2017.05.24 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
2461-IBPP3.4512.139.2017.2.AD
z 24 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2017 r. (data wpływu 14 lutego 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 maja 2017 r. (data wpływu 12 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu. Wniosek uzupełniono w dniu 12 maja 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Powiat jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT składającym miesięczne deklaracje VAT-7. Powiat wraz z innymi powiatami (tj. Powiat B.) oraz miastami na prawach powiatu (tj.: D., J., S., T.) będzie realizować projekt partnerski pn. „...”.

Projekt jest planowany do współfinansowania przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014-2020, Osi Priorytetowej II Cyfrowe …, Działania 2.1 Wsparcie rozwoju cyfrowych usług publicznych.

Założeniem projektu jest pełna kwalifikowalność podatku VAT.

Celem głównym ww. projektu jest wzrost poziomu zadowolenia obywateli z usług świadczonych przez administrację samorządową oraz podniesienie jakości, wiarygodności i aktualności baz danych.

Celami szczegółowymi są:

modernizacja ewidencji gruntów i budynków – w rozumieniu § 55 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 31 marca 2001r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (tj.: Dz.U. z 2016 r., poz. 1034),
wyodrębnienie z bazy danych, prowadzonej jako numeryczna mapa zasadnicza, zbioru danych obiektów topograficznych o szczegółowości zapewniającej tworzenie standardowych opracowań kartograficznych w skalach 1:500 – 1:5000 (13DOT500), w celu utworzenia bazy danych B. zgodnej z modelem pojęciowym określonym rozporządzeniem Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 2 listopada 2015r. w sprawie bazy danych obiektów topograficznych oraz mapy zasadniczej (tj.: Dz. U. z 2015 r., poz. 2028),
wdrożenie inicjalnej bazy geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu (G.), która zostanie utworzona przez Główny Urząd Geodezji i Kartografii w ramach projektu k-G., wraz z dostosowaniem do obowiązującego modelu pojęciowego,
digitalizacja zasobu geodezyjnego i kartograficznego,
digitalizacja innych powiązanych informacji posiadanych w formie papierowej,
zapewnienie jak największej liczbie baz danych otwartego dostępu do danych, w tym do danych źródłowych i surowych,
zwiększenie ilości i jakości świadczonych e-usług, na 3, 4 i 5 poziomie dojrzałości.

W wyniku realizacji ww. projektu powstanie:

zmodernizowana (w rozumieniu rozporządzenia) ewidencja gruntów i budynków, baza numerycznej mapy zasadniczej zostanie przekształcona w dwie nowe bazy danych: B. (budowaną i wdrażaną w ramach projektu) oraz G. (budowaną przez GUGiK., a wdrażaną w ramach projektu),
wykonana zostanie ortofotomapa, numeryczny model terenu i numeryczny model pokrycia terenu wraz z produktami pochodnymi (zdjęcia ukośne, chmura punktów skaningu lotniczego),
powstanie baza danych decyzji architektonicznych (pozwolenia na budowę, pozwolenia na rozbiórkę, decyzje lokalizacji inwestycji celu publicznego, decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu),
rozbudowany zostanie zbiór zdigitalizowanych dokumentów zasobu geodezyjnego i kartograficznego,
powstanie nowy geoportal internetowy, dedykowany do realizacji transakcji zamawiania i udostępniania danych i informacji z baz danych zasobu geodezyjnego i kartograficznego,
rozbudowana zostanie infrastruktura informatyczna (serwer blade, macierze, komputery stacjonarne, laptopy).

Modernizacja, budowa i wdrażanie bazy danych służy efektowi końcowemu, którym jest zwiększenie ilości i podniesienie jakości świadczonych e-usług, wykorzystujących informacje gromadzone w tych bazach. Zmodernizowana ewidencja gruntów i budynków, zbudowana baza D. i wdrożona baza G. będą prowadzone, jako bazy danych państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego. Zdigitalizowane dokumenty będą udostępniane, jako dane otwarte w sieci oraz wykorzystywane w ramach prowadzenia państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.

W wyniku realizacji ww. projektu nie będzie różnicy w wykorzystaniu informacji zasobu geodezyjnego i kartograficznego przez powiat. Efekty projektu nakierowane są na usprawnienie korzystania z danych państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego przy pomocy komunikacji elektronicznej, a nie na realizację zadań powiatu.

