Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-1.4011.47.2017.1.AN
z 17 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2017 r. (data wpływu 3 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na podstawie Ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o Szkolnictwie Wyższym zadaniem Uczelni jest stworzenie warunków do prawidłowej realizacji programu studiów oraz umożliwienie prowadzenia doktorantom/studentom pracy naukowej pod kierunkiem promotora. Integralną część procesu kształcenia stanowi udział doktorantów/studentów w konferencjach naukowych, szkoleniach, sympozjach i seminariach naukowych, gdzie doktoranci/studenci uzyskują materiały oraz bieżącą wiedzę naukową.

Doktoranci/studenci Politechniki uczestniczą w konferencjach naukowych szkoleniach organizowanych zarówno w kraju jak i zagranicą.

Uczelnia ponosi koszty opłat na rzecz doktorantów/studentów, za ich uczestnictwo w konferencjach krajowych jak i zagranicznych.

Za uczestnictwo w konferencjach Uczelnia dokonuje opłat na podstawie faktur wystawianych przez organizatorów konferencji.

Niejednokrotnie warunkiem uczestnictwa w konferencji, zgodnie z wymogami organizatorów, zwłaszcza organizatorów zagranicznych, jest dokonanie, przed otrzymaniem faktury, przedpłaty w walucie kraju, w którym odbywa się konferencja.

Faktury wpływają na Politechnikę przed konferencją, w czasie trwania konferencji lub po konferencji. Uczelnia często dokonuje zapłaty przelewem bankowym: przed otrzymaniem faktury w formie tzw. przedpłaty lub po otrzymaniu faktury.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

W związku z powyższym Politechnika zwraca się z zapytaniem, czy momentem przychodu dla doktoranta/studenta z tytułu nieodpłatnego świadczenia, jakim jest uiszczenie opłaty konferencyjnej za uczestnictwo w konferencji naukowej, jest moment rozpoznania przychodu w dacie wystawienia faktury, czy momentem powstania przychodu jest data uregulowania należności przed datą uczestnictwa w konferencji naukowej, dokonana w formie przelewu bankowego tzw. przedpłaty za konferencję?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15 art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Koszty opłaty konferencyjnej ponoszone przez Politechnikę na rzecz doktorantów/studentów są przychodem z innych źródeł na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 9 zgodnie z art. 20 ust. 1 Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i stanowią nieodpłatne świadczenie.

Jako przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych Uczelnia ma obowiązek wykazania przychodu w informacji PIT-8C, o której mowa w art. 42a Ustawy.

Politechnika stoi na stanowisku, że momentem powstania przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia, którym jest opłata konferencyjna, ponoszona przez Uczelnię, jest obciążenie rachunku bankowego Politechniki oznaczoną w dyspozycji przelewu kwotą, a następnie uznanie rachunku bankowego organizatora konferencji naukowej.

W przypadku ponoszenia przez Uczelnię opłat konferencyjnych na rzecz uczestnictwa doktorantów/studentów w konferencjach zagranicznych, przychodem do opodatkowania będzie kwota środków zagranicznych wynikająca z faktury, przekazana na rachunek bankowy organizatora konferencji.

Politechnika stoi na stanowisku, że kwotę przelewu bankowego w walucie obcej przeliczyć należy zgodnie z art. 11a ust. 1 na złote według kursu średniego walut obcych ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Na Politechnice ciąży obowiązek przeliczenia waluty nieodpłatnego świadczenia na złote, celem prawidłowego sporządzenia informacji PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

Zatem zależnie od rodzaju świadczenia, zróżnicowano możliwość zaliczenia tego świadczenia do przychodu podatnika, wskazując, że:

• pieniądze i wartości pieniężne są przychodem w momencie ich otrzymania lub postawienia do dyspozycji podatnika (tj. niezależnie od faktycznego ich pobrania przez podatnika), zaś,
• świadczenia w naturze i inne nieodpłatne świadczenia stają się przychodem podatnika dopiero w chwili ich faktycznego otrzymania.
  
  

Stosownie do treści art. 11 ust. 2a ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

Z opisu stanu faktycznego wynika, że na podstawie ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym zadaniem Uczelni jest stworzenie warunków do prawidłowej realizacji programu studiów oraz umożliwienie prowadzenia doktorantom/studentom pracy naukowej pod kierunkiem promotora. Integralną część procesu kształcenia stanowi udział doktorantów/studentów w konferencjach naukowych, szkoleniach, sympozjach i seminariach naukowych, gdzie doktoranci/studenci uzyskują materiały oraz bieżącą wiedzę naukową. Doktoranci/studenci Politechniki uczestniczą w konferencjach naukowych szkoleniach organizowanych zarówno w kraju jak i zagranicą. Uczelnia ponosi koszty opłat na rzecz doktorantów/studentów, za ich uczestnictwo w konferencjach krajowych jak i zagranicznych.

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą momentu powstania przychodu dla doktoranta/studenta z tytułu nieodpłatnego świadczenia, jakim jest uiszczenie opłaty konferencyjnej za uczestnictwo w konferencji naukowej.

Biorąc pod uwagę brzmienie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, że w omawianej sprawie przychód powstaje w dniu, w którym uczelnia przyznała studentom/doktorantom dofinansowanie do udziału w konferencjach naukowych. Uczelnia zatwierdzając dofinansowanie do udziału w konferencjach potwierdziła o otrzymaniu przez doktoranta/studenta nieodpłatnego świadczenia. Moment uregulowania należności, za uczestnictwo w konferencji doktoranta/studenta, przed datą uczestnictwa w konferencji naukowej na rzecz organizatora czy też data wystawienia faktury nie przesądzają o otrzymaniu przez doktoranta/studenta nieodpłatnego świadczenia, ponieważ są to czynności związane z uregulowaniem zobowiązania wobec organizatora i na wprost nie odnoszą się do przyznania doktorantom/studentom dofinansowania do konferencji.

Błędne jest zatem twierdzenie, iż momentem powstania przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia, którym jest opłata konferencyjna, ponoszona przez Uczelnię, jest obciążenie rachunku bankowego Politechniki oznaczoną w dyspozycji przelewu kwotą, a następnie uznanie rachunku bankowego organizatora konferencji naukowej. Zatem biorąc pod uwagę przytoczone przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Końcowo tut. Organ zaznacza, że dokonując niniejszej interpretacji odniósł się tylko do kwestii dotyczącej momentu powstania przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia związanego z uczestnictwem doktorantów/studentów w konferencjach naukowych. Organ nie odniósł się natomiast do określenia źródła przychodu oraz prawidłowości przeliczenia kwoty przelewu bankowego w walucie obcej, ponieważ zagadnienie to nie było przedmiotem zapytania Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.