Wnioskodawcy, faktury VAT wystawiane Inwestorowi za wykonanie poszczególnych etapów inwestycji opiewające na jednostkową kwotę w której zawiera się zapłata za robociznę, jak i zużyte materiały budowlane powinny być obciążone stawką VAT 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast, przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednak, zgodnie z art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się – w myśl art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług – do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się, w myśl art. 41 ust. 12a ustawy, obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast w myśl art. 41 ust. 12b ww. ustawy do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Należy zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), dział PKOB 11 obejmuje:

• Budynki mieszkalne jednorodzinne – 111,
• Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe – 112,
• Budynki zbiorowego zamieszkania – 113.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć: budowa, remont modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Na podstawie art. 3 pkt 6, 7, 7a i 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r., poz. 290, z późn. zm.) przez:

• budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego;
• roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego;
• przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego;
• remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Analiza powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania stawki 8%, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji budynków lub ich dostawy. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej stawki podatku 8%.

Zauważa się, iż przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma ustalenie, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów, czy świadczy usługę, oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług (dostawa, budowa, remont, modernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca podpisał umowę z Inwestorem jako Generalny Wykonawca inwestycji budowy zespołu budynków rekreacji indywidualnej w zabudowie wolnostojącej, na który to zespół składają się obiekty jednolokalowe. Wszystkie budynki są dwukondygnacyjne i posiadają tradycyjną konstrukcję murowaną. Zgodnie z oświadczeniem inwestora inwestycja jest objęta społecznym programem mieszkaniowym w oparciu o art. 41 ust. 12a ustawy o podatku od towarów i usług. Budynki są sklasyfikowane w PKOB w klasie 1110, 1120. Wnioskodawca zgodnie z umową jest także dostawcą materiałów budowlanych na potrzeby prowadzonej inwestycji. Wnioskodawca zgodnie z zwartą z Inwestorem umową obciąża Inwestora kosztami wykonanych prac budowlanych po realizacji kolejnych etapów inwestycji. Faktura za wykonane prace opiewa na kwotę jednostkową, w której zawiera się zarówno robocizna, jak i koszt materiałów budowlanych zużytych na wykonanie etapu inwestycji. Faktury są wstawiane ze stawką podatku 23%.

Odnosząc wskazane regulacje prawne do opisu sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawca spełnia obie przesłanki do zastosowania preferencyjnej stawki podatku 8%. Po pierwsze z opisu sprawy wynika że Wnioskodawca jako generalny wykonawca inwestycji buduje budynki, które są sklasyfikowane w PKOB 11, a zatem stanowią obiekt budownictwa mieszkaniowego, o którym mowa w art. 2 pkt 12 ustawy. Po drugie – jak wskazał Wnioskodawca – przedmiotowe budynki będą zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Tym samym przy realizacji całego zadania inwestycyjnego podzielonego na poszczególne etapy budowy zastosowanie znajdzie stawka 8% na podstawie art. 41 ust. 2 i ust. 12 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy.

Niniejsza interpretacja ocenia stanowisko wyłącznie w zakresie zadanego pytania – stawki VAT – natomiast nie ocenia pod kątem ewentualnego spełnienia przesłanek do tzw. odwróconego obowiązku podatkowego wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy.

Zauważyć należy, że przedmiot zaklasyfikowania budynku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym tutejszy organ na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego. W związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowanie wskazane przez Wnioskodawcę w treści złożonego wniosku z którego wynika, że przedmiotowy budynek jest sklasyfikowany w PKOB 11.

Końcowo zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku okoliczności, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.