Udostępnianie zasobu oraz wykonywanie czynności związanych z jego prowadzeniem, np. wydawanie wyrysów i wypisów z ewidencji gruntów i budynków, co do zasady jest odpłatne. Przepisem art. 40b ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne ustawodawca zobowiązał organ prowadzący zasób geodezyjny i kartograficzny do pobierania opłat za sporządzanie i wydawanie wypisów oraz wyrysów z operatu ewidencji gruntów i budynków. Natomiast w art. 40d ust. 2 precyzuje, że wysokość stawek podstawowych w odniesieniu do odpowiednich jednostek rozliczeniowych, wysokość współczynników korygujących oraz zasady ustalania tych współczynników, a także szczegółowe zasady obliczania wysokości opłaty określa załącznik do ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne. Jak się natomiast wskazuje, pobierane opłaty za czynności geodezyjne i kartograficzne jako dochody budżetu jednostki samorządu terytorialnego spełniające kryterium dochodu określone w pkt 7 lub 8 art. 60 ustawy o finansach publicznych stanowią niepodatkowe należności budżetowe o charakterze publicznoprawnym (vide: uchwała NSA z dnia 26 czerwca 2014, sygn. akt: I OPS 1/14). Oznacza to, że opłaty te nie są odpłatnością za żadną z czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT w myśl przepisów ustawy o podatku od towarów usług.

Jeśli chodzi o sam powiat, to najczęściej materiały zasobu oraz wyrysy i wypisy pobierane są dla celów własnych. Zgodnie bowiem z zasadami opisanymi w ustawie o gospodarce nieruchomościami (tj. Dz. U. z 2016 r., poz. 65, z późn. zm.), właściwe organy ewidencjonują odpowiednio zasób nieruchomości Skarbu Państwa, gminy, powiatu, województwa. Ewidencje te prowadzi się w oparciu o dane ewidencji gruntów i budynków, gdyż zgodnie z art. 21 ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne, dane ewidencji gruntów i budynków stanowią podstawę planowania gospodarczego, planowania przestrzennego, wymiaru podatków i świadczeń, oznaczania nieruchomości w księgach wieczystych, statystki publicznej, gospodarki nieruchomościami oraz ewidencji gospodarstw rolnych. Wszelkie dane o nieruchomościach będących własnością jednostki samorządu terytorialnego, jednostka ta winna zatem zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami czerpać z ewidencji zasobu nieruchomości (powiatu, gminy, województwa).

Z kolei do sporządzanych aktów notarialnych dotyczących obrotu nieruchomościami powiatowymi, pobierane są z ewidencji gruntów i budynków wyrysy i wypisy. Należy jednak zaznaczyć, że brak jest jakiegokolwiek przepisu prawa kształtującego wymóg przedkładania do zawarcia aktu notarialnego wyrysu i wypisu z ewidencji gruntów. Ukształtowana praktyka wskazuje, że notariusze dla celów zawarcia umowy notarialnej i precyzyjnego określenia przedmiotu transakcji, sprawdzają zgodność oznaczenia nieruchomości w księdze wieczystej z oznaczeniem ewidencyjnym jednak żaden przepis nie wskazuje, w jaki sposób ma się to odbywać. Technicznie, notariusze dokonują tego sprawdzenia w oparciu o dane wypisu, wyrys do tego celu nie jest w ogóle wykorzystywany. Co więcej, wielu notariuszy nie żąda od stron stawających do umowy przedkładania wyrysu i wypisu z ewidencji gruntów i budynków. Wyrys i wypis z ewidencji gruntów i budynków potrzebny jest natomiast – chociaż też nie zawsze – do wpisu nowego stanu prawnego w księdze wieczystej (stosownie do § 28 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 września 2001 r. w sprawie prowadzenia ksiąg wieczystych i zbiorów dokumentów (Dz. U. nr 102 z 2001 r., poz. 1122, z późn. zm.). Jednak wpis w księdze wieczystej dotyczy rejestracji nowego stanu prawnego – ukształtowanego w tym przypadku poprzez zawarcie aktu notarialnego – a nie samej czynności zawarcia umowy. Choć notariusz ma obowiązek wnioskować o wpis prawa w księdze wieczystej, to w księdze wieczystej rejestrowane są wyłącznie skutki umowy, która została sfinalizowana wcześniej. W tym kontekście, wyrys i wypis wykorzystywany jest do czynności sądowej, mimo że jego złożenie w sądzie wieczystoksięgowym technicznie nastąpiło łącznie z aktem notarialnym. Gdyby zaś wyrys i wypis nie został przedłożony do aktu notarialnego przez żadną ze stron (nie koniecznie gminę, czy powiat) i doszło do zawarcia umowy, a w momencie rejestracji tej umowy w księdze wieczystej sąd stwierdziłby potrzebę wyrysu i wypisu dla celów dokonania wpisu w księdze, to zgodnie z obowiązującym prawem wezwałby strony do jego przedłożenia. Przy czym przyjęło się, że stroną tą jest strona nabywająca. Gdyby więc stroną nabywającą był powiat (gmina), to opłata za wydanie wyrysu i wypisu związana byłaby jedynie z czynnością sądową, a nie umową gospodarczą jako taką.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że:

Wszystkie nabyte towary i usługi związane z realizacją przedmiotowego projektu nie będą wykorzystywane przez Powiat do wykonywania czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (ani do czynności opodatkowanych podatkiem VAT ani do czynności zwolnionych od VAT).

Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług w związku z realizacją projektu będą wystawiane na Powiat.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z dnia 9 maja 2017 r.):

Czy Powiat ma prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „...” realizowanego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014-2020?

Zdaniem Wnioskodawcy, Powiat nie będzie wykorzystywał nabytych w ramach projektu towarów i usług do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a faktury dokumentujące nabycie towarów i usług w związku z realizacją inwestycji, objęte zakresem pytania zadanego we wniosku będą wystawiane na Powiat. Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie powiatowym z dnia 5 czerwca 1998 r. (Dz. U. z 2016 r., poz. 814, z późn. zm.), powiat wykonuje określone zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie geodezji, kartografii i katastru. W myśl art. 4 ust. 1 pkt 9 wydatki ponoszone w związku z realizacją projektu, będą stanowić zadania własne powiatu. Powiat wykonując to zadanie działać będzie jako organ administracji publicznej. W takim ujęciu Powiat nie może być uznany za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, Powiatowi w zakresie realizacji projektu pn. „...” nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur związanych z realizacją projektu.

W ocenie Wnioskodawcy, zakres projektu ewidentnie wskazuje na związek z działaniami powiatu jako organu władzy publicznej, w szczególności: „głównym celem projektu jest zwiększenie liczby, zakresu i jakości (poziomu) usług publicznych świadczonych drogą elektroniczną w oparciu o kompleksowy system informacji przestrzennej (...)”, „za główny cel przyjęto wzrost poziomu zadowolenia obywateli z usług świadczonych przez administrację samorządową (...)”, cel główny przekłada się na cele szczegółowe projektu którymi są – przeprowadzenie kompleksowej modernizacji ewidencji i gruntów i budynków – cyfryzację rejestrów, ewidencji innych zasobów źródłowych, (... ) – większa dostępność e-usług publicznych”. Wykorzystanie powstałego środka trwałego do celów działalności gospodarczej opodatkowanej Powiatu może okazać się znikome lub w ogóle nie wystąpić. W procesie np. zbycia nieruchomości, oszacowania, obmiaru, procedury zamiany, może ewentualnie wystąpić związek wydatków z czynnościami opodatkowanymi Powiatu w sposób pośredni. Natomiast na chwilę obecną takiej pewności nie ma.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j.: Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Warunek odliczenia podatku VAT dotyczący wykorzystania zakupów do czynności opodatkowanych odnosi się do „zamiaru ich wykorzystania”. W momencie nabycia towarów i usług, w celu oceny, czy powstaje prawo do odliczenia VAT, należy kierować się wyłącznie zamiarem, celem, jakiemu mają służyć dane zakupy. System odliczeń podatku naliczonego bazuje bowiem na konstrukcji tzw. odliczenia bieżącego (niezwłocznego). Zasada ta oznacza, iż dla powstania prawa do odliczenia nie jest konieczne wystąpienie czynności opodatkowanych, na potrzeby których nabywane są dane towary lub usługi, lecz istotna jest intencja w momencie nabycia (np. na etapie inwestycji). Określona kwota podatku naliczonego podlega odliczeniu od kwoty podatku należnego, także w sytuacji, gdy pomiędzy tymi wartościami nie ma żadnego funkcjonalnego związku. Innymi słowy, podatek należny wykazywany przez JST w rozliczeniach VAT może dotyczyć innych czynności (np. wynajmu lokali użytkowych), podczas gdy odliczenie podatku naliczonego będzie wynikać z inwestycji, która – zgodnie z założeniami – w przyszłości będzie generowała sprzedaż opodatkowaną podatkiem VAT.

Aby można było mówić o prawie do odliczenia podatku naliczonego, dane towary lub usługi powinny być dodatkowo nabyte przez Powiat działający jako podatnik VAT, tj. z zamiarem wykorzystania ich w swojej działalności gospodarczej opodatkowanej VAT (przynajmniej częściowo).W orzecznictwie sądów administracyjnych oraz TSUE podkreśla się, że związek ten zasadniczo powinien mieć charakter ścisły i bezpośredni, gdyż warunkiem powstania prawa do odliczenia VAT od nabycia towarów lub usług na wcześniejszym etapie obrotu jest, by koszt nabycia owych towarów i usług stanowił element ceny w ramach transakcji dającej prawo do odliczenia na późniejszym etapie (vide: TSUE w sprawie C-408/98 Abbey National). W projekcie zakłada się, iż dane będą udostępniane jako dane otwarte o szerokim zakresie tematycznym. Projekt w swoich założeniach ma na celu powstanie systemu informatycznego, w ramach którego oferowane będą usługi nieodpłatnie, za wyjątkiem gdy ograniczenia zostaną nałożone na dane do których dostęp i/lub pobranie ograniczone jest ustawowo i/lub wymaga uiszczenia opłaty urzędowej. Za takie opłaty urzędowe należy uznać opłaty wynikające z ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne, dotyczące udostępniania materiałów zasobu geodezyjnego i kartograficznego oraz wydawania wyrysów i wypisów. Uzyskane w drodze realizacji przedsięwzięcia produkty nie będą wykorzystywane do świadczenia jakichkolwiek usług odpłatnych, czy chociażby usług prowadzących do uzyskiwania przychodów.

Zważywszy na powyższe w ocenie Wnioskodawcy na chwilę obecną brak podstaw do uznania, iż modernizowana baza danych rejestrów publicznych będzie miała związek ze sprzedażą opodatkowaną Powiatu, a co za tym idzie brak podstaw do uznania, iż zachodzą przesłanki do odliczenia kwot podatku VAT naliczonego z wydatków dokumentujących projekt. W konsekwencji właściwie przyjęto pełną kwalifikowalność podatku VAT od ww. projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 11.12.2006, Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Powiat) jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT składającym miesięczne deklaracje VAT-7. Powiat wraz z innymi powiatami oraz miastami na prawach powiatu będzie realizować projekt partnerski pn. „...”. Projekt jest planowany do współfinansowania przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014-2020, Osi Priorytetowej II Cyfrowe …, Działania 2.1 Wsparcie rozwoju cyfrowych usług publicznych.

W wyniku realizacji ww. projektu powstanie:

zmodernizowana (w rozumieniu rozporządzenia) ewidencja gruntów i budynków, baza numerycznej mapy zasadniczej zostanie przekształcona w dwie nowe bazy danych: B. (budowaną i wdrażaną w ramach projektu) oraz G. (budowaną przez GUGIK, a wdrażaną w ramach projektu),
wykonana zostanie ortofotomapa, numeryczny model terenu i numeryczny model pokrycia terenu wraz z produktami pochodnymi (zdjęcia ukośne, chmura punktów skaningu lotniczego),
powstanie baza danych decyzji architektonicznych (pozwolenia na budowę, pozwolenia na rozbiórkę, decyzje lokalizacji inwestycji celu publicznego, decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu),
rozbudowany zostanie zbiór zdigitalizowanych dokumentów zasobu geodezyjnego i kartograficznego,
powstanie nowy geoportal internetowy, dedykowany do realizacji transakcji zamawiania i udostępniania danych i informacji z baz danych zasobu geodezyjnego i kartograficznego,
rozbudowana zostanie infrastruktura informatyczna (serwer blade, macierze, komputery stacjonarne, laptopy).

Udostępnianie zasobu oraz wykonywanie czynności związanych z jego prowadzeniem, np. wydawanie wyrysów i wypisów z ewidencji gruntów i budynków, co do zasady jest odpłatne. Najczęściej materiały zasobu oraz wyrysy i wypisy pobierane są dla celów własnych.

Na tle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości, czy przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że wszystkie nabyte towary i usługi związane z realizacją przedmiotowego projektu nie będą wykorzystywane przez Powiat do wykonywania czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (ani do czynności opodatkowanych podatkiem VAT ani do czynności zwolnionych od VAT). Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług w związku z realizacją projektu będą wystawiane na Powiat. Co prawda Zainteresowany będzie pobierać opłaty za udostępnienie danych z zasobu geodezyjnego i kartograficznego na podstawie art. 40b ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2016 r., poz. 1629, z późn. zm.), będą to jednak opłaty administracyjne, które jako dochody budżetu jednostki samorządu terytorialnego spełniające kryterium dochodu określone w ustawie o finansach publicznych stanowią niepodatkowe należności budżetowe o charakterze publicznoprawnym.

W kontekście powyższego należy uznać, że Wnioskodawca działając jako organ władzy publicznej w zakresie wykonywania czynności związanych z udostępnianiem państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego oraz pobieraniem opłat za ww. czynności nie występuje jako podatnik podatku od towarów i usług. Tym samym uregulowane przepisami prawa opłaty pobierane za ww. czynności nie są objęte podatkiem od towarów i usług.

Uwzględniając zatem powołany wyżej art. 86 ust. 1 ustawy, należy stwierdzić, że w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie są spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując opisany projekt nie działa w charakterze podatnika VAT, a efekty realizacji tego projektu nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem Zainteresowany nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją przedmiotowej inwestycji.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn.: „...”. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie są spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie działa jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją zadania nie służą do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Tut. organ nadmienia, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Ponadto tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o opis sprawy, w tym w szczególności o informację, że towary i usługi nabyte w ramach realizowanego projektu będą wykorzystywane wyłącznie do czynności pozostających poza zakresem działalności gospodarczej. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